درمان ناتوانی جنسی
در
افرادی که دچار ناتوانی جنسی در اثر اختلال فیزیولوژیک هستند درمان
ناتوانی جنسی بر حسب علت اختلال متفاوت است، مثلا در افرادی که صفات ثانویه
جنسی در آنها رویت نمی شود درمان هورمونی اولین قدم است و در سایر بیماران
باید از روشهای مختلف موجود استفاده کرد که در جدول زیر ، روشهای متداول درمان ناتوانی جنسی به همراه مزایا و معایب آنها بطور کامل توضیح داده شده است.
نوع درمان نکات مثبت نحوه درمان
( advantage ) نکات منفی نحوه درمان
( Disadvantage )
مشاوره با متخصص مشکلات جنسی و یا روانپزشک
بدون
جراحی، کمک به شناخت مشکل و ایجاد رابطه خواهد شد. طول درمان و هزینه
آن مشخص نیست و درصدهای موفقیت متغیر است. در افراد دچار ناتوانی به علل
فیزیولوژیک موثر نمی باشد.
قرص
یوهیمبین بدون جراحی و درد . ممکن است باعث افزایش میل جنسی در افراد
سالم گردد. مشخصا موثر نیست و تفاوت چندانی با دارونما (Placebo ) ندارد. مدت زمان طولانی باید استفاده شود و دارای عوارض جانبی ( ایجاد عصبانیت ) متعددی است.
درمان
جایگزینی هورمونی بدون جراحی و بدون درد، ممکن است باعث افزایش میل
جنسی شود. تنها در افرادی که دچار کاهش شدید سطح تستوسترون خون هستند (
افرادی که صفات ثانویه جنسی در آنها وجود ندارد) موثر می باشد. باعث بزرگی
پروستات، تخریب کبد و احتباس آب در بدن می گردد. بخصوص در افراد با سطح
تستوسترون طبیعی ممکن است آنها را در ریسک ابتدا به سرطان پروستات قرار دهد
قرص
سیلدنافیلد ( ویاگرا ) بدون جراحی و درد، در حدود %70موارد موثر می
باشد. استفاده از آن در افرادی که نارسایی قلبی داشته و از ترکیبات
نیترات استفاده می کنند ممنوع است. در همه افراد موثر نیست و دارای عوارض
جانبی بوده و حتی مواردی از مرگ ناگهانی نیز گزارش شده است.
باعث افزایش ریسک سکته قلبی در افراد بالاتر از 50 سال می گردد و استفاده از آن در افراد زیر خطرناک است.
{ مبتلایان
به نارسائی قلبی، گرفتگی عروق قلب تست ورزش مثبت فشار خون پائین تر
از90/50 میلیمتر جیوه، حجم خون پائین و فشار خون بالاتر از 170/110 میلیمتر
جیوه (که از داروهای متعدد استفاده می کنند)، انژینهای قلبی، اریتمی قلبی،
سابقه سکته قلبی و یا مغزی، کور رنگی}
سال
گذشته مرگ 130 نفر در ایالات متجده در ارتباط با استفاده از دارو ثبت شده و
هم اکنون استفاده از آن در بیماران قلبی به عنوان یک روش درمانی مطمئن
برای درمان ناتوانی جنسی (Safe Sex) به طور بسیار قوی زیر سئوال رفته است.
حتما باید با تجویز پزشک استفاده شود. و در افرادی بالاتر از 50 سال بایستی پس از مشاوره با متخصص قلب و عروق و تست ورزش تجویز گردد.
قرص
زیر زبانی اپومورفین در حدود %50 افراد موثر می باشد. پر هزینه و
دارای عوارض جانبی (تهوع، سرگیجه، تعریق، بی خوابی و …) می باشد و هنوز
توسط FDH تاییأ نشده است.
دستگاه اکستندر یا
Largerbox
در
حدود %30 تاثیر گذار برای افراد زیر 28 سال با فیزیک جسمی بالاو توان خون
رسانی دو برابر حد معمول زیرا کشش در این دستگاه کاملا نا متعارف بوده
وصرفا بافت اسفنجی الت دچار کشش می شود.
در سال 2007 از طرف کمیته بهداشت سازمان بهداشت جهانی WHO رد
صلاحیت شده ، به صورت معمول تا 40% کاهش نعوظ ، به دلیل استفاده گیره نوک
الت پس از پایان دوره استفاده از دستگاه عوارضی مانند عدم کنترل دهانه
مجرای پیشابراه و عدم کنترل انزال و ادرار ، کاهش نعوظ به صورت کامل بعد از
2 تا 4 سال و تبدیل شن الت به یک عضو کاملا غیر قابل استفاده
بدون
محودیت سنی ، افزایش خون رسانی به کلیه اعضاء تناسلی ، کنترل انزال در هر
زمان ممکن و درمان زود انزالی به صورت %100 ، جلوگیری از بزرگ شدن پروستات ،
آموزش کامل روان درمانی مشکلات مربوط به دستگاه تناسلی ، توضیحات به صورت
کامل دربخش مربوبه محصولات داده شده است.
در
کمتر از %10 افراد به دلایل عصبی وسابق مصرف دارو های استروژنیک و
پرئژسترونی نتیجه کامل حاصل نشده است – افراد ی که در دوره های پرورش اندام
نتیجه گیری زودتر ازهورمون های پروژسترونی به میزان زیاد استفاده کرده اند
لذا می توانید روش مناسبی برای درمان ناتوانی جنسی باشد. -
دستگاه واکیوم همراه
بدون
جراحی و درد، موفق ترین ، موثرین و مقرون به صرفه ترین روش درمان
میکروپنیس و درمان ناتوانی جنسی می باشد که شانس موفقیت آن در حدود 98%
تا100% است نیاز به آموزش و همکاری دقیق بیمار دارد. در افرادی که همسر
باکره دارند درمان اولیه نمی باشد. (این افراد می بایستی به توصیه های
دقیق پزشکان گروه مهندسی پزشکی همراه توجه کامل بنمایند) کمتر از %1 از
افراد ممکن است دچار غش (Shok Vasovageal) گردند که پس از استفاده مکرر برطرف خواهد شد.
(عدم موفقیت آن بعلت ناآشنایی و استفاده نادرست از آن است)
تزریق آمپول به داخل آلت تناسلی
بدون
جراحی، در حدود %65 موارد موفقیت آمیز است. بشدت دردناک است. باید
توسط پزشک مجرب تزریق شود. بیش از دوبار در هفته نمی توان از این روش
استفاده کرد. می تواند باعث فیبروز آلت و نعوظ طولانی مدت شود که حتی نیاز
به جراحی خواهد داشت. به عنوان درمان ناتوانی جنسی توسط FDA تایید نشده است.
جراحی های عروقی
تنها
در افرادی که فاقد هرگونه ریسک فاکتور ( صدمه عصبی، سیگار، دیابت، فشار
خون، سن بالا … ) می باشند ممکن است موثر باشد ( البته در صورتیکه در بررسی
های قبل از عمل تشخیص مشکل عروق ثابت شده باشد. ) بین %50-%40 موفقیت
دیده شده است. (که درصد قابل قبولی نیست). یکنوع عمل جراحی می باشد. و
فیبروز پس از عمل باعث کوچکتر سدن آلت می گردد، هرچند بسته شدن وریدها نقش
مهمی در ایجاد حالت نعوظ دارد ولی همگان با این نظریه موافق نیستند که بستن
وریدها موثر و یا منطقی برای درمان ناتوانی جنسی باشد، به سه دلیل:
1 – عضلات
صاف دیواره وریدها نقش به سزائی در عملکرد انسدادی این وریدها دارند که
افتراق بین اختلال در عملکرد این عضلات و عملکرد دریچه ای آن امکان پذیر
نیست.
2- بدلیل نبودن روش دقیق ارزیابی وریدهای آلت جهت بررسی بیماری نشت وریدی (venous leakage) میزان موفقیت پس از این عمل جراحی نیز قابل پیش بینی نیست و به مرور زمان تاثیر درمانی آن کاهش می یابد.
3- نحوه
بستن وریدها و نتایج حاصل از آن توسط پزشکان مختلف بسیار متفاوت است. در
نهایت بستن وریدها بعلت عدم موفقیت طولانی مدت توسط صاحب نظران توصیه نمی
شود.
پروتز آلت
آخرین
روش درمان ناتوانی جنسی در صورت عدم موفقیت در روشهای دیگر است ( در کمتر
از %5 موارد کاربرد دارد. ) نیاز به جراحی دارد و تهاجمی ترین روش درمان
ناتوانی جنسی است. در 10% -5% موارد پس از گذشت 5 تا 10 سال دچار عفونت،
پس زدگی و اختلال در عملکرد خواهد شد که در این صورت پروتز باید از بدن
خارج گردد. پرهزینه ترین روش درمان ناتوانی جنسی است.
باعث تغییرات غیر قابل برگشت در ساختمان آلت شده که انجام روشهای درمانی
دیگر را غیر ممکن می سازد. در مقایسه با واکیوم اندازه آلت 20 تا %30
کوچکتر است.
لازم
به ذکر است پس از قرص سیلدنافیل (دارای عوارض جانبی متعدد می باشد و رد
تمام افراد قابل استفاده نیست) استفاده از دستگاه واکیوم شایع ترین درمان
مورد استفاده در کشورهای دیگر. این روش درمانی بی خطرترین، مؤثرترین موفق
ترین و مقرون به صرفه ترین روش درمان ناتوانی جنسی است..
منبع:دکتر وریانی
