سندروم پیریفورمیس چگونه درمان میشود

درمان سندروم پیریفورمیس

درمان سندروم پیریفورمیس با کاهش فعالیت های شدید ورزشی شروع میشود. به محض شروع علائم بیماری باید حرکاتی را که موجب افزایش درد میشوند کنار گذاشت.
گرمای موضعی در ناحیه درد و استفاده از داروهای ضد درد و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هم میتواند در کاهش درد بیمار مفید باشند.
مهمترین قسمت درمان این بیماران انجام نرمش های کششی بر روی عضله پیریفورمیس است. مهمترین نرمش های کششی عضله پیریفورمیس به صورت زیر انجام میشوند.

 

به پشت بر روی زمین بخوابید. زانوی راست خود را خم کرده بطوریکه کف پای راست شما بر روی زمین قرار گیرد. ساق و مچ پای چپ خود را بر روی ران راست قرار دهید. با هر دو دست ران راست را گرفته و به طرف شانه راست بکشید. در این حال باید در پشت باسن چپ خود احساس کشش خفیفی داشته باشید. این نرمش را میتوانید با کشیدن زانوی چپ به طرف سینه خود هم انجام دهید. این حالت را 30-15 ثانیه حفظ کنید. پا ها را به وضعیت اولیه برگردانده و همین کارها را برای پای مقابل انجام دهید.

این حرکت را در اولین روز تمرین دو بار در روز و هر بار یک مرتبه انجام دهید. روز دوم هم دو بار در روز و هر بار دو مرتبه. روز سوم هم دو بار در روز و هر بار سه مرتبه. روز سی ام هم دو بار در روز و هر بار سی مرتبه انجام دهید. پس یک ماه طول میکشد تا بتوانید روزی دو مرتبه و هر بار سی مرتبه نرمش را انجام دهید. اگر در طول این سی روز احساس میکنید نرمش کمی شما را اذیت میکنید لزومی ندارد حتما روزی یکی به نرمش اضافه کنید. میتواند هر دو و یا هر سه روز یکی به تعداد نرمش ها اضافه کنید ولی به یاد داشته باشید هرگز روزی بیش از یکی به تعداد نرمش اضافه نکنید.

ماه دوم تعداد را افزایش ندهید بصورتیکه هر روز دو بار و هر بار سی مرتبه نرمش را انجام دهید.

تاثیر نرمش بتدریج در ماه دوم ظاهر میشود. عجله نکنید و قدری صبر داشته باشید. بتدریج علائم بهبودی ظاهر خواهد شد.

این نرمش را میتوان در حالت نشسته بر روی زمین یا نشسته بر روی یک صندلی هم انجام داد.

نرمش های کششی عضلات ایلیوپسواس، تنسور فاسیا لاتا، همسترینک و عضلات گلوتئال هم برای این بیماران مفید است.
انجام اقدامات زیر توسط بیمار در منزل مفید است

• صبح ها بعد از برخاستن از خواب و قبل از برخاستن از تختخواب به شانه خوابیده و زانو را به مدت پنج دقیقه خم و راست میکنیم

• در طول روز هر چند ساعت یکبار به مدت یک دقیقه سر پا ایستاده و به طرفین میچرخیم

• در صورت امکان بصورت روزانه از وان آب گرم استفاده میکنیم

• به پشت خوابیده و هر دو پای خود را بالا آورده و حرکت رکاب زدن دوچرخه را انجام میدهیم

• هر چند ساعت یکبار 6 مرتبه زانوی خود را خم و راست میکنیم

بیمار نباید بمدت زیاد یک جا بنشیند و باید هر 20 دقیقه بلند شده و چند قدم راه برود. بیمار به مدت طولانی نباید رانندگی کند و هر 20 دقیقه باید بایستد و چند دقیقه راه رفته و نرمش های کششی را انجام دهد.
در مواردی که درد بیمار با اقدامات فوق درمان نشود تزریق داروی بیحس در محل درد در ناحیه باسن ممکن است کمک کننده باشد.
بندرت و در صورت عدم بهبودی بیمار بعد از انجام درمان های بالا ممکن است عمل جراحی بصورت بریدن محل اتصال عضله پیریفورمیس به استخوان بتواند درد بیمار را از بین ببرد.

سندروم پیریفورمیس چیست و آیا میتواند علت درد لگن باشد

 سندروم پیریفورمیس piriformis syndrome بیماری است که در آن به علت سفت شدن یا اسپاسم عضله پیریفورمیس عصب سیاتیک آزرده میشود و این آزردگی موجب احساس درد در باسن و انتشار این درد به کمر و پشت ران میگردد.
این بیماری در زنان 6 برابر مردان است. حدود 6 درصد کسانی که برای آنها تشخیص درد سیاتیکی داده میشود سندروم پیریفورمیس دارند.

آناتومی

عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در عمق لگن و باسن قرار گرفته و از یک طرف به استخوان ساکروم یا خاجی و از طرف دیگر به قسمت های بالایی استخوان ران میچسبد. وظیفه عضله پیریفورمیس چرخش خارجی ران و دور کردن آن از محور مرکزی بدن است.
اهمیت این عضله در درد های لگن و باسن ناشی از نزدیکی آن با عصب سیاتیک است.

عصب سیاتیک از به هم پیوستن ریشه های عصبی که از استخوان ساکروم خارج میشوند درست میشود و سپس این عصب از زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند. عصب سیاتیک از دو عصب مجزا به نام های عصب پرونئال مشترک و عصب تیبیال درست شده است. این دو عصب در کنار یکدیگر و در یک غلاف مشترک حرکت کرده و در نزدیکی زانو از هم جدا میشوند. ارتباط عصب سیاتیک با عضله پیریفورمیس در افراد مختلف متفاوت است و همین تفاوت میتواند موجب تفاوت در آمادگی افراد برای ابتلا به سندروم پیریفورمیس شود.

 

• بطور معمول عصب سیاتیک از جلو و زیر عضله پیریفورمیس عبور میکند (1)

• گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از بالای عضله عبور میکند (2)

• گاهی اوقات قسمت پرونئال عصب سیاتیک در بالای عضله پیریفورمیس از قسمت تیبیال آن جدا شده و از درون عضله عبور میکند (3)

• گاهی اوقات کل عصب سیاتیک از داخل عضله پیریفورمیس عبور میکند (4)

علت بروز سندروم پیریفورمیس

سندروم پیریفورمیس بر اثر سفت شدن و کوتاه شدن عضله پیریفورمیس ایجاد میشود. نیروهای غیر متعادلی که به علت ورزش غیر اصولی و یا به علت تغییر در بیومکانیک لگن به این عضله وارد میگردند موجب میشود عضله سفت و غیر منعطف شده و در نتیجه به عصب سیاتیک که از کنار آن عبور میکند فشار وارد کرده و علائم بیماری ظاهر شوند.

گاهی اوقات هم به علت ضربات مستقیمی که به پشت باسن وارد میشود عضله پیریفورمیس آسیب دیده و درون آن خونریزی میکند و این خونریزی و چسبندگی هایی که بعد از آن بین عصب و عضله ایجاد میشود موجب فشار یا کشش به عصب شده و علائم بیماری را ظاهر میکند.
سندروم پیریفورمیس در اسکی بازان، رانندگان ماشین های سنگین، تنیس و دوچرخه سواری طولانی مدت بیشتر دیده میشود.

علائم سندروم پیریفورمیس

مهمترین علائم سندروم پیریفورمیس عبارتند از

• درد مزمن در باسن که میتواند به پایین ران و یا کمر انتشار پیدا کند

• درد ممکن است با مدت طولانی ایستادن یا نشستن یا چمباتمه زدن بیشتر شود

• درد ممکن است همراه با اجابت مزاج باشد

• درد ممکن است در آلت تناسلی احساس شود

• درد در صبح هنگام برخاستن از خواب

• افزایش درد با چرخش داخلی ران و نزدیک شدن آن به محور مرکزی بدن و خم شدن ران

در این بیماران برخلاف سیاتیک واقعی اختلال عصبی در اندام تحتانی وجود ندارد.
فشار موضعی به پشت باسن این بیماران دردناک است. در این بیماران وقتی بیمار در حالت درازکش به پشت قرار گرفته و کل اندام تحتانی بدون خم کردن زانو بالا برده میشود دردی در پشت باسن احساس میشود.
وقتی از بیمار خواسته میشود ران را از محور مرکزی بدن دور کند و به خارج بچرخاند درد بیشتر میشود.

وقتی بیمار به پشت خوابیده است و ران او را به داخل میچرخانیم شدت درد بیشتر میشود.
تست دیگر اینست که بیمار در کنار تخت نشسته و پاها را از کنار تخت آویزان میکند. در این حال بالا بردن زانو موجب احساس در در باسن میشود.
سی تی اسکن و ام آر آی میتواند آسیب های عضله پیریفورمیس را نشان دهند

علائم این بیماری تا حدود زیادی مانند مشکلات دیسک کمر است ولی در بررسی تصویربرداری نکته غیر طبیعی در ام آر آی ستون مهره دیده نمیشود.

آیا پوشیدن کفش پاشنه بلند ضرر دارد

راه رفتن درست در انسان و سلامت سیستم حرکتی مستلزم هماهنگی مناسب و تنظیم دقیقی است که بین اجزاء آن بخصوص عضلات، تاندون ها و استخوان های اندام تحتانی، لگن و ستون مهره وجود دارد. این هماهنگی و تنظیم دقیق در طول میلیونها سال و بتدریج بوجود آمده است و برهم زدن این تعادل میتواند مشکلاتی را بوجود آورد. پوشیدن کفش پاشنه بلند یکی از عواملی است که میتواند این تعادل را برهم بزند. کفش پاشنه بلند کفشی است که پاشنه آن از 5 سانتیمتر بلندتر باشد. مهمترین مشکلاتی که پوشیدن کفش پاشنه بلند میتواند بوجود آورد عبارتند از راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش فشار و استرس وارده به مفصل بین کشکک و زانو میشود. استفاده از این کفش ها همچنین موجب افزایش فشار در قسمت داخلی مفصل زانو میگردد. این فشارها میتوانند موجب بروز کندرومالاسی کشکک و آرتروز مفصل زانو شوند راه رفتن و حتی ایستادن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش کشش و انقباض در عضلات اندام تحتانی میشود. این وضعیت میتواند موجب خستگی زودرس شود ایستادن و راه رفتن با کفش پاشنه بلند موجب افزایش لوردوز کمر (قوس ستون مهره کمری به سمت جلو) میشود. افزایش این قوس موجب میشود شکم به سمت جلو و باسن به سمت عقب بچرخد. این قوس نابجا در ستون مهره موجب افزایش فشار به کمر شده که نتیجه آن کمردرد است استفاده طولانی مدت از کفش پاشنه بلند موجب میشود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل کوتاه تر از معمول شوند. وقتی مدت زیادی از این کفش ها استفاده میشود عضلات و تاندون های پشت ساق به این وضعیت عادت میکنند. در این حال اگر فرد سعی کند با کفشی با پاشنه کوتاه تر راه برود عضلات پشت ساق و تاندون آشیل تحت کشش زیاد قرار گرفته و دردناک میشوند استفاده از کفش پاشنه بلند موجب فشار بیشتر به پنجه پا میشود. این فشار میتواند موجب بروز درد پنجه پا، تغییر شکل انگشتان گردد احتمال پیچ خوردن مچ پا و شکستگی های آن ناحیه در کسانی که از کفش پاشنه بلند استفاده میکنند بیشتر میشود گرچه به نظر نمیرسد بتوان خانم ها را از پوشیدن کفش های پاشنه بلند منصرف کرد، بهتر است استفاده از آنها را تا حد امکان به زمان های کوتاهی محدود نمود.

رفلکسولوژی

در این شیوه درمانی درمانگران با فشار دادن نقاط خاصی از کف پا و دست برای درمان و تسکین بسیاری از بیماری‌های جسم و روح اقدام می‌کنند. این شیوه درمانی در کنار تکنیک‌های دشوار، متدهای ساده‌ای دارد که با یادگیری آنها می‌توانید برخی از نیازهای ابتدایی خود برای تسکین و بهبود درد را در خانه و محل کار برطرف کنید. به عنوان مثال می‌توانید هنگام سردرد، دندان درد، تنگی نفس، کاهش انرژی یا دردهای مفصلی از این تکنیک‌ها کمک بگیرید. به این ترتیب با شناختن نقاط بازتاب درمانی و یادگیری شیوه‌های انجام می‌توانید برای مدت زمان طولانی از مصرف مسکن‌های شیمیایی بی‌نیاز شوید.

شانه‌هایتان را قوی تر کنید
یکی از کاربردهای فشاردرمانی تقویت عضلات و تاندوم‌های شانه و بازو با کمک ماساژ‌های نقطه‌ای بر پایانه‌های عصبی کف پاست. افرادی که فعالیت‌های زیادی را در طول روز انجام می‌دهند و نیاز به قدرت و توان بازوهایشان دارند، حتی افرادی که پشت میز نشین هستند و به طور مرتب با کامپیوتر کار می‌کنند، می‌توانند با فشار درمانی این نقطه سه بار در روز به مدت 3دقیقه به افزایش میزان انرژی عضلات شانه خود کمک کنند. با کمک این شیوه انرژی از طریق مردین‌ها به شانه منتقل می‌شود، بنابراین این شیوه به کاهش اسپاسم‌های عضلانی ناشی از کار روزانه‬ منجر می شود.

ارتباط کف پا با قدرت بینایی
با شناسایی نقاط مربوط به هر یک از اندام‌ها و ارائه ماساژ فشاری به آنها می‌توان برای تقویت هر یک از اعضا اقدام کرد.تمامی اعضای سر از قبیل چشم‌ها، گوش‌ها، سینوس‌ها، غده هیپوفیز و حتی گردن در کف دست یا کف پا، پایانه‌های عصبی فعالی دارند بنابراین با شناسایی نقاط مربوط به هر یک از این اندام‌ها و ارائه ماساژ فشاری به آنها می‌توان برای تقویت، حفظ سلامت، تسکین درد و درمان اختلال‌های عملکردی هر یک از این اعضا اقدام کرد.

درمانگران رفلکسوتراپی با ارائه فشارهایی که به کمک 2 انگشت شست و سبابه به نقاط مربوطه وارد می‌کنند و با توجه به زمان‌بندی ویژه‌ای که برای این کار در نظر دارند، علاوه بر درمان و تسکین دردهای اندام‌های درونی مثل مغز، چشم یا سینوس‌ها می‌توانند در بهبود عملکرد و ساختار آنها نیز موثر باشند. بهترین روش برای تقویت بینایی این است که روزانه دو بار به مدت 3 دقیقه نقطه مربوط به چشم‌ها را در کف پا یا کف دست ماساژ دهید.

مشکلات تنفس‌تان را حل کنید
در سینه پا که گوشت‌آلودترین قسمت در کف پاست نقاطی وجود دارد که فشاردادن و ماساژ دادن آن به تنظیم عملکرد ریه‌ها و افزایش حجم شش‌ها و بهبود عملکرد قفسه سینه کمک می‌کند. در حقیقت با رفلکسوتراپی این بخش علاوه بر آنکه می‌توان به درمان اختلال‌های عملکردی ریه و دستگاه تنفسی کمک کرد، می‌توان احتمال ابتلا به برخی از بیماری‌های این ناحیه را نیز به حداقل رساند. بسیاری از افرادی که به بیماری‌های تنفسی از قبیل کندی تنفس، آسم و انواع آلرژی‌ها مبتلا هستند با دریافت تکنیک‌های رفلکسوتراپی در این نقاط می‌توانند به بهبود شرایط تنفسی خود کمک کنند. علاوه بر این سم‌زدایی از کلیه‌ها و همین‌طور کنترل سیستم غدد درون‌ریز بدن از دیگر مزایای دریافت رفلکسولوژی در این نقاط است.
تکنیک‌های فشاردرمانی را روی نقاط مشخص شده روی هر دوپا تکرار کنید.

التهاب مثانه را تسکین دهید
در کف هر دو پا بالاتر از پاشنه پا نقطه‌ای وجود دارد که به مثانه مربوط می‌شود. با دریافت ماساژ در این نقطه علاوه بر بهبود عملکرد مثانه می‌توان هنگام بروز بیماری‌هایی مثل سنگ مثانه، التهاب و تورم مثانه یا بروز عفونت در این عضو به عنوان درمانی کمکی به رفلکسوتراپیست مراجعه کرد یا با یادگرفتن شیوه صحیح ماساژ آن را در خانه انجام داد.

بهتر هضم کنید
به اعتقاد متخصصان رفلکسولوژی این نقاط پا به معده متصل است و عملکرد آن را به عنوان یکی از فعال‌ترین بخش‌های دستگاه گوارش بدن تنظیم می‌کند. ارائه تکنیک‌های رفلکسوتراپی در این نقاط در شرایط عادی به بهبود عملکرد معده و تقویت آن کمک می‌کند. به این ترتیب معده با انرژی بهتری پذیرای مواد‌غذایی شده و اولین مرحله هضم را به بهترین شکل ارائه می‌کند. استفاده از تکنیک‌های رفلکسوتراپی در این ناحیه می‌تواند در درمان سوزش معده، زخم معده و التهاب‌های این عضو بسیار موثر باشد.

سنگ کلیه را مهار کنید
فشار دادن این نقاط که در ارتباط مستقیم با کلیه‌ها و عملکرد آنهاست تاثیر زیادی بر تسکین دردها و ساختار عملکرد کلیه و مجاری ادرار دارد؛ در حقیقت مردین‌های انرژی کلیه از این نواحی عبور می‌کنند، از این رو هنگام بروز دردهای ناشی از سنگ کلیه یا التهاب‌های آن می‌توانید حین استفاده از شیوه‌های درمانی طب رایج با دریافت ماساژ رفلکسوتراپی در این نقطه برای تسکین دردهای خود و تسریع روند درمانی اقدام کنید.

کاهش درد سیاتیک با فشاردرمانی
روی پاشنه پا کمربندی بسیار باریک وجود دارد که به اعصاب سیاتیک بدن متصل است. مردین‌هایی که از این کمربند عبور می‌کنند در سراسر بدن به اعصاب متصل شده و بیشترین تاثیر را روی اعصاب سیاتیک دارند. استفاده از تکنیک‌های رفلکسوتراپی روی این کمربند تاثیر بسیار زیادی در بهبود و درمان اسپاسم و انقباضات عصب سیاتیک دارد. این عصب که از کمر تا ساق پا کشیده شده است هنگام شروع اسپاسم علاوه بر درد شدید موجب بروز اختلال در حرکت و برنامه‌های روزانه بیمار می‌شود. با کمک ماساژ این نقطه می‌توان علاوه بر از بین بردن انقباض‌های سیاتیک به تسکین درد آن نیز کمک کرد.

نکاتی که باید آویزه گوش کنید
اگرچه رفلکسوتراپی یکی از شیوه‌های درمانی طبیعی، غیرتهاجمی و بی‌نیاز از مصرف انواع و اقسام داروها محسوب می‌شود اما استفاده نامناسب و خودسرانه از آن می‌تواند عوارضی جدی به همراه داشته باشد. به گفته متخصصان این شیوه درمانی، استفاده از این شیوه بهتر است در جلسات اولیه درمان با مشاوره و حضور متخصص رفلکسوتراپی صورت گیرد و پس از آن با آموزش این تکنیک‌ها توسط متخصص به بیمار، بیمار اجازه اجرای آنها روی بدن را در خانه کسب کند. علاوه بر این توصیه اکید شده که افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند نقرس، استئوآرتریت، رگ‌های ترومبوز، مبتلایان به بیماری‌های عفونی، انواع سوختگی‌ها و همین‌طور خانم‌های باردار از این شیوه درمانی برای درمان و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها استفاده نکنند مگر در مواردی خاص که متخصص رفلکسولوژی و پزشک‌شان این شیوه را برای درمان موثر و لازم بدانند.

shahtut.com

آیا می شود بدون لبنیات از پوکی استخوان جلوگیری کرد؟

اگر شما هم جزو افرادی هستید که لبنیات دوست ندارید یا به هر دلیلی نمی‌توانید از محصولات لبنی استفاده کنید باید بدانید که می‌توانید از طریق مواد غذایی دیگر نیازهای خود را برطرف کنید و مراقب استخوان‌هایتان باشید. پس نگران نباشید.

به گزارش نیک صالحی به نقل از تبیان ؛ حتماً شما هم می‌دانید که برای داشتن استخوان‌های محکم و پیشگیری از ابتلا به پوکی استخوان مصرف لبنیات بسیار مهم است. با وجود اینکه مصرف لبنیات از اهمیت زیادی برخوردار است اما باید بدانید که صِرف مصرف 3 محصول لبنی در روز نمی‌توانید خطر بیماری پوکی استخوان را محدود کنید. به عقیده‌ی محققان جذب کلسیم برای حفظ سلامت استخوان‌ها لازم است اما کافی نیست. برای مقابله با این بیماری لازم است که حتماً ورزش را هم در برنامه‌ی روزانه‌تان داشته باشید. مشکلی که وجود دارد سرعت دفع کلسیم از بدن ماست. می‌دانید که کلسیم به میزان خوبی در محصولات لبنی وجود دارد.

متخصصان معتقدند که مصرف زیاد پروتئین‌های حیوانی باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار می‌شود. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که مواد غذایی گیاهی مصرف می‌کنند کمتر دچار شکستگی و پوکی استخوان می‌شوند این در حالی است که این افراد کلسیم خیلی کمی هم دریافت می‌کنند. با ما همراه باشید تا بگوییم چگونه می‌توان بدون مصرف محصولات لبنی مراقب استخوان‌ها بود!

جایگاه محصولات لبنی

در مورد محصولات لبنی حرف و حدیث زیاد است. برخی حتی معتقدند که شیر می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت شود. باید بدانید که شیر مادر کلسیم زیادی ندارد (فقط 30 میلی گرم) و این مسئله هم مانع رشد خوب کودک نمی‌شود. محصولات لبنی حاوی ترکیبات آلرژی زا، لاکتوز (که بدن برخی افراد به عدم تحمل این ترکیب دچار است)، هورمون‌های رشد، آنتی‌بیوتیک‌ها، میزان زیادی ویتامین D و کلسترول بد می‌باشد. از این گذشته شیر حاوی آهن بسیار کمی می‌باشد و در عین حال باعث دفع این ترکیب از طریق روده می‌شود. اما اگر شما هم جزو افرادی هستید که لبنیات دوست ندارید یا به هر دلیلی به عنوان مثال مشکل عدم تحمل لاکتوز یا غیره نمی‌توانید از محصولات لبنی استفاده کنید باید بدانید که می‌توانید از طریق مواد غذایی دیگر نیازهای خود را برطرف کنید و مراقب استخوان‌هایتان باشید. پس نگران نباشید.

جایگزین‌های مناسب محصولات لبنی کدام است؟

خیلی از افراد زمانی که مصرف محصولات لبنی را متوقف می‌کنند بعد از 2 تا 3 هفته شاهد بهبودی خوبی در وضعیت سلامت خود می‌شوند. این افراد تغییرات زیر را تجربه می‌کنند:

* کاهش میزان کلسترول خون

* توقف مشکلاتی مانند اسهال، یبوست یا نفخ

* بهبود مشکلات پوست

* کاهش وزن

* بهبود آسم

اگر نمی‌خواهید که طعم شیر از غذاهایتان کم شود اما در عین حال نمی‌توانید شیر حیوانی مصرف کنید به راحتی می‌توانید از شیر سویا، شیر بادام، شیر نارگیل یا شیر برنج استفاده کنید. می‌توانید از این شیرهای گیاهی برای مصرف غلات صبحانه و همچنین پخت و پز استفاده کنید.

اگر طرفدار سس‌های خامه دار و غلیظ هستید می‌توانید به جای خامه های چرب از توفو استفاده کنید و روی غذاهایتان مقداری مخمر آب جو بپاشید.متخصصان معتقدند که مصرف زیاد پروتئین‌های حیوانی باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار می‌شود.

عواملی که باعث از بین رفتن کلسیم می‌شوند

نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که گیاه‌خواران استخوان‌های محکم‌تری دارند. استخوان‌های این افراد در مقایسه با افرادی که از مشتریان دائم گوشت قرمز و محصولات حیوانی هستند کمتر دچار شکستگی می‌شوند. دلیل این امر پروتئین‌های دریافتی است. هر چه میزان دریافت پروتئین بیشتر باشد میزان دفع کلسیم نیز بیشتر می‌شود. بدانید که مصرف زیاد پروتئین‌های حیوانی برای بدن چندان مفید نیست. در حالی که مصرف کافی میوه و سبزیجات باعث حفظ کلسیم در استخوان‌ها می‌شود. نباید فراموش کنیم که کلسیم حاصل از منابع گیاهی می‌تواند منبع فوق‌العاده‌ای برای ساخت و حفاظت از استخوان‌ها باشد. واقعیت این است که سبزیجات سبز رنگ و لوبیاها خدمت بیشتری به استخوان‌های ما می‌کنند.

اگر می‌خواهید بدون محصولات لبنی استخوان‌های محکمی داشته باشید:

در این قسمت با چند ماده‌ی غذایی مفید و سرشار از کلسیم آشنا می‌شوید. میزان کلسیم اشاره شده برای هر 100 گرم از این مواد غذایی است:

شیرِ برنج 300 میلی گرم

کلم پیچ 266 میلی گرم

توفو 253 میلی گرم

بادام 240 میلی گرم

دانه‌ی سویا 175 میلی گرم

لوبیا سفید 161 میلی گرم

انجیر خشک 140 میلی گرم

نخود 80 میلی گرم

سیب زمینی شیرین 76 میلی گرم

لوبیا قرمز 63 میلی گرم

پرتقال 60 میلی گرم

آرد گندم سبوس دار 41 میلی گرم

کشمش 48 میلی گرم

هویج 40 میلی گرم

توجه داشته باشید اگر به هر دلیلی نمی‌توانید از محصولات لبنی استفاده کنید حتماً مواد غذایی ارائه شده در لیست بالا را در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانید. از این گذشته سعی کنید حتماً روزانه به طور مرتب ورزش کنید، در مصرف پروتئین‌های حیوانی احتیاط کنید و مصرف میوه و سبزیجات را بالا ببرید. همه‌ی این عوامل دست به دست هم می‌دهند تا شما بدون نیاز به مصرف محصولات لبنی استخوان‌های محکمی داشته باشید و خطر ابتلا به پوکی استخوان را از خود دور کنید.

منبع :  نیک صالحی