هـنگام خواب بـه پهلو هیچگاه زانوهایتان را تا قفسه سینه جمع نکنید. هیچ گـاه به روی شکم نخوابید چون به کمر و گردنتان فشار وارد می آید. هرگاه خواستید این کار را بکنید حتما یک بالش زیر ناحیه میان تنه خود قرار دهید.
۵) هنگام برخاستن از روی رختخواب با کمک دستها بلند شده و نـاگـهـان از نـاحـیه کمر خم نشوید.
هنگامی که در مورد سلامتی صحبت به میان می آید بی تردید وضعیت صحیح قرارگیری بدن شما هنگام فعالیت های گوناگون در راس فهرست عوامل مهم سلامتی قرار خواهند گرفت زیرا به اندازه تغذیه مناسب، ورزش، پرهیز از مواد الکلی و مخدر و سیگار در حفظ سلامتی بدن موثر می باشد. وضعیت صحیح قرارگیری اندام ها کمک می کند تا کارهایتان را با انرژی بیشتر و استرس و خستگی کمتر به انجام برسانید. هنگامی که وضعیت بدن شما در حالت مناسب می باشد:
1- هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن کمترین فشار و استرس روی عضلات و رباط های بدن شما اعمال می گردد.
2- وضعیت ستون فقرات شما در حالت استراحت و خنثی می باشد.
3- اعضاء حیاتی بدن در مکان صحیح قرار دارند.
4- عملکرد طبیعی دستگاه عصبی شما بهتر صورت می پذیرد.
5- در دراز مدت بر روی دستگاه گوارش- تنفس- عضلات – رباط ها و استخوان های بدن تاثیر می گذارد.
6- استخوان ها و مفاصل در وضعیت صحیح خود قرار دارند و کارایی عضلات حداکثر می باشد.
7- تحلیل و سایش نابهنجار مفاصل کاهش یافته و از التهاب مفاصل جلوگیری به عمل می آید.
8- از ثابت قرار گرفتن ستون فقرات در وضعیت غیر طبیعی جلوگیری می کند.
9- از مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی جلوگیری می کند.
10- از خستگی جلوگیری می کند زیرا استفاده بهینه از عضلات بدن انرژی مصرفی بدن را کاهش می دهد.
11- در بهبود ظاهر شما موثر است.
وضعیت نادرست بدن بر اثر موارد زیر ایجاد می گردند:
1- سوانح و مصدومیت ها.
2- اضافه وزن و چاقی.
3- تکیه گاه نامناسب تشک در هنگام خواب.
4- مشکلات بینایی.
5- کفش نامناسب و پاشنه بلند.
6- عادات نشستن، ایستادن و خوابیدن بی وقت.
7- اعتماد بنفس پایین.
8- عضلات ضعیف و انعطاف ناپذیر.
9- طراحی نامناسب محل کار.
مهم ترین قسمت بدن که نقش بسزایی در داشتن وضعیت صحیح بدن ایفا می کند، ستون فقرات می باشد. ستون فقرات شما دارای قوس های طبیعی است که باید آن ها را در وضعیت طبیعی خودشان همواره حفظ کرد. ستون فقرات از 32-34 مهره تشکیل یافته: 7 مهره گردنی، 12 مهره پشتی، 5 مهره خارجی و 3 الی 5 مهره دنبالچه ای. میان مهره های کمر در دیسک کمر واقع است که در واقع نقش ضربه گیر را ایفا می کند. هنگامی که شما فشار بیش از حد و نامناسب به ستون فقرات اعمال می کنید، به دیسک کمر فشار می آید و آن را از مکان خود جابجا کرده و به اعصاب اطراف خود فشار آورده و ایجاد درد می کند.
شرایط لازم برای داشتن وضعیت صحیح
1- عضلات قوی و انعطاف پذیر.
2- حرکات طبیعی مفاصل.
3- توازن قدرت عضلانی در دو سوی ستون فقرات.
4- آگاهی از وضعیت بدن در حالات مختلف.
تست وضعیت صحیح بدن
شما با این 2 تست قادر خواهید بود از وضعیت صحیح و طبیعی بدن خود آگاه گردید:
1- تست دیوار: از طرف پشت به دیوار تکیه داده در حالی که پشت سر و باسن شما با دیوار تماس داشته و پاشنه پا 15 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. اکنون فاصله بین گودی گردن و کمر خود را اندازه بگیرید. اگر این فاصله در ناحیه گردن 5 سانتیمتر و در کمر بین 2، 5 تا 5 سانت باشد وضعیت بدن شما ایده آل است و گرنه باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
2- تست آینه: نمای روبرو: روبروی یک آینه تمام قد بایستید و موارد زیر را چک کنید:
1- شانه های شما باید هم سطح و تراز باشند.
2- سر شما باید مستقیم و صاف باشد.
3- دو سوی باسن شما هم سطح و تراز و کشکک های دو پا باید مستقیم رو به جلو باشند.
4- فاصله میان بازوها و دو طرف بدن یکسان می باشد.
5- قوزک های دو پای شما باید مستقیم و صاف باشد.
نمای پهلو: با گرفتن عکس و یا کمک از یک دوست میسر می باشد:
1- سر باید قائم و افراشته باشد و به جلو و یا عقب خمیده و افتاده نباشد.
2- چانه باید موازی با سطح کف اتاق باشد و به سمت پایین و یا بالا کج نشده باشد.
3- شکم باید هموار و مسطح باشد.
4- زانوها باید صاف و مستقیم باشند.
نحوه صحیح ایستادن، راه رفتن و نشستن
نحوه صحیح ایستادن:
1- سر را بالا نگاه دارید: قائم و راست. سر را به جلو و چانه را بداخل بدهید. چانه را به عقب و به پهلو کج نکنید. قفسه سینه را جلو نگاه داشته و استخوان کتف را عقب نگاه دارید. زانوها را صاف نگاه داشته و فرق سرتان را به سمت سقف بکشید. شکم را بداخل دهید. باسن را به عقب و یا جلو کج نکنید.
2- سعی کنید به مدت طولانی در یک وضعیت نیاستید. اما هرگاه مجبور به این کار شدید، سعی کنید یک پای خود را با قرار دادن روی یک جعبه و یا چهار پایه بالا نگاه دارید و پس از مدتی پای بالا آمده را با پای دیگر عوض کنید.
3- هنگام ایستادن وزن خود را روی هر دو پا توزیع کرده و بیشترین وزن خود را به روی زیر انگشت شست پا اعمال کنید و نه پاشنه پا. بهتر است پاها را نیز به اندازه عرض شانه از هم باز کنید.
4- کفش پاشنه کوتاه و راحت به پا کنید.
نحوه صحیح راه رفتن
1- سر را بالا نگاه داشته و با چشم هایتان مستقیم به جلو نگاه کنید.
2- شانه های خود را در یک راستا با مابقی بدن تان حفظ کنید.
3- حرکت طبیعی بازوها هنگام راه رفتن را مختل نکنید.
4- پاها را در یک راستا و موازی هم قرار داده و به اطراف منحرف نکنید.
نحوه صحیح نشستن
1- صاف و قائم بنشینید. کمر راست و شانه ها به عقب. باسن شما باید با پشت صندلی در تماس باشد. سه قوس طبیعی بدن باید حین نشستن حفظ گردند.
2- وزن بدن را به طور مساوی روی دو سوی باسن خود توزیع کنید. زانوها باید هم سطح باسن و یا بالاتر از آن قرار گیرد برای این کار می توانید از یک چهار پایه استفاده کنید. پاها نباید روی یکدیگر قرار گیرند.
3- سعی کنید در یک وضعیت بیش از 30 دقیقه ننشینید. برخیزید و پس از انجام دادن چند حرکت کششی مجددا بنشینید.
4- هنگام برخاستن از حالت نشسته بسمت جلو صندلی حرکت کرده و با صاف کردن پاها برخیزید. از خم شدن به جلو از ناحیه کمر بپرهیزید. سپس حرکت کششی انجام دهید مثلا 10 مرتبه کمر خود را خم و راست کنید.
5- از خم کردن گردن به اطراف تا حد امکان خودداری کنید و جای این کار تمام بدن خود را بسمت دلخواه بچرخانید.
هنگام نشستن پشت میز کامپیوتر به نکات زیر نیز توجه کنید:
1- مچ دست ها باید مستقیم باشد و به سمت بالا و پایین و یا طرفین خم نشده باشد.
2- ران موازی با سطح کف اتاق باشد.
3- آرنج باید اندکی از 90 درجه گشوده تر باشد.
4- زانوها 2 الی 3 سانتیمتر باید از لبه صندلی جلوتر باشد.
5- مونیتور باید 45 الی 55 سانتی متر از پیشانی فاصله داشته باشد. راس مونیتور نیز با سطح چشم ها در یک راستا باشد. صفحه کلید بهتر است 2 سانتی متر بالاتر از ساعد قرار گرفته و کمی نیز خم گردد.
نحوه صحیح خم شدن، بلند کردن و حمل اشیاء
1- همواره از ناحیه زانوها در حالی که کمر خود را صاف نگاه داشته اید خم شوید. هیچ گاه از ناحیه کمر خم نشوید.
2- اجسام سنگین تر از 10 کیلو را بلند نکنید. هیچ گاه جسم سنگینی را بالاتر از سطح کمر نیاورید.
3- پاها را اندکی از یکدیگر فاصله داده تا روبروی جسم قرار گیرید. عضلات شکم را سفت و منقبض کنید و با استفاده از عضلات پا جسم را از زمین بلند کنید. سپس زانو ها را به آرامی صاف کنید.
4- هنگام حمل بسته آن را تا حد ممکن نزدیک بدن نگاه داشته و بازوها را خم نگاه دارید. عضلات شکم را سفت و به آهستگی گام بردارید.
5- هنگام روی زمین قرار دادن اجسام نیز همان مراحل بلند کردن را به طور معکوس انجام دهید.
6- هنگام حمل کیف و چمدان آن ها را بطور متناوب با دست دیگر حمل کنید تا توازن بین دو سمت بدن تان حفظ گردد.
7- همیشه بین هل دادن اجسام سنگین و یا کشیدن آن ها، گزینه هل دادن را انتخاب کنید.
نحوه صحیح خوابیدن
1- سعی کنید در وضعیتی بخوابید که قوس های طبیعی ستون فقرات تان حفظ گردند.
2- از تشک سفت استفاده کنید. تشکی که فرو رفتگی داشته و به اصطلاح شکم داده استفاده نکنید. اگر لازم بود زیر تشک یک تخته قرار دهید.
3- بالش همان طور که تکیه گاهی برای سر شما می باشد برای گردن نیز باید تکیه گاه فراهم آورد.
4- هنگام خوابیدن به پشت، یک بالش زیر زانوها قرار دهید و در صورتی که به پهلو می خوابید، اندکی زانوهای تان را خم کنید و یک بالش بین زانوهای تان قرار دهید. هنگام خواب به پهلو هیچ گاه زانوهای تان را تا قفسه سینه جمع نکنید. هیچ گاه به روی شکم نخوابید چون به کمر و گردن تان فشار وارد می آید. هر گاه خواستید این کار را بکنید حتما یک بالش زیر ناحیه میان تنه خود قرار دهید.
5- هنگام برخاستن از روی رختخواب با کمک دست ها بلند شده و ناگهان از ناحیه کمر خم نشوید.
منبع: سایت مردمان
اگر شما از یکی از اعضاء خانواده تان که دچار بیماری سختی شده و در بستر است مراقبت می کنید در معرض خطر کمردرد هستید.
وقتی می خواهید کسی را که در بستر دراز کشیده به حالت نشسته درآورید، وقتی می خواهید فرد را از تخت به روی صندلی چرخدار بکشانید و یا وقتی برای مراقبت از فرد دراز کشیده مجبور هستید برای مدتی روی او خم شوید، کمر شما تحت فشارهای زیادی قرار می گیرد.
در این موارد به نکات زیر توجه کنید:
* امتداد طبیعی سر و گردن و ستون مهره ی خود را همیشه حفظ کنید.
* وقتی کسی را حمل می کنید کمرتان را نچرخانید.
* کسی را که جابجا می کنید کاملاٌ به خود نزدیک نگه دارید.
* در حین جابجایی بیمار، پاهای خود را به اندازه ی عرض شانه باز نگه دارید تا تعادل شما حفظ شود.
* برای بلند کردن یا کشیدن فرد، از عضلات پاهای تان استفاده کنید نه از عضلات کمرتان
* اگر بیمارتان خیلی سنگین است کمک بگیرید.
چه گونه بیمار را از حالت دراز کش به حالت نشسته در آوریم؟
یکی از دستان تان را زیر ساق های بیمار و دست دیگرتان را زیر کمر او قرار دهید.ساق ها و ران های بیمار را به کنار تخت بچرخانید و در همان حال با دست دیگرتان تنه ی او را هم در عکس جهت بچرخانید؛ به طوری که بیمار در کنار تخت بنشیند.
چگونه بیمار را سرپا کنیم؟
روبروی بیمار بایستید.
پاهای تان را به اندازه ی عرض شانه های تان از هم باز کنید، زانوهای تان را خم کرده و کمر تان را مستقیم نگه دارید.
پاهای بیمار را روی زمین قرار دهید و کمی از هم باز کنید. دست های بیمار باید روی تخت یا روی شانه های شما باشد.
بازوان تان را دور کمر بیمار حلقه کنید و انگشتان دست های خود را در پشت بیمار به هم گره بزنید.
بیمار را به طرف خودتان کشیده و به خود بچسبانید. سپس کمی به عقب خم شده و وزن خود را کاملاٌ روی پاهای تان بیندازید.
چگونه بیمار را روی صندلی چرخدار بنشانیم؟
صندلی چرخدار را باید از قبل کنار تخت بیمار قرار داده و قفل کنیم. بیمار و خودتان را با هم به طرف صندلی چرخدار بچرخانید.زانوهای تان را خم کنید تا بیمار را پایین بیاورید. بیمار در این حالت با هر دو دستانش دسته های صندلی را می گیرد تا به تعادل خود کمک کند.
زانو های خود را کاملاٌ خم می کنید تا جایی که بیمار روی صندلی بنشیند.
منبع: ایران ارتوپد
استخوانها سخت و محکم هستند، اما با این حال آنها هم گاهی میشکنند. مانند یک مداد، استخوانها تحت فشار، خم میشوند، اگر فشار را بالاتر ببریم یا ناگهانی وارد کنیم، میشکنند؛ به طور مثال اگر در حین بازی زمین بخورید، یا از میلههای بارفیکس پایین بیفتید، ممکن است استخوانهایتان بشکند.
معمولا در شکستگیهای باز، به دلیل وجود زخم خونریزی دهنده، احتمال عفونت بسیار زیاد است و در مقایسه با شکستگیهای بسته خطرناکترند.
علایم شکستگی استخوان
1 ـ تورم: این علامت بلافاصله بعد از شکستگی اتفاق میافتد. معمولا در شکستگیها، لبههای تیز استخوان شکسته باعث پاره یا بریده شدن قسمتی از بافت و برخی عروق کنار محل آسیب دیده شده و منجر به خونریزی و التهاب ناحیه میشود.
2 ـ تغییر شکل: معمولا بر اثر بروز شکستگی ممکن است تغییر شکل، کوتاهشدگی یا زاویهدار شدن استخوان در محل آسیب دیده رویت شود. البته در ترکخوردگی یا مو برداشتن، بد شکلی قابل رویت نیست. برای بررسی تغییر شکل، عضو آسیبدیده را با عضو سالم طرف دیگر مقایسه کنید.
3 ـ لمس دردناک: یکی از علائم قابل اعتماد شکستگی، لمس دردناک است. معمولا حساسیت به درد تنها در محل آسیبدیده وجود دارد و غالبا مصدوم میتواند نقطه درد را با انگشت نشان دهد. برای پیدا کردن محل شکستگی، پوشش عضو را کنار بزنید و به آرامی طول استخوان را لمس کنید. نقطهای که به لمس حساس بود و درد گرفت میتواند محل شکستگی باشد.
4 ـ ناکار شدن عضو آسیبدیده: اگر عضو شکسته باشد، با حرکت دادن دردناک میشود. در این زمان مصدوم به دلیل درد زیاد از به کارگیری عضو، امتناع ورزیده و عضو در حرکت ناتوان میشود. البته توجه داشته باشید، احتمال دارد مصدوم با تحمل درد، عضو را تکان دهد.
5 ـ احساس ساییده شدن دو سر شکستهی استخوان: گاهی مصدوم هنگام بروز شکستگی، صدای شکسته شدن استخوان یا در زمان حرکت عضو، صدای ساییده شدن دو سر استخوان را احساس میکند. این علامت، نشانه حتمی شکستگی است.
6 ـ لمس فاصله بین دو سر استخوان شکسته: در صورت لمس این فاصله، شکستگی حتمی است.
7- تغییر رنگ ناحیه آسیبدیده: معمولا آخرین و دیررسترین علامتی که نشاندهنده شکستگی است، رنگ پریدگی یا کبودی در محل شکستگی است که معمولا یک ساعت بعد از شکستگی اتفاق میافتد.
انواع شکستگی استخوان
انواع شکستگی استخوان از یک ترک برداشتن تا تکه تکه شدن است:
- شکستگی کامل : به شکستگی میگویند که استخوان دو تکه شود.
- شکستگی ساده : به شکستگی میگویند که استخوان از یک سمت ترک بردارد.
- شکستگی تک : به شکستگی میگویند که استخوان در یک جا بشکند.
- شکستگی مرکب : به شکستگی میگویند که استخوان قطعه قطعه شده یا خرد شود.
- خمیدگی استخوان : اغلب در بچهها پیش میآید و استخوان دچار خمیدگی میشود، ولی نمیشکند.
- شکستگی باز : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون میزند.
- شکستگی بسته : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون نمیزند.
وقتی استخوان میشکند چه باید کنیم؟کی باید به پزشک مراجعه کنیم
اگر کسی دیگر دچار شکستگی شود، مهمترین کارهایی که باید برای او انجام دهید، از این قرار است :
- آرامش خود را حفظ کنید.
- مطمئن شوید که فرد آسیب دیده در وضعیت راحتی قرار بگیرد.
- بزرگتر ها را با خبر کنید.
- اگر کسی نبود با شماره 115 ، اورژانس را باخبر کنید.
- بدترین کار برای شکستگی، حرکت دادن فرد آسیب دیده است. این کار ممکن است شدت جراحت را بیشتر کند. هنگامی که شکستگی در ناحیه بازو یا پا باشد، در این صورت باید قبل از حرکت، با بالش یا حوله، عضو آسیب دیده را طوری بست که در هنگام حرکت زیاد تکان نخورد.
پزشک برای بهبود شکستگی استخوان چه میکند؟
پزشک اول باید بفهمد که شکستگی از چه نوع است. به همین منظور اول از استخوان عکس میگیرد. وقتی وضعیت روشن شد، پزشک استخوانهای شکسته را در جاهای خود، درست مرتب میکند. اگر شکستگی از نوع مرکب باشد و یا استخوان چند تکه شده باشد، پزشک برای کنار هم قرار دادن تکهها از پین استفاده میکند. البته در این لحظه بیمار را بیهوش میکند. وقتی شکستگی بهبود یافت، پزشک پینها را بر میدارد.
مرحله بعد از شکسته بندی ، بستن صحیح عضو است، یعنی عضو مصدوم را گچ میگیرند.
بسته به سن فرد و نوع شکستگی، گچ گرفتن میتواند یک تا دو ماه طول بکشد. وقتی استخوان شکسته، ترمیم شد، گچ را به کمک اره میبرند و عضو را خارج میکنند.
بعد از باز کردن گچ، محل گچ گرفتگی ممکن است رنگ پریده یا خشک یا پوسته پوسته به نظر آید. موها سیاهتر و عضو به نظر کوچکتر آید، زیرا در این مدت به خاطر استراحت عضو، ماهیچهها کمی ضعیف و لاغر میشوند. ولی نباید نگران شد، همه اینها موقتی است.
بچهها خیلی سریعتر سلامتی خود را به دست میآورند. پزشک گاهی بعضی ورزشها را توصیه میکند که باعث تقویت بیشتر عضو آسیب دیده میشود. نکات ایمنی را پزشک حتما به بیمار گوشزد میکند.
سخن پایانی
در انتها باید گفت که به کمک ورزش و تغذیهی کامل میتوانیم استخوانهای سالم و قوی داشته باشیم، طوری که در برابر ضربهها و تصادفات مقاومت بیشتری داشته باشند و به راحتی نشکنند.
ورزشهایی مانند پریدن، دویدن و استفاده از مواد غذایی کلسیم دار (مثل لبنیات و شیر . . . ) بیشترین تاثیر را در استحکام استخوانها میتوانند داشته باشند.
منابع:مجله پزشکی مادر
جام جم آنلایبالش طبی به چه دردی می خورد؟
وقتی اسم بالش می آید خیلی ها به یاد خوابیدن و بالش زیر سرشان می افتند؛ در صورتی که بالش فقط آن چیزی نیست که زیر سرمان می گذاریم....
این روزها انواع جدیدی از بالش به بازار آمده که مخصوص قرار دادن دور گردن، زیر سر، بین زانوها و حتی بالش های مختص دوران بارداری است. شما می توانید این نوع بالش ها را که عنوان طبی را هم یدک می کشند تقریبا در تمام داروخانه ها یا مراکز خرید بزرگ بیابید. با این حال، این که بالش های طبی چه تفاوتی با انواع عادی دارند و چگونه باید آن ها را نگهداری کرد، به بررسی آن می پردازیم.
طرفداران زندگی سالم معمولا غذاهای سالم می خورند و سبزی ها و میوه ها در سبد غذایی شان جای ویژهای دارد؛ اغلب از شوینده های سالم و بی خطر استفاده می کنند؛ تهویه هوای منزل برای شان مهم است و اهل ورزش و فعالیت هستند و زندگی شان را طوری برنامه ریزی می کنند که همیشه در سالم ترین شرایط به سر ببرند. ولی بسیاری از آن ها از سلامت خواب شان غافل می باشند. شما تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که هنگام خواب باید از چه محصولاتی استفاده کنید تا یک سوم از عمرتان را بی دردسر به پایان برسانید؟
تهیه و تولید انواع مختلف بالش های طبی و روانه کردن آن ها به بازار گامی بوده است برای تامین سلامتخواب شما؛ برای این که صبح ها با گردن درد از خواب بیدار نشوید و ساییدن زانوهای تان به یکدیگر، زانودردتان را دوچندان نکند و آلرژی نسبت به مواد درون بالش، آزارتان ندهد.
بالش های طبی به 2 دسته ی اصلی فوم دار و بادی تقسیم بندی می شوند. توصیه بیشتر متخصصان، استفاده از انواع فوم دار است اما نوع بادی این بالش ها هم به علت حمل و نقل آسان برای مسافرت یا استفاده داخل ماشین بسیار مناسب است. بالش های فوم دار که به نام " بالش های هوشمند " هم معروف هستند، بر حسب تغییرات هوای محیط، تغییر حالت می دهند. بگذارید کمی ساده تر برای تان بگویم اگر از یک بالش هوشمند دور گردن یا زیر سر خود استفاده کنید، آن قسمتی از بالش که گودی گردن تان را پُر می کند، برجسته می ماند و سایر قسمت ها (مخصوصا بخشی که وزن اصلی سرتان روی آن است) کمی فرو می رود و بعد از این که شما بالش را از زیر سر یا دور گردن تان برداشتید، کاملا به شکل اولیه اش باز می گردد.
بالش های طبی بنا به کارایی شان به انواع زیر دسته بندی می شوند:
بالش های دورگردنی:
این بالش های U شکل در دو نوع بادی و فوم دار در بازار موجود هستند و گزینه ای مناسب برای افرادی است که گردن درد دارند و می خواهند (یا مجبور هستنند) با کامپیوتر کار کنند یا به مدت طولانی در ماشین باشند. هنگام استفاده از این بالش ها، سنگینی سر روی بالش می افتد و گردن مجبور به تحمل کردن فشار اضافی نمی شود.
بالش های مخصوص خواب:
اگر بخواهید بالش طبی مخصوص خواب بخرید باید گزینه مورد نظرتان را از بین انواع هوشمند یا همان فوم دار آن ها انتخاب کنید. بالش های بادی مخصوص خواب چندان طبی نیستند و کارکرد خارق العادهای هم ندارند.
تفاوت بارز بین بالش های هوشمند مخصوص خواب و بالش های معمولی که شاید خیلی از ما هنگامخواب از آن ها استفاده می کنیم، این است که این بالش ها صاف و یک تکه نیستند. بخش پایینی این بالش ها کمی برآمده تر از سایر بخش هایش است تا بتواند به راحتی گودی گردن را پوشش دهد.
بالش مخصوص زانودرد:
این نوع بالش طبی گزینه مناسبی برای افراد مبتلا به زانودرد است.دکتر تقی بغدادی، ارتوپد، در باره این بالش ها می گوید: " وقتی فردی زانودرد دارد و هنگام خوابیدن هم به پهلو می خوابد، سایش زانوها روی یکدیگر سبب تشدید دردش می شود و بنابراین استفاده از این بالشتک های مخصوص زانودرد می تواند برای جلوگیری از افزایش درد زانوها یش بسیار موثر باشد."
بالش مخصوص بارداری:
شاید از بین بالش های طبی، این نوع اش از همه ناشناخته تر و عجیب تر باشد اما اگر تجربه مادر شدن را داشته باشید خیلی خوب می دانید که سنگینی شکم مخصوصا در ماه های آخر بارداریباعث می شود که مادر باردار در طول خواب کمی اذیت شود، بنابراین طراحی و تولید بالش های بارداری به دلیل این بوده که این بالش زیر شکم خانم های باردار در طول مدت خواب البته وقتی که به پهلو خوابیده اند قرار گیرد و وظیفه تحمل سنگینی شکم را به عهده گیرد تا مادر بتواند با خیالی آسوده لذت یک خواب راحت را تجربه کند.
بالشهای گرد مخصوص نشستن:
خیلی از افراد به علت کمردرد یا بنا به هر دلیلی نمی توانند روی سطوح سفت بنشینند. بالش های گود تو خالی که در دو نوع فوم و بادی در بازار موجود هستند، می توانند تا حد زیادی مشکل این گونه افراد را حل کنند.
بالش های طبی، به ویژه آن هایی که مخصوص زیر سر گذاشتن هنگام خواب هستند، معمولا باروکش های روشن و کرم رنگ در بازار موجود هستند و تمام انواع شان هم قابل شستشو هستند اما برای این که بالش تان عمر مفید بیشتری داشته باشد و دیرتر رنگ و رویش برود و کهنه شود، بهتر است خودتان با یک روبالشی دور آن را بپوشانید. این طوری می توانید هر دو هفته یک بار خیلی راحت، روکش آن را باز کنید و بشویید؛ بدون این که آسیبی به بالش تان برسد. بالش های بادی را به هیچ عنوان با دهان باد نکنید. این کار باعث انتقال بسیاری از ویروس ها و بیماری ها بین اعضای خانواده می شود. می توانید برای باد کردن این نوع بالش ها از یک تلمبه دستی کوچک خانگی استفاده کنید. برای جلوگیری از سوراخ شدن هم باید آن ها را روکش کنید و کمتر بادشان کنید.