نکاتی برای پیشگیری از آسیب ورزشی

 
چون یک ورزشکار جوان در حال رشد است بدن وی به مراقبت های خاصی نیاز دارد که ممکن است در مورد یک ورزشکار بالغ صادق نباشد. امروزه بیش از گذشته ورزش بخصوص ورزش های در حد رقابتی و قهرمانی از سنین پایینتری شروع میشوند. بچه ها در سنین مدرسه شروع به ورزش میکنند و آن را تا سنین بالاتر ادامه میدهند. یک ورزشکار جوان یک ورزشکار بالغ ولی با اندازه های کوچک شده نیست. تفاوت های زیادی بین بدن یک جوان و بدن یک فرد بالغ وجود دارد. مهمترین آنها عبارتند از :

• صفحات رشد استخوان در جوان هنوز بسته نشده است. این صفحات رشد از استخوان ضعیف ترند و مشکلاتی که در یک فرد بالغ ممکن است به علت یک کوبیدگی موضعی باشد در یک جوان ممکن است به علت شکستگی صفحه رشد ایجاد شده باشد.

• بدن جوان در حال رشد است. عضلات، تاندون ها و استخوان همگی رشد میکنند. گاهی رشد این عناصر با یکدیگر هماهنگ نیست و بعضی از آنها زودتر از دیگری رشد میکنند و همین امر موجب میشود در حین فعالیت های شدید بدنی به بعضی از آنها فشارهای بیش از حدی وارد شود.

• دو ورزشکار جوان هم وزن ممکن است فقط بر اساس وزن یکسان با یکدیگر قابل رقابت نباشند. وزن یکی ممکن است بیشتر به علت چربی باشد و دیگری به علت عضله.

• بچه های هم کلاس که معمولاً با هم بازی میکنند ممکن است هم قد و اندازه نباشند و یا مهارتشان در انجام ورزشی که انجام میدهد یکسان نباشد. این امر میتواند موجب آسیب به آنها در حین ورزش شود.

آسیب های بدنی در بچه های ورزشکار دبیرستانی بمراتب بیش از بچه های مدرسه است. بچه های دبیرستانی عضلات قویتری دارند که میتواند صدمات بیشتری را در حین ورزش به بدن وارد کنند. مربی و والدین یک جوان ورزشکار باید قبل از اینکه آسیب و درد به حدی برسد که وی را از ادامه ورزش بازدارد متوجه آن شوند. آنها باید بدقت مراقب شروع علائمی مثل درد و لنگش خفیف باشند.

درد در ابتدا ممکن است خفیف بوده و خود ورزشکار هم به آن بی اهمیت باشد ولی ضربات مکرر حین ورزش ممکن است مشکل را آنقدر زیاد کند که ورزشکار را مجبور کند ماهها نیمکت نشین شود. پس قبل از شدت گرفتن علائم باید به آنها توجه کرد. علت بسیاری آسیب های ورزشی در جوانان بخصوص آسیب های ناحیه زانو و آرنج به علت اعمال فشار و استرس های مکرر و با شدت زیاد به عضله- تاندون- استخوان نابالغ است. مربی باید نسبت به نرمش های بدنسازی ورزشکار اهمیت زیادی بدهد. باید با انجام نرمش های مناسب، عضلات، تاندون ها و استخوان ورزشکار را بتدریج و به آرامی توانا کرد تا بتوانند تحمل ضربات و استرس های وارده را داشته باشند.

باید به آرامی قدرت عضلات، استقامت عضلات، انعطاف پذیری آنها و توانایی سیستم قلبی عروقی را بالا برد تا به بدن در حال رشد جوان صدمه ای وارد نشود. در صورت بروز آسیب هم، مربی باید با انجام نرمش های بازپروری خاص بتواند ورزشکار را بتدریج و بدون اینکه آسیب بیشتری به او برسد به فعالیت ورزشی برگرداند. بر عهده والدین و مربی است که حس اعتماد به نفس را در جوان بالا ببرند، به او یاد بدهند وقتی در مسابقه ای پیروز شد یا شکست خورد چگونه رفتار کند. نه ورزشکار و نه والدین و مربی او نباید انتظاراتی فراتر ار توانایی وی از او داشته باشند وگرنه میتوانند مسبب آسیب های جدی به بدن او شوند.

آسیب هایی که ممکن است به اندام های یک ورزشکار جوان وارد شود عبارتند از

• کشیدگی لیگامان : این آسیب ها حدود یک سوم کل آسیب های ورزشی جوانان راتشکیل میدهد. کشیدگی ها به علت پارگی های ظریف در لیگامان ها ایجاد میشود و میتوانند موجب درد، تورم، محدودیت حرکتی، لنگش و احساس ناپایداری مفصل شوند.

• کشیدگی عضله و تاندون : این دسته از آسیب ها هم به علت کشش بیش از حد به عضلات و تاندون هایی که قابلیت انعطاف کافی را ندارند در حین فعالیت های ورزشی بوجود میاید.

• کوبیدگی و کبودی : شایعترین آسیب ورزشی است. باید با سرد کردن موضع، کمپرس کردن محل و استراحت در حالتیکه اندام بالا نگه داشته شده است آن را درمان کرد.

• آسیب های ستون مهره :  بیشتر در ورزش های ضربه ای و رزمی و شیرجه دیده میشود. با تقویت عضلات ستون مهره و گردن میتوان احتمال این آسیب ها را کاهش داد.

• آسیب استخوان : بیشتر شکستگی ها در اندام ها ایجاد میشوند. این شکستگی ها معمولاٌ بدنبال برخود ورزشکاران به یکدیگر یا برخود وسایل ورزشی یا بدنبال زمین خوردن ایجاد میشوند. گاهی علت آسیب های استخوانی در ورزشکار جوان ضربات خفیف ولی مکرر وارده به مفصل و اندام به علت روش غلط ورزش کردن است. شکستگی های استرسی از این دسته اند. معمولاٌ تشخیص این شکستگی ها هم مشکل است و ورزشکار ممکن است مدتها ورزش را حتی با وجود درد ناشی از شکستگی ادامه دهد. نکته مهم اینست که در بچه ها ممکن است آسیب یک ناحیه دردی ایجاد کند که در محل دیگری احساس میشود بطور مثال ممکن است درد زانو در ناحیه لگن احساس شود.

برای پیشگیری از بسیاری از آسیب های ورزشی یک ورزشکار جوان باید به نکات زیر توجه کند 

• قبل از شروع ورزش مطمئن باشید که در شرایط جسمانی مناسبی برای انجام آن ورزش هستید. باید از قبل با انجام نرمش های بدنسازی مخصوص آن ورزش انعطاف پذیری اندام ها، قدرت عضلات، استقامت عضلات و چابکی حرکات خود را متناسب با آن ورزش خاص آماده کنید. نباید انتظار داشته باشید ورزش بدن شما را بسازد بلکه شما باید بدن خود را آماده انجام آن ورزش کنید.

• روش انجام دادن درست هر ورزش را یاد بگیرید.

• از وسایل استاندارد مخصوص آن ورزش استفاده کنید.

• باید بدانید چطور به درستی از ابزارهای ورزشی استفاده کنید

• همیشه قبل از شروع ورزش خود را گرم کنید

• وقتی خسته اید یا درد دارید ورزش نکنید.

• مربی متبحر به آماده سازی بدن شما کمک بسیار میکند و شما را از بسیاری خطرات ورزشی دور نگه میدارد.

• هرگز از مکمل های غذایی و داروهای بدنسازی استفاده نکنید.

• نباید هدف ورزشکار یا مربی وی برنده شدن در مسابقه ورزشی به هر قیمتی باشد. این رفتار میتواند فشارهای شدیدی را به وی وارد کرده و موجب آسیب وی شود.

منبع : ایران ارتوپدی

ورزش و مصرف کراتین. بدنسازی با یا بدون کراتین

بعضی ورزشکاران فکر میکنند برنده شدن همه چیز است و سعی میکنند به هر وسیله ای از جمله مصرف مکمل های غذایی مانند کراتین قدرت و کارایی ورزشی خود را افزایش داده و از رقبای خود پیشی بگیرند. کراتین محبوب ترین مکمل غذایی در بین ورزش کاران است.

کراتین چیست

کراتین منبع انرژی برای انقباض عضله است. بدن انسان کراتین را در کبد، کلیه و پانکراس میسازد. قسمت اعظم کراتین در بدن انسان در عضلات اسکلتی ذخیره شده و در حین فعالیت های بدنی از آن استفاده میشود. مصرف مکمل های کراتین میتواند مقدار کراتین عضلات بدن را افزایش دهد.

مصرف مکمل های حاوی کراتین اگر همراه با تمرینات ورزشی باشد ممکن است بتواند کارایی فرد را با آزاد کردن مقادیر زیادی انرژی در حین ورزش هایی مانند وزنه برداری یا دو سرعت افزایش دهد. افرادی که بدنشان کراتین کمی دارد مثل گیاه خواران در مقایسه با دیگر افراد با مصرف مکمل های حاوی کراتین تفاوت بیشتری را احساس میکنند. عضلات از حدی بیشتر نمیتوانند کراتین در خود ذخیره کنند.

امروزه مکمل های کراتین به اشکال گوناگون و تحت نام های تجاری گوناگون در دسترس است. استفاده از این مواد بیشتر در بین ورزشکاران در سطوح مختلف رواج دارد. باید دانست که کراتین گرچه یک ماده طبیعی است ولی مصرف آن همیشه بدون عارضه نیست. متاسفانه تولید این مواد که همگی وارداتی هستند حتی در کشورهای تولید کننده هم تحت نظارت سازمان های دارویی آن کشورها نیست بیشتر به این علت که این مواد را جزو دسته دارویی طبقه بندی نکرده و آنها را بیشتر مکمل غذایی میدانند و این بدان معنا است که کیفیت و سالم بودن این مواد تضمین نشده است. اکثر کسانی که از کراتین استفاده میکنند نه با تجویز پزشک بلکه بیشتر با توصیه دوستان خود مبادرت به مصرف این ماده میکنند.

عوارض مصرف کراتین

کسانی که از این ماده استفاده میکنند به علت احتباس آب در بدن دچار افزایش وزن میشوند. کرامپ و اسپاسم های عضلانی، کم آبی، اسهال، تهوع و حتی تشنج ممکن است از عوارض مصرف این ماده باشد. در مواقع کم آبی و در مواقعی که قصد کاهش وزن دارید مصرف این ماده خطر باز هم بیشتری دارد. تاثیر دراز مدت این مواد بر سلامتی شناخته شده نیست. به همین خاطر افراد زیر 18 سال نباید از این ماده مصرف کنند. مصرف این ماده در افردی که مشکل کلیوی دارند هم ممکن است خطرناک باشد. اگر میخواهید از کراتین استفاده کنید حتما قبل از شروع، با پزشک خود مشورت نمایید.

منبع : ایران ارتوپدی

مصرف هورمون در بدنسازی

بعضی ورزشکاران برای افزایش کارایی ورزشی خود از هورمون استفاده میکنند. بعضی دیگر چون از شکل بدن خود ناراضی هستند به مصرف این مواد تمایل دارند. استروئید های آنابولیزان که به آن هورمون های بدنسازی هم میگویند ممکن است بتواند عضلات شما را بزرگتر کند ولی آسیب های بیشتری به شما میزند که در مقایسه با چیزی که از مصرف آن بدست میاورید خطرناک تر است.

عوارض مصرف هورمون برای بدنسازی

مردانی که از این مواد استفاده میکنند بعد از مدتی دچار آتروفی بیضه میشوند. صورتشان جوش و آکنه میزند و موی سرشان شروع به ریزش میکند. در زنان مصرف این مواد موجب افزایش موهای صورت، کلفت شدن صدا و نامنظم شدن پریود قاعدگی میشود. اگر در سنین رشد هستید مصرف این مواد رشد شما را متوقف میکند. در آزمایشاتی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده نشان داده شده است که مصرف این مواد موجب ضعیف شدن تاندون ها شده که ممکن است نتیجه آن پاره شدن آنها باشد.

از همه اینها که بگذریم اگر شما این مواد را از بازار غیر قانونی بدست میاورید مشخص نیست که چیزی که خریده اید واقعا چیست و چه کیفیتی دارد. مصرف این مواد شما را از لحاظ روحی هم خشن و عصبانی حال میکند. بعد از مدتی مصرف میبینید رفتار شما حتی با کسانی هم که دوستشان دارید خشن شده است. کسانی که از این مواد استفاده میکنند بیشتر از دیگران درگیر اعمال خشونت بار و جرائم میشوند.

وقتی شروع به مصرف این مواد کردید مانند مواد مخدر جدا شدن از آنها مشکل است چون با قطع مصرف، عضلات شروع به چروکیده شدن میکنند و مصرف کننده نمیخواهد چنین اتفاقی بیفتد. با قطع مصرف این مواد فرد ممکن است دچار افسردگی شدید شده و حتی ممکن است دست به خودکشی بزند.

متاسفانه اخیرا مشاهده شده که بعضی از افراد برای چاق شدن از داروهای حاوی کورتن استفاده میکنند. عده ای دیگر تحت تاثیر تبلیغات از موادی استفاده میکنند که از محتویات آن اطلاعی ندارند. بسیاری از این مواد حاوی کورتن هستند. بعضی افراد با این فکر که ماده مورد استفاده گیاهی است و ضرری ندارد آن را به راحتی مصرف میکنند در حالیکه نمیدانند بسیاری از سموم مهلک از گیاهان گرفته میشود. مصرف داروهای حاوی کورتن میتواند موجب اختلال در خونرسانی به سر استخوان ران شده و موجب نکروز آوازکولر یا سیاه شدن سر استخوان ران شود. بیماری که میتواند فرد را تا آخر عمر زمین گیر کند.

فکر میکنید اگر عضلاتی بزرگتر داشته باشید ولی موهای سرتان بریزد، آکنه بزنید، دچار عوارض گفته شده بشوید و یا در حین ورزش تاندون پایتان پاره شود کار درستی انجام داده اید. اگر قصد استفاده از این مواد را دارید، کمی بیشتر فکر کنید. این کار بیفایده است.

منبع : ایران ارتوپدی

درد گردن با انجام صحیح نرمش های طبی کاهش میابد - نرمش های تکمیلی

از مهمترین اقدامات درمانی که شاید بتوان گفت مهمترین قسمت درمان این بیماری ها است انجام نرمش های طبی خاصی به منظور تقویت عضلات گردن و افزایش قابلیت انعطاف لیگامان ها و عضلات گردن است.
در انجام نرمش ها باید دقت کرد که آنها را بتدریج و کم کم شروع کنیم. تقویت عضلات و افزایش انعطاف لیگامان ها و عضلات نیاز به زمان دارند. اگر نرمش ها با سرعت شروع شوند یا با تعداد زیاد شروع شوند ممکن است موجب افزایش درد شوند.
نرمش های گردن دو دسته اند. نرمش های کششی که همانطور که گفته شده موجب افزایش قابلیت انعطاف عضلات و رباط های گردن میشوند و نرمش های تقویتی که موجب تقویت عضلات گردن میگردند. شروع تمرینات با انجام نرمش های کشش است و بعد از مدتی باید نرمش های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه شوند.
نرمش ها در سه قسمت اساسی، پیشرفته و تکمیلی توضیح داده میشوند. همیشه ابتدا با نرمش های اساسی شروع کرده و بعد از چند هفته که توانستید آنها را به تعداد کافی و به راحتی انجام دهید نرمش های پیشرفته را انجام دهید و پس از کسب مهارت در انجام نرمش های پیشرفته نرمش های تکمیلی را انجام دهید.

نرمش های تکمیلی

 برای تاثیر بیشتر بهتر است چند حرکت نرمش ناحیه شانه هم همراه با حرکات نرمشی گردن انجام شود. نرمش های زیر گرچه مربوط به شانه هستند ولی به عنوان نرمش های تکمیلی به رفع دردهای گردن کمک میکنند.

• بایستید یا بنشینید. به آهستگی شانه های خود را به بالا و بطرف گوش های تان ببرید تا وقتی که یک احساس کشش در ناحیه گردن و شانه های خود بکنید. این وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آهستگی شانه ها را به وضعیت اولیه برگردانید. این حرکت را 5-3 بار تکرار کنید.     

• بایستید یا بنشینید. در حالیکه دست های تان در دو طرف بدن قرار گرفته است شانه های خود را به پشت ببرید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آرامی شانه ها را به سر جای خود برگردانید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید.

         

• بایستید. دست های تان را در حالیکه در دو طرف و در حالت آویزان نگه داشته اید به آرامی و از دو طرف به سمت بالا ببرید تا جاییکه هر دو دست در بالای سر قرار گیرند. دستها را به آرامی به پایین آورید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید.           

• بر روی صندلی بنشینید. در حالیکه انگشتان دست های تان را در هم فرو برده اید. کف دستهای تان را در پشت سرتان قرار دهید. سر و شانه های خود را به آرامی به سمت عقب ببرید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آرامی شانه ها و سر را به سر جای خود برگردانید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید.

منبع : ایران ارتوپدی

درد گردن با انجام صحیح نرمش های طبی کاهش میابد - نرمش های پیشرفت

از مهمترین اقدامات درمانی که شاید بتوان گفت مهمترین قسمت درمان این بیماری ها است انجام نرمش های طبی خاصی به منظور تقویت عضلات گردن و افزایش قابلیت انعطاف لیگامان ها و عضلات گردن است.
در انجام نرمش ها باید دقت کرد که آنها را بتدریج و کم کم شروع کنیم. تقویت عضلات و افزایش انعطاف لیگامان ها و عضلات نیاز به زمان دارند. اگر نرمش ها با سرعت شروع شوند یا با تعداد زیاد شروع شوند ممکن است موجب افزایش درد شوند.
نرمش های گردن دو دسته اند. نرمش های کششی که همانطور که گفته شده موجب افزایش قابلیت انعطاف عضلات و رباط های گردن میشوند و نرمش های تقویتی که موجب تقویت عضلات گردن میگردند. شروع تمرینات با انجام نرمش های کشش است و بعد از مدتی باید نرمش های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه شوند.
نرمش ها در سه قسمت اساسی، پیشرفته و تکمیلی توضیح داده میشوند. همیشه ابتدا با نرمش های اساسی شروع کرده و بعد از چند هفته که توانستید آنها را به تعداد کافی و به راحتی انجام دهید نرمش های پیشرفته را انجام دهید و پس از کسب مهارت در انجام نرمش های پیشرفته نرمش های تکمیلی را انجام دهید.

حرکات نرمشی کششی پیشرفته گردن

این نرمش ها به صورت زیر انجام میشوند.

• بایستید. دست های خود را به پشت تنه برده و با دست راست خود آرنج چپ را بگیرید. شانه چپ خود را به پایین آورده و سر خود را به سمت راست بچرخانید. در همین حال سر خود را به سمت عقب هم ببرید تا جاییکه احساس کشش خفیفی در گردن بکنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف مقابل انجام دهید.

            

• بایستید یا بنشینید. دست راست خود را کاملا بالا برده و آرنج را خم کنید سپس کف دست را بر روی سمت چپ سر خود قرار داده و به آرامی و با کمک دست، سر خود را به سمت راست خم کنید تا جاییکه در سمت چپ گردن خود احساس کشش ملایمی کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف مقابل انجام دهید.           

• بایستید یا بنشینید. در حالیکه انگشتان دست های تان را در هم فرو برده اید. کف دستهای تان را در پشت سرتان قرار دهید. با کمک دست راست سر را به جلو و پایین برده و در همان حال به سمت چپ بچرخانید تا در سمت راست گردن احساس کشش ملایمی کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف مقابل انجام دهید.

حرکات نرمشی تقویتی پیشرفته گردن

این نرمش ها به صورت زیر انجام میشوند.

• به پشت بخوابید. زانوانتان را خم کرده بطوریکه کف پاهای تان روی زمین قرار گیرند. سر خود را به آرامی از روی زمین بلند کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آرامی سر خود را بر روی زمین قرار دهید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید.

         

• بر روی شانه راست دراز بکشید. دست راست خود را کاملا به بالای سرتان در حالت کشیده قرار داده و کف دست چپ را در حالیکه آرنج را خم کرده اید بر روی زمین و در جلوی تنه خود قرار دهید. سر خود را به آرامی از روی زمین بلند کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آرامی سر خود را بر روی زمین قرار دهید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید. همین حرکات را با همین مشخصات برای طرف مقابل انجام دهید.   

• بصورت چهار دست و پا بر روی زمین قرار گیرید. سر خود را به آرامی به سمت پایین آورده تا جاییکه در پشت گردن خود احساس کشش ملایمی کنید. وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و به آرامی سر خود را به وضعیت اولیه برگردانید. حرکات را 5-3 بار تکرار کنید.

      

منبع : ایران ارتوپدی