دکتر امیر هوشنگ واحدی
آدرس مطب :تهران- اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی - کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
تلفن: 66572220- 66576422-66576423
وب سایت علمی دکتر امیرهوشنگ واحدی http://www.drvahedi.ir
نوبت دهی اینترنتی دکتر واحدی در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
مشاوره تلفنی با دکتر واحدی در روزههای زوج ساعت 12-14 با شماره
09305401821
لطفا در ساعات قید شده تماس گرفته شود در غیر این صورت ازپاسخ به درخواست شما معذوریم
دردهای ارجاعی به دردهایی گفته می شود که مرکز آنها نقطه ای دورتر از محل درد قرار دارد. یکی از بهترین نمونه های این نوع دردها، درد آنژین صدری یا حمله قلبی است که گاهی در ناحیه گردن، شانه یا پشت و کمر حس می شود.
I11 . تنگی مجرای مهره ای
در تنگی مجرای مهره ای که ممکن است در مهره های گردن یا کمر یا هر دو ایجاد شود، به دلیل تنگ شدگی مجرای مزبور، نخاع و اعصاب تحت فشار قرار می گیرند. این اختلال معمولاً در اثر افزایش سن روی می دهد و گاهی به دلیل بیرون زدگی دیسک مهره ای ، پوکی استخوان یا تومور ایجاد می شود.
تنگی مجرای مهره ای ناحیه کمر موجب کمردرد و نیز درد احساس غیر طبیعی درساق ها ، پاها و باسن ها، یا کاهش کنترل ادرار و مدفوع می شود.
عل اصلی تنگی مجرای مهره های گردن، اسپوندیلوز (ساییدگی) مهره های گردن، استخوانی شدن منتشر و بیش از حد اسکلت با علت ناشناخته، یا کلسیفیه شدن رباط طولی خلفی هستند. این بیماری در مردها شایع تر است و بیشتر از 40 تا 60 سالگی دیده می شود. بیماری با راه رفتن اسپاستیک ، کرختی انتهاهای فوقانی، ضعف اندام های فوقانی یا تحتانی یا هردو، درد ریشه ای اندام فوقانی ، تحلیل رفتگی عضلانی، نقایص حسی و ناهنجاری های رفلکسی همراه است.
درمان، در موارد شدید عبارت است از فیزیوتراپی و استفاده از گردن بند طبی و موارد شدید بیماری نیاز به جراحی دارد.
تنگی مجرای مهره ای کمری در اثر بزرگ شدگی سطوح مفصلی یا آرتروز، اسپوندیلولیستزیس، استخوانی شدن منتشر و بیش از حد اسکلت با علت ناشناخته و بیماری فرسایشی (دژنراتیو) دیسک مهره ای ایجاد می شود و معمولاً بعد از 50 سالگی روی می دهد و در زن و مرد شیوع یکسان دارد.
این بیماری با گرفتگی متناوب عصبی که منجر به درد ساق ها، ضعف، گزگز و از بین رفتن رفلکس های تاندونی عمیق می شود همراه است. ممکن است کمر درد موجود باشد یا وجود نداشته باشد. معمولاً درد بیمار با راه رفتن تشدید و با نشستن بهتر می شود. خم شدن به جلو درد را تسکین می دهد و در مقابل، کشش ناحیه کمر و پشت در قسمت ران ها موجب تشدید درد می شود. راه رفتن در سرازیری درد را افزایش و راه رفتن در سر بالایی ، درد را کاهش می دهد. ام آر آی بهترین روش تشخیص بیماری است.
درمان عبارت است از : کاهش وزن، محدود کردن فعالیت مثلاً با استفاده از واکر و تزریق اپیدورال کورتون. در صورت شدید بودن درد، جراحی توصیه می شود.
I12 . اسپوندیلوز (spondylosis)
اسپوندیلوز ، به ساییدگی ستون مهره ها گفته می شود و بیماری بسیار شایعی است. ساییدگی مهره ها از حدود 25 سالگی به طور طبیعی آغاز می شود و در میانسالی تقریباً همه افراد مبتلا به آن هستند.
تحمل دائمی وزن بدن به وسیله کمر و خم شدن و چرخش مرتب آن موجب بروز اسپوندیلوز کمری می شود که شایع تر از اسپوندیلوز سایر مهره ها است. اسپوندیلوز کمر به ویژه در بین مهره های 4 و 5 و مهره پنجم و قسمت ابتدای استخوان خاجی شایع تر است که موجب بروز درد سیاتیکی می شود.
گاهی در اثر ساییدگی ، دیسک و غضروف یا سطوح مفصلی از بین می روند. استخوان ها در حاشیه دیسک ها و سطوح مفصلی متورم می شوند و قادر نیستند به راحتی حرکت کنند. در نتیجه، سفتی ستون مهره ها بروز می کند و ممکن است اعصاب، رباط ها و بافت های اطراف تحت فشار قرار بگیرند و دردناک شوند. بسیاری از افراد مبتلا به ساییدگی شدید مهره ها دچار درد پشت یا کمر نمی شوند؛ در مقابل بعضی از افراد در اثر ساییدگی خفیف به درد شدید مبتلا می شوند.
I13 . بیماری شوئرمن (Scheuermann,s disease)
بیماری شوئرمن نوعی بیماری خود محدود شونده دوران کودکی است که از انواع بیماری های استخوانی غضروفی نوجوانان به شمار می آید و مهره ها را مبتلا می سازد. بیماری موجب کیفوز (قوز) ستون مهره ها می شود. قسمت راس انحنای مهره های پشتی کاملاً سفت و دردناک است و فعالیت بدنی و راه رفتن و نشستن طولانی موجب تشدید آن می شود.
I14. نشانگان (سندرم) التهاب عضله تنشی
سندرم میوزیت (التهاب عضله) تنشی (tension myositis syndrome;TMS) اختلالی است که با نشانه های عصبی و روان تنی اسکلتی و عضلانی و بیش از همه، کمردرد شناخته می شود.
درد، سفتی، گزگز و کرختی در ناحیه پشت و کمر احساس می شوند و ممکن است درد گردن، زانو و سایر نقاط بدن نیز وجود داشته باشند. تعدادی از محققان معتقدند که علایم بیماری به سایر نقاط بدن تغییر محل می دهند و همین ویژگی ، شاخص مهم آن است.
موجود نبودن علت فیزیکی شناخته شده در معاینه فیزیکی و آزمایشات و مطالعات تصویر برداری، و وجود نقاط حساس (که بعضی از محققان تعداد آن ها را 6 نقطه حساس اصلی دانسته اند که عبارتند از 2 نقطه در قسمت بالای عضلات ذوزنقه ای، 2 نقطه در عضلات اطراف مهره های کمری و 2 نقطه در قسمت بالای باسن ها) ، به تشخیص بیماری کمک می کنند. این نقاط در 99% بیماران مبتلا به سندرم مزبور وجود دارند. وجود سابقه اختلالات روان تنی دیگر، مانند سندرم روده تحریک پذیر و سردرد تنشی نیز به تشخیص بیماری کمک می کند.
در بیمارانی که به سرعت بهبود نمی یابند باید از روش های درمان حمایتی گروهی و / یا روان درمانی استفاده کرد. بازگرداندن بیمار به شیوه زندگی طبیعی از طریق متوقف ساختن درمان های دستکاری مهره ای و فیزیوتراپی و برقراری فعالیت طبیعی صورت می گیرد.
I15 . درد دنبالچه (coccydynia)
درد دنبالچه (کوکسیدینیا؛ coccydynia) در قسمت انتهای ستون مهره ها احساس می شود و اغلب به دنبال افتادن و یا پس از زایمان روی می دهد، ولی در بسیاری از موارد، عامل بیماری نامشخص است. در بعضی موارد، فشار دایمی مثلاً در اثر اسب سواری یا دوچرخه سواری می تواند موجب شروع درد شود. به ندرت درد دنبالچه در اثر وجود تومور ناحیه مزبور ایجاد می شود.
درد با یبوست شدید و در اثر اجابت مزاج تسکین می یابد. نشستن بر روی ناحیه مبتلا موجب تشدید درد می شود و از این رو باید برای نشستن، از کوسن هایی استفاده شود که قسمت پشت آنها دارای بریدگی است و این قسمت در ناحیه دنبالچه قرار می گیرد (استفاده از کوسن هایی که به شکل دونات هستند یعنی قسمت مرکزی آنها به شکل دایره، خالی شده است برای این کار مفید نیستند).
در موارد طولانی بیماری، از داروهای ضدالتهابی و مسکن و داروهای ضد افسردگی (مثل آمی تریپتیلین) استفاده می شود. اغلب مسدود کردن موضعی عصب ناحیه، مفید واقع می شود.
I16 . تومورهای استخوانی
تومورهای استخوانی را می توان به دو گروه ((اولیه)) (که از خود استخوان منشاء می گیرند) و ((ثانویه)) ( که از نقطه ای به جز استخوان منشاء می گیرند) تقسیم نمود. تومورهای اولیه استخوان را می توان به دو نوع ((خوش خیم)) و ((بدخیم)) (سرطانی) تقسیم کرد. تومورهای خوش خیم شایع ممکن است علت نئوپلاستیک (ناشی از رشد جدید و کنترل نشده بافت)، تکاملی، ناشی از ضربه، عفونی، یا التهابی داشته باشند. نمونه هایی از تومورهای خوش خیم استخوانی عبارتند از : استئوم، استئوکوندروم، کیست آنوریسمی استخوان، فیبرودیسپلازی.
تومورهای بدخیم اولیه شامل استئوسارکوم، کوندروسارکوم، سارکوم یوئینگ و سایر انواع سارکوم ها هستند. میلوم متعدد (میلوم مولتیپل) نوعی سرطان خون است که اغلب به شکل یک یا چند تومور استخوانی تظاهر می یابد. تومورهای ثانویه استخوان شامل تومورهای متاستاتیک هستند که از سایر اعضا مانند پستان ، ریه و پروستات انتشار می یابند. این نوع تومورها، بیشتر، (اسکلت محوری را مبتلا می کنند تا اسکلت ضمیمه ای و تومورهایی که از بافت نرم منشاء می گیرند نیز ممکن است به طور ثانویه، از طریق تهاجم مستقیم، استخوان ها را گرفتار سازند. شایع ترین علامت تومورهای استخوانی، درد است ولی در بسیاری از بیماران علایمی به جز یک توده بدون درد وجود ندارد. بعضی از تومورهای استخوانی موجب ضعیف شدن ساختار استخوان و شکستن آن می شوند.
درمان تومورهای استخوانی بر حسب نوع آنها متفاوت است و از جراحی، قطع اندام، شیمی درمانی، رادیو تراپی تشکیل می شود.
منبع:برگرفته از کتاب کمردرد
علایم فتق دیسک مهره ای بر حسب محل آن و انواع بافت های نرم گرفتار متفاوت است و می تواند از درد خفیف یا عدم وجود درد در مواردی که فقط دیسک، آسیب دیده است تا درد شدید و مقاوم گردن یاکمر با انتشار به نواحی مربوطه متغیر باشد.
سایر علایم عبارتند از : تغییرات حسی مانند کرختی، گزگز، ضعف عضلانی ، فلج و تغییر رفلکس های تاندونی.
چنان چه فتق دیسک در ناحیه کمر باشد ممکن است به دلیل تحرک عصب سیاتیک ، درد مسیر مزبور نیز وجود داشته باشد. معمولاً بر خلاف درد گرفتگی عضلات که ضربانی است یا شدت و ضعف پیدا می کند، درد ناشی از بیرون زدگی دیسک مداوم است. ممکن است بیرون زدگی بدون درد یا با درد خفیف باشد و این، به محل گرفتاری بستگی دارد. چنانچه ((هسته نرم)) دچار بیرون زدگی بر بافت های نرم یا اعصاب فشار وارد نیاورد ممکن است علایمی ایجاد نشود.
به طور معمول، علایم یک طرفه هستند. چنان چه بیرون زدگی دیسک بسیار بزرگ باشد، بر نخاع یا دم اسب در ناحیه کمر فشار وارد آورد ممکن است علایم، دو طرفه باشند.
در معاینه، بالا آوردن مستقیم پا در حالی که بیمار دراز کشیده است، ممکن است موجب بروز درد شود، هرچند که میزان اختصاصی بودن این یافته کم است.
ام آر آی قادر است نخاع، ریشه های عصبی و نواحی اطراف آنها و نیز دژنراسیون و تومورهای احتمالی و بافت های نرم را نشان دهد.
میلوگرافی عبارت است از مشاهده مجرای مهره ای به دنبال تزریق ماده حاجب به داخل فضاهای مایع مغزی نخاعی. تغییر محل ماده حاجب، ساختمان هایی را که موجب وارد آمدن فشار بر نخاع یا اعصاب شده اند (مانند بیرون زدگی دیسک، تومورها یا خارهای استخوانی) نشان می دهد.
از آنجا که انجام میلوگرافی نیاز به تزریق مواد خارجی دارد، امروزه در اغلب موارد ، ام آر آی جای آن را گرفته است هرچند که میلوگرافی به ویژه چنانچه همراه با سی تی اسکن انجام شود، همچنان بهترین روش برای نشان دادن ضایعات فضاگیر (مثل تومورها) است.
درمان بیرون زدگی دیسک بین مهره ای
اکثر فتق های دیسک بین مهره ای خود به خود طی حدود 6 هفته بهبود می یابند و نیاز به جراحی ندارند.
اگر درد ناشی از بیرون زدگی دیسک یا پارگی آن، به دلیل درد رادیکولیت شیمیایی باشد، قبل از جراحی باید از رویکرد ضد التهابی استفاده کرد که معمولاً در ابتدا با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (غیر کورتون) انجام می شود ولی به دلیل عوارض قلبی عروقی و گوارشی این داروها در مصرف طولانی می توان از تزریق کوروتون به فضای مهره ای مجاور ناحیه درناک استفاده کرد. خوشبختانه امروزه روش های جدیدی روی کار آمده اند که به طور مستقیم بر TNF اثر می کنند و با استفاده از آنها می توان دردهای مزمن و شدید مهره ای را کنترل کرد. توان بخشی، فیزیوتراپی داروهای ضد افسردگی و به ویژه برنامه های ورزشی همگی می توانند در کنار درمان ضد التهابی مورد استفاده قرار بگیرند.
داروهای ضد درد غالباً در ابتدا، در زمان حاد بودن درد تجویز می شوند تا به بیمار اجازه داده شود که در مرحله بعدی تحت درمان با ورزش و کشش قرار گیرد.
روش های غیر جراحی کنترل کننده درد عبارتند از :
o استراحت در بستر و بستن کمربندطبی
o فیزیوتراپی
o دستکاری استخوانی / کایروپراکتیک. البته ممکن است در بیماران مبتلا به بیرون زدگی دیسک، احتمال تشدید بیرون زدگی یا سندرم دم اسب، در اثر دستکاری وجود داشته باشد.
o ماساژ درمانی
o داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
o کورتون های خوراکی (مثل پردنیزون)
o تزریق کورتون (کورتیزون) در فضای بیرون سخت شامه (اپیدورا؛ epidural)
o درمان کششی به اضافه آرام بخش و ضد درد داخل وریدی (Intravenous sedation,analgesia traction therapy ; IVSAAT)
o کنترل وزن
o درمان جراحی در موارد وجود نقیصه عصبی قابل ملاحظه یا عدم موفقیت روش های غیر جراحی انجام شود. وجود سندرم دم اسب از موارد اورژانسی است که به توجه فوری و احتمالاً عمل جراحی فشار زدایی از عصب نیاز دارد.
درباره عصب سیاتیک
عصب سیاتیک (sciatic) قطورترین عصب بدن است و قطر آن به 2 سانتی متر می رسد و ادامه دسته فوقانی شبکه عصبی خاجی است. این عصب از سوراخ بزرگ سیاتیک در لگن خارج می شود و در بین استخوان ران و برآمدگی ایسکیال پایین می آید و در مسیر قسمت پشتی ران تا نزدیکی یک سوم تحتانی آن پیش می رود و در آنجا به دو شاخه بزرگ، موسوم به عصب درشت نیی و عصب پرونئال مشترک تقسیم می شود و نیز شاخه های مفصلی و عضلانی از آن جدا می شوند.
در قسمت بالا، عصب در عمق عضله سرینی بزرگ قرار دارد و سپس از ناحیه ران عبور می کند و در این محل با عصب جلدی پشتی ران و سرخرگ سرینی تحتانی همراه است. در قسمت پایین تر، عصب سیاتیک بر روی عضله دور کننده بزرگ قرار می گیرد و به طور مایل به وسیله عضله دو سر ران قطع می شود و سپس بر روی قسمت پشت ران ظاهر می شود و تا حفره کشکک زانو پیش می رود.
شاخه های مفصلی عصب سیاتیک به مفصل ران و شاخه های عضلانی آن به عضلات دو سر ران و چند عضله دیگر عصب می دهند. شاخه درشت نیی عصب سیاتیک به شاخه های مفصلی (مفصل زانو) ، عضلانی (عضلات ساق پا ) و شاخه های کف پایی (که به کف پا و انگشتان پا عصب می دهند) تقسیم می شود. درد عصب سیاتیک ممکن است فقط به صورت سوزش خفیف یا درد مبهم حس شود و یا به حدی شدید باشد که توانایی راه رفتن را کاهش دهد . درد عصب سیاتیک اغلب در مسیر ساق پا احساس می شود و با کمر درد توام است. درد سیاتیک از ناحیه باسن به ساق پا و سپس پا و انگشتان پا انتشار می یابد.
دو دلیل شایع تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک عبارتند از بیرون زدگی (فتق) دیسک مهره ای و تنگی مجرای مهره ای.
همچنین ممکن است درد سیاتیک در اثر آسیب ناگهانی (مثل دویدن خیلی شدید یا بلند کردن اجسام سنگین) ایجاد شود. درد سیاتیک معمولاً یک طرفه و گاهی دو طرفه است.
نکته
از سال 1998 داروهای اختصاصی و پر قدرت مهار کننده TNF ، در یالات متحده در دسترس قرار گرفتند. این داروها در سال 2001 در درمان سیاتیک در مدل های تجربی بسیار موثر واقع شدند. تاثیر یکی از این داروها، با نام اتانرسپت etanercept در درمان دردهای شدید ناشی از بیرون زدگی یا پارگی دیسک مهره ای در مقالات متعدد منتشر شده است.
I6 .اسپوندیلولیستزیس(spondylolisthesis)
اسپوندیلولیستزیس عبارت است از تغییر محل یک مهره یا قسمتی از ستون مهره ها نسبت به مهره زیرین خود. در این اختلال ، مهره، مقداری به سمت جلو تغییر محل می دهد. شایع ترین مهره ای که مبتلا به اسپوندیلولیستزیس می شود، پنجمین مهره کمری است.
امروزه عقیده بر آن است که نقیصه موجود در اثر شکستگی های کوچک ناشی از استرس که ترمیم نمی یابند و عدم جوش خوردگی مزمن آن ها روی می دهد. این اختلال در ورزشکارانی که بدن آن ها دچار کشش بیش از حد و مکرر می شود (مانند ژیمناست ها) شایع تر است.
اسپوندیلولیستزیس موجب سفتی عمومی پشت و کمر و تغییر در وضعیت ظاهری بدن و راه رفتن می شود . بدن کمی به سمت جلو خم می شود و / یا ((لوردوز)) به وجود می آید و با پیشرفت بیماری راه رفتن فرد به شکل ((راه رفتن مرغابی)) در می آید، یعنی به دلیل کاهش تحرک عضلات هامسترینگ، لگن بیش از حد دچار چرخش می شود. درمان، عبارت است از استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، گرمادرمانی، تحریک الکتریکی، کشش مهره های کمر و در موارد مقاوم، تزریق اپیدورال آمپول های حاوی کورتون.
I7 . اسپوندیلولیز (Spondylolysis)
اسپوندیلولیز نقیصه ای در قسمت بین مفصلی مهره است که در اکثر موارد در پنجمین مهره کمری دیده می شود ولی ممکن است در سایر مهره های کمری و نیز در مهره های پشت نیز روی دهد. 3 تا 6 درصد افراد به این بیماری دچار می شوند. بیماری به طور معمول در اثر شکستگی های ناشی از استرس روی می دهد و با فعالیت مخصوصی مانند بلند کردن اجسام سنگین و ورزش ژیمناستیک مرتبط است و زمینه ارثی دارد.
اسپوندیلولیز شایع ترین علت اسپوندیلولیستزیس در کودکان است. در افراد بزرگسال، بیماری دژنراتیو دیسک (آرتروز) به طور شایع منجر به اسپوندیلولیستزیس بدون اسپوندیلولیز می شود . در این موارد، مجرای مهره ای تنگ می شود.
I8 . بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان(ankylosing spondylitis; AS)
این بیماری، نوعی بیماری مزمن و دردناک، به صورت التهاب مفصلی (آرتریت) استحاله ای (دژنراتیو) است که عمدتاً مهره ها و مفاصل خاجی لگنی (ساکروایلیاک) را مبتلا می سازد که در نهایت موجب جوش خوردگی مهره ها به یکدیگر می شود.
بیماری معمولاً در افراد 15 تا 30 ساله دیده می شود و با درد مزمن و سفتی قسمت پایین ستون مهره ها (کمر) همراه است.
این بیماری علاج قطعی ندارد ولی با فیزیوتراپی و ورزش، توام با مصرف دارو تسکین می یابد. داروهای ضد درد، شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپیرین، ایبوپروفن، ایندومتاسین و ناپروکسن موثر است.
در موارد شدید بیماری یه ویژه در ناحیه زانو و مفصل ران از جراحی استفاده می شود. بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان ممکن است به طرف بالا پیشرفت کند و موجب سفتی مهمره های پشت شود و در موارد شدید با خشکی شدید و بی حرکتی ستون مهره ها همراه شود. احساس درد و خشکی با ورزش و حرکت کاهش و با استراحت افزایش می یابد.
I9 . بیماری فیبرومالژی و بیماری پلی میالژی روماتیکا(fibromyalgia and polymyalgia rheumatic)
بعضی از افراد مبتلا به فیبرومالژی ، سال ها برای تشخیص بیماری خود به پزشکان مختلف مراجعه می کنند ولی به نتیجه نمی رسند و یا بیماری آنها به اشتباه ، بیماری دیگری تشخیص داده می شود.
بیماری دیگری موسوم به پلی میالژی روماتیکا وجود دارد که با فیبرومیالژی اشتباه می شود زیرا نشانه های آن بسیار شبیه به فیبرومیالژی است ولی درمان آن با درمان فیبرومیالژی تفاوت دارد. چنانچه بیماری پلی میالژی روماتیکا درمان نشود می تواند منجر به عوارض شدید شود.
فیبرومیالژی با دردهای منتشر گردن، پشت، کمر، دست و پا همراه است و اغلب نقاط دردناک و حساسی بر روی مفاصل خاجی لگنی، آرنج ها و زانوها وجود دارند و در آزمایشات به عمل آمده نکته خاصی یافت نمی شود و ممکن است بیماری موجب ناراحتی، افسردگی و خستگی شود.
اکثر بیماران مبتلا به فیبرومالژی دچار سردرهای میگرنی و سندرم روده تحریک پذیر هستند.
بیماری پلی میالژی روماتیکا ، نوعی بیماری التهابی عضلات و مفاصل است که موجب درد عضلانی متوسط تا شدید، همراه با سفتی پایدار مفاصل می شود. اغلب، تشخیص این بیماری به دلیل شباهت آن به تعدادی از بیماری های دیگر دشوار است. علاوه بر این بیماری به طور معمول در معاینات فیزیکی مشاهده نمی شود. این بیماری خیلی شایع است و یک نفر از هر 200 مرد و زن در ایالات متحده مبتلا به آن هستند. بیماری در زنان 2 برابر مردان است و ممکن است در اثر اختلال خود ایمنی (که طی آن گلبول های سفید خون به لایه پوشاننده مفاصل حمله می کنند و موجب التهاب آنها می شوند) ایجاد شود.
علایم اصلی بیماری عبارتند از : درد و سفتی عضلات بالا زانوها، بالای ران ها، گردن، لگن و شانه ها. خستگی، سفتی صبحگاهی، بی اشتهایی، کاهش وزن، تب و افسردگی، از علایم دیگر هستند.
فیبرومیالژی و پلی میالژی روماتیکا هر دو با درد منتشر، سفتی صبحگاهی، افسردگی و خستگی همراه هستند. برای درمان بیماری از داروهای ضد التهاب غیر استروییدی، تغذیه صحیح و ورزش روزانه استفاده می شود.
منبع:برگرفته از کتاب کمردرد
· فیزیوتراپی( درمان فیزیکی) در کمردردهایی که بیش از چند هفته طول کشیده اند نقش مهمی در ایجاد تحرک و تقویت عضلات پشت و شکم و اطراف مهره ها و در نتیجه، درمان دردهای مزبور دارد.
· نحوه انجام فیزیوتراپی، مدت آن و وسایل مورد استفاده در آن، بر حسب هر بیمار و وضعیت بدنی و سنی وی متفاوت است. استفاده از سرما، گرما، لامپ های فرو سرخ، اولتراسوند، کشش، ماساژ، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) جزء برنامه های فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی معمولاً زمینه را برای درمان های دراز مدت بعدی (مانند تمرینات ورزشی مخصوص) آماده می کند. کشش، موجب کاهش فشار وارده بر اعصاب می شود.
· طب سوزنی در اثر تحریک آزاد شدن مواد شیمیایی موسوم به ((آندورفین)) و ((آنکفالین)) در مغز و نخاع مسیر حس درد را مسدود می کند و در بعضی از افراد برای تسکین دردهای ناحیه پشت وکمر موثر واقع می شود.
· بستن کمربند طبی ، حرکات پشت و کمر را محدود می کند و با این کار موجب تسکین درد این نواحی می شود ولی پوشیدن دراز مدت آن ها موجب عدم تحرک و سفتی و خشکی کمر و پشت می شود. بنابراین باید هرچه زودتر فعالیت های معمولی را شروع کرد و از کمر بندهای مزبور به طور طولانی استفاده ننمود.
منبع:برگرفته از کتاب کمردرد
دکتر امیر هوشنگ واحدی
آدرس مطب :تهران- اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی - کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
تلفن: 66572220- 66576422-66576423
وب سایت علمی دکتر امیرهوشنگ واحدی http://www.drvahedi.ir
نوبت دهی اینترنتی دکتر واحدی در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی تبسم
مشاوره تلفنی با دکتر واحدی در روزههای زوج ساعت 12-14 با شماره
09305401821
لطفا در ساعات قید شده تماس گرفته شود در غیر این صورت ازپاسخ به درخواست شما معذوریم