کاهش وزن می تواند از آرتروز و ساییدگی مفصل پیشگیری کرده و حتی علائم آن را کاهش دهد

کاهش وزن نه تنها میتواند مانع از بروز ساییدگی مفصل و آرتروز شود بلکه تا حد زیادی مستواند علائم ناشی از آن را از بین ببرد. این نتیجه مطالعه ای است که در مجله انجمن ارتوپدی امریکا به چاپ رسیده است. بر طبق این مقاله چاقی میتواند موجب شروع تغییرات بیوشیمیایی و التهابی شود که در نهایت منجر به ساییدگی مفصل میگردد. نتیجه ساییدگی آن درد و محدودیت حرکتی است که بدنبال آن ایجاد میشود. به جرات میتوان گفت که در صورت حذف چاقی از جامعه نیمی از موارد ساییدگی زانو ایجاد نخواهند شد. در این مقاله همچنین ذکر شده است که وزن زیاد موجب وارد آمدن فشار زیاد به سطوح مفصلی شده و این فشار میتواند موجب ساییده شده و تخریب غضروف مفصل شود بافت چربی سفید White adipose tissue یک منبع قوی برای ترشح مواد شیمیایی است که موجب التهاب بافتی میشوند. این بافت در افراد چاق زیاد میشود. پس انتظار میرود در افراد چاق التهاب بیشتری در مفاصل ایجاد شده و در نهایت این التهاب موجب تخریب مفصل شود چاقی به خودی خود عاملی است که احتمال بروز درد تاندونی را در افراد افزایش میدهد چاقی میتواند موجب افزایش فشار خون و افزایش احتمال بروز دیابت شود. این دو عامل به همراه آرتروز کیفیت زندگی فرد را کاهش میدهند. فشار خون و دیابت هر دو از عواملی هستند که میتوانند موجب کاهش تمایل فرد به انجام فعالیت های بدنی و ورزشی شود و این کاهش فعالیت، چاقی را تشدید میکند کاهش وزن در افراد چاق میتواند تا حدود زیادی درد مفصلی آنها را کاهش داده و موجب شود تا فرد بتواند فعالیت های روزانه خود را بهتر انجام دهد

منبع : ایران ارتوپدی

افزایش سن باتغییر در استخوان ها، ماهیچه ها و مفاصل همراه است

افزایش سن باتغییر در استخوان ها، ماهیچه ها و مفاصل همراه است

تغییر در وضعیت بدنی و الگوی راه رفتن، همچون تغییر در پوست و مو، در همه دنیا با افزایش سن مرتبط است
سیستم اسکلتی به بدن شکل می دهد و آن را نگه می دارد. مفاصل محل های اتصال استخوان ها هستند که امکان حرکت به سیستم اسکلتی می دهند. در محل مفاصل استخوان ها مستقیما با هم در تماس نیستند.
ماهیچه ها نیرو و قدرت لازم برای حرکت را فراهم می کنند. هماهنگی حرکات توسط مغز انجام می شود اما از تغییرات ماهیچه ها و مفاصل تاثیر می پذیرد. تغییر ماهیچه ها، مفاصل و استخوان ها باعث تغییر وضعیت بدنی و الگوی راه رفتن، ضعف، و آهسته شدن حرکات می شود.
تغییرات مربوط به سن
حجم یا تراکم استخوان ها با افزایش سن کم می شود خصوصا در زنان بعد از یائسگی. استخوان ها شروع به از دست دادن کلسیم و دیگر مواد معدنی می کنند.
ستون فقرات از استخوان هایی تشکیل شده که مهره نامیده می شوند. بین هر دو مهره لایه ژل مانندی وجود دارد (دیسک بین مهره ای). دیسک ها درطول زمان مایع خود را از دست می دهند و نازک تر می شوند و به این ترتیب بالاتنه کوتاه تر می شود.
به علاوه، مهره ها برخی از مواد معدنی خود را نیز از دست می دهند و این نیز باعث نازکتر شدن آنها می شود. ستون مهره ها دچار انحراف شده و نیز بهم فشرده می شود (روی هم فشرده می شود)
استخوان های پهن شانه ای و استخوان های دیگر ممکن است متخلخل شوند.
استخوان های بلند بازو و پاها ممکن است به علت از دست دادن مواد معدنی، بدون کوتاهتر شدن، شکننده شوند. و این باعث می شود بازوها و پاها در مقایسه با بالاتنه بلندتر به نظر برسند.
مفاصل سفت تر شده و انعطاف پذیری شان کمتر می شود. مایع مفاصل ممکن است کاهش یافته و غضروف ها  شروع به ساییدن یکدیگر کرده و دچار خوردگی می شوند. مواد معدنی ممکن است در برخی محل ها شروع به انباشته شدن کنند. این حالت در محل شانه ها معمول است.
مفاص لگن و زانو ممکن است شروع به از دست دادن شکل خود کنند (تغییرات پیشرونده). مفاصل انگشتان غضروف های خود را از دست می دهند و استخوان ها اندکی ضخیم تر می شوند. تغییر مفاصل انگشتان بیشتر در زنان رایج است و ممکن است ارثی باشد.
برخی مفاصل مثل قوزک پا با افزایش سن به میزان کمی تغییر می کنند.

برخی پیامدهای این تغییراتاستخوان ها شکننده تر شده و ممکن است به سادگی دچار شکستگی شوند. قد کلا کوتاهتر می شود و این عمدتا به علت کوتاه تر شدن بالا تنه و ستون فقرات است.
تقریبا همه افراد مسن دچار تغییر در مفاصل، از سفتی خفیف گرفته تا آرتریت شدید، می شوند.
بدن ممکن است حالت خمیدگی پیدا کند. امکان دارد شانه ها باریکتر و لگن بزرگتر شود.
حرکات کند و گاهی محدود می شود. الگوی راه رفتن آهسته تر و کوتاهتر می شود. خستگی بیشتر شده و انرژی کلی ممکن است کاهش یابد.
قدرت و استقامت تغییر می کند. از دست رفتن توده ماهیچه ای باعث کاهش قدرت می شود. اما استقامت ممکن است بعلت تغییرات در فیبرهای ماهیچه ای افزایش یابد.
برخی مشکلات شایعپوکی استخوان یک مساله شایع است خصوصا در زنان مسن. استخوان به سادگی دچار شکستگی می شوند و شکستگی های فشاری مهره ها می تواند باعث درد و کاهش تحرک شود.
ضعف ماهیچه ای باعث خستگی، ضعف، و محدودیت فعالیت می شود. مشکلات مفصلی بسیار شایع هستند. این مشکلات محدوده ای از سفتی خفیف تا آرتریت دارند.
تغییرات در الگوی راه رفتن، نااستواری، و کاهش تعادل ممکن است باعث زمین خوردگی و در نتیجه افزایش آسیب گردد.
در برخی افراد مسن ممکن است کاهش رفلکس ها مشاهده شود.این امر اغلب مربوط به تغییر در ماهیچه ها و تاندون ها است و نه تغییر در اعصاب.
پیشگیری
ورزش یکی از بهترین راه ها برای کاهش یا پیشگیری از مسائل مرتبط با ماهیچه ها، مفاصل، و استخوان ها است. یک برنامه ملایم ورزشی می تواند در حفظ قدرت و انعطاف پذیری به شما کمک کند. ورزش باعث می شود استخوان ها محکم باقی بمانند. قبل از شروع برنامه ورزشی با پزشک مشورت کنید.
رژیم غذایی متعادل همراه با مقادیر کافی کلسیم لازم است. زنان باید خصوصا درمورد دریافت کلسیم کافی دقت کنند. زنانی که یائسه شده اند، و مردان بالای 65 سال، روزانه به 1,200 - 1,500 میلی گرم کلسیم دارند. درصورتی که به پوکی استخوان مبتلا هستید با پزشک خود مشورت کنید.

ترجمه : مرضیه سلیمانی نژاد

منبع : سایت وزارت بهداشت ودرمان

با گرفتگی عضلات چه کنیم؟

گرفتگی عضلات یکی از شایع‌ترین عوامل ایجاد درد شدید در پشت و گردن افراد است.

 از اولین نشانه‌های گرفتگی عضلات، درد شدیدی است که بسته به موقعیت ناحیه صدمه‌ دیده، در پشت یا گردن ظاهر می‌شود. این درد که با انقباض دردناک ماهیچه همراه است، ممکن است بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

با گرفتگی عضلات چه کنیم؟ صبح که از خواب بیدار می‌شوید، اگر به علت درد و گرفتگی عضلات گردن نتوانید سرتان را بچرخانید چه می‌کنید؟
تا به‌ حال برایتان پیش آمده است که حین انجام کارهای عادی روزانه، به‌ طور ناگهانی دچار درد شدیدی در قسمتی از بدنتان ‌شوید؛ مثلا وقتی خم شده‌اید تا شیئی را از روی زمین بردارید یا هنگامی که سرتان را موقع خروج از پارکینگ برای احتیاط و نگاه‌ کردن به عقب بر‌گردانده‌اید؟ حتی ممکن است تنها بعد از کش ‌دادن بدنتان پس از یک سفر هوایی طولانی، دچار این نوع دردهای ناگهانی شدید شوید.
این دردها معمولا آن ‌قدر شدید هستند که شاید حتی به سختی بتوانید از جایتان تکان بخورید، زیرا ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات ، از قوی‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین نقاط بدن هستند و گرفتگی آنها می‌تواند منجر به بروز دردهای ناراحت ‌کننده در ناحیه پشت و گردن شود.گرفتگی عضلات یکی از شایع‌ترین عوامل ایجاد درد شدید در پشت و گردن افراد است. این درد اگرچه گاهی با بعضی روش‌های سنتی معمول قابل کنترل است و نیازی به درمان از طریق روش‌های جراحی ندارد، اما در صورت مشاهده بعضی علائم باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.
گرفتگی عضلات یکی از عکس‌العمل‌های حفاظتی و طبیعی بدن نسبت به مشکلاتی است که در ماهیچه یا رشته‌های عصبی اطراف آن پیش آمده است. گرفتگی پشت ممکن است به دلایل مختلفی بروز کند. معمولا حرکات ناگهانی نامناسب ممکن است باعث کشش‌های شدید در بافت ماهیچه‌ای و عصبی این قسمت شده و درد و ناراحتی برای ما ایجاد کند. گرفتگی عضلات پشت گاهی هم می‌تواند نشانه‌ای از وجود صدمات و مشکلات در قسمت‌های درونی خود ستون فقرات مثل مهره‌ها یا دیسک‌ها و زردپی‌ها (رشته‌های پیوندی که مهره‌ها را به هم متصل می‌کنند) باشد.
این درد معنی ‌داراز اولین نشانه‌های گرفتگی عضلات، درد شدیدی است که بسته به موقعیت ناحیه صدمه‌ دیده، در پشت یا گردن ظاهر می‌شود. این درد که با انقباض دردناک ماهیچه همراه است، ممکن است بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.
این درد و انقباض معمولا دو هدف دارد: یکی این که شما را متوجه وجود مشکل در بدنتان کند و دیگر این که حرکات شما را محدود سازد تا مانع صدمات بیشتر در آن ناحیه از بدنتان گردد. این علائم معمولا‌ بر اثر فعالیت بدنی زیاد تشدید می‌شوند و عموما پس از یک دوره استراحت، کمتر شده یا از بین می‌روند.
چه باید کرد؟بیشتر اوقات اگر گرفتگی عضله علت پزشکی جدی نداشته باشد، با یک دوره درمانی ساده در چند روز یا چند هفته بهبود پیدا می‌کند. اما اگر هر یک از علائم زیر را در خود مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید:
* تغییر در نحوه عملکرد روده‌ها و مثانه، به طوری که در کنترل آنها دچار مشکل شوید.
* ضعف ماهیچه‌ها در ناحیه بازوها و ساق پاها و عدم تعادل هنگام راه ‌رفتن، و احساس کاهش تــدریجــی توانایی در طی مسیری که معمولا به راحتی پیاده‌روی می‌کرده‌اید.
* احساس گسترش درد و بی‌حسی در دست و پا به ویژه هنگام عطسه، سرفه یا موقع نشستن.
* بدتر شدن درد در حالت دراز کشیدن و بی‌خوابی در طول شب از شدت درد.
* درد همراه با تب، کاهش وزن و دیگر نشانه‌های بیماری.
اگر هیچ یک از علائم ذکر شده در بالا را نداشتید، شاید با انجام کارهایی بتوانید خودتان درد و گرفتگی ماهیچه‌هایتان را کاهش دهید، یا بعضی از علائم آزاردهنده و مشکل‌ساز آن را از بین ببرید.
از تو حرکتانجام فعالیت‌های روزانه و معمول (البته شاید با سرعت کمتر و مطمئنا با خودداری از انجام کارها و حرکاتی که ممکن است دوباره شما را دچار مشکلاتی کند) بهترین و مناسب‌ترین راه برای شروع یک دوره ی درمانی است. استراحت کوتاه‌ مدت مشکلی ایجاد نخواهد کرد،اما خوب است بدانید که انجام فعالیت‌های سبک، بهبود وضعیت شما را تسریع می بخشد. بنابراین از دراز کشیدن و استراحت‌های طولانی ‌مدت خودداری کنید.
کمپرس سرددر ۷۲ ساعت (سه روز) اولیه‌ پس از شروع گرفتگی عضلات،‌ فورا تعدادی قطعه یخ را در کیسه و سپس پارچه‌ای بپیچید و حداکثر ۲۰ دقیقه روی موضع دردناک قرار دهید. این کار را چندین بار در طول روز تکرار کنید. کمپرس سرد، درد و ورم ناحیه دردناک را کاهش می‌دهد و با بی‌حس کردن بافت عضلانی آن منطقه، تحریکات عصبی را کم می‌کند.البته باید مراقب باشید، زیرا کمپرس سرد طولانی (بیش از ۲۰ دقیقه) در ناحیه مورد نظر می‌تواند باعث انقباض بیشتر عضلات و افزایش درد شود.
کمپرس گرم

پس از گذشت سه روز از آغاز درد ، می‌توانید روش کمپرس گرم را شروع کنید. کمپرس گرم باعث شل ‌شدن ماهیچه‌های منقبض‌ شده و افزایش جریان خون در آنها می‌شود. 
این کار حتما باید پس از ۷۲ ساعت اولیه گرفتگی عضلات آغاز شود تا التهاب فروکش کند. استفاده از گرمای مرطوب بهتر از گرمای خشک است، زیرا میزان از دست‌دهی آب بدن را کاهش می‌دهد. برای این کار می‌توانید از انواع کمپرس‌های مرطوب مانند کیسه‌های آب‌ گرم مخصوص کمپرس، حمام آب‌گرم یا جکوزی استفاده کنید.
داروهای ضد‌درد و آرام‌بخشانواع داروهای ضد درد مانند آسپیرین، ایپوبروفن، استامینوفن یا ناپروکسن می‌توانند درد را کاهش دهند و ورم و گرفتگی عضلات را کم کنند. داروهای متنوعی وجود دارند که بدون نیاز به نسخه پزشک قابل‌‌ خریداری هستند، اما حتما در مورد مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. او به شما کمک می کند تا مناسب‌ترین دارو را تهیه کنید.
موضع‌بند‌های طبیاستفاده کوتاه‌ مدت از سینه ‌‌بند‌های طبی نیز می‌تواند برای کاهش درد گرفتگی عضلات مفید باشد. این‌گونه تجهیزات طبی (سینه‌بند یا گردن‌بند طبی) با ثابت نگه‌ داشتن و گرم کردن ماهیچه‌های محل مورد نظر، درد را کاهش می دهند. فراموش نکنید که در مورد استفاده از انواع کمربند، گردن‌بند و سینه‌بندهای طبی و سایز و نوع مناسب آن حتما با پزشک خود مشورت کنید تا راهنمایی‌های لازم را به شما بدهد.البته هرگز روی این نگهدارنده‌های خارجی برای درازمدت حساب نکنید، زیرا رها گذاشتن عضله‌ها و اجازه حرکت به آنها می‌تواند برای بهبود مشکلات و صدمات شما مفید باشد.
اگر هیچ یک از روش‌های پیشنهادی بالا کارساز نبود و با هیچ‌کدام از مراقبت‌های خانگی نتوانستید درد، التهاب و گرفتگی عضلات خود را کم کنید، حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید؛ شاید آنها روش‌های مراقبتی و درمانی دیگری را به شما ارائه بدهند.
عضله هم بگیر نگیر داره

برای جلوگیری از ایجاد دوباره صدمات در پشت و گردن و پیشگیری از گرفتگی دردناک عضلات باید قدرت و توانایی‌ عضلات خود را زیاد کنید و برای انعطاف‌پذیری ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و زرد‌پی‌هایی که ستون فقرات پشت‌تان را نگهداری ‌می‌کنند، برنامه‌ریزی و تلاش کنید. روش‌های زیر به این منظور پیشنهاد می‌شود:
* برای انجام ورزش‌های هوازی سبک - که به پشت و ستون فقرات و مفاصل فشار وارد نمی‌کنند - مثل دوچرخه ‌سواری ، پیاده ‌روی یا شنا برنامه‌ریزی کنید. اگر ورزش در فضای باز برایتان ممکن نیست، از دستگاه‌ها و وسایل ورزشی مانند دوچرخه‌های ثابت و ... که در سالن‌های ورزشی موجود هستند، استفاده کنید. حتی می‌توانید یکی از آنها را خریداری کرده و در خانه داشته باشید و مرتبا از آن استفاده کنید.
* با تقویت عضلات شکم و پشت خود (بدن ‌سازی) یک سینه‌ بند طبی طبیعی برای نگهداری ستون فقرات خود خواهید داشت.
* کشش آرام عضلات، انعطاف‌پذیری آنها را زیادتر می‌کند. همچنین باعث می‌شود خون بیشتری به سمت عضلات‌تان جریان پیدا کند.
هشدار، هشدار!اگر به طور مرتب دچار گرفتگی عضلات می‌شوید، پیش از برنامه‌ریزی برای انجام هر گونه فعالیت کششی و ورزشی، حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید (حتی اگر به انجام فعالیت‌های ورزشی عادت دارید!).
زمانی‌ که ماهیچه‌ها، اعصاب و دیگر بافت‌های بدن تحت تاثیر گرفتگی، التهاب دارند، یا در مراحل اولیه بهبود به سر می‌برند، باید از تحرک زیاد و وارد کردن هر نوع فشار بر آنها خودداری کنید، زیرا ممکن است صدمات بیشتری به آنها وارد نمایید یا روند درمان را آهسته کنید. 
منبع : afkarnews.com