8 تمرین کششی در محل کار

اگر زمان زیادی را در محل کار، پای کامپیوتر می‌گذرانید، حتی اگر وضعیت قرار گرفتن تان درست هم باشد، ممکن است دچار کشیدگی عضلانی و حتی دردهای عضلانی شوید.

برای پیشگیری از این مشکل، فاصله های کوچکی بین کارتان بیندازید و از این زمان برای انجام چند تمرین کششی بهره ببرید. شما می‌توانید تمرینات کششی زیر را انجام دهید.

تمرین شماره 1: انگشتان تان را بکشید

دست تان را باز کنید سپس کف دست را بکشید و انگشتان تان را تا جایی که می‌توانید از هم باز کنید. فشار و کشیدگی را احساس می‌کنید، 10 ثانیه این وضعیت را ادامه دهید. این تمرین را به دفعات دلخواه تکرار کنید.

تمرین شماره 2: گردن و کتف هایتان را بکشید

کتف هایتان را به سمت گوش هایتان بالا بیاورید. برای ایجاد احساس کشش در گردن و شانه ها، کمی فشار بیاورید. 3 تا 5 ثانیه این وضعیت را حفظ کرده و سپس رها کنید. این حرکت را 3 تا 5 بار تکرار کنید.

تمرین شماره 3: بالای کمر و شانه ها را بکشید

دست ها را پشت سرتان، روی هم قرار دهید. آرنج ها را به دو طرف تان بکشید. آرنج ها را به آهستگی به پشت فشار دهید تا دوباره استخوان های کتف تحت فشار قرار بگیرند. 8 تا 10 ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. چندین بار این تمرین را تکرار کنید.

تمرین شماره 4: گردن تان را بکشید

برای این تمرین باید بنشینید و پشت تان باید کاملاً صاف باشد. سرتان هم باید کاملاً صاف باشد، سر را به آهستگی به یک سمت خم کنید. کشش خفیفی احساس می‌کنید، این وضعیت را 10 تا 20 ثانیه ادامه دهید. 2 تا 3 بار تمرین را برای هر سمت تکرار کنید.

تمرین شماره 5: گردن تان را در چرخش بکشید

باز هم باید بنشینید و کمر و سرتان باید کاملاً صاف باشند. این بار سرتان را به یک سمت بچرخانید (بالای کتف)، انگار می‌خواهید چیزی را در آن سمت تماشا کنید. کشش خفیفی احساس می‌کنید، 10 تا 20 ثانیه در همین وضعیت بمایند. این حرکت را 2 تا 3 بار برای هر طرف تکرار کنید.

تمرین شماره 6: بازوها و کتف تان را بکشید

بازوها را به پشت ببرید و دست های تان را روی هم قرار دهید. بازوهایتان را همزمان با چرخش خفیف گردن تان به سمت خارج بکشید. 5 تا 10 ثانیه کشش را ادامه دهید. این تمرین را حداقل 2 بار تکرار کنید.

تمرین شماره 7: پشت و بازوهایتان را بکشید

بازوها را بالا بیاورید، انگشت تان را در هم قلاب کنید و به سمت بالا بکشید. تا جایی که می‌توانید این کشش را ادامه دهید. 10 تا 20 ثانیه در این وضعیت بمانید. تمرین را 3 بار تکرار کنید.

تمرین شماره 8: بازوهایتان را بکشید

دست راست را روی شانۀ چپ بگذارید و دست چپ را روی آرنج راست. سر را به سمت راست بچرخانید و آرنج راست تان را به سمت چپ هل دهید. کشیدگی خفیفی احساس می‌کنید. 15 تا 20 ثانیه این وضعیت را حفظ کنید. این تمرین را 2 تا 3 بار برای هر طرف تکرار کنید.

منبع:پارسی طب

حرکات اصلاحی برای افتادگی شانه ها

 حرکات اصلاحی برای افتادگی شانه ها
در این ناهنجاری شانه ها به صورت رها شده هستند و به اصطلاح فرد از حالت چهار شانه بودن خارج می شود .
 
 انواع افتادگی شانه ها:
الف)دوطرفه
ب)یک طرفه
عوامل ایجاد کننده ناهنجاری:
 ۱-ضعف عضلات بالابرنده کتف ها
 ۲-ضعف عضلات اطراف شانه ها
 ۳-وضعیت های کاری
 ۴-تنبلی و قرارگیری در وضعیتهای غلط
عوارض ناشی از این ناهنجاری
 ۱-ایجاد درد در اطراف شانه ها و گردن
 ۲-ایجاد درد در عضلات بالابرنده شانه ها
 ۳-ایجاد نقاط دردناک روی عضلات بالابرنده شانه ها خصوصا” در قسمت پشت گردن و عضله فوق خاری
 ۴-ایجاد ظاهر ناخوشایند در اثر خارج شدن شانه ها از وضعیت طبیعی( از دست دادن حالت چهارشانه)
  تشخیص :
 ۱-شکایت فرد از وجود نقاط دردناک بر روی عضلات بالابرنده کتف
 ۲-مشاهده افتادگی یا نامتقارن بودن شانه ها بوسیله صفحه شطرنجی
 حرکات اصلاحی:
 (نکته):بایستی توجه داشت در حرکات اصلاحی همواره حرکات کششی بر حرکات تقویتی مقدم می باشد.
 الف)حرکات کششی:
(مدت کشش ها: یک دقیقه)(مدت استراحت: ۳۰ ثانیه)(تکرار تمرین ۳تا ۵مرتبه در هر جلسه)(تعداد جلسات: ۳تا ۵جلسه در هفته)
 ۱-فرد در حالت ایستاده دستهایش را از پشت روی میز قرار داده و در این حالت سعی می کند به حالت نشسته نزدیک شود.
 ۲-فرد دستها را پشت سرقلاب کرده و سعی می کند آنها را به طرفین بصورت متناوب (چپ و راست) کشش دهد.
 ۳-در حالت ایستاده دستها را روی هم گذاشته و سعی می کند هرچه بیشتر آنها را بطرف بالا بکشد.
 ب)تمرینات تقویتی:
  تعداد جلسات:( ۳تا ۵ جلسه تمرین در هفته)
۱-در حالت ایستاده در حالیکه دستها آویزان است ،فرد سعی میکند شانه ها را تا حد امکان در سطح لاله گوش بالابرده و تا حد امکان پایین آورد و این تمرین را بین ۸تا ۱۲ بار تکرار نماید.
۲-تمرین قبل را در حالیکه وزنه هایی مساوی (حداقل ۲کیلو گرمی) در دستها دارد انجام دهد.
۳-در حالت ایستاده در حالیکه دستها کاملا” آویزان است شانه ها را تا حد امکان بالابرده و برای مدت زمانی (حدود ۳۰ ثانیه)بصورت ایستا نگه می دارد و پس از ۳۰ ثانیه استراحت دوباره انجام میدهد و این تمرین را ۳ تا ۵مرتبه انجام دهد.
۴- تمرین قبل را در حالیکه وزنه هایی مساوی ( حداقل ۲کیلوگرمی)در دستها دارد انجام دهد.
 نکته: تمرینات فوق را می توان در حال نشسته روی صندلی که دو طرف آن آزاد باشد انجام داد و بجای استفاده از وزنه می توان شخص کمکی خواست روی شانه ها ایجاد مقاومت کند.
 تذکر: برای تثبیت وضعیت طبیعی شانه ها توصیه می شود فرد هنگام ایستادن و راه رفتن دقت نماید شانه های خود را در حالت طبیعی نگه دارد و هنگام نشستن های طولانی مدت از صندلی های دسته دار استفاده نموده و ساعدهای خود را روی دسته ها قرار دهد.
 یاد آوری: ممکن است این ناهنجاری بصورت یکطرفه باشد که بایستی فرد از نظر وضعیت اسکولیوز ستون مهره ها نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
 ۲-گاهی در وضعیت نامتقارن بجای افتادگی ،یکی از شانه ها بالاتر قرار گرفته باشد که در شانه برتر ورزشکاران رشته های والیبال و تنیس بصورت مشهود تر دیده می شود و همچنین در خانمهایی که عادت دارند بند کیف خود را بطور دائم روی یک شانه خود قرار دهند ،دیده می شود که جهت جلوگیری از سر خوردن بند کیف بطور ناخواسته شانه را بالاتر نگه دارند و در طولانی مدت بصورت عارضه شانه های نامتقارن مشاهده خواهد شد.

منبع: بیتوته

ورزش چشم

مانند تمام اعضای بدن که تحرک دارند ،چشم‌هایتان هم باید ورزش کنند تا از تنبلی آنها جلوگیری به عمل آید.

 پوست اطراف چشم نازک‌ترین و شکننده ‌ترین پوست در تمام سطح بدن است و با توجه به این که هنگام صحبت‌کردن با دیگران،چشم‌ها کانون توجه محسوب می‌شوند،چین و چروک‌های اطراف آن به‌عنوان بزرگ ‌ترین علت پیری چهره شناخته شده‌اند.

کیست‌های زیر چشمی نیز صدمه زیادی به چهره فرد وارد می‌کند و باعث ایجاد قیافه‌ای آشفته و پریشان می‌شود.
ورزش‌های مخصوص چشم می‌تواند کمک زیادی به چشم‌های پف‌آلود کند.افتادگی پلک‌ها نیز با تمرین‌های مؤثر و ورزش‌های ضد پیری چشم،تا حد زیادی برطرف می‌شود.

 

تمرین شماره 1
دو طرف سر خود را - در قسمت گیجگاه – به آرامی با دو انگشت فشار دهید تا عضلات آن کشیده شوند و در همین حال،مرتبا چشم‌ها را باز و بسته کنید.این کار را 5 بار تکرار کنید.

 

تمرین شماره 2
در حالی‌که چشم‌هایتان بسته و آرام است،به صورت قائم بنشینید.همان‌طور که پلک چشم‌ها در تمام طول مدت ورزش بسته است،اول به پایین نگاه کرده و بعد تا جایی که ممکن است به بالا نگاه کنید.این حرکت را 10 بار انجام دهید.

 

تمرین شماره 3
با چشم‌های بسته و آرام،راست بنشینید.همان‌طور که چشم‌ها را در تمام طول تمرین بسته نگه داشته‌اید،ابروها را تا جایی که می‌توانید،بالا ببرید و پلک چشم‌ها را تا حد ممکن به سمت پایین بکشید.در همین حالت بمانید و تا 5 بشمارید.استراحت کنید و این ورزش را5 بار تکرار کنید.

تمرین شماره 4
با چشم‌های باز و آرام،به صورت راست بنشینید.پلک بالای چشم‌ها را تا نیمه ببندید و در همین حال، ابروهایتان را به سمت بالا ببرید.بعد چشم‌ها را کاملا باز کنید تا سفیدی چشم‌ها در قسمت بالایی عنبیه دیده شود.
تمرین شماره 5

مثل سه حرکت قبلی،راست بنشینید و در حالی‌که چشم‌هایتان باز است،سرتان را صاف نگه دارید. همان‌طور که سرتان را مستقیم نگه داشته‌اید،اول به بالا و بعد به پایین نگاه کنید.این حرکت را 10بار تکرار کنید.حالا بدن و سرتان را در حالت قبلی حفظ کنید و این بار،به چپ و راست نگاه کنید.این حرکت را نیز 10 بار انجام دهید.

منبع:tebyan.net

 

استفاده صحیح از تردمیل

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از....

چگونه باید از تردمیل استفاده کرد؟

تردمیل یکی از محبوبترین تجهیزاتی است که در باشگاههای ورزشی وجود دارد. استفاده از این وسیله کار مشکلی نیست اما بسیاری از افراد از این وسیله به درستی استفاده نمی‌کنند.

یاد گرفتن طریقه‌ی صحیح استفاده از تردمیل می‌تواند اثرات مفیدی داشته باشد و امنیت شما را در هنگام ورزش با این وسیله افزایش دهد.

انجام این کار مشکل نیست و تنها به 10- 5  دقیقه زمان نیاز دارد.

 1- با چگونگی کنترل تردمیل آشنا شوید:

قبل از اینکه تردمیل را روشن کنید دستورالعملهای اصلی دستگاه را از مربی سالن سوال کنید و یا آنها را از روی کاتالوگ بخوانید. بیشتر تردمیلها مثل هم کار می‌کنند و شامل این موارد هستند: کارکرد دستی یا اتوماتیک،  دکمه‌ی شروع و پایان،  تعیین سرعت و شیب و میزان وزن بدن.

 2- ایمنی دستگاه را بررسی کنید:

دکمه‌ی خاموش کننده‌ی فوری دستگاه را پیدا کنید. معمولا یک دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ را که در وسط دستگاه قرار می‌گیرد به این کار اختصاص می‌دهند.

 3- در مورد سرعت مناسب اطمینان حاصل کنید:

قبل از اینکه ناگهان بر روی تردمیل در حال حرکت بروید، در حالیکه دستگاه خاموش است در کنار تردمیل بایستید،  برنامه‌ی کنترل دستی را فعال کنید و برای شروع سرعت تسمه را به  5- 3 کیلومتر در ساعت برسانید.

 4- آهسته شروع کنید:

برای راه رفتن بر روی ترد میل ناگهانی اقدام به این کار نکنید. بهتر است که ابتدا در کناره‌ی دستگاه و نزدیک دستگیره‌ها باشید. دستگیره‌ها را بگیرید و به آرامی‌همراه با حرکت دستگاه گام بردارید. تا هنگامی‌که احساس راحتی نمی‌کنید به این کار ادامه دهید. وقتی به این شرایط عادت کردید می‌توانید به قسمت میانی تسمه رفته و دستگیره را رها کنید.

 5- با قدم زدن شروع کنید:

با سرعت کم در حدود 3 کیلومتر در ساعت شروع کنید. سر را بالا نگه دارید و به مرکز تسمه توجه کنید. در قسمت میانی نوار متحرک بمانید و از جلو رفتن و یا عقب رفتن زیاد خودداری کنید.

 6- گام مناسب خود را پیدا کنید:

سرعتی که برای پاهای شما مناسب است را پیدا کنید. قبل از اینکه سرعت را افزایش دهید برای مدتی، با قدم زدن بدن را گرم کنید.

 7- یک برنامه انتخاب کنید:

اگر یکی از برنامه‌های دستگاه را انتخاب کنید دستگاه مراحل گرم کردن، ورزش و سرد کردن بدن را به طور خود کار اجرا خواهد کرد. برای افرادی که تازه با ترد میل کار می‌کنند این روش مناسبتر و راحتتر است.

 8- قدم زدن،  دویدن آهسته (جاگینگ) و دویدن را امتحان کنید:

هنگامی‌که توانستید به راحتی راه بروید شروع به دویدن آهسته کنید و پس از آن با سرعت بیشتری بدوید. این کار به مقداری تمرین نیاز دارد. روشن شدن و خاموش شدن دستگاه ممکن است موجب احساس سرگیجه شود. بهتر است مراقب ایجاد شدن چنین احساسی باشید.

 9- وقتی که احساس راحتی کردید دستگیره را رها کنید:

یکی از بزرگترین مشکلات استفاده کنندگان تردمیل این است که هنگام دویدن یا راه رفتن دستگیره‌ها را نگه‌می‌دارند. گرفتن دستگیره‌ها مشکلات زیادی را برای ورزشکار ایجاد می‌کند.

  برخی از این مشکلات شامل این موارد هستند:

* موجب کاهش شدت ورزش می‌شود در نتیجه کالری کمتری سوزانده می‌شود و منافع ورزش هوازی کاهش می‌یابد.

*  حالت و وضعیت طبیعی بدن را به هم می‌ریزد.

*  خطر کشیدگی عضلات را افزایش می‌دهد.

*  هماهنگی و تعادل را کاهش می‌دهد.

*  حس پروپریوسپتیو را کاهش می‌دهد. این حس، توانایی احساس موقعیت بدن و تثبیت آن در فضای اطراف است.

 10- استفاده از سطح شیب دار:

شما می‌توانید شیب دستگاه را افزایش دهید به این طریق بدون اینکه سرعت گامهای خود را افزایش دهید ورزش بیشتری می‌کنید. اما باید توجه داشته باشید که دستگیره‌ها را نگه ندارید. گرفتن از دستگیره‌ها هنگامی‌که دستگاه شیب دار است، موجب می‌شود که آسیب بیشتری به وضعیت طبیعی بدن وارد شود. هنگامی‌ که در سطح شیب‌دار راه می‌رویم به طور طبیعی مقدار کمی‌رو به جلو خم می‌شویم. گرفتن دستگیره‌ها در سطح شیب دار موجب می‌شود به بدن شما در جهت عقب نیرو وارد شود.

 11- متوقف کردن تردمیل:

چند راه برای متوقف ساختن تردمیل وجود دارد.

*  کاهش دادن تدریجی سرعت با استفاده از صفحه کنترل.

*  فشردن دکمه‌ی بزرگ و قرمز رنگ که سرعت را سریعاً کاهش می‌دهد.

*  به آرامی‌به کنار نوار متحرک بروید و دستگاه را خاموش کنید.

دو روش اول برای افراد مبتدی که از ترد میل استفاده می‌کنند توصیه می‌شود. روش آخر به مقداری تعادل و تمرین نیاز دارد.

منبع :www.seemorgh.com  

نکاتی برای ورزش در کودکان(1)

هر روز تعداد بیشتری از کودکان رو به ورزش می‌آورند. اگرچه فعالیت جسمی برای کودکان هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی ضروری و مفید است، اما باید بدانید که این ورزش باید کنترل شده و در چهارچوب خاص خود باشد...

ورزش برای بچه ها خوب است، اما نه بیش از حد!

ورزش کودکان، تبدیل به یک پدیدۀ جدی در جامعه شده است. 

ورزش برای کودکان مفید است
به نظر می‌رسد که همه (پزشکان، مربیان ورزش، روان شناسان و...) دربارۀ تأثیر فعالیت جسمی و ورزش به عنوان یک عامل انکار ناپذیر بر رشد کودکان توافق دارند. 
فواید ورزش چندگانه است، در ابتدا فواید جسمی و البته بعد از آن فواید روانی و فکری. ورزش نقش بسیار مهمی در اجتماعی شدن کودک بازی می‌کند. کودکان بیشتر و بیشتر به ورزش کردن تمایل نشان می‌دهند و تخمین زده می‌شود که امروزه در فرانسه، بیش از شش میلیون کودک ورزش می‌کنند.
کودکان قبل از هر چیز نیاز به بیرون ریختن انرژی شان دارند، و این تخلیۀ انرژی  با بازی صورت می‌گیرد. داشتن احساس خوب در بدن و جستجوی تفریح و خوشی، برای یک کودک بسیار مهم است.

فعالیت جسمی/ ورزش از لحاظ جسمی برای کودکان مفید است
فعالیت جسمی و ورزش تضمین کنندۀ رشد هماهنگ عضلات است و باعث برقراری تعادل در ستون فقرات می‌شود، اگر هم نیازی به اصلاح وجود داشته باشد، آن اصلاح را هم اعمال می‌کند. 
ورزش در مبارزه با بی تحرکی، که در جامعۀ مدرن ما تمام اقشار از جمله کودکان را مبتلا کرده، سهیم است. عامل این بی تحرکی هم می‌تواند تلویزیون باشد، هم کامپیوتر و هم کنسول های بازی.
در نهایت انجام فعالیت ورزشی اجازه می‌دهد که کودک زودتر از برخی کودکان دیگر اصول بهداشتی و شیوۀ زندگی را یاد بگیرد.

فعالیت جسمی/ ورزش از لحاظ روانی برای کودکان مفید است
فعالیت جسمی و ورزش برای کودکان همراه با فراگیری استقلال و درک طرحی کلی از بدنش است. 
ورزش هماهنگی زمانی – مکانی کودک را اصلاح می‌کند. در رشد کودک نیز سهیم است و باعث تخلیۀ فشارهای روزانه و تمرکز بهتر در مدرسه می‌شود. 
فعالیت جسمی به کودکان ترسو کمک می‌کند تا بهتر انرژی شان را تخلیه کنند و بالعکس کودکان عصبی یا پراسترس را آرام می‌کند.
به همین ترتیب، کودک خشنی که ورزش می‌کند، یاد خواهد گرفت که بهتر خود را کنترل و مهار کند.

فعالیت جسمی/ ورزش برای کودکان نقش جامعه پذیری دارد 
کودک در هر سنی که باشد، ورزش روحیۀ گروهی او را تقویت می‌کند، به او یاد می‌دهد که اصول را رعایت کند و همچنین به مخالفانش احترام بگذارد.
کودک بزرگ یا در سن بلوغ می‌تواند حس تعلق به گروه را در خود پرورش دهد و این امر  در جستجوی هویتش به او کمک می‌کند.    

مضرات ورزش برای کودکان بسیار اندک است
در بین تمام کودکانی که یک فعالیت جسمی منظم انجام می‌دهند، مراجعۀ سالیانه به پزشک ضروری است تا او به دنبال ناهنجاری های جسمی که می‌توانند آسیب رسان باشند، بگردد.
پزشک معاینات کامل بالینی انجام می‌دهد که این معاینات به طور ویژه شامل جستجوی یک صدای سوت هنگام گوش دادن به صدای قلب، یک وضعیت نامناسب در ستون فقرات، یک ناهنجاری در غضروف ها، معاینۀ اعضای بدن و یا حتی یافتن مشکلی در ریه ها می‌شود. 
باید یادآوری شود که کودکان مبتلا به بیماری های مزمن نیز می‌توانند ورزش کنند زیرا ورزش می‌تواند وضعیت جسمی آنها را اصلاح و بهتر کند. علاوه بر این، بی شک مهم ترین ویژگی ورزش این است که می‌تواند تمام خطوط ارتباطی بین کودک و بیماری ها را پاک کند و وضعیت او را بهبود ببخشد. 
اما کاملاً واضح است که این فعالیت ورزشی باید متناسب با نوع بیماری کودک انتخاب شود.   
یک کودک مبتلا به آسم می‌تواند تمام ورزش ها را انجام دهد، به شرطی که به خوبی خود را گرم کند و داروهایش را همیشه در دسترس داشته باشد. ضمناً می‌تواند چند دقیقه قبل از شروع ورزش، از داروهایش به عنوان پیشگیری کنندۀ حملۀ آسمی استفاده کند. 
ورزش، مانند رژیم غذایی و یا انسولین، بخشی از درمان کودکان مبتلا به دیابت است. با این حال، والدین باید حواس شان به میزان قند خون کودکان مبتلا به دیابت و آموزش دقیق به آنها باشد.

 

 منبع :www.seemorgh.com