پرتوهای ایکس را نخستین بار، «ویلهلم کنراد رنتیگن»، استاد فیزیک دانشگاه ورتسبورگ آلمان در سال 1895 میلادی کشف کرد. این کشف بسیار شگفت انگیز بود. جالب است که رنتیگن بر روی پرتوهای کاتدی کار می کرد و به طور اتفاقی متوجه شد که وقتی این پرتوها که همان الکترون های سریع هستند به مواد سخت و فلزات سنگین برخورد می کنند، پرتوهای ناشناخته یی تولید می شود. او این پرتوها را پرتو ایکس به معنی مجهول نامید. پرتوهای ایکس قدرت نفوذ و عبور بسیار زیادی دارند. به آسانی از کاغذ، مقوا، چوب، گوشت و حتی فلزهای سبک مانند آلومینیوم می گذرند، لیکن فلزهای سنگین مانند سرب مانع عبور آنها می شود. اشعه ایکس از استخوان های بدن که از مواد سنگین تشکیل شده اند عبور نمی کند، در صورتی که از گوشت بدن به آسانی می گذرند. همین خاصیت سبب شده که آن را برای عکسبرداری از استخوان های بدن به کار برند و محل شکستگی استخوان ها را مشخص کنند.
تصویربرداری اشعه X - یکی از شایع ترین روش های مورد استفاده در زمینه پزشکی برای تشخیص های مربوط به استخوان ها و مفاصل است. همچنین یکی از روش های کم هزینه است
برای عکسبرداری از روده و معده هم از پرتوهای ایکس استفاده می شود، لیکن برای این کار ابتدا به شخص مایعاتی مانند سولفات باریوم می خورانند تا پوشش کدری اطراف روده و معده را بپوشاند و سپس رادیوگرافی صورت می دهند . کشف پرتوهای ایکس به وسیله «رنتیگن» سرآغاز فعالیت های دانشمندانی مانند «تامسون»، «بور»، «رادرفورد»، «ماری کوری»، «پی یر کوری»، «بارکلا» و بسیاری دیگر شد، به طوری که نه فقط چگونگی تولید، تابش و اثرهای پرتو ایکس و گاما و نور شناخته شد، بلکه خود اشعه ایکس نیز یکی از ابزارهای شناخت درون ماده شد و انسان را با جهان بی نهایت کوچک ها آشنا کرد و انرژی عظیم اتمی را در اختیار بشر قرار داد.
پرتوهای ایکس در پزشکی و بهداشت برای پیشگیری، تشخیص و درمان به کار می رود، به طوری که در فناوری های مربوطه یکی از ابزارهای اساسی است..
اشعه X - ساده ترین وآسانترین روش موجود برای تشخیص مسائل مربوط به استخوان و مفصلاست. اشعه X – نه تنها برای استخوان ها بلکه برای دندانها نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این اشعه به کارکنان پزشکی کمک می کند تابه سرعت و به درستی شکستگی در استخوان ها ، بیماری های لثه ، عفونت در استخوان ها و مفاصل ، آبسه یا کیست دندان ، اختلالات رشد ، و انواع خاصی از تومورهاراتشخیص دهند.
تجهیزات X - ray نسبتا ارزان است و معمولا در دسترس هستند، در اکثر اتاق های اورژانس ، مراقبت ویژه ، بیمارستان ها،مراکزرادیولوژی و غیره هم برای بیماران و هم برای پزشکان موجود است .این تجهیزات به عنوان واحد های قابل حمل در بیمارستان ها ، اتاق عمل و واحدهای مراقبت های ویژه و یا بخش های اورژانس است.
تصویر برداری اشعه X یک فرآیند سریع و ساده می باشد و در طول درمان های اضطراری بسیار مفید است. این شیوه ی تصویربرداری پزشک را قادر می سازد تا به سرعت وبه راحتی به دنبال تشخیص بیمار ی در داخل بدن باشد و این کار در کمترین شیوه تهاجمی صورت می گیرد.
اشعهX - روش کم هزینه تشخیصی در مقایسه با روش های دیگر تصویربرداری مانند MRI و یا CT اسکن است. هرچند اطلاعات محدودتری نسبت به دو روش ذکرشده به ما میدهد. اگرچه، با فراهم کردن جزئیات کافی و اطلاعات لازم برای تشخیص فوری بیماری ها ، در اکثر موارد برای درمان صحیح ، نسبت به روش های دیگر محبوب تر و مفیدتر است.
دوزموثر تابش اشعه ایکس به بخشی از بدن که باید تصویربرداری شود، بستگی دارد. و هر دوز تابش پس از مدت زمان تابش اشعه در بدن باقی نمی ماند . به عنوان مثال ، دوز اشعه ایکس برای ستون فقرات 1.5msv ، که برابر است با مقدار تابش پس زمینه یک شخص وقتی که به مدت 6 ماه در معرض تابش است. با این حال ، زنان باردار باید پزشکان خود را قبل از اینکه در معرض اشعه ایکس قرار می گیرند،مطلع کنند.
هر گونه عوارض جانبی در محدوده تشخیصی برای اشعه Xدیده نشده است. پیشرفت های تکنولوژی منجر به توسعه تجهیزات اشعه ایکس می شود.با فناوری های جدید اطمینان از فیلتراسیون و تکنیک های کنترل دوز به منظور کاهش تابش فراهم شده است. این امر تضمینی است برای آن قسمت ازبدن که در حال تصویربرداری می باشد.
اگر چه بعضی از یافته ها ی محققان نشان می دهد که دوزهای کم اشعه نیزمنجر به خطر ابتلا به سرطان می شود ولی این باور در مقایسه با زمانی است که منافع حاصل از اشعه ایکس برای تشخیص و درمان صحیح بیشتر است. بنابراین ، بهترین راه برای استفاده از این تکنولوژی استفاده عاقلانه و با احتیاط ازآن است ، بنابراین می توان گفت تصویربرداری اشعه X یک ابزار مفید وکارآمد است.
منبع : تبیان
سونوگرافی فراصوتی یکی از روشهای تشخیص بیماری در پزشکی است. به این روش اکوگرافی، پژواکنگاری و صوتنگاری نیز گفته میشود. این روش بر مبنای امواج ماوراصوتی و برای بررسی بافتهای زیرجلدی مانند عضلات، مفاصل، تاندون ها و اندامهای داخلی بدن و ضایعات آنها پی ریزی شدهاست. سونوگرافی در حاملگی نیز کاربردهای وسیعی دارد. همچنین امروزه سونوگرافی کاربردهای درمانی نیز دارد.
کلمه سونوگرافی از لفظ لاتین sono به معنی صوت و نیز graphic به معنی شکل و ترسیم گرفته شده و ultrasound از ultra به معنی ماورا و نیز sound به معنی صوت یا صدا گرفته شدهاست.
در سال ۱۸۷۶ میلادی، فرانسیس گالتون برای اولین بار پی بوجود امواج فراصوت برد. در زمان جنگ جهانی اول کشور انگلستان برای کمک به جلوگیری از غرق شدن کشتیهایش توسط زیردریاییهای کشور آلمان در اقیانوس آتلانتیک شمالی دستگاه کشف کننده زیردریاییها به کمک امواج صوتی به نام صوت یاب (Sonar) ابداع کرد. این دستگاه امواج فراصوت تولید میکرد که در پیدا کردن مسیر کشتیها استفاده میشد. این تکنیک در زمان جنگ جهانی دوم تکمیل گردید و بعدها بطور گستردهای در صنعت این کشور برای آشکار سازی شکافها در فلزات و سایر موارد مورد استفاده قرار میگرفت. از کاربرد بخصوصی که انعکاس صوت در جنگ و صنعت داشت صوتیاب به علم پزشکی وارد شد و تبدیل به یک وسیله تشخیصی بزرگ در علم پزشکی گردید.
نخستین دستگاه تولید کننده امواج فراصوت در پزشکی، در سال ۱۹۳۷ میلادی توسطدوسیک اختراع شد و روی مغز انسان آزمایش شد. اگر چه فراصوت در ابتدا فقط برای مشخص کردن خط وسط مغز بود، اکنون بصورت یک روش تشخیصی و درمانی مهم درآمده و پیشرفت روز به روز انواع نسلهای دستگاههای تولید فراصوت، تحولات عظیمی در تشخیص و درمان در علم پزشکی بوجود آوردهاست. اگرچه بر اساس آماری که در سال ۲۰۰۰ گرفته شده اولتراسوند بعلت هزینه پایینتر، ایمنی بیشتر، حمل و نقل آسان وامکان ارائه تصاویر زنده بیشترین کاربرد را در مقایسه با سایر روشهای تصویربرداری دارد ولی بر اساس آمار به ترتیب سی . تی . اسکن (CT) و ام آر آی (MRI) و پس از آن تصویربرداری هستهای بهویژه مقطع نگاری پوزیترون(PET) بیشترین کاربرد را دارند چراکه سامانه فراصوتی یا اولتراسوند دارای محدودیتهایی نیز هست ازجمله:
امواج فراصوت قابلیت عبور از استخوان را ندارند. همچنین از گاز و هوا نیز نمیتوانند عبور کنند و بازتاب پیدا میکنند. بنابراین روش ایدهآلی برای تصویربرداری از سینه، روده و معده نمیباشند. گازهای رودهای جلوی تصویربرداری از ساختمانهای داخلیتر مثل پانکراس و آئورت را میگیرند. دیگراینکه امواج در بافتها افت کرده و بهعنوان مثال، این مساله تصویر برداری از قلب افراد چاق را با مشکل مواجه میکند.
روش پیزوالکتریسیته تأثیر متقابل فشار مکانیکی و نیروی الکتریکی را در یک محیط اثر پیزو الکتریسیته میگویند. بطور مثال بلورهایی وجود دارند که در اثر فشار مکانیکی، نیروی الکتریکی تولید میکنند و برعکس ایجاد اختلاف پتانسیل در دو سوی همین بلور و در همین راستا باعث فشردگی و انبساط آنها میشود که ادامه دادن به این فشردگی و انبساط باعث نوسان و تولید امواج میشود. مواد (بلورهای) دارای این ویژگی را مواد پیزو الکتریک میگویند. اثر پیزو الکتریسیته فقط در بلورهایی که دارای تقارن مرکزی نیستند، وجود دارد. بلور کوارتز از این دسته مواد است و اولین مادهای بود که برای ایجاد امواج فراصوت از آن استفاده میشد که اکنون هم استفاده میشود.
اگر چه مواد متبلور طبیعی که دارای خاصیت پیزو الکتریسیته باشند، فراوان هستند. ولی در کاربرد امواج فراصوت در پزشکی از کریستالهایی استفاده میشود که سرامیکی بوده و بطور مصنوعی تهیه میشوند. از نمونه این نوع کریستالها، مخلوطی از زیرکونیت و تیتانیت سرب (Lead zirconat & Lead titanat) است که به شدت دارای خاصیت پیزوالکتریسیته هستند. به این مواد که واسطهای برای تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی مکانیکی و بالعکس هستند، مبدل یا ترانسدیوسر (transuscer) میگویند. یک ترانسدیوسر فراصوتی بکار میرود که علامت الکتریکی را به انرژی فراصوت تبدیل کند که به داخل بافت بدن نفوذ و انرژی فراصوت انعکاس یافته را به علامت الکتریکی تبدیل کند.
روش مگنتو استریکسیون
این خاصیت در مواد فرومغناطیس (مواد دارای دو قطبیهای مغناطیسی کوچک بطور خود به خود با دو قطبیهای مجاور خود همخط شوند) تحت تأثیر میدان مغناطیسی بوجود میآید. مواد مزبور در این میدانها تغییر طول میدهند و بسته به فرکانس (شمارش زنشهای کامل موج در یک ثانیه) جریان متناوب به نوسان در میآیند و میتوانند امواج فراصوت تولید کنند. این مواد در پزشکی کاربرد ندارند و شدت امواج تولید شده به این روش کم است و بیشتر کاربرد آزمایشگاهی دارد.
در سیستمهای فراصوت، پالسهای مکانیکی با فرکانسی در محدودهٔ فراصوت، توسط پراب مخصوص منتشر میگردد. این پرابها دارای آرایهای از فرستندههای فرا صوت میباشد. بخشی از امواج منتشر شده در محیط (در اینجا بافتهای زیستی)، با برخورد به مرزهای دو بافت با چگالی متفاوت، دچار بازتابش (اکو) میگردند. میزان این بازتابش وابسته به امپدانس انتشار امواج فراصوت در دو محیط میباشد. اساس سیستمهای تصویربرداری آلتراسوند، تشخیص تاخیرهای سیگنالهای دریافتی و پالسهای ارسال شده میباشد.
در کاربردهای پزشکی، امواج فراصوت با فرکانسهایی در رنج ۱ مگاهرتز الی ۱۸ مگاهرتز، به کار گرفته میشود. فرکانسهای بالا نیاز به فرستندههایی با ابعاد کوچک تر داشته و با توجه به کوتاه تر شدن طول موج، امکان دستیابی به رزولوشن بالاتر را فراهم میآورد، اما با این وجود، میزان تضعیف سیگنال در محیط انتشار، با افزایش فرکانس، افزایش مییابد. به همین دلیل رنج فرکانس معمول ۳ الی ۵ مگاهرتز میباشد.
برای تشخیص سرعت سیالات، مانند سرعت جریان خون، میتوان از اثر داپلی نیز بهره برد. با توجه به اثر دوپلرحرکت سیال موجب ایجاد شیفت فرکانسی در امواج بازتابیده شده میشود. میزان این شیفت فرکانس وابسته به اندازه و جهت سرعت میباشد.
. کاربرد تشخیصی (سونوگرافی)
2. بیماریهای زنان و زایمان (Gynecology) مانند بررسی قلب جنین، اندازه گیری قطر سر (سن جنین)، بررسی جایگاه اتصال جفت و محل ناف ، تومورهای پستان. 3. بیماریهای مغز و اعصاب(Neurology) مانند بررسی تومور مغزی، خونریزی مغزی به صورت اکوگرام مغزی یا اکوانسفالوگرافی.
4. بیماریهای چشم (ophthalmology) مانند تشخیص اجسام خارجی در درون چشم، تومور عصبی، خونریزی شبکیه، اندازه گیری قطر چشم، فاصله عدسی از شبکیه.
5. بیماریهای کبدی (Hepatic) مانند بررسی کیست و آبسه کبدی.
6. بیماریهای قلبی (cardiology) مانند بررسی اکوکار دیوگرافی.
۷. دندانپزشکی مانند اندازهگیری ضخامت بافت نرم در حفرههای دهانی. و نیز کاربردهای درمانی آن مانند جرم گیری لثه
۸. این امواج به علت اینکه مانند تشعشعات یونیزان عمل نمیکنند. بنابراین برای زنان و کودکان بیخطر هستند. ۹. همچنین برای تصویربرداری از سینه هااستفاده میشود. ۱۰. رزولوشن بالایی از این روش، برای تصویربرداری از بافتهای سطحی و سلولهای نزدیک سطح پوست استفاده میشود. کاربرد درمانی (سونوتراپی): ۱. در فیزیوتراپی جهت کاهش درد و التهاب و همچنین انعطاف پذیری بافتها از اولترا سوند استفاده میگردد.
۲. کاربرد گرمایی
با جذب امواج فراصوت بهوسیله بدن بخشی از انرژی آن به گرما تبدیل میشود. گرمای موضعی حاصل از جذب امواج فراصوت بهبودی را تسریع میکند. قابلیت کشسانی ;کلاژن (پروتئینی ارتجاعی) را افزایش میدهد. کشش در جوشگاههای زخم (scars) افزایش میدهد و باعث بهبود آنها میشود. اگر اسکار به بافتهای زیرین خود چسبیده باشد، باعث آزاد شدن آنها میشود. گرمای حاصل از امواج فراصوت با گرمای حاصل از گرمایش متفاوت است.
میکروماساژ مکانیکی
به هنگام فشردگی و انبساط محیط، امواج طولی فراصوتی روی بافت اثر میگذارند و باعث جابجایی آب میان بافتی و در نتیجه باعث کاهش ورم (تجمع آب میان بافتی در اثر ضربه به یک محل) میشوند.
درمان آسیب تازه و ورم:آسیب تازه معمولاً با ورم همراه است. فراصوت در بسیاری از موارد برای از بین بردن مواد دفعی در اثر ضربه و کاهش خطر چسبندگی بافتها بهم بکار میرود.
درمان ورم کهنه یا مزمن: فراصوت چسبندگیهایی که میان ساختمانهای مجاور ممکن است ایجاد شود را میشکند.
اگر امواج پیوسته و در یک مکان بدون چرخش بکار روند، در بافت باعث سوختگی میشود و باید امواج حرکت داده شوند.
|
حفظ سلامت مغز مانند سلامت سایر بخشهای بدن و تناسب اندام باید مورد توجه قرار گیرد.
اتحادیه
پژوهشهای مغزی آمریکا میگوید برای حفظ سلامت مغز و جلوگیری از نقصان
شناختی که با افزایش سن رخ میدهد،کارهای زیادی میتوان انجام داد که باید
بخشی از برنامه تناسب کلی اندامها باشد.
این اتحادیه این ده اقدام را برای بهبود سلامت مغز توصیه میکند:
خوردن رژیم غذایی سلامتبخش مغز: رژیم غذایی که غنی از اسیدهای چرب امگا-3 (که ماهیها حاوی مقدار زیادی از آن هستند)، پروتئین، مواد آنتیاکسیدانت، میوهها و سبزیها و ویتامین B که میزان چربیهای ترانس آنها کم باشد و میزان متعادلی از مواد نشاستهای یا کربوهیدراتی داشته باشد، سلامت مغز را حفظ میکند.
ذهن خود را فعال نگهدارید: فعالیتهایی مانند آموختن یک زبان یا مهارت جدید، حل کردن جدول کلمات متقاطع، رفتن به کلاسهای آموزشی، و یا یادگیری رشتههای هنری میتواند ذهن شما را فعال نگهدارد.
به طور مرتب ورزش کنید: ورزشکردن می تواند گردش خون را فعال کند، توازن و هماهنگی بدن را بهبود بخشد و به جلوگیری از بیماریهایی که خطر زوال عقل یا دمانس را میافزایند، مانند بیماری قلبی،سکته مغزی و دیابت کمک کند.
به فعالیتهای اجتماعی بپردازید: گذراندن وقت با دوستان، انجام کارهای داوطلبانه، و مسافرت میتواند شما را فعال و سالم نگهدارد.
به مقدار کافی بخوابید: نداشتن خواب کافی میتواند اثراتی منفی بر سلامت مغز داشته باشد.
استرس را مهار کنید: شرکت در تمرینهای یوگا، گذراندن وقت با دوستان یا انجام سایر فعالیتهای کاهنده استرس به حفظ توانایی یادگیری و قدرت حافظه کمک میکند
پیشگیری از آسیب مغزی: به سر گذاشتن کلاه ایمنی و بستن کمربند ایمنی در حین رانندگی با موتور و ماشین به اجتناب از صدمهخوردن مغز که میتواند با افزایش خطر زوال عقل یا دمانس همراه باشد کمک کند.
کنترل کردن سایر عوارض بهداشتی: حفظ وزن متناسب، ورزشکردن، خوردن غذای متعادل و مغذی، و کنترلکردن استرس میتواند به کاهش خطر ابتلا به بیماریهایی که بر مغز تاثیر میگذارند مانند دیابت،بیماری قلبی، فشار خون بالا کمک کند.
از عادات ناسالم پرهیز کنید: سیگار کشیدن و داروهای روانگردان میتوانند باعث افزایش خطر ابتلا به دمانس و زوال قدرت شناختی شوند.
به سابقه بیماریها در خانواده خود توجه داشته باشید: اگر با توجه به سابقه خانوادگیتان در معرض ابتلا به زوال عقل یا دمانس در دوران سالمندی هستید، با دکنرتان در مورد شیوههای حفظ سلامت مغز و جلوگیری یا کند کردن پیشرفت زوال قوه شناختی مشورت کنید.
منبع :http://neurologists.persianblog.ir
دست یا پای حدود ۲ تا ۶ درصد افراد به
سرما و تنش روانی حساس است. پزشکان این حالت را به نام کاشف فرانسوی آن
نشانگان رینو میخوانند. در نشانگان رینو، کاهش دما یا افزایش تنش باعث
تنگتر شدن رگهای کوچک دست و پا شده و جریان خون در آنها را ضعیف میکند.
انگشتان سفید و سپس کبود شده و کرخ و سرد میشوند. وقتی آنها را گرم کنید،
با افزایش جریان خون قرمز شده و احساس گزگز میکنند. این حالت ممکن است از
چند دقیقه تا ساعتها طول بکشد.
۷۵ درصد مردم گرفتار نشانگان اولیه رینو
ـ که شایعترین نوع آن است ـ زنان زیر ۴۰ سال هستند و دلیل آن هم معلوم
نیست. ممکن است ارتباطی با هورمونهای زنانه داشته باشد که بر رگهای خونی
تأثیر میگذارند. در هر مورد ناخوشی، رنگ پوست فرق میکند، ممکن است کرختی و
گزگز تنها علامت باشد، و بدتر یا بهتر شود. این گرفتاری معمولاً با شروع
یائسگی تشدید میشود.
نشانگان ثانویه رینو ـ که کمتر شایع، ولی شدیدتر
است ـ معمولاً زنان بالای ۴۰ سال و مردان را گرفتار میکند. عوامل مؤثر بر
رگهای خونی آن را شروع میکنند. از جمله این عوامل سیگار کشیدن، داروهای
ضد فشار خون، و بیماریهائی مثل التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، لوپوس، و رسوب
چربی در دیواره سرخرگهاست. حرکات فرساینده مچ مثل ماشیننویسی و کار با
مته برقی ممکن است استعداد ابتلا به نشانگان رینو را افزایش دهد.
در
مبتلایان به این نوع گرفتاری شدیدتر است و هر زمستان بدتر میشود. ممکن است
فقط یک انگشت، دست، یا پا را گرفتار کند. نشانگان رینو میتواند به
زخمهای پوستی یا آسیب بافتی منجر گردد.
ـ درمان سردی دست یا پا
دستها
را در آب گرم فرو برید. اگر مشغول کار با چیزی سد هستید ـ مثلاً مرغ منجمد
تمیز میکنید ـ گاهگاه دستتان را زیر آب گرم ببرید تا رگهای خونی باز
بمانند خون در آنها جریان داشته باشد.
دستهایتان را بچرخانید. چرخاندن
دستها مانند یک آسیاب بادی بهمدت یک یا دو دقیقه به راندن خون به انگشتان
کمک کرده و گرفتگی رگها را برطرف میکند. در این ورزش، آرنج، مچ، و
انگشتان را صاف نگهدارید.
آب میوه گرم بخورید. وقتی دمای بدن پائین
میآید، آب میوه گرم حرارت بدن را فوراً بالا میبرد، چون قند آن انرژی آنی
را تأمین میکند. اما قهوه داغ مناسب نیست، چون کافئین رگها را باز
میکند، اما این گشادگی عملاً باعث از دست رفتن گرما شده و لرزیدن را بیشتر
میکند.
ماهی بخورید. روغن ماهی با کم کردن انقباض رگهای خونی تأمین
کننده خون انگشتان دست و پا علائم نشانگان اولیه رینو را آرام میکند. در
یک بررسی، در ۵ نفر از ۱۱ نفر مبتلا که بهمدت سه ماه هر روز یک کپسول روغن
ماهی میخوردند، علائم بیماری بهکلی از بین رفت. در مورد خوردن کپسولهای
روغن ماهی با پزشک خود مشورت کنید. خوردن روزانه انواع ماهی میتواند از
یخ زدن انگشتانتان جلوگیری کند.
لباس مناسب بپوشید. قرار گرفتن در معرض
سرما نشانگان رینو را تشدید میکند، چون خون از انتها به مرکز بدن منتقل
میشود. بدن را با پوشیدن لباسهای گشاد گرم بپوشانید تا بدن سرد نشود.
لایه درونی لباس اگر ترکیب نخی و نایلنی باشد بهتر است تا نخی خالص، چون
تبخیر عرق حاصل از لرز را آسانتر میکند.
دستها را بپوشانید. تا ۵۵ درصد گرمای بدن از طریق دستها خارج میشود. پس محیط بیرون سرد میشود، دستهایتان را بپوشانید.
دستکش
چهار انگشتی بپوشید. کنار هم بودن انگشتان دست به گرم شدنشان کمک زیادی
میکند. پوشیدن دستکش چهار انگشتی بهتر از دستکش معمولی است.
جوراب گرم
بپوشید. اگر در روزهای سرد بیرون از خانه هستید، پوشیدن جوراب گرم از سرد
شدن پاها جلوگیری میکند. همراه داشتن کیسههای کوچک آب گرم که در
فروشگاههای ورزشی و داروخانهها موجود است فکر خوبی است میتوان آنها را
در جیب، دستکش، چکمه یا حتی کفش گذاشت.
از دور فرمانی استفاده کنید. اگر
رانندگی میکنید، در روزهای سرد تماس دست با فرمان سرد اتومبیل باعث تخلیه
سریع خون از آنها میشود. استفاده از دور فرمانی آن را گرم نگاه میدارد.
دستکش
آشپزخانه بپوشید. هنگام جستجوی داخل فریزر و برداشتن غذای منجمد دستکش
آشپزخانه به دست کنید. حتی لیوان آب سرد را نیز با دستمالی به دست بگیرید
یا از لیوانهای دو جداره استفاده کنید.
روی کاشیهای سرد را بپوشانید. اگر مدت طولانی روی بعضی کاشیهای کف آشپزخانه یا اتاق میایستید، روی آنها را با فرشی بپوشانید.
دمای
اتاق خواب را تنظیم کنید. سوخت و ساز بدن در هنگام خواب آهسته میشود و
بالا نگاهداشتن دمای بدن در این هنگام اهمیت دارد. پوشیدن جوراب و حتی
دستکش در هنگام خواب گرمای بیشتری را در بدن نگاه میدارد.
سرخرگها را
عادت دهید. این روش آموزش سرخرگها بسیار مؤثر است. اول در اتاقی با دمای
متوسط ـ نه زیاد گرم و نه زیاد سرد ـ دستهایتان را پنج دقیقه در آب داغ
بگذارید.
بعد حولهای به دور آنها پیچیده و به محیط
سردتری ـ مثل زیر زمین یا حیاط ـ بروید حالا حوله را باز کنید و دستها را
به مدت ده دقیقه در ظرف آب داغ بگذارید. سپس به اتاق اول برگردید و دوباره
دستها را در آب داغ بگذارید. این کار را روزی سه تا شش دفعه انجام دهید
تا به ۵۰ بار برسد. تحقیقات نشان داده است که با این کار دمای دستها در
محیط سرد تا ۷ درجه بالاتر باقی میماند. تأثیر این ورزش تا دو سال یا
بیشتر ادامه دارد.
ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
ـ سردی دست یا پا مانع فعالیتهای عادی میشود.
ـ ورم و تغییر رنگ در انگشتان یا ورم مفاصل هم وجود دارد.
ـ زخمی بر روی انگشتان دست یا پا وجود دارد.
منبع :http://neurologists.persianblog.ir