آسیب رباط جانبی خارجی زانو ( LCL injury in athlete)

پیش زمینه آسیب دیدگی رباط جانبی خارجی زانو ( LCL ) از اعمال کشش روی آن ناشی از اصابت ضربات به قسمت داخلی زانو یا ساق ناشی می گردد. میزان آسیب دیدگی این رباط نسبت به رباط جانبی داخلی زانو( MCL ) کمتر است چرا که اغلب پای مقابل مانع اصابت ضربات به قسمت داخل زانو می گردد. به هرحال این آسیب می تواند در زمانی که زانو باز و ساق در جلوی بدن قرار دارد مثل هنگام تکل زدن در فوتبال ایجاد گردد.

آناتومی کاربردی رباط جانبی خارجی زانو از انتهای تحتانی خارجی استخوان ران در بالا شروع و به سر استخوان نازک نی ( فیبولا ) در پائین اتصال می یابد. این رباط در زیر تاندون عضله دو سر رانی در پائین قرار دارد.

بیومکانیک ورزشی
رباط LCL زمانی که زانو باز می گردد سفت و کشیده شده و هنگامی که زانو بیش از 30 درجه خم می شود شل می شود. بر خلاف رباط جانبی داخلی که به منیسک داخلی اتصالاتی دارد رباط جانبی خارجی به منیسک خارجی اتصالی ندارد و از آن توسط لایه نازکی از چربی جدا می شود. رباط جانبی خارجی زانو در مقابل چرخش به داخل استخوانهای ساق مقاومت می کند و از سویی سبب استحکام مفصل زانو می گردد.

 شرح حال 
در بررسی آسیب احتمالی LCL مهمترین جزء توجه به مکانیسم ایجاد آسیب است. ضربه یا برخورد شدید در قسمت قدامی داخل ساق اغلب علت احتمالی آسیب رباط جانبی خارجی زانو است.
• شنیده شدن صدای « تق » و ایجاد مایع در مفصل چند ساعت بعد احتمال آسیب همراه به منیسک یا رباطهای صلیبی را مطرح می کند.
• در مورد آسیب یا جراحی قبلی زانو باید پرسیده شود.
• درباره شغل, سن, سبک زندگی جهت تصمیم گیری روش صحیح درمان باید سوال گردد.
• آیا دچار اختلال در حس یا حرکت قسمت داخل ساق بعد از صدمه شده است. ( از آنجا که عصب پرونئال در مجاورت این رباط است احتمال آسیب به آن وجود دارد ).

معاینه • معاینه فضای بالای کشکک برای بررسی تجمع مایع مفصلی ( supra patellar pouch )
• معاینه ساق از نظر خراشیدگی و ضایعات عمده نظیر شکستگی یا خونریزی.
• بررسی حساسیت در لمس مفصل
• انجام تستهای اختصاصی ارزیابی رباط LCL : اعمال فشار به داخل زانو در حالیکه زانو باز است و نیز در وضعیتی که زانو 20 درجه خم شده است.
• معاینه عصبی سطح زیر زانو 
• بررسی و انجام تستهای ارزیابی منیسک ها و رباطهای صلیبی.

درجه بندی آسیب LCL

• درجه 1 : آسیب میکروسکوپی رباط که بادرد در هنگام اعمال فشار به داخل زانو خود را نشان میدهد شلی رباط نداریم.
• درجه 2 : در این حالت فضای مفصلی زانو خارج بین 5/0 تا 1 سانتی متر باز می شود ( پارگی جزئی رباط ).
• درجه 3 : آسیب کلی رباط که با بازشدن فضای مفصلی در خارج به مقدار بیش از 1 سانتی متر خود را نشان می دهد.

تصویربرداری 
• رادیوگرافی زانو برای رد شکستگی های احتمالی و یا دررفتگی ها و نیز برای رد تغییرات تخریبی مفصل همراه با آسیبهای مزمن قبلی.
• MRI روش استاندارد و ارجح برای تشخیص آسیب رباطی و منیسک زانو است.
• EMG و NCV برای رد آسیب عصب پرونئال شاید لازم باشد.

درمان
فاز حاد:• برای آسیب درجه 1 و 2 درمان پیشنهادی استراحت, سرما درمانی, فشار موضعی و بالا نگه داشتن عضو و عدم اعمال وزن بدن بر روی زانوی آسیب دیده است.
• برای آسیب درجه 3 جراحی لازم است. بازگشت به وضعیت تحمل وزن روی زانو امکان دارد به زمانی معادل 4 هفته وقت نیاز داشته باشد.فاز بهبودی: • درمان در جهت تمرینهای افزایش دهنده دامنه حرکت در مفصل زانو( دوچرخه سواری ) و تقویت عضله چهار سر رانی متمرکز می باشد.

بازگشت به تمرین زمان بازگشت به تمرین به شدت آسیب بستگی دارد. توصیه می گردد یک برنامه بازتوانی کامل قبل از بازگشت به تمرین بر روی زانو صورت گیرد.
بعد از بهبودی اولیه و اصلاح دامنه حرکت مفصل زانو ورزشکار باید قدرت عضلانی و حس عمقی مناسب را با ورزشهایی مثل دویدن بدست آورد. سپس به ورزش خاص خود بپردازد.

پیشگیری اغلب موارد آسیب LCL اجتناب ناپذیر است. با این حال حفظ انعطاف پذیری و قدرت عضلانی مناسب در ساق و ران می تواند احتمال آسیب دیدگی را کاهش دهد.

پیش آگهی داخل ساق اغلب علت احتمالی آسیب رباط جانبی خارجی زانو است.
• شنیده شدن صدای « تق » و ایجاد مایع در مفصل چند ساعت بعد احتمال آسیب همراه به منیسک یا رباطهای صلیبی را مطرح می کند.
• در مورد آسیب یا جراحی قبلی زانو باید پرسیده شود.
• درباره شغل, سن, سبک زندگی جهت تصمیم گیری روش صحیح درمان باید سوال گردد.
• آیا دچار اختلال در حس یا حرکت قسمت داخل ساق بعد از صدمه شده است. ( از آنجا که عصب پرونئال در مجاورت این رباط است احتمال آسیب به آن وجود دارد ).

عوارض • دردمزمن زانو 
• ضعف عضله در اثردرد
• ناپایداری مفصل زانو
• آسیب عصب پرونئال

منبع :www.sportmedicine.ir