M.S چیست؟ (1)

بیماری موجب اختلالاتی در کنترل‌کردن عضلات و نیروی عضلانی، بینایی، تعادل، حس و عملکردهای فکری و ذهنی می‌شود. مغز، ...

بیماری  MS یا  Multiple sclerosis  یک نوع بیماری مزمن اعصاب است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌سازد. درگیری به وی‍ژه در مغز، نخاع و عصب بینایی روی می‌دهد.

این بیماری موجب اختلالاتی در کنترل‌کردن عضلات و نیروی عضلانی، بینایی، تعادل، حس و عملکردهای فکری و ذهنی می‌شود. مغز، نخاع و اعصاب بینایی از طریق الیاف عصبی با یکدیگر در ارتباط هستند.

 سلولهای عصبی یک پوشش محافظت‌کننده به نام میلین دارند. میلین یک نوع پروتئین است که الیاف عصبی را می‌پوشاند و از آنها حفاظت می‌کند. بدون میلین، مغز و نخاع نمی‌توانند با بقیه عصبهایی که در بدن وجود دارد ارتباط برقرار کنند.

ممکن است میلین ملتهب شود و یا تخریب گردد. به این فرایند دمیلینه شدن می‌گویند. در M.S سلولهای سیستم ایمنی از طریق عروق خونی وارد مغز، نخاع و یا اعصاب بینایی شده و موجب ایجاد التهاب، دمیلینه شدن و آسیب به عصبها می‌شوند.

در این بیماری در نواحی از عصب به صورت تکه تکه تخریب در میلین روی می‌دهد و به تدریج میلین در سرتاسر مغز و نخاع از بین می‌رود.

علت ایجاد بیماری M.S چیست؟

علت دقیق این بیماری شناخته نشده است اما بسیاری از متخصصان باور دارند که M.S یک بیماری خودایمنی است. به این معنی که دفاع بدن یا سیستم ایمنی، اشتباهاً به بافتهای سالم بدن حمله می‌کند.

در M.S سیستم ایمنی فرد به سیستم عصبی مرکزی، ( مغز و نخاع ) حمله ور می‌شود.

هنوز مشخص نیست که چرا این بیماری در برخی از افراد روی می‌دهد و برخی دیگر به آن مبتلا نمی‌شوند. ممکن است دلایل ژنتیکی مطرح باشند چون به نظر می‌رسد در مواردی بیماری سابقه‌ی خانوادگی دارد.

 محلی که فرد در آن بزرگ شده است نیز ممکن است موثر باشد. M.S در افرادی که در مکانهای سردتر و دورتر از استوا بزرگ شده‌اند شایعتر است.

گفته شد که علت دقیق این بیماری شناخته نشده است. اگرچه این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروها می‌توانند در بسیاری از افراد تناوب و شدت حملات را کاهش دهند. بیشتر افراد مبتلا چندین دهه زندگی می‌کنند اما برخی افراد در سالهای آینده با سیر پیشرونده‌ی بیماری و ناتوانی مواجه می‌شوند.

 M.S در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است فردی در تمام عمر مشکلات کمی‌داشته باشد و فردی شدیداً دچار ناتوانی شود. بیشتر افراد حالتی بین این دو دارند.

معمولا M.S یکی از این چهار حالت را دارد:

1- عود کننده – بهبود یابنده، که طی سالها، علائم به تدریج برطرف می‌شوند و پس از مدتی باز می‌گردند.

2- پیشرونده‌ی ثانویه، که در ابتدا از الگوی قبلی پیروی می‌کند و مدتی بهبودی و مدتی بروز علائم را نشان می‌دهد اما حالت پیشرونده پیدا می‌کند و به سرعت بدتر می‌شود.

3- پیشرونده‌ی اولیه، که سیر بیماری از ابتدا به صورت پیشرونده است و بدتر می‌شود.

4- عود کننده - پیشرونده، که در آن علائم می‌آیند و می‌روند اما آسیبهای عصبی، پیوسته بدتر می‌شوند.

علائم بیماری هرچه که باشد به وسیله‌ی درمان و مراقبت فردی می‌توان کیفیت زندگی را حفظ کرد. اگرچه درمان قطعی این بیماری شناخته‌نشده‌است اما غیر از موارد بسیار نادر، M.S کشنده نیست.

منبع :www.seemorgh.com