مصرف هورمون در بدنسازی

بعضی ورزشکاران برای افزایش کارایی ورزشی خود از هورمون استفاده میکنند. بعضی دیگر چون از شکل بدن خود ناراضی هستند به مصرف این مواد تمایل دارند. استروئید های آنابولیزان که به آن هورمون های بدنسازی هم میگویند ممکن است بتواند عضلات شما را بزرگتر کند ولی آسیب های بیشتری به شما میزند که در مقایسه با چیزی که از مصرف آن بدست میاورید خطرناک تر است. عوارض مصرف هورمون برای بدنسازی مردانی که از این مواد استفاده میکنند بعد از مدتی دچار آتروفی بیضه میشوند. صورتشان جوش و آکنه میزند و موی سرشان شروع به ریزش میکند. در زنان مصرف این مواد موجب افزایش موهای صورت، کلفت شدن صدا و نامنظم شدن پریود قاعدگی میشود. اگر در سنین رشد هستید مصرف این مواد رشد شما را متوقف میکند. در آزمایشاتی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده نشان داده شده است که مصرف این مواد موجب ضعیف شدن تاندون ها شده که ممکن است نتیجه آن پاره شدن آنها باشد. از همه اینها که بگذریم اگر شما این مواد را از بازار غیر قانونی بدست میاورید مشخص نیست که چیزی که خریده اید واقعا چیست و چه کیفیتی دارد. مصرف این مواد شما را از لحاظ روحی هم خشن و عصبانی حال میکند. بعد از مدتی مصرف میبینید رفتار شما حتی با کسانی هم که دوستشان دارید خشن شده است. کسانی که از این مواد استفاده میکنند بیشتر از دیگران درگیر اعمال خشونت بار و جرائم میشوند. وقتی شروع به مصرف این مواد کردید مانند مواد مخدر جدا شدن از آنها مشکل است چون با قطع مصرف، عضلات شروع به چروکیده شدن میکنند و مصرف کننده نمیخواهد چنین اتفاقی بیفتد. با قطع مصرف این مواد فرد ممکن است دچار افسردگی شدید شده و حتی ممکن است دست به خودکشی بزند. متاسفانه اخیرا مشاهده شده که بعضی از افراد برای چاق شدن از داروهای حاوی کورتن استفاده میکنند. عده ای دیگر تحت تاثیر تبلیغات از موادی استفاده میکنند که از محتویات آن اطلاعی ندارند. بسیاری از این مواد حاوی کورتن هستند. بعضی افراد با این فکر که ماده مورد استفاده گیاهی است و ضرری ندارد آن را به راحتی مصرف میکنند در حالیکه نمیدانند بسیاری از سموم مهلک از گیاهان گرفته میشود. مصرف داروهای حاوی کورتن میتواند موجب اختلال در خونرسانی به سر استخوان ران شده و موجب نکروز آوازکولر یا سیاه شدن سر استخوان ران شود. بیماری که میتواند فرد را تا آخر عمر زمین گیر کند. فکر میکنید اگر عضلاتی بزرگتر داشته باشید ولی موهای سرتان بریزد، آکنه بزنید، دچار عوارض گفته شده بشوید و یا در حین ورزش تاندون پایتان پاره شود کار درستی انجام داده اید. اگر قصد استفاده از این مواد را دارید، کمی بیشتر فکر کنید. این کار بیفایده است. منبع : ایران ارتوپدی

ورزش و مصرف کراتین. بدنسازی با یا بدون کراتین

بعضی ورزشکاران فکر می کنند برنده شدن همه چیز است و سعی میکنند به هر وسیله ای از جمله مصرف مکمل های غذایی مانند کراتین قدرت و کارایی ورزشی خود را افزایش داده و از رقبای خود پیشی بگیرند. کراتین محبوب ترین مکمل غذایی در بین ورزش کاران است.

کراتین چیست

کراتین منبع انرژی برای انقباض عضله است. بدن انسان کراتین را در کبد، کلیه و پانکراس میسازد. قسمت اعظم کراتین در بدن انسان در عضلات اسکلتی ذخیره شده و در حین فعالیت های بدنی از آن استفاده میشود. مصرف مکمل های کراتین میتواند مقدار کراتین عضلات بدن را افزایش دهد.

مصرف مکمل های حاوی کراتین اگر همراه با تمرینات ورزشی باشد ممکن است بتواند کارایی فرد را با آزاد کردن مقادیر زیادی انرژی در حین ورزش هایی مانند وزنه برداری یا دو سرعت افزایش دهد. افرادی که بدنشان کراتین کمی دارد مثل گیاه خواران در مقایسه با دیگر افراد با مصرف مکمل های حاوی کراتین تفاوت بیشتری را احساس میکنند. عضلات از حدی بیشتر نمیتوانند کراتین در خود ذخیره کنند.

امروزه مکمل های کراتین به اشکال گوناگون و تحت نام های تجاری گوناگون در دسترس است. استفاده از این مواد بیشتر در بین ورزشکاران در سطوح مختلف رواج دارد. باید دانست که کراتین گرچه یک ماده طبیعی است ولی مصرف آن همیشه بدون عارضه نیست. متاسفانه تولید این مواد که همگی وارداتی هستند حتی در کشورهای تولید کننده هم تحت نظارت سازمان های دارویی آن کشورها نیست بیشتر به این علت که این مواد را جزو دسته دارویی طبقه بندی نکرده و آنها را بیشتر مکمل غذایی میدانند و این بدان معنا است که کیفیت و سالم بودن این مواد تضمین نشده است. اکثر کسانی که از کراتین استفاده میکنند نه با تجویز پزشک بلکه بیشتر با توصیه دوستان خود مبادرت به مصرف این ماده میکنند.

عوارض مصرف کراتین

کسانی که از این ماده استفاده میکنند به علت احتباس آب در بدن دچار افزایش وزن میشوند. کرامپ و اسپاسم های عضلانی، کم آبی، اسهال، تهوع و حتی تشنج ممکن است از عوارض مصرف این ماده باشد. در مواقع کم آبی و در مواقعی که قصد کاهش وزن دارید مصرف این ماده خطر باز هم بیشتری دارد. تاثیر دراز مدت این مواد بر سلامتی شناخته شده نیست. به همین خاطر افراد زیر 18 سال نباید از این ماده مصرف کنند. مصرف این ماده در افردی که مشکل کلیوی دارند هم ممکن است خطرناک باشد. اگر میخواهید از کراتین استفاده کنید حتما قبل از شروع، با پزشک خود مشورت نمایید.

منبع : ایران ارتوپدی

بدنسازی با توپهای بزرگ

ورزش با توپ ، به تقویت عضلات درونی تر کمک می کند. این عضلات در قسمتهایی از بدن قرار گرفته اند که دسترسی به آنها مشکل است......

ورزش با توپ ، به تقویت عضلات درونی تر کمک می کند. این عضلات در قسمتهایی از بدن قرار گرفته اند که دسترسی به آنها مشکل است مانند عضله ی عرضی شکم و یا عضلاتی که بین مهره ها وجود دارند. به علاوه این ورزشها باعث تکامل حس توازن ، تعادل و تطابق کلی بدن می شوند.

برای انجام برخی از حرکات با توپ ، به تجربه نیاز دارید و لازم است که قبلا تجربه ی ورزش به این روش را داشته باشید. اما برای شروع چه باید کرد؟

اگر تا کنون به این روش ورزش نکرده اید می توانید از این نکات استفاده کنید:

وقتی برای اولین بار می خواهید با توپ ورزش کنید، به دیوار تکیه کنید و یا توپ را به یک سطح محکم تکیه دهید تا پایداری و ثبات شما بیشتر شود.

 می توانید 1 تا 3 ست 10 تا 16 تایی برای هر ورزش در نظر بگیرید. قبل از اینکه تعداد ستها یا تعداد تمرینها را افزایش دهید ،‌ مهارت خود را بیشتر کنید و تمرینها را بهتر انجام دهید. 

از انجام هرگونه حرکتی که موجب ایجاد درد شود و یا هر حرکتی که نحوه ی انجام آن را به درستی نمی دانید ، اجتناب کنید.

 اگر سابقه ی آسیب دیدگی دارید و یا شرایط و مشکلات جسمی خاصی دارید، قبل از انجام ورزش با پزشک خود مشورت کنید.

 کشش پشت:             

روی توپ به نحوی دراز بکشید که شکم و لگن شما روی توپ قرار بگیرد ، نوک پنجه ها روی زمین باشد ، زانوها را می توانید مستقیم نگه دارید و یا آنها را خم کنید. دستها را می توانید پشت سر و یا پشت کمر نگه دارید. به آرامی روی توپ کمی رو به جلو بغلتید و خم شوید. سپس سینه و شانه ها را را بالا بیاورید تا بدن در خط مستقیم قرار گیرد. به این طریق عضلات پشت کشیده می شوند. مطمئن شوید که سر ، گردن ، شانه ها و پشت در یک خط مستقیم قرار داشته باشند. عضلات شکم را داخل ببرید. مراقب باشید که کمرتان به عقب خم نشود.

حفظ تعادل:
توپ را زیر عضلات شکم و لگن قرار دهید. دستها را روی زمین قرار دهید و پاها بدون ارتباط با زمین و مستقیم باشند. این حالت را به مدت 30-20 ثانیه حفظ کنید. بدن را در حالت مستقیم نگه دارید. عضلات شکم را به داخل بدهید. تعادل خود را حفظ کنید. به آرامی دست راست خود را بالا ببرید. مراقب باشید که روی توپ نغلطید و هیچکدام از اعضای بدنتان از حالت مستقیم خارج نشود. تعادل خود را چند ثانیه حفظ کنید و سپس دست دیگر را بالا ببرید. این تمرین بسیار مشکل تر از چیزی است که به نظر می آید.

بلند کردن لگن:       

با سر ، گردن و شانه ها روی توپ دراز بکشید. زانوها را خم کنید تا بدن شما در حالتی مانند یک میز قرار بگیرد. سپس با غلطیدن کمی روی توپ ، لگن را به زمین نزدیک کنید.  برای بالا بردن لگن ، عضلات کفل را منقبض کنید. برای پایین آمدن وزن خود را بر روی لگن منتقل کنید و مراقب باشید که فشار را به پاشنه ها وارد کنید نه پنجه ها.

کشش لگن:        

روی زمین دراز بکشید و پاشنه ها را روی توپ بگذارید عضلات شکم را سفت کنید. عضلات کفل را منقبض کنید و به آرامی لگن را از روی زمین بلند کنید تا حدی که بدن در خط مستقیم قرار کیرد. چند ثانیه این حالت را حفظ کنید و سپس لگن را پایین بیاورید. برای فشار بیشتر می توانید با بالا بردن لگن یک پاشنه را نیز از توپ جدا کنید و یک پا را بالا ببرید. می توانید این کار را برای پای دیگر نیز تکرار کنید.

غلطیدن برای عضلات شکمی:       

روی زانو بایستید. انگشتان خود را به صورت موازی و در مقابل خود روی توپ قرار دهید. عضلات شکم را سفت کنید و به داخل ،‌ به طرف ستون مهره ها بکشید. عضلات تنه را سفت کنید. تا حدی که می توانید روی توپ به جلو بغلطید. مراقب باشید که کمرتان قوس برندارد و یا تحت کشش قرار نگیرد. برای برگشتن به حالت اول آرنجها را به توپ فشار دهید و عضلات شکم را سفت کنید تا به عقب برگردید. اگر در کمر و ستون مهره ها مشکلاتی دارید از انجام این حرکت خودداری کنید.

غلطیدن روی توپ:         

با شانه ها و پشت تنه روی توپ دراز بکشید و حالتی شبیه به میز ایجاد کنید. بازوها را مستقیم در مقابل سینه نگه دارید. کف دستها را به هم بچسبانید. از لگن تا زانو بدن را در خط مستقیم نگه دارید. عضلات کفل و عضلات شکم را منقبض کنید. به آرامی به سمت چپ بغلطید به نحوی که دستها به موازات زمین قرار بگیرند. سپس به حالت اول برگردید و این تمرین را برای سمت دیگر نیز تکرار کنید. مراقب باشید که هیچکدام از اعضای بدن پایین نیفتد همچنین دامنه ی حرکتتان کم باشد و زیاد نغلطید اما عضلات شکم را به خوبی به کار بگیرید.

چرخاندن توپ:

توپ را مطابق شکل بین مج پاهایتان نگه دارید. بدن را در خط مستقیم نگه دارید و عضلات شکم را منقبض کنید. لگن و بدن در خط مستقیم قرار داشته باشند و دستها را طوری روی زمین نگه دارید که درست در مقابل و در زیر شانه ها باشند. به آرامی توپ را کمی به راست و سپس به چپ بچرخانید. مراقب باشید که از وسط خم نشوید و کمرتان قوس برندارد.

 

منبع :www.seemorgh.com