یکی از آسیب های زانو کشیدگی یا پارگی لیگامان
متقاطع (صلیبی) خلفی (پشتی) است.
لیگامان متقاطع خلفی در
وسط مفصل زانو قرار گرفته است و مانع از لغزیدن بالای ساق به سمت عقب میشود. صدمه این
لیگامان مانند آسیب به دیگر لیگامان های زانو شایع نیست. آسیب معمولا خفیف بوده و کشف
آن ممکن است مشکل باشد و ممکن است همراه با صدمه به دیگر لیگامان های زانو یا آسیب
به منیسک یا
غضروف مفصلی باشد. اگر آسیب فقط محدود به لیگامان متقاطع خلفی باشد معمولا نیاز
ی به عمل جراحی نبوده و درمان غیر جراحی است. شامل استفاده از سرمای موضعی در روی زانو، استراحت،
بالا نگه داشتن زانو و کمپرس خفیف زانو با بستن آن است. زانو باید مدتی با
یک زانوبند مناسب بسته شود تا از حرکات نامناسب زانو جلوگیری شود. در این
مدت باید با استفاده از عصا مانع اعمال نیروی وزن به اندام آسیب دیده شد. بعد از مدتی با استفاده از فیزیوتراپی باید دامنه حرکات کامل زانو را مجدداً بدست آورده و با انجام نرمش های بخصوصی قدرت عضلات ران بخصوص عضله چهارسر ران را افزایش
داد. در صورتی که بجز لیگامان متقاطع خلفی دیگر لیگامان های زانو نیز
آسیب دیده باشند و یا در مواردی که این پارگی همراه با شکسته شدن و کنده شدن تکه استخوانی
از استخوان تیبیا باشد، ممکن است پزشک ارتوپد تصمیم به استفاده از عمل جراحی بگیرد. پارگی های لیگامان متقاطع خلفی معمولا با بخیه زدن ساده بهبود نمیابند.
درمان جراحی این پارگی را بازسازی مینامند به این علت که پزشک
ارتوپد بافت دیگری را که
معمولا یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع خلفی بوده
است منتقل میکند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان شود.
این بافت ها راگرافت مینامند. جراحی بازسازی لیگامان متقاطع خلفی امروزه بیشتر با استفاده
از آرتروسکوپ انجام میشود. جراحی
ارتروسکوپی اجازه میدهد
تا بیمار درد کمتری بعد از جراحی داشته باشد، زودتر از بیمارستان مرخص شود و طول زمان
بازپروری کمتر شود. بازگشت دوباره بیمار به کار نیازمند گذشت زمان است و این
زمان بسته به شدت آسیب و همراه بودن یا نبودن با آسیب به لیگامان های دیگر زانو متغیر
است. معمولا برای برگشت به کار پشت میز، گذشت چند هفته کافی است. باز گشت به کار بدنی
قوی نیاز به چند ماه زمان دارد و بهبودی کامل معمولا بعد از شش تا دوازده ماه اتفاق
میفتد. درمان پارگی لیگامان متقاطع خلفی چه با استفاده از عمل جراحی باشد
و چه بدون آن، بیمار نیاز به انجام فیزیوتراپی دارد. در مرحله اول فیزیوتراپی تاًکید
بر بدست آوردن حرکات کامل زانو است. در مرحله بعدی عضلات اطراف زانو تقویت میشوند و
در مرحله نهایی ورزشکار آماده میشود تا بتواند حرکات ورزشی را با اندام تحتانی به درستی
و با هماهنگی کامل انجام دهد. درمان آسیب لیگامان صلیبی خلفی زانو
درمان
غیر جراحی
درمان
جراحی
بازپروری
منبع : ایران ارتوپدی