عقاید ضد و نقیضی در مورد منشاء گانگلیونها وجود دارند , برخی از دانشمندان معتقدند که گانگلیونها در اثر روندی تحلیلی به وجود می آیند. سایر دانشمندان اعتقاد دارند که گانگلیونها تومور های خوش خیم غلاف تاندونی یا کپسول مفصلی هستند. دیواره کیست از بافت فیبرو تشکیل می شود و فاقد هر گونه پوشش اندوتلیال است.دیواره کیست در برخی از نقاط به کپسول مفصلی یا غلاف تاندونی متصل می شود , ولی هیچ گونه ارتباطی بین حفره مفصل یا غلاف تاندونی و درون کیست وجود ندارد. معمولا کیست تک حفره ای و حاوی مایعی شفاف و چسبنده است
گانگلیونها را با اعمال فشار موضعی سفت در زیر پوست , له کرد. این درمان نسبتا تهاجمی بدون ضرر و به طور موقتی موثر است ولی ممکن است گانگلیون از بین رفته مجددا به آهستگی ظاهر شود. روش جایگزین دیگری که منجر به بهبود موقت می شود آسپیراسیون (کشیدن محتویات) کیست با استفاده از سوزن کلفت است. تنها با برداشتن کامل گانگلیون می توان از علاج پایدار آن اطمینان حاصل کرد این عمل اقدام ساده ای نیست زیرا کیسه گانگلیون که دیواره نازکی دارد , اغلب به صورت عمقی و در بین تاندونها گیر می کند و در این حالت ممکن است پاره شود و تکه ای را بر جای بگذارد که منجر به عود مجدد گانگلیون می شود. گانگلیونهای ایجاد شده در کودکان معمولا خود بخود بهبود می یابند بطوری که می توان برداشتن آنها را به تاخیر انداخت. گانگلیونی که با اعصاب محیطی تداخل می کند , بدون تاخیر باید برداشته شود.
به نقل از کتاب خلاصه ارتوپدی آدامز