آشنائی با کایروپراکتیک

کایروپراکتیک (Chiropractics)چیست ؟
 
     امروزه شناخته شده ترین وپراستفاده ترین درمان جایگزین در آمریکا ، کایروپراکتیک است . این روش بر دستکاری ستون فقرات و مفاصل برای کمک به بهبودی مشکلات استخوانها، مفاصل، ماهیچه ها، رباطها و تاندونها متمرکز است .
 
      کایروپراکتورها اصولا برای ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل از دستان خود استفاده می کنند . ( در حقیقت اسم کایروپرکتیک برگرفته از یک کلمه یونانی به معنی "ا نجام شده با دست "است). این روش درمان به عــنوان "تنظیم کننده (adjustment)  " یا " مهارت دستکاری (manipulation) " شناختـه شده است . هدف از دستکاری بدن با این شیوه ، رهایی از درد یا گرفتگی و بهبود عملکرد سیستم عصبی، مفاصل و ماهیچه هاست .
 
تاریخچه کایروپراکتیک چیست ؟
 
      دستکاری ستون فقرات از هزاران سال پیش تا کنون انجام می شود و نوشته هایی مبنی بر آن در مصر باستــان و چین وجود دارد. گرچه ،اغلــب تاریخ پیدایش کایروپراکتــیک مدرن را 18 سپتامبر 1895 ذکر می کنند .در این روز، دانیل دیوید پالمر (Daniel David Palmer)یک عطار و کار آموز درمان مغناطیسی در Iowa ،شنوایی مردی را که به مدت 17 سال ناشنوا بود، فقط با تنظیم کردن ستون فقرات از محور خارج شده (misaligned)  به حالت اول بر گرداند.
 
      در سالهای بعد ، پالمر اولین مدرسه کایروپرکتیک را بر پا کرد و آن را با نظم خاصی آراست . این مدرسه در حال حاضر معتبرترین آموزشگاه کایروپراکتیک موجود است و هنوز توسط خانواده پالمر اداره می شود . کارها و نوشته های پالمر در جنبه های مختلف کایروپراکتیک امروزی به چشم می خورد. برای مثال او به این باور رسیده بود که تنگ شدن و جابجایی مسیر رشته های عصبی بعلت خارج از راستا بودن (misalignment) ستون فقرات ، موجب بوجود آمدن تقریباً تمام بیماریها است..
 
این شیوه چگونه عمل می کند ؟
 
      رویکرد کایروپراکتیک  به بحث سلامتی، شامل جنبه های مختلفی نظیر ساختاری ، غذایی و معنوی است. هدف یک درمانگر کایروپراکتیک این است که به آرامی، تعادل ذاتی طبیعی و ظریفی که در همه افرادسالم وجود دارد را به حالت اولیه برگرداند. برای انجام این کار، کایروپراکتور استخوانهای ستون فقرات را معاینه می کند و آنهایی که به طور صحیح حرکــت نمی کنند و یا سر جای خود نیستند را، شناسایی می کند. این مناطــق که  مبتلا به نیمه دررفتــگی (subluxation) می باشند، نه تنها در رشته های عصبی و ماهیچه های مجاور آن نیمه دررفتگی ،بلکه در اعضای داخلی بدن که با آن رشته های عصبی مرتبط هستند نیز، باعث ایجاد درد و عدم کارآیی می شوند.
 
  درمانگر کایروپراکتیک این  نیمه دررفتگی ها (همچنین ماهیچه ها ، تاندونها و رباط های مرتبط) را به آرامی و ملایمت با دستهایش، توسط منظم و متعادل کردن ستون فقرات درمان می کند. طبق تئوری کایروپراکتیک ، هنگامی که این بی نظمیها برطرف می شوند سلامت سیستم عصبی باز می گردد و عملکرد بهینه کل بدن را تضمین می کند .
 
از این روش چه انتظاری می توان داشت ؟
 
      کایروپراکتور پس از مرور سابقه پزشکی بیمار در مورد وضع کلی سلامتی او سؤال می کند و یک تست فیزیکی کامل شامل ارزیابی ارتوپدیک (orthopedic) و اعصاب و روان (neurological)  انجام می دهد .جلسه می تواند شامل یک بازبینی از رادیولوژیهای گذشته باشد یا ممکن است رادیولوژی جدیدی درخواست شود . دوره درمان بیشتر شامل یک سری تنظیمات برای متعادل کردن مهره های ستون فقرات ، گردن و دیگر مناطق مشکل دار بدن است.
 
     کایروپراکتور ممکن است برای ردیف کردن ستون فقراتتان از شما بخواهد که روی یک تخت ماساژ تشک دار دراز بکشید یا روی یک چارپایه یا صندلی بنشینید بطوری که دسترسی به پشت شما امکانپذیر باشد.شما می توانید لباسهای خود را بر تن داشته باشید یا لباس بیمارستان را بپوشید .
 
     قبل از شروع هر کاری روی بدن، کایروپراکتور باید دقیقا کل فرایند را توضیح بدهد.تکنیکهای کایروپراکتیک با فشار بسیار کمی انجام می شود، هر چند تنوع آنها زیاد است. در حین اینکه کایروپراکتور به ستون فقرات شما فشار وارد می کند ، ممکن است صدای (pop) مانند صدای ترق تروق بشنوید ، اما نباید از این صداها احساس ناراحتی کنید. اگر چنین بود، مهم است که فورا کایروپراکتور را مطلع کنید .بسیاری از بیماران، کایروپراکتیک را بسیار آرامش دهنده می دانند. پس از آن بسیاری راجع به احساس کم شدن درد و گرفتگی کمتر و انعطاف پذیری بیشتر در محلهایی که روی آنها کار شده است، توضیح می دهند.
 
     بعضــی از کایروپراکتــورها (آنهایـی که بعنوان کایروپراکتــور مستقیم (straight)  شناختــه می شوند ) بطور اکید به تئوری پالمر وفادار هستند و فقط از تنظیمات ستون فقرات برای درمان مشکلات استفاده می کنند. دیگـران با عنــوان ترکیبی ها (mixers) ،تنظیمات ستون فقرات را با درمانهای کمکی مثل ماساژ ، گرما درمانی، سرما درمانی، تمرینات توانبخشی، ورزش،طب سوزنی،کرانیوساکرال و مشاوره غذایی ترکیب می کنند.
 
  جلسه آغازین معمولاً حداقل یکساعت طول می کشد ولی جلسات بعدی ممکن است 10 تا 30 دقیقه طول بکشد . گاهی اوقات فقط یک جلسه با  کایروپراکتور برای از بین بردن درد کافی است. برای مشکلات شدید ، یک دوره متوسط 3 تا 5 جلسه در هفته بمدت 2 هفته نیاز است .
 
     کایروپراکتورها اصولاً رابطه های کاری با M.D ها (پزشکان طب رایج)و D.O ها ( دکترهای استئوپاتی ) دارند و اگر وضعیت شما بدون تغییر بماند یا تستها و درمانهای بیشتری لازم باشد، اغلب شما را به یک متخصص داخلی یا متخصص اعصاب(نورولوژیست)، ارجاع می دهند.
 
منافع کایروپراکتیک برای سلامتی چیست ؟
 
     کایروپراکتیک به عنوان یک درمان مؤثر برای از بین بردن دردهای شدید یا موقتی ناحیه تحتانی کمر شناخته شده است. در سال 1994 آژانس تحقیقات و قانون نویسی سلامتی آمریکا کایروپرکتیک را به عنوان یک درمان بی خطر برای دردهای شدید پایین کمر در بزرگسالان پیشنهاد کرد.این آژانس از بیماران خواست تا در ابتدا قبل از استفاده از درمانهای خشن مثل داروها و جراحی ها، درمانهای سنتی مثل کایروپرکتیک را امتحان کنند.
 
 همچنین کایروپراکتیک می تواند درد در ناحیه وسط  کمر، گردن، مفاصل دست و کف دست و پاها را تسکین دهد. با وجود اینکه تحقیقات علمی هنوز تاثیر قطعی این روش را تائید نکرده، بسیاری از افراد اظهار می کنند که کایروپرکتیک درد ناشی از میگرن و سردردهای دیگر ، اسپاسمهای ماهیچه ای و التهاب اعصاب که باعث بی حسی و یا سوزش می شود را رفع می کند .
 
از کایروپراکتیک برای درمان چه بیماریهایی استفاده می شود ؟
 
- اسپاسم عضلانی و در رفتگی مفاصل
- آرتریت ، بورسیت ، تاندونیت ،فاسئیت
- التهاب اعصاب محیطی(Peripheral neuritis)
- اسکولیوز (انحراف جانبی ستون فقرات)و کیفوز(قوز ستون مهره ها)
- نشانگان تونل مچ دستی(Carpal tunnel syndrome)
- آسیبهای ناشی از ضربه نظیر آسیب گردن(Whiplash injury)
- سردردها
- اختلالات تنفسی
- بیش فعالیتی(Hyperactivity)
- نشانگان دردهای حاد و مزمن
 
آموزش کایروپراکتیک شامل چه مراحلی است ؟
 
    کایروپراکتیک در 65 کشور دنیا به علاقمندان آموزش داده می شود . آموزش کایروپراکتیک در 16 کالج ویژه این رشته در سراسر ایالت متحده انجام می شود و تعداد ساعات مورد نیاز برای دریافت مدرک 4800 ساعت می باشد . پزشکان کایروپراکتیک معمولا باید 4 سال (شامل سه سال تئوری و یک سال عملی) در این رشته آموزش ببینند. در ضمن اکثر بیمه ها این روش را پوشش می دهند.
 
موارد احتیاط در کایروپراکتیک چیست ؟
 
     اگر برای شما تشخیص رماتیسم ،  اختلال سیاتیک و پوکی استخوان(osteoporosis) داده شده، از کایروپراکتور خود بخواهید تا قبل از شروع درمان با پزشک شما مشورت کند. زیرا انواع خاص دستکاری ستون فقرات می تواند این شرایط را بدتر کند .
   اگر پشت درد شما به همراه تب است باید با پزشک خود مشورت کنید یا اینکه از کایروپراکتور خود بخواهید این کار را انجام دهد.

منبع : سایت ملی طب مکمل ایران

آشنائی با یوگا

 یوگا چیست؟  
در گستره ای پهناور از تاریخ که آغاز آن بر کسی آشکار نیست , گروهی از انسانها که روحی لطیف و فکری خلاق داشتند در جست و جوی خواسته های فطری و عمیق جان خود, علمی را پی افکندند که هندیان آن را « یوگا» خواندند . آنها با راهنمایی و الهام نداهای آسمانی توانستند روشها و فنونی را برای بر انگیختن نیرو و توانایی های بالقوه و همچنین توسعه حوزه دید و رویت درونی خود طراحی و ابداع کنند. منظور و مقصود از این فنون ،رسیدن و غرقه شدن در عمیق ترین خواسته های اصیل خویش یعنی سرور و آرامش ناب ( آناندام ) توسعه دید درون و امکان رویت اشیاء در میدان های مختلف آگاهی یا آگاهی ناب ( چیتام ) , و سرانجام درک حقیقت خویش یا حقیقت ناب ( ساتیام ) بود .
یوگا شناختی مستقیم و بی واسطه از ژرفای هستی خویش و هماهنگی با قوانین طبیعت است . این معرفت شهودی در پی سلوکی پی گیر و عشقی صادقانه حاصل می شود . در پی این سلوک فرد تسلطی همه جانبه بر قوای تن ، احساسات و افکار خود پیدا می کند ودر نهایت می تواند خود را از حیطه تغییرات احساسی و نگرانیهای فکری فراتر برده ، در عمق قلب خود قرار یابد. جایی که تلاطمات فکری و محیط خارجی قادر نیست تاثیری برآن داشته باشد.
  در مورد معنای واژه « یوگا » تنوعی دیده می شود . آن را به معنای :
« اتحاد و وصال » ، « رویت و نظاره » و « کنترل و به زیر یوغ در آوردن » به کار برده اند. یوگا تعریفی از یک یا گروه محدودی از تمرینات یا حالت معینی نیست . بلکه بیشتر اشاره به مجموعه ای از فنون ، از ساده تا بسیار پیشرفته  و احوال باطنی مختلف و در واقع یک سیر و سلوک کامل دارد .
  روشن بینان و دانایان بسیاری، بویژه در هند، در پس سالها تزکیه نفس و مراقبه های ژرف، حالاتی از آگاهی را کشف و تجربه کردند . مجموعه این حالات و فنون و تعالیم که برای درک و وصول به این احوال توسط آن مردان خردمند طراحی و دریافت شد « یوگا» خوانده می شود .
 
تاریخچه یوگا چیست؟    
   از لحاظ تاریخی سابقه معرفت و سلوک یوگا را تا دو منبع کهن می توان ردیابی کرد .
1- تمدن دره سند              2- تمدن ودایی
بر اساس کشفیات باستان شناسان تمدن دوره سند لااقل قدمتی بالغ بر 2500 سال قبل از میلاد دارد . این تمدن کهن اولین بار در محلی به نام موهنجو درو (تپه مردگان) در دره لرکنه(Larkana) در پاکستان امروزی پیدا شد . بعدها قسمتهای دیگری از این تمدن در منطقه ای به نام هرپا ( Harappa)  در فلات پنجاب کشف شد . این تمدن در منطقه وسیعی گسترده بود و از فلات پنجاب و سند تا راجستان شمالی و ناحیه کتیهاور (Kathyavar) در هند غربی را در بر می گرفته است.
  بعدها پیش آهنگ این تمدن را در آبادیهای کوه پایه ای بلوچستان یافتند که به نام فرهنگ نال و کولی(Nal-Kulli) مشهورند اما عصر ودایی را با ورود بعضی طوایف آریایی به شمال هند از حدود هزار و پانصد تا پانصد پیش از میلاد تخمین زده اند.
اصولاً در تمدن ودایی ، بیشتر تقدیس قوای طبیعی و توصیف نیروهای شگفت هستی به چشم می خورد . این توصیفات که در چهار کتاب به نام های 1- ریگ ودا 2- ساماودا
3-یاجور ودا 4- آتاروا ودا نوشته شده اند که ظاهراً مجموعه ای تنظیم شده بر اساس کشف و شهود روشن بنیان « ریشی ها » بوده اند.
  تا اینجا مطالبی درباره تاریخچه وماهیت یوگا از پیش رو گذراندیم . با تعریفی که از یوگا داشتیم به نظر می رسد که یوگا, علم کهن و جامعی است برای نیل به خود شناسی و بیداری تمام قوای ذهن و بدن و از همه مهمتر استقرار در طبیعت حقیقی خود . با این وجود ، به خصوص در کشورهای غربی دیده شده است که بعضاً از یوگا به عنوان ورزش ،راههایی برای لاغری ، زیبایی و تناسب اندام و حتی روشی در مانگر ، یاد شده .
هر چند که هدف غایی یوگا هیچ کدام از موارد یاد شده نیست اما در عین حال می تواند تمام موارد فوق را برای انسان به ارمغان آورد .
 
 چه تحقیقات و مطالعاتی در مورد تاثیرات یوگا بر سلامتی انسان وجود دارد ؟
 
  یوگی ها و اصولاً یوگا با بلند نظری و مناعت طبع خود، بدون درنظر گرفتن نژاد و ملیت ،خواستار بهره مند شدن تک تک انسانها از این علم هستند . خوشبختانه درنیم قرن اخیر تحقیقات وسیع و دامنه داری در ارتباط با یوگا و سلامتی به عمل آمده که نمی توان از نتایج آن صرف نظر کرد .
  در واقع نتایج این تحقیقات چنان حیرت انگیز و تکان دهنده بوده است که امروزه از یوگا به عنوان یک طب پیشگیر و مکمل نیز یاد می شود. از آنجایی که در علم پزشکی ثابت شده است که بیش از 70 در صد بیماری ها ریشه عصبی دارند ، می توان از یوگا به عنوان طبی پیشگیر و درمانی موثر در هر دو حوزه تن و روان سود جست . از مهمترین شاخص های یوگا ، بررسی دقیق ذهن ، مغز ، اعصاب و اصولاً روان انسان است . در این راستا یوگا به عنوان علمی در متعادل کردن نیم کره های مغزی و هماهنگی بین ذهن و بدن ، پیش تاز است .
  در 50 سال گذشته تحقیقات گوناگونی در نقاط مختلف دنیا بروی یوگا و ارتباط آن با سلامت جسم و روان انجام شده این تحقیقات در زمینه هایی چون :
1-       تاثیر تمرینات بدنی ( آساناها ) بر روی جسم
2-       تاثیر تمرینات ذهنی ( که در بعضی مواقع با حرکات جزئی بدنی نیز همراه است )
  شامل : انواع مراقبه ها ، تمرینات تنفسی و دیگر فنون یوگا
3-       تاثیر تمرینات نظافتی ( شات کارماها ) بر روی ذهن وبدن
4-       تاثیر مراقبه در کاهش استرس و فشارهای عصبی و درمان بیماری هایی که منشاء عصبی دارند .
  با امید اینکه در این بخش با معرفی هر چند کوتاه و مختصر از یوگا و ارتباط آن با سلامتی توانسته باشیم دریچه ای کوچک را به روی خوانندگان محترم باز کرده باشیم . در پایان امیدواریم که ارزش این علم والا و نقش آن در زندگی و سلامتی بیش از پیش در کشور عزیزمان ایران شناخته شود .
 
 ماخذ:
 کتاب راه یوگا،
 تالیف استاد برزو قادری،
 انتشارات آویژه، چاپ اول 
 
 
 
 

آشنایی با هنر درمانی

هنر درمانی(Art Therapy) چیست ؟    هنر درمانی رشته ای است که در آن  با خلق یا مشاهده یک اثر هنری از طریق دریافت و بیان احساسات شخص ، برای کمک به او استفاده می شود. بر خلاف هنر که تنها به منظور خلق اثر هنری انجام می شود ، تمرکز هنر درمانی ( که بطور معمول شامل نقاشی ، سفالگری ، کار با زغال ، مداد رنگی و مواد مشابه است) بر فرایند خلق یک اثر هنری می باشد و فعالیتهای مقدماتی به کار گرفته شده برای درمان ، به خلق اثر و نتیجه حاصل از آن ترجیح داده می شود. در این رشته، ممکن است یک قطعه هنری هیچگاه به پایان نرسد.    یک هنر درمانگر بر این باور است که عمل انجام شده در راه خلق یک اثر هنری ، مجموعه ای از فعالیتهای داخلی را در جهت شرکت دادن ابعاد فیزیکی ، احساسی و معنوی درمان راه اندازی می کند. برای افرادی که قادر به ایجاد یک کار هنری نیستند ، رفتن به موزه و یا نگاه کردن به کتابهای هنری نیز می تواند مفید باشد. بدون شک ، نگاه کردن به آثار هنری باعث نیروبخشی از نظر معنوی و افزایش آرامش می شود. تاریخچه هنر درمانی چیست؟    با وجود اینکه مردم همیشه احساسات خود را از یک اثر هنری بیان کرده اند ، هنر درمانی به عنوان یک شغل و رشته درمانی، از سال 1930 بوجود آمد. از جمله حوزه هایی که در حال حاضر در بسیاری از اوقات از هنر درمانی به عنوان بخشی از درمان استفاده می شود ،روانشناسی ( کاربرد هنر برای آشکار کردن احساسات نهفته ) و درمان فیزیکی (کمک به اعتماد به نفس و توانبخشی) است .    روانشناسان کودک و پزشکان خانواده ، اغلب به علت اینکه کودکان برای بیان احساسات توسط کلمات شرایط سختی را تحمل می کنند ، از هنر درمانی استفاده می نمایند . این رشته همچنین یک جزء حیاتی از فعالیتهایی است که در بسیاری از شیرخوارگاهها و آسایشگاهها  یا در موارد نیاز به پرستاری طولانی مدت ، مورد استفاده قرار می گیرد.    هنر درمانی چگونه تاثیر  می کند ؟    هنر درمانی از طرق مختلف به درمان کمک می کند. نخست اینکه کیفیت زیبایی شناختی کارهای هنری می تواند خلق ، نشاط  ،عزت نفس و آگاهی شخصی بیمار را بهبود بخشد . ثانیا ، تحقیقات نشان داده است که وقتی افراد در فعالیتهایی که از آن لذت می برند عمیقا درگیر می شوند ، فاکتورهای فیزیولوژیک مانند ضربان قلب ، فشار خون و تنفس آهسته می شود . به علاوه خلق هنر فرصتی است تا چشمها و دستها با هم تمرین کنند ، بین آنها هماهنگی ایجاد شود و مسیرهای عصبی بین دست و مغز تحریک و تهییج گردد .     از آنجا که هنر درمانی زبانی به غیر از الفاظ دارد، معمولا در مواقعی استفاده می شود که بیماران با مشکلات فیزیکی و احساسی مواجهند و بیان بیم و امیدها برایشان دشوار است یا نمی توانند براحتی در مورد  عصبی بودن و احساسات پیچیده خود صحبت کنند .خلق اثر هنری به افراد کمک می کند تا طرز تفکر و احساسی را که معمولا توسط ضمیر نیمه خود آگاه پنهان می شود ، در دسترس قرار دهند .   از هنر درمانی چه توقعی می توانید داشته باشید ؟   یک  هنر درمانگر معمولا کار خود را با کمک به تیم پزشکان انجام می دهد . جلسه هنر درمانی می تواند به صورت انفرادی و یا در قالب یک گروه کوچک انجام شود. جلسه درمانی برای افراد بالغ معمولا یک یا دو ساعت خواهد بود ولی برای کودکان و افراد مسن ممکن است کمتر باشد. یک درمانگر ،معمولا مطالب مورد بحث و ابزار مورد نیاز را آماده می کند ، مکان راحتی را در نظر می گیرد و یک موسیقی آرام نیز به عنوان زمینه به محیط درمان اضافه می کند .    زمان برای برنامه ریزی ، اجرا ، بازتاب کار و بحث و گفتگو در مورد کار نیز در جلسه لحاظ می شود. قبل از آغاز جلسه درمان ، درمانگر ممکن است از مراجع بخواهد که در مورد علت تمایل به انجام این درمان توضیح دهد تا بدین ترتیب اهداف او بهتر مشخص شود . یک جلسه یا کارگاه علمی آخر هفته ممکن است همه آن چیزی باشد که مراجع نیاز دارد. گاهی نیز جلسات منظم با درمانگر برای مدت شش ماه یا بیشتر ادامه پیدا می کند .   مزایای درمان با روش هنر درمانی چیست ؟     از نظر  هنر درمانگران  ، خلق اثر به تنهایی می تواند به طور طبیعی دارای مزایایی باشد. فرایند خلق اثر با بهبود بخشیدن به احساسات ، عزت نفس و اعتماد به نفس را تقویت می کند .     کاهش استرس نیز یکی از مزایای مهم آن است .تحقیقات نشان می دهد که سرکوب احساسات قوی می تواند به ایجاد استرس منتهی شود و این استرس قادر است علائم بیماری را تشدید کند. با توجه به اینکه هنر درمانی کمک می کند که مردم به ضمیر ناخودآگاه دسترسی داشته باشند و احساسات محصور شده خود را رها سازند ، این درمان برای آنها که از فشار روانی و بیماریهای ناشی از آن رنج می برند  ،بسیار مفید می باشد.   هنر درمانی همچنین برای درمان مشکلات رفتاری استفاده می شود و اغلب به عنوان یک درمان فرعی ،به روان درمانی خدمت می کند. این درمان بسیاری از اوقات  در قالب برنامه درمانهای روانشناختی برای سوء استعمال دارو و الکل استفاده می شود.     هنر درمانی برای بهبود بیماران از ضربه های شدید روانی و آسیبهای جدی ، اغلب به صورت جزئی مفید بوده است. همچنین هنر درمانی می تواند راهی برای ثبت  و درک بهتر از تفکر و احساسات افرادی که بیماریهای مزمنی مانند پارکینسون و آلزایمر دارند ، ارائه دهد.   چگونه  می توانیم یک  هنردرمانگر پیدا کنیم ؟    درمانگر هم به صورت مستقل و هم به صورت عضوی از تیم درمان که ممکن است شامل درمانگر مقدماتی ، روانشناس ، روانپزشک و مشاور توانبخشی باشد ، عمل می کند. شما باید با تعدادی از درمانگران دیدار کنید تا اطمینان حاصل کنید که با شخصی که نهایتا به عنوان درمانگر انتخاب می کنید راحت می باشید.   درمانگر شما علاوه بر اینکه باید در هنر آموزش دیده باشد ، همچنین باید دارای گواهینامه هنر درمانی نیز باشد. انجمن هنر درمانی آمریکا (AATA)  تاکید می کند که  یک هنر درمانگر  باید شرایط زیر را دارا باشد: 1 – درجه لیسانس با حداقل تحصیل 15 ترم تحصیلی در کارگاه هنری و 12 ترم در روانشناسی. 2 – درجه استادی در هنر درمانی 3  - یک سال سابقه کار پیش از فارغ التحصیلی تحت سرپرستی یک درمانگر ثبت شده.    هیئت مربوط به صدور گواهینامه هنری (ATCB)  ، یک سازمان مستقل است که گواهینامه ها را به درمانگرانی که آموزش بعد از لیسانس و دوره انترنی را به پایان رسانده اند ، اهدا می کند . درمانگران باید امتحان تشریحی که توسط (ATCB) برگزار می شود را پشت سر بگذارند تا گواهینامه هیئت را دریافت کنند.   در یک جلسه هنر درمانی به چه نکاتی باید توجه داشت ؟   ·    با توجه به اینکه در حین جلسه هنر درمانی ، افکار و احساسات قوی می تواند به سطح بیاید ، باید مطمئن باشیم که درمانگر ما در این امر متبحر می باشد. ·    توجه داشته باشیم که چنانچه درمانگر از موادی نظیر تربانتین و الکل استفاده می کند ، حتما سیستم تهویه مناسبی در اتاق نصب شده باشد. منبع : سایت ملی طب مکمل ایران

هیپنوتیزم چیست؟

هیپنوتراپی : هیپنوتراپی استفاده از قدرت تلقین برای دسترسی به لایه های عمیق تر فکر به منظور گذاردن تأثیر مثبت در الگوهای ذهنی و رفتاری یک فرد است . با هیپنوتیزم بیماران می توانند ریلکسیشن و تغییرات علائم حیاتی را تجربه کنند . سه مرحلة مهم در هیپنوتیزم وجود دارد : ·          مقدماتی: ‌شخص توجه کامل را به کلمات یا تصاویری که تراپیست معرفی می کند ، می دهد . ·          القاء (‌جدا کردن ) : شخص آگاهی عادی و محیطی اش را از دست می دهد . ·          عمیق سازی : فرد به تراپیست پاسخ می دهد . تمام هیپنوزها نهایتاً‌ خود هیپنوتیزم هستند و تراپیست یک واسطه است . هیچ هیپنوزی اتفاق نمی افتد مگر این که فرد بخواهد در این برنامه شرکت کند . فرد معمولاً‌ خیلی عادی وارد مرحلة هیپنوز می شود . تاریخچه : هیپنوتراپی یک روش درمانی بوده که به زمان یونان باستان و پارس ( پرشیا ) بر می گردد . هیپنوتراپی قسمت اصلی درمان در معابد یونان بوده ولی کاربرد جدیدتر آن به قرن 18 میلادی  توسط فرانس آنتوان مسمر نسبت داده می شود . انجمن پزشکی آمریکا(AMA) در سال 1955 هیپنوتراپی را به عنوان یک درمان موجه پزشکی به رسمیت شناخت ومتعاقب آن در سال 1957 انجمن کلینیکی هیپنوتیزم آمریکا پایه گذاری شد . موارد استفاده :‌ ·          کاهش اضطراب ·          کاهش هر نوع سردرد از نظر شدت وفرکانس وقوع ·          کنترل افسردگی ·          افزایش اعتماد به نفس ·          کنترل درد ·          تقویت تاثیر اقدامات درمانی ·          کنترل فوبیا (مانند ترس بیمارگونه از پرواز یا ارتفاع ) ·          کمک به کنترل عادتها (نظیرسیگار کشیدن ) ·          در طی جراحی ( افزایش آرامش ، کنترل درد ، کاهش خونریزی ) شرایط لازم برای هیپنوتیزم : ·          اعتماد مراجع به تراپیست . ·          محیط راحت و آرام. ·          خواست فرد برای اینکه هیپنوتیزم شود . ·          پذیرش فرد نسبت به کلام و تلقین های تراپیست . ·          قبول تلقین ها بدون انتقاد یا تجزیه و تحلیل . آیا هیچ گونه ریسکی در هیپنوتراپی وجود دارد ؟ هیپنو تراپی نزد یک درمانگر متخصص بی خطر است بنابراین: -          هرگز نباید به وسیلة  فرد آماتور انجام شود . -          نباید برای بیماری روانی شدید و اختلال شخصیتی ضد اجتماعی انجام بگیرد .  چنانچه فرد  در طی جلسه به علت رویاروئی با ریشه های احساسی عدم تعادلهای ناخودآگاه دچار ترس و نگرانی زیاد یا پرخاشگری شود ، درمانگر او را به خاطرات خوشایند هدایت می کند و جلسه را خاتمه می دهد . بعضی افراد ممکن است تجربه گیجی بعد از جلسه را حس کنند .  در اینصورت فرد باید بعد از پایان جلسه به آرامی دراز بکشد تا این حالات برطرف گردد  ودرمانگر تا پایان کامل جلسه در کنار فرد می ماند . چه تحقیقات ،‌بازبینی ها و توصیه هایی در این مورد وجود دارد ؟   اشتاین ( 1997 )‌پی برد که تکنیک ریلکسیشن خود هیپنوتیزمی باعث آرامش بیشتر و کاهش قابل ملاحظه عوارض پس از عمل برای دوره بعد از جراحی در بیمارانی که عمل بای پس عروق کرونر داشته اند ، می شود .    النس ( 1997 ) متوجه شد بچه هایی که آموزش خود هیپنوتیزمی دیده بودند . تعداد و شدت حملات سردرد میگرنی در آنها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است .   اسمیت و همکارانش ( 1997 ) پی بردند که آموزش خود هیپنوتیزمی به بانوانی که پوکی استخوان دارند باعث بهبود کیفیت زندگی و سلامت آنها می شود .   جانسون ( 1996 ) به این نتیجه رسید که که هیپنوتراپی می تواند بر میزان مقاومت در برابر بیماری بیافزاید .  هوستون ( 1995 ) 115 مقاله را بررسی کرد که در همة آنها به وضوح یک واکنش دوسویه بین سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی وجود داشته و این منجر به این اعتقاد  می شود که هیپنوز قادر است عملکرد سیستم ایمنی را بیافزاید . هیچ تحقیق مخالفی در زمان تحقیق فوق وجود نداشته است . چه آموزشی برای مدرس هیپنوتراپی وجود دارد ؟ متخصصان روانشناسی ، پرستاران و پزشکان دوره های تکمیلی را طی می کنند و از طرف انجمن هیپنوتیزم هر کشورمدرک دریافت می کنند .  منبع : سایت ملی طب مکمل ایران

آشنایی با مدیتیشن

مدیتیشن چیست؟                                                                               

مدیتیشن یک تکنیک ذهن - بدن است که در آن شخص به آرامی توجه را به درون می­برد تا به آرامش جسمی و ذهنی دست پیدا کند. اکثر انواع مدیتیشن از تمرینات مذهبی شرقی  به خصوص از هند، چین و ژاپن به غرب رفته­است. تنها در سه دهه اخیر است که این تکنیکها به طور جدی برای دستیابی به سلامتی، بخصوص  برای درمان استرس و کاهش دردهای مزمن به کار می­رود.

  سه تکنیک رایج مدیتیشن در بسیاری از کشورها, مراقبه TM، مدیتیشن تنفسی و مدیتیشن تمرکزی (mindfulness) می­باشد:

1- در TM شما یک کلمه یا صوت ساده (که مانترا نامیده می­شود ) را در طول زمان مدیتیشن با خود تکرار می­کنید تا افکار خود را متمرکز کنید و به حالت آرامش برسید.

 2- مدیتیشن تنفسی, تمرکز بر فرایند دم و بازدم، برای کمک به روشن شدن ذهن می­باشد. 3- مدیتیشن تمرکزی (mindfulness), تمرکز روی زمان حال، قدردانی از افکاری که به سطح می­آیند و مشاهده آنها بدون قضاوت است.

TM     در سال 1960 هنگامیکه ماهاریشی ماهش یوگی آنرا به آمریکا برد، عمومی شد. در این زمان, گزارشهایی از یوگیها و استادان مدیتیشن هندی که قادر به دگرگونی در حالات آگاهی و کنترل اعمال بدن مانند فشارخون بودند، به غرب رسید. این موارد جرقه­ای برای محققان غربی و کسانی که بر روی روشهای سلامتی کار می­کردند - و عده زیادی از مردم -برای شروع تحقیقات درباره عامل نهانی افزایش سلامتی این تکنیکهای قدیمی شد. در سال 1975 هنگامی که دکتر هربرت بنسن (Herbert Benson) ، یکی از پزشکان پرآوازه دانشگاه هاروارد، کتاب مشهور خود به نام "پاسخ آرمیدگی" (Relaxation Response) را منتشر کرد, اعتماد به این تکنیکها بیشتر شد. این کتاب نشان می­داد که مدیتیشن چگونه توانسته به درمان فشارخون بالا، دردهای مزمن، بیخوابی و بسیاری از بیماری­های جسمی کمک کند.

   امروزه مدیتیشن بعنوان یک درمان کمکی برای کاهش درد و کنترل استرس پذیرفته شده است و در بسیاری از بیمارستانها و مراکز درمانی در سراسر آمریکا آموزش داده شده، با بیماران تمرین می­شود. مدیتیشن همچنین بخشی از سایر تکنیکهای ذهن- بدن مانند یوگا، چی گونگ و تای­چی می­باشد که در سالهای اخیر در آمریکا محبوبیت پیداکرده­اند.

این روش چطور عمل می­کند؟                                                                

  چندان تفاوتی ندارد که کدامیک از روشهای مدیتیشن را استفاده کنید, چرا که تاثیر آنها بر روی بدن شبیه هم است. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که مدیتیشن سطح هورمون استرس را پایین می‌آورد و در نتیجه به سلامت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. در حقیقت نشان داده شده که مدیتیشن با کاهش سطح هورمونهایی مانند "epinephrine" مقدار کلسترول را در خون کاهش می‌دهد و به باز ماندن شریانها کمک می‌نماید.

   بعلاوه، مطالعات انجام گرفته با نوار مغزیelectroencephalogram) ) روی مغز کسانی که مدیتیشن می‌کنند، نشان داده که این تکنیک شدت امواج آلفا را که بیانگر "حالت آرامش و پذیرش" می باشند را به سطحی حتی بالاتر از زمان خواب افزایش می­دهد.

   در کسانی که مدیتیشن می‌کنند همچنین, بهبود جریان گردش خون که از عروق محافظت می‌کند، کاهش سطح اسید لاکتیک خون که با کاهش اضطراب مرتبط است و کاهش ضربان قلب که  با کاهش نیاز برای پمپاژ، به قلب فرصتی برای استراحت می دهد نیز دیده می­گردد. اثر دیگر مدیتیشن, تنفس آرام است که در نتیجه آن بدن اکسیژن کمتری مصرف می‌کند.

چه انتظاری باید داشته باشیم؟

   مدیتیشن به تنهایی و به راحتی در خانه انجام می‌شود. برای شروع, می‌توانید تکنیکهای مدیتیشن را از طریق کتابها، نوارهای کاست، نوارهای ویدیویی یا با رفتن به کلاس یاد بگیرید. کلاسها به طور دائم در مراکز یوگا برگزار می‌گردد و معمولاً توسط کسانی که برای مدت طولانی مدیتیشن کرده‌اند و در تمرینات مدیتیشن متبحر می‌باشند، تدریس می‌شود. برای نمونه, یک کلاس مدیتیشن,  حدود چند هفته (هشت هفته) و در هر هفته به مدت یک ساعت برگزار می­گردد. در این کلاسها شما باید یک یا چند تکنیک مدیتیشن را انجام دهید.

   هرکدام از تکنیکهای مدیتیشن مانند TM ، مدیتیشن تمرکزی یاmindfulness meditation و مدیتیشن تنفسی را که انجام دهید، هدف یکی است: آرامش درون و آرمیدگی (relaxation) . در هر سه این تکنیکها، شما در یک وضعیت راحت و در حالی که ستون فقراتتان صاف است، با چشمان بسته و تنفس عمیق روی یک صندلی یا روی زمین می‌نشینید، هرچند این تکنیکها در اجرا اندکی با هم تفاوت دارند. برای مثال، در انجام TM ، شما یک ذکر ( معمولاً یک کلمه سانسکریت ) را در طول مدت مدیتیشن با خود تکرار می‌کنید. ذکر را ممکن است معلم برای شما انتخاب کند یا خودتان یک کلمه که به شما آرامش می‌دهد, مانند " peace " یا " one " را انتخاب نمایید. ذکر گفتن به جلوگیری از ورود افکار مختلف به ذهن کمک می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که به تدریج آرام (relax) و از استرس رها شوید. یکی از اهداف TM ایجاد یک حالت تسلیم و تاثیرپذیری است که اجازه می‌دهد افکار، تصاویر و احساسات سرکوب شده، وارد آگاهی شما گردد.

 مدیتیشن تمرکزی (Mindfulness meditation) ، ( تکنیکی که در آمریکا توسط Jon Kabat-Zinn ، مدیر کلینیک کاهش استرس مرکز پزشکی دانشگاه ماساچوست بررسی و عمومی شد) به شما کمک می‌کند از اتفاقاتی که در بدنتان می­افتد بیشتر آگاه شوید. در مدیتیشن تمرکزی، شما به افکاری که بالا می‌آیند توجه می‌کنید و بدون قضاوت آنها را مشاهده می‌کنید. این تکنیک می­تواند شامل یک اسکن بدن باشد، به این صورت که شما به طور منظم توجهتان را به همه قسمتهای بدن، از سر تا پنجه پا، ببرید. همینطور که شما با افکار و تصاویر مرتبط با یک قسمت مشخص بدن همراه می­شوید، آن قسمت از بدن هم با شما همراه می­گردد و به این ترتیب به میزان زیادی از تنش رها می‌شود. یافته‌ها نشان می‌دهد که اسکن بدن یک روش بسیار عالی برای کمک به افرادی است که دردهای مزمن دارند. برای گرفتن بهترین نتیجه، بهتر است که مدت اسکن بدن حدود 45 دقیقه باشد.

  مدیتیشن تنفسی تمرکز روی دم و بازدم است. در زمان انجام این تکنیک باید سعی کنید که افکار شما به غیر از تنفستان متوجه موضوع دیگری نشود. طبق گفته کسانی که این مدیتیشن را انجام می‌دهند، تمرکز روی یک موضوع ساده و حیاتی درجسم مانند تنفس، به روشن شدن ذهن کمک می‌کند.

  مهم نیست که چه نوع مراقبه ای را انتخاب می‌کنید, اما توصیه می‌شود هر نوع مدیتیشنی که انتخاب می‌کنید، دو بار در روز و هر بار به مدت 20 دقیقه آن را انجام دهید. زمان‌های ایده‌آل یکبار قبل از صبحانه و یکبار قبل از خواب می‌باشد. هر چه بیشتر این تمرینات را انجام دهید، بیشتر به حالت آرامش و رهایی  می‌رسید.

منافع سلامتی مراقبه

   مدیتیشن یکی از بهترین روشهای طب مکمل می‌باشد و نشان داده شده که مزیتهای بیشماری در تأمین و حفظ سلامتی دارد. این تکنیک خصوصاً در درمان بیماریهای قلبی مفید است.

  مطالعه‌ای که در سال 1988 در مجله علمی طب روان- تنی"Psychosomatic Medicine " منتشر شد، نشان داد افرادی که TM می‌کنند سطح lipid peroxide کمتری نسبت به افراد دیگر دارند. Lipid peroxide می‌تواند منجر به تصلب شرایین و بیماریهای مزمن دیگری که با افزایش سن مرتبط هستند، گردد.

   مطالعه‌ای که در سال 1999 در همان مجله منتشر شد ، نشان داد افرادی که TM می‌کنند، بلافاصله بعد از مدیتیشن فشار خون آنها پایین می‌آید.

  مطالعه‌ای در سال 1998 در زمینه درمانهای جایگزین (Alternative Therapies) نشان داد که مدیتیشن تمرکزی بخشی از برنامه کمک به کاهش نشانه‌هایی مانند درد و بیخوابی در بیماران مبتلا به fibromyalgia (بیماری که همراه با دردهای عضلانی، فرسودگی و افسردگی خفیف تا متوسط است), بود.

   در مطالعه سال 1998 در بخش پزشکی دانشگاه ماساچوست، بیماران  مبتلا به بیماری پوستی پسوریازیس(psoriasis)که در طول درمان با اشعه ماورای بنفش به نوارهای مدیتیشن تمرکزی گوش کردند زودتر از کسانی که تنها تحت درمان با اشعه قرار گرفته بودند، درمان شدند.

   مدیتیشن همچنین باعث طول عمر بیشتر، کیفیت بهتر زندگی، بستری شدن کمتر در بیمارستان و نیز کاهش هزینه‌های سلامتی می­گردد. بعلاوه نشان داده شده که یک درمان کمکی برای استرس خفیف، بیخوابی، سردرد عصبی و سندروم روده تحریک پذیرirritable bowel syndrome می‌باشد.

هشدارها

·          برخی افراد ممکن است نتوانند به آرامش مورد انتظار درمدیتیشن دست پیدا کنند، و کوشش ناموفق، ممکن است احساس اضطراب و  استرس قبلی آنان را تشدید کند.

·          اگر نشانه‌هایی مانند سردرد، نفس نفس‌زدن، خستگی یا درد مزمن باعث نگرانی شما شد,بدون نگرانی مدیتیشن را ادامه دهید و برای درمان نیز به پزشک مراجعه کنید.

·          در حالت عمیق مدیتیشن، برخی افراد از خاطرات فراموش شده آزار و اذیت‌های دوران کودکی خود آگاه می‌شوند. اگر این افکار باعث ناراحتی شما شد، به یک درمانگر سلامت ذهن نظیر روانشناس یا پزشک ذهن - بدن مراجعه کنید.

منبع : سایت ملی طب مکمل ایران