طب سوزنی

طب سوزنی از حدود 5000 سال پیش در چین استفاده می شده. در ایران مدارکی برای استفاده از طب سوزنی در زمان قبل از اسلام وجود دارد. پزشکانی در آن  زمان  بنام نیشتر پزشک وجود داشته اند که از سوزن برای درمان بیماریها استفاده می کردند.

استفاده از طب سوزنی چینی بر پایه فلسفه چینی است. اما در حال حاضر با تحقیقات علمی سعی در کشف روشهایی است که این نوع درمان موثر است. و هر روز در مواردی که طب سوزنی اثر دارد این رشته تقویت شده و بر عکس در مواردی که اثرات آن روشن نیست یا اثری ندارد، کنار گذاشته می شود. بطوریکه در حال حاضر جزو برنامه آموزشی متخصصان طب فیزیکی است. علی رغم ساده به نظر رسیدن این روش، با توجه به خطرات و عوارض احنمالی آن برای بیمار، این روش باید تنها توسط پزشک انجام شود.

آیا این روش در درمان بیماران موثر است یا تنها نوعی درمان علامتی است؟

روش طب سوزنی یکی از روشهای درمانی است که در کنار سایر درمانها بخصوص انجام صحیح ورزشهای درمانی مناسب می تواند به بیماران کمک نماید. انجام طب سوزنی به تنهایی در موارد زیادی موثر نیست و باید همراه با روشهای دیگر طب فیزیکی و دارویی جهت بیمار استفاده شود.  در طب مدرن ، پاسخ مناسب به درمان بستگی به تشخیص درست و استفاده مناسب از این روش در کنار سایر مدالیتی های طب فیزیکی بخصوص ورزش دارد.

طب سوزنی میتواند همراه با عوارض خطرناکی مثل پارگی ریه باشد بنابراین فقط باید توسط پزشکان انجام شود.در حال حاضر طب سوزنی یکی از مواردی است که به متخصصین طب فیزیکی در دوره دستیاری آموزش داده می شود. اما برخلاف تبلیغات درمان هر دردی نمی باشد و در موارد خاص که بیمار بدرستی انتخاب شده باشد پاسخ مناسبی به درمان می دهد. از طرف دیگر معمولا طب سوزنی درد زیادی ندارد اما در بیمارانی که ترس از سوزن یا استرس دارند بهتر است از روشهای دیگر برای درمان استفاده نمود.

منبع:دکتر رئیسی

ورزش درمانی

ورزش درمانی اساس توانبخشی است. واژه­ی درمانی اشاره به درمان بیماری یا اختلال جسمی دارد. واژه ورزش​ اشاره به فعالیت بدنی به منظور تمرین  یا بهبود سلامتی دارد. بنابراین این قسمت به کار برد فعالیت­های نیازمند تلاش بدنی به منظور پیشگیری، درمان و توانبخشی بیماری­ها و شرایط ناتوان کننده  می­ پردازد.

تمرینات مربوطه که در این پست و پستهای بعدی موردنظر هستند شامل آنهایی است که استقامت، قدرت، انعطاف پذیری و تعادل را تقویت می­کنند. استفاده از ورزش­های درمانی جهت درمان آسیب­ها مفهوم جدیدی نیست بقراط (ق.م 460-370) ورزش را به عنوان یک عامل مهم برای درمان آسیب لیگامان­ها توصیه می­کرد. همچنین هندوها و چینی­ها از ورزش­های درمانی برای درمان آسیب­های ورزشی در حدود 1000 سال­ قبل از میلاد استفاده می­کردند. در طب سنتی ایران در قسمتهای مختلف به ورزش اهمیت داده شده. ابن سینا به نقش ورزش در درمان بیماریها اشاره کرده و اثر ورزش با شدت متوسط را بر سلامت بدن متذکر شده است.  امروزه انواع مختلف ورزشهای درمانی جزء شایع ترین درمان­های رایج در رشته طب فیزیکی و توانبخشی هستند. بنابراین دانش دقیق در این زمینه برای متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی و اعضای تیم توانبخشی شامل فیزیوتراپیست، کاردرمان و پرستار توانبخشی ضروری است. مفاهیم پایه ورزش درمانی از مطالعات مربوط به فیزیولو‍ژی پایه و فیزیولوژی کاربردی ورزش ریشه می­گیرد. در سال های اخیر تحقیقات اپیدمیولوژیک دید تازه­ ای از اهمیت ورزش در پیشگیری از بیماری­ها به وجود آورده است. بنابراین قسمت عمده این قسمتها به اطلاعات    پایه­ ای که اساس استفاده بالینی از ورزشهای درمانی را فراهم می­آورد، اختصاص یافته است.

ورزش سنگین، علائم سندروم فیبرومیالژی را تشدید می کند

رییس انجمن علمی طب فیزیکی و توانبخشی با اشاره به اینکه موثرترین اقدام در راستای درمان سندروم فیبرومیالژی یا درد عضلانی منتشر، انجام ورزش های هوازی و کششی است که به صورت تدریجی صورت می گیرد، هشدار داد: این بیماران از انجام ورزش شدید در ابتدای ابتلا جدا خوداری کنند، زیرا ورزش سنگین علائم فیبرومیالژی را تشدید می کند.

دکتر سید منصور رایگانی درباره «سندروم فیبرومیالژی» توضیح داد: درد عضلانی منتشر یا فیبرومیالژی، دردی است که به صورت عمومی تمام بدن را فرا می گیرد و با اختلال خواب، اختلالات گوارشی و برخی تنش های عصبی از قبیل اضطراب و افسردگی همراه است و حداقل به مدت چهار ماه ادامه پیدا می کند.

وی تاکید کرد: فیبرومیالژی بایستی توسط پزشک متخصص و پس از انجام معاینات دقیق و کامل صورت پذیرد. خود فرد نمی تواند به این نتیجه برسد که مبتلا به فیبرومیالژی شده است، زیرا بیماری های مختلفی وجود دارند که علائم مشخصه آنها شبیه به این عارضه است. معاینات بالینی پزشکی به منظور تشخیص دقیق در همین جا اهمیت پیدا می کند.

مدیر گروه طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه تغذیه مناسب که بایستی برای هر فرد به صورت اختصاصی تعریف شود، ورزش پیوسته هوازی و نبود استرس از جمله عوامل مهمی هستند که می توانند از ابتلای به فیبرومیالژی جلوگیری کنند، عنوان کرد: برای درمان این سندروم، روش های متنوعی وجود دارد که بایستی به صورت توامان برای بیمار به کار گرفته شوند تا فرد درمان شود.

وی اضافه کرد: بیمار باید آگاه باشد که دوره درمان این بیماری طولانی است و موثرترین اقدام در راستای درمان، انجام ورزش های هوازی و کششی است که به صورت تدریجی صورت می گیرد.

رییس انجمن علمی طب فیزیکی و توانبخشی با تاکید بر اینکه انجام ورزش های هوازی نباید از روزی دو دقیقه تجاوز کند، عنوان کرد: ورزش سنگین فیبرومیالژی را تشدید می کند. این بیماران باید از انجام ورزش شدید در ابتدای ابتلا جدا خوداری کنند.

رایگانی افزود: علاوه بر این، پزشک متخصص داروهای مخصوص از قبیل ضد افسردگی ها، ویتامین ها و برخی داروهای جدید نظیر “پری گابالین” را همراه با ورزش برای بیمار تجویز می کند.

وی با بیان اینکه عدم درمان بموقع این سندروم می تواند در موارد شدید باعث از پا افتادگی فرد شود، گفت: فیبرومیالژی عارضه شایع و در بسیاری از موارد هم تشخیص داده نمی شود.

منبع : سایت پزشکان ایران

عوارض استفاده از هورمون رشد در ورزشکاران

سوماتوتروپین از انواع داروهای حاوی هورمون رشد است که بدنسازها به آن سوما می‌گویند و متاسفانه یکی از داروهای مورد استفاده آنهاست و بشدت به عنوان یک عامل دوپینگ مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. اما چه خاصیتی در هورمون رشد وجود دارد که این قدر بدنسازها را به آن علاقه‌مند کرده است؟

هورمون رشد باعث زیادشدن عضلات و کم شدن چربی ها می شود و این دقیقا همان چیزی است که در بدنسازی کاربرد دارد البته وزنه بردارها نیز به موازات تمرینات سخت بدنی از این هورمون برای بیشتر شدن عضله استفاده و به عبارت بهتر سوءاستفاده می کنند، اما آیا استفاده از این دارو بی خطر است؟

در جواب این پرسش، می توان گفت بیماری اکرومگالی که در اثر زیادی هورمون رشد ایجاد می شود، علائم و عوارض مشخصی دارد.

به صورت کاملا منطقی تمام عوارض این بیماری در اثر مصرف هورمون رشد یا همان سوما در فرد ورزشکار ایجاد خواهد شد. فشار خون یکی از عوارض مهم این داروست که متاسفانه خیلی وقت ها بعد از قطع آن هم از بین نمی رود.

دیابت از دیگر عوارض است که در افراد مستعد به وجود می آید استخوان های صورت بخصوص پیشانی و فک در اثر استفاده طولانی از این داروها بزرگ می شود و ظاهری شبیه شخصیت کارتونی «شرک» در اثر استفاده طولانی سوما در انتظار این ورزشکاران خواهد بود.

کشیدگی و پارگی تاندون ها از عوارض بسیار مهم و خطرناک سوءاستفاده از هورمون رشد است. علت این است که با زیاد شدن حجم عضلات و قدرت آنها، ورزشکار مبادرت به استفاده بیش از حد از عضلات خواهد کرد.

این در حالی است که تاندون ها با تزریق هورمون رشد قوی نمی شود و مثل قبل خواهد ماند. به این ترتیب ممکن است در اثر فشارهای زیادی که عضله حجیم شده متحمل می شود، تاندون دچار پارگی شود و یک معلولیت نسبی و دائمی برای فرد باقی گذارد.

یکی دیگر از عوارض استفاده از هورمون رشد این است که بعد از قطع آن بسرعت عضلات تحلیل رفته و چربی جایگزین آنها خواهد شد و فرد بشدت چاق و بد فرم می شود.

با تمام این عوارض، خیلی ها مبادرت به ادامه مصرف این داروی پر عارضه می کنند. من به دلیل نوع تخصصم با این ورزشکاران سروکار دارم و با صرف زمان زیاد تمام عوارض را برایشان توضیح می دهم، ولی متاسفانه آنها استدلال شان این است که بگذار فعلا عضلانی شوم، بعد فکری برای عوارض آن خواهم کرد. واقعیت البته این است که آن زمان برای فکرکردن خیلی دیر است.

jamejamonline

تحرک و ورزش بعد از عمل جراحی بینی

 • در ۱۲ ساعت اول بعد از عمل ، حتی الامکان از تخت خارج نشوید . در صورت اجبار ، حتما با کمک دیگران و بسیار آهسته اینکار را انجام دهید . احتمال اینکه پس از ایستادن دچار سرگیجه شوید و به زمین بیفتید زیاد است.

• در ۳ هفته اول بعد از عمل از انجام فعالیت های ورزشی سنگین ( که ضربان قلب شما را تند کند ) و نیز خم شدن به جلو و یا بلند کردن بار بیش از ۵ کیلوگرم خودداری کنید. در پایان هفته سوم به تدریج می توانید فعالیت های معمول را از سر بگیرید.

• از هفته ۴ تا ۶ بعد از عمل می توانید ورزشهای بدون برخورد ( نرمش ، دو ، کوه نوردی سبک ، پینگ پونگ و …. ) را انجام دهید. انجام ورزشهای دارای برخورد ( فوتبال ، والیبال
، ورزشهای رزمی ، …. ) تنها پس از گذشت حداقل شش ماه از عمل مجاز است.

شستشو و استحمام
• شتشوی بدن از گردن به پائین از ۳-۲ روز بعد از عمل مجاز است. سر را می توان ۵ روز بعد از عمل شست به شرطی که صورت و بویژه چسب و قالب بینی مرطوب نگردد. پس از برداشته شدن قالب بینی ( روز دهم ) ، شستشوی صورت نیز بلا مانع خواهد بود.

• پس از خارج شدن تامپون ( فتیله ) ، بینی خود را با سرم نمکی به آهستگی و بدون دستکاری و با استفاده از سرنگ تمیز ( بدون سوزن ) شستشو دهید ( روزانه ۳-۲ بار ) . اینکار در تمیز کردن و باز کردن راههای هوائی بینی مفید است.

• پس از برداشته شدن قالب ( اسپلینت ) بینی ، می توانید داخل لبه سوراخ های بینی را با گوش پاک کن مرطوب به آهستگی تمیز کرده و با پماد آنتی بیوتیک ( جنتامایسین چشمی یا اریترومایسین چشمی ) چرب کنید. هرگز گوش پاک کن را فراتر از حد پنبه دار آن بداخل سوراخهای بینی فرو نبرید.

• پس از برداشته شدن کامل قالب ( اسپلینت ) و چسب ، می توانید پوست بینی را با صابون ملایم شستشو دهید. در صورت خشکی پوست بینی می توانید از کرمهای مرطوب کننده استفاده کنید. استفاده از مواد آرایشی روی پوست بینی مانعی ندارد.

شنا ، سونا
• بهتر است تا دو ماه پس از عمل از شنا در استخر حاوی آب کلر دار ( مثل استخر های عمومی ) خودداری گردد ، چون کلر آن ممکن است به بینی آسیب برساند.

• بدلیل بی حس بودن بینی و امکان سوختگی ، استفاده از سونای خشک یا تر ، تا دو ماه پس از عمل توصیه نمی شود.

خونریزی
• در صورت بروز خونریزی روشن و شدید از بینی ( به نحوی که مجبور شوید پانسمان جلوی بینی را زود تر از هر نیم ساعت تعویض کنید ) اقدام زیر راانجام دهید : خونسردی خود را حفظ کرده و آرام بنشینید ؛ با دو انگشت دو طرف بینی را گرفته و فشار دهید و سر خود را به بالا و عقب خم کنید. حدود ۱۵ دقیقه صبر کنید. با اینکار در اکثر موارد خونریزی کنترل خواهد شد و جای نگرانی ندارد.

در صورتیکه خونریزی با این روش کنترل نشود و یا پس از توقف ، مجددا شروع شود، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.در صورتیکه خونریزی کنترل شد ، اصراری بر تمیز کردن فوری بینی و خارج کردن لخته های خون نداشته باشید . اینکار موجب خونریزی مجدد می گردد. بهتر است حداقل چند ساعتی بینی را دستکاری نکنید.

منبع : سایت پزشکان ایران