یکی از راه های کاهش وزن و البته ورزش کردن استفاده از وسایل ورزشی است، یکی از این وسایل که شما هم شاید آن را دیده و سروکار با آن داشته اید، تردمیل است. وسیله ای که روی آن می شود با هر سرعتی که خواست راه رفت و گاهی هم دوید. برای آدمهای گرفتار و برای آنهایی که به هر دلیل موجه یا ناموجهی دلشان نمیخواهد اول صبح یا آخر شب توی پارکها بدوند یا پیادهروی کنند، تردمیل یک نعمت است؛ البته مشروط بر اینکه به فکر سلامت خودشان و احیاناً به فکر کاهش وزن و تناسب اندام خودشان باشند
تردمیل چیست ؟
تردمیل(treadmill) ابزاری ورزشی است که برای در جای راه رفتن، دوی آهسته و دوی سریع ساخته شده است. یعنی کارهایی که ما می توانیم به خوبی انجام دهیم، اما در اکثر اوقات برای انجام دادن آن ها به اندازه کافی انگیزه نداریم. ما تنبل ها معمولا با نگاه کردن از پنجره تصمیم می گیریم که امروز هوا برای پیاده روی مناسب هست یا نیست، که غالب وقت ها با توجه به تنبل بودن ما هوا مناسب نیست. شاید هم مشکل این باشد که راه رفتن یا دویدن در روزهایی که هوا سرد است به هیچ وجه جالب نباشد. کاربرد اصلی این وسیله در تست ورزش است که در آن بیمار فعالیتی محدود را متناسب با وضعیت پایش سیستم قلبی- عروقی خود انجام می دهد. هدف از انجام این تست، آشکار شدن اختلالات احتمالی عملکرد قلبی تحت فشار و استرس است. تردمیل ها همچنین در فیزیوتراپی به عنوان فعالیتی در جهت توان بخشی اعضای آسیب دیده و یا بهبود سریع تر پس از جراحی به کار می رود. از مزایای دیگر این دستگاه می توان به امکان تنظیم سرعت در مقادیر دلخواه و امکان محاسبه انرژی با توجه به معلوم بودن سایر شاخص ها اشاره کرد. بازدهی کار با این سیستم از بسیاری دیگر از ورزش های پیچیده قلبی و عروقی بیشتر است بعضی از انواع این دستگاه امکان شمارش قدم، پایش ریتم قلب و محاسبه تعداد کالری سوخته شده را نیز دارند.تردمیل ها در فیزیوتراپی به عنوان فعالیتی در جهت توان بخشی اعضای آسیب دیده و یا بهبود سریع تر پس از جراحی به کار می رود
ما نوع موتوردار تردمیل، تکنولوژی پیشرفتهتری دارد و موتوری که در آن کار گذاشته شده است به کمک عضلات شما میآید و به این ترتیب، شرایط گوناگونی برای دویدن یا راه رفتن برای شما به وجود میآورد. در این دستگاه، موتور تردمیل است که باعث چرخش تسمه و حرکت صفحه تردمیل میشود. شما میتوانید سرعت آن را به صورت شیبدار تنظیم کنید و حالتی را به وجود آورید مثل اینکه دارید در یک مسیر سربالایی راه میروید یا میدوید. این تردمیلها معمولاً یک مانیتور کامپیوتری دارند که با سیمهای مخصوصی به بدن وصل میشوند و میتوانند ضربان قلب را نشان دهند تا ورزشکار متوجه شود که آیا شدت حرکتهایش روی تردمیل کافی است و موجب کاهش وزنش میشود یا نه. اگر به صفحه مانیتور این تردمیلها نگاه کنید، برنامههای از پیش تعیینشدهای را خواهید یافت که به کمک آنها میتوانید الگوی راه رفتن یا دویدن خودتان را روی تردمیل تنظیم کنید.
5نکته برای حداکثر استفاده از تردمیل
ورزش کردن روی تردمیل، راه و رسمی دارد. برای اینکه درحین راه رفتن یا دویدن روی دستگاه، دچار آسیبهای عضلانی اسکلتی نشوید، بهتر است همیشه به این 5 نکته توجه کنید:
-1 اولین قدم، این است که بتوانید روی تردمیل، وضعیت بدنی مناسبی به خودتان بگیرید؛ یعنی سرتان را بالا بگیرید، عضلات گردنتان را کاملاً شل کنید و آرام باشید و ترجیحاً مستقیم به جلو نگاه کنید. اگر قرار است هنگام استفاده از تردمیل به تلویزیون نگاه کنید، این تلویزیون باید در ارتفاعی نصب شده باشد که شما مجبور نباشید گردنتان را برای مدت طولانی با زاویه نگه دارید.
2- دستهایتان را آرامآرام مشت کنید، البته نه تا حدی که دستهایتان کاملاً منقبض شود. سعی کنید هنگامیکه روی تردمیل راه میروید یا میدوید، بازوهایتان از کنار بدنتان به سمت جلو و عقب حرکت کنند و در واقع، یکجور حرکت آونگی داشته باشند.
3- توصیه میشود هنگام ورزش کردن، عضلات شکمتان را منقبض کنید.
4- راه رفتن روی تردمیل، نیاز به گامهای خیلی کوتاه یا خیلی بلند ندارد. توصیه میشود روی تردمیل، همان طوری قدم بردارید که برایتان آسان و معمول است؛ نه خیلی کوتاه و نه خیلی بلند.
5- توصیه میشود روی نفسهای خودتان تمرکز داشته باشید. سعی کنید به صورت طبیعی نفس بکشید و گهگاهی که میتوانید، نفس عمیق بکشید.
و اما دوچرخههای ورزشی
دوچرخههای ثابت ورزشی، نوعی دیگر از دستگاههای ورزشی به حساب میآیند که بیشتر باشگاههای ورزشی به آن مجهزند. شما میتوانید یکی از این دوچرخهها را نیز برای ورزش در منزل خریداری کنید. این دستگاه، هم جای کمی را اشغال میکند، هم ارزانتر است و هم به راحتی به شما امکان میدهد که در فضای کوچک آپارتمانتان دوچرخهسواری کنید.منبع :بخش ورزشی تبیان
دکتر امیر هوشنگ واحدی
آدرس مطب :تهران- اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی - کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
تلفن: 66572220- 66576422-66576423
وب سایت علمی دکتر امیرهوشنگ واحدی http://www.drvahedi.ir
نوبت دهی اینترنتی دکتر واحدی در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
مشاوره تلفنی با دکتر واحدی در روزههای زوج ساعت 12-14 با شماره
09305401821
لطفا در ساعات قید شده تماس گرفته شود در غیر این صورت ازپاسخ به درخواست شما معذوریم
با کلیک کردن روی تصاویر پایین می توانید بزرگنمایی آنها را ببینید.
1- کشیدن زانو به طرف سینه
به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید. کف پاهایتان روی زمین باشد. با استفاده از دو دست، یکی از زانوهای خود را بگیرید و به طرف سینه بیاورید. 15 تا 30 ثانیه در همین حالت بمانید. سپس به حالت اولیه برگردید.
با زانوی دیگر همین حرکت را انجام دهید. بعد به حالت اولیه برگردید. این بار، هر دو زانوی خود را به طرف سینه بکشید.
هر حرکت را 2 تا 3 مرتبه تکرار کنید. صبح و شب، این حرکت را انجام دهید.
2- چرخش پشت
به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید. کف پاهایتان روی زمین باشد. شانه ها باید ثابت باشند.
زانوهای خمیده خود را به یک طرف بچرخانید. 5 تا 10 ثانیه در همان حالت بمانید. سپس به حالت اولیه برگردید و همین حرکت را در طرف دیگر بدن تکرار کنید.
هر حرکت را 2 تا 3 مرتبه تکرار کنید. صبح و شب، این حرکت را انجام دهید.
3- انعطاف پشت
به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید. کف پاهایتان روی زمین باشد. کمر خود را قوس دهید و کمی به بالا بکشید. 5 ثانیه در همین حالت بمانید.
بعد، پشت تان را صاف کنید و شکمتان را به داخل بکشید. 5 ثانیه به همین حالت بمانید.
هر روز 5 بار این حرکت را تکرار کنید و به تدریج تا 30 بار در روز برسانید.
4- ورزش پل
به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید. کف پاهایتان روی زمین باشد. شانه ها و سر، باید آزادانه روی زمین باشد. عضلات شکم و باسن خود را سفت کنید. سپس باسن خود را از زمین بلند کنید و بالا ببرید. در این حالت بمانید و سه بار تنفس عمیق انجام دهید. بعد به حالت اولیه برگردید.
هر روز 5 بار این تمرین را تکرار کنید و به تدریج تا 30 بار در روز برسانید.
5- کشش گربه ای
بر دو دست و زانوها تکیه کنید (حالت چهار دست و پا). به آرامی، پشت و شکم خود را به طرف زمین بیاورید. سپس به آرامی، شکم خود را به طرف بالا ببرید و پشت خود را قوس دهید. بعد به حالت اولیه برگردید.
این تمرین را تا 5 مرتبه و دو بار در روز انجام دهید.
6- چرخش پشت (به صورت نشسته)
بر روی صندلی بنشینید. پای راست خود را بر روی پای چپ خود بگذارید. آرنج دست چپ را روی زانوی راست خود قرار دهید. بدن خود را به سمت راست بکشید. 10 ثانیه در همین حالت بمانید.
سپس، در جهت مخالف همین حرکت را انجام دهید.
این تمرین را 3 تا 5 مرتبه و دو بار در روز انجام دهید.
7- فشردن شانه ها
بر روی یک صندلی صاف بنشینید و هر دو شانه را با هم به سمت عقب دهید. 5 ثانیه به همین حالت بمانید و سپس شل کنید.
این تمرین را تا 5 مرتبه و دو بار در روز انجام دهید.
8- روی شکم دراز بکشید. ساعد دست هایتان را روی زمین قرار دهید و سر و سینه خود را از زمین بلند کنید. چند دقیقه در این حالت بمانید، سپس به حالت اولیه برگردید. این ورزش را می توانید هر دو ساعت یکبار انجام دهید.
9- روی شکم دراز بکشید. کف دست ها را روی زمین قرار دهید. دست ها را صاف کنید و بالا تنه را به سمت بالا بکشید و از زمین بلند کنید. بازدم کنید و پایین تنه خود را شل کنید. در این حالت به مدت 1 تا 2 ثانیه بمانید و سپس به حالت اولیه برگردید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.
10- به پشت دراز بکشید. عضلات شکم را تو بدهید. در این حالت نباید فشاری به ریه ها و ارد شود. باید به راحتی نفس بکشید. 5 تا 10 ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را 3 تا 5 بار انجام دهید.
11- بایستید. پاشنه پاها را کمی از زمین بلند کنید. کف دست ها را روی کمر قرار دهید. به آرامی به عقب خم شوید. 2 تا 3 ثانیه در همین حالت بمانید. این حرکت را یک تا 3 بار انجام دهید.
12- به پشت دراز بکشید. پای راست خود را با زانوی خمیده بالا بیاورید و پشت ران خود را با دو دست بگیرید. زانوی پای راست را به طرف چپ ببرید تا جایی که احساس کشش کنید. 10 تا 15 ثانیه در این حالت بمانید و بعد پای خود را به حالت اولیه برگردانید.
این حرکت را بر پای چپ نیز انجام دهید. توجه کنید که در تمام این حرکت، پشت باید چسبیده به زمین باشد.
13- در مقابل دیوار بایستید. پای راست باید 50 سانت پشت پای چپ باشد. پای راست باید صاف و زانوی پای چپ خمیده باشد.
کف دو دست خود را به دیوار فشار دهید. به جلو خم شوید تا کشش را در ساق پای راست خود احساس کنید.
2 تا 6 ثانیه در این حالت بمانید و سپس رها کنید. برای پای دیگر هم این حرکت را انجام دهید. برای هر پا، 5 بار این حرکت را انجام دهید.
14- به پشت دراز بکشید. زانوها خم و کف پاها روی زمین باشد. دست ها موازی بدن و کف دست ها روی زمین باشد. پای چپ را صاف بالا بیاورید تا با بدن شما زاویه 90 درجه بسازد.
در این حالت 5 ثانیه بمانید و درحالی که پای چپ بالا است، پای راستتان را بالا بیاورید و 5 ثانیه نیز در این حالت بمانید.
15- بایستید. پای راست خود را روی یک بلندی قرار دهید. بدن خود را به سمت پای راست کمی خم کنید و سعی کنید انگشتان پا را لمس کنید، اما نباید فشار وارد کنید. هرگاه در عضلات عقب ران احساس کشیدگی کردید، این حرکت را متوقف کنید.
16- چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید. عضلات شکم خود را سفت کنید. دست چپ و پای راست خود را بالا ببرید و صاف کنید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. سپس به آرامی، به حالت اول برگردید. این بار با دست راست و پای چپ این حرکت را انجام دهید. هر حرکت 10 بار تکرار شود.
17- به یک طرف بدن (مثلا سمت راست بدن) دراز بکشید. پا، باسن و شانه باید در یک راستا باشند.
ساعد دست خود را روی زمین قرار دهید. باسن خود را از زمین بلند کنید. 15 ثانیه به همین صورت بمانید. سپس، به آرامی باسن خود را پایین بیاورید.
به طرف دیگر بدن خود برگردید و این حرکت را تکرار کنید.
منبع: تبیان
پیشگفتار
+ زندگی ماشینی روح و جسم انسان را میفرساید.
+ انسان را دچار خستگی و افسردگی میکند.
+ بیماریهای قلبی- عروقی را افزایش میدهد.
+ سبب افزایش وزن، چاقی، مرض قند، افزایش فشار خون و بالا رفتن چربیهای خون میشود.
و همچنین:
- ستون مهرهها که در واقع تکیهگاه اصلی بدن انسان است را دستخوش فرسایش زودرس میسازد.
- شکی نیست که رعایت اصول صحیح نشستن، ایستادن، خوابیدن و کارکردن در حفظ سلامت ستون مهرهها نقشی مهم دارد.
- برای اینکه بهتر با این اصول آشنا شویم با هم سری به مدرسه ستون مهرهها میزنیم.
زنگ سر و گردن
1) برای زمان طولانی مثلاً در زمان کار کردن در یک حالت قرار نگیرید.
2) صندلی کار خود را به میز نزدیک کنید و آن را دور از میز قرار ندهید.
3) روی پشتی و دسته صندلی تکیه ندهید.
4) روی صندلی بدون پشتی ننشینید.
5) روی میزی که ارتفاع آن کوتاه یا بلند است کار نکنید.
6) در موقع کار در ارتفاع بالای سر، مواظب باشید که سرتان برای مدت زیاد به پشت خم نشود.
7) هنگام رانندگی در زمان عقب رفتن فقط سر و گردن را نچرخانید بلکه بطور همزمان از چرخش تنه نیز استفاده کنید و مدت این وضعیت را کوتاه کنید.
8) با پریدن بدون علت از روی ارتفاع، خصوصاً از روی ماشین یا وسیله در حال حرکت به مهرههای خود فشار وارد نسازید.
9) از بلند کردن اجسام در ارتفاع و دور از تنه خودداری کنید.
10) سعی کنید انعطاف و قدرت عضلات سر و گردن را حفظ کنید.
11) اگر از عینکهای دوکانونه استفاده میکنید در مواقع خواندن سر و گردن را در حالت خم به جلو نگه ندارید.
12) از گذاشتن بالش سفت و بلند زیر سر خودداری کنید.
13) مراقب حوادث در محیط کار خود باشید. این حوادث میتواند صدمات جبرانناپذیری به شما وارد میسازد.
14) سعی کنید آمادگی فیزیکی خود را حفظ کنید. اشخاص با وزن بالا و فیزیک بدنی ضعیف مستعد صدمات بیشتری هستند.
15) نشستن صحیح با تغییراتی در محیط کار میتواند از دردهای پشت گردن شما جلوگیری کند.
16) خم نگه داشتن گردن، فشاری حدود سه برابر وزن سر روی مهرهها اعمال میکند و میتواند باعث صدمه به مهرههای گردن شود.
17) در مسافرتهای طولانی موقع خواب از بالشتکهای بادی به شکل U استفاده کنید.
18) از نگه داشتن گوشی تلفن با گردن و شانه خودداری کنید.
زنگ کمر
1) هنگامی که مدتی به صورت یکنواخت روی کمر فشار آمده، ضمن استراحت در خلاف جهت عضلات کمر را تحت کشش قرار دهید.
2) همیشه سعی کنید ستون فقرات را در حالت متناسب، متعادل و آماده قرار دهید.
3) کار در ارتفاع پایین باعث کمر درد میشود.
4) بلند کردن و بالا بردن اجسام به بالای سر ضمن زیاد کردن قوس کمر، فشار زیادی به کمر وارد میکند، در چنین مواقعی حتماً از یک چهارپایه یا نردبان استفاده کنید.
6) از وضعیتهایی که باعث کمر درد میشود اجتناب کنید.
7) هل دادن و کشیدن اشیاء سنگین بهتر از بلند کردن آنهاست.
8) سفتی مفاصل و کوتاهی عضلات از علل عمده کمر درد است.
9) هر کاری نیازمند وضعیت نشستن خاصی است توجه داشته باشید که حالت مناسب و صندلی و میز استاندارد برای سلامتی کمر ضروری است.
10) در بلند کردن اشیاء کمر باید مستقیم باشد هر چه که اشیاء به بدن نزدیکتر باشد، فشار کمتری به کمر وارد میشود.
11) یک زیرپایی در مواقع ایستادن طولانی مثل کار در پشت میز نقشهکشی یا ایستاده اتو زدن برای جابهجایی و انتقال وزن و کاهش قوس کمر ضروری است.
12) در موقع حمل اشیاء به وسیله دو یا چند نفر، آنها باید پیشاپیش از موانع موجود در مسیر حرکت اطلاع داشته باشند.
13) در موقع حمل اشیاء سنگین روی شانه، از دست مقابل برای کاهش انحراف استفاده کنید.
14) در جابهجایی اشیاء به جای حرکت ناگهانی و چرخش محوری کمر، با برداشتن قدمهای کوچک به سمت مقابل بچرخید.
15) بلند کردن چند مرحلهای اشیاء سنگین از صدمه به کمر جلوگیری میکند.
16) سطح توانایی فیزیکی خود را افزایش دهید.
17) در مواقعی که مجبور هستید برای مدت طولانی در جایی بنشینید، با جابهجایی لگن از خستگی عضلات جلوگیری کنید.
18) یک تشک خیلی سفت باعث میشود زیر کمر شما خالی بماند.
19) بهتر است که روی شکم نخوابید اما اگر عادت به خوابیدن روی شکم دارید، از گذاشتن بالش زیر سر خودداری کنید.
20) تخت خواب و تشکهای نرم و زاویهدار برای ستون فقرات مناسب نیستند.
منبع:مرکز جامع توانبخشی امید
گردن به قسمتی از بدن مهرهداران گفته میشود که بین سر و تنه قرار میگیرد و شامل نسج نرم در بیرون وستونفقرات گردنی و بخشی از نخاع در قسمت وسط آن است.
وزن سر را ستونمهره و بخشی از آن را نیز عضلات اطراف تحمل میکنند.
ستونفقرات گردنی، بر خلاف دیگر مهرههای بدن که حرکت کمی در کنار یکدیگر دارند، کاملا متحرک است، بنابراین بیشترین میزان چرخش و حرکات به جلو و عقب را در گردن مشاهده میکنیم.
گردن از 7 مهره و 8 ریشه عصبی تشکیل شده است. این 8 ریشه کنترل تنفس، حرکات سر روی بدن و حرکات دست را بر عهده دارند و بین هر دو مهره، دیسک قرار گرفته است.
ساختمان دیسک از یک حلقه بیرونی و یک هسته مرکزی تشکیل شده است.
در اثر ساییدگی دیسک، بهتدریج حلقه احاطهکننده پاره میشود و هسته مرکزی از محل پارگی بیرون میزند. به این برجستگی، فتق دیسک بین مهرهای میگویند که باعث فشار روی ریشههای عصبی می شود و درد آغاز میشود.
درد ناشی از دیسک گردن، به دو شکل بروز میکند:
1- درد مکانیکی
این نوع درد، موضعی است و در خود ستونفقرات احساس میشود، یا اینکه خیلی نزدیک مهرههاست.
بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمیکند و بهتدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده میشود، به طوری که شبهنگام به اوج خود میرسد.
2- درد انتشاری
دردهای ریشهای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس میشوند، یعنی میتوانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.
این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برقگرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوکانگشتان نزدیکتر میشویم، از میزان آن کاسته و علایم بیحسی آشکار میشود، یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار میدهیم، بهراحتی میتوانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.
پزشک از روی انگشت بی حس شده میتواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده است، مثلا بیحسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بیحسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.
چرا به دیسک گردن مبتلا میشویم؟
انسانها شغلهای متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره میکنیم.
در صاحبان مشاغلی مثل دندانپزشکی، حروفنگاری، کاربران طولانی مدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدتها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد میکنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ میکنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سر و گردن وارد میشود و به آن صدمه میخورد.
یکی از ورزشهای کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتیگیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فنها، فشار زیادی به ستونفقرات گردنیشان وارد میکنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستونفقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال نخاع کمی تنگتر شود، عارضه چندانی پدید نیاید.
برخی از افراد هم بهطور مادرزادی دچار ناهنجاریهای ستون فقرات هستند.
تشخیص دیسک گردن
وقتی علایم و نشانهها، دیسکگردن را نشان میدهد، باید بررسیهای تکمیلی آغاز شود.
رادیوگرافی ساده، ام آر آی و نوار عصب اطلاعات بیشتری میدهد و با کنار هم قرار دادن یافتهها، تصمیم درستی نیز برای درمان گرفته میشود.
درمان دیسک گردن
1- درمان نگهدارنده
با رعایت نکتههای بسیار ساده و جزیی میتوان بیماری را درمان کرد. در بیرونزدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال میشود و بدن هم بهطور خودکار آن را خنثی میکند.
بیحرکت نگهداشتن گردن بسیار مفید است، زیرا فشار وارده کمتر میشود و به مرور بیرونزدگی سر جای اول خود برمیگردد.
برای این کار گردنبندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قویتر کردن آن تمرینات ورزشی کمک میکند تا روند بهبودی سریعتر طی شود.
2- درمان جراحی
اگر بعد از درمانهای نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت مییابد، اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟
افراد زیر باید جراحی کنند:
- افرادی که نقص پیشرونده دارند، یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شدهاند و احساس میکنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمیدارند، یا زمین میخورند و دستهایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شدهاند.
- گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوانکننده رنج میبرند و به درمان با وجود همه اقدامها پاسخ نمیدهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگیشان شده است.
- برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود مییابند، ولی وقتی به محل کارشان بازمیگردند، دوباره همه علایم آغاز میشود.
منبع : تبیان