آرامش درمانی

آیا می دانید که ...

● در آینده نزدیک آموزش علم Relax جهانی خواهد شد

● آرامش یعنی شستشوی روانی از آلودگی های درونی

● برای گریز از بیماری ها به آرامش رو آورید

● آرامش خوراک روح است

● در وضعیت آرامش ، بدن خود با تولید مواد شیمیایی ضایعات و جراحات خود را ترمیم خواهد کرد.

● آرامش موجب درمان روح می شود و درمان روح موجب بهبودی جسم خواهد شد

● برای خودسازی باید به آرامش روحی برسیم

● کنترل روانی جسم و روح با آرامش

● بدون کسب آرامش انسان از درون پوسیده و منحل می شود

● بعد از رسیدن به آرامش روحی ، درد شیرین و گوارا و تسلی روح می شود

● آرامش موجب افزایش قدرت خلاقیت و نوآوری می شود

● مادر تمام درمان ها آرامش

●  بدون عشق و ایمان به معشوق ازلی و ابدی آرامش نهایی و واقعی کسب نمی شود

● عشق برترین آرامش

● خداوند منبع آرامش

● آرامش زنجیرها و بندهای روانی را پاره می کند

● زندگی با آرامش شیرین و لذت بخش  می شود

● چند دقیقه Relax کاراتر از مصرف داروها و مواد شیمیایی است

● شوخی و مزاح و خنده موجب نشاط و شادابی روح و روان و آرامش می شود

● کنترل روانی جسم و روح با کسب آرامش میسّر می شود

● Relax بیماران موجب تسریع در درمان می شود

● آرامش کودکان موجب رشد روانی و افزایش بازده مفید آنها می شود

● برای به کارگیری حداکثر بازده مفید باید با آرامش بر فشارها و استرس غلبه کرد

● آرامش والدین موجب نشاط و شادابی کودکان می شود

فواید و عملکرد آرامش

● به طور کلی آرامش هم از عواقب و عارضه های روان – تنی پیشگیری می کند و هم موجب بهبودی و رفع عارضه ها می شود وRelax علاوه بر تنظیم اتوماتیک جسم و روح ، باعث افزایش بازده مفید نیز می شود.

● سلول های مغز بر اثر خستگی و کارکرد زیاد مواد زهرآلودی از خود تولید می کنند که باعث تخریب و فرسودگی آنها می شود و اختلالاتی در مغز به وجود می آید و در ضمن ناراحتی های راون – تنی را موجب می گردد که بر اثر آرامش سلول های تخریب شده ترمیم می شوند.

● چند دقیقه Relax عمیق می تواند به سرعت خستگی جسمی و روحی را کاهش دهد در حالی که ممکن است یک خواب چند ساعته نتواند خستگی را کاهش بدهد و شخص بعد از بیداری باز هم احساس خستگی کند.

● طی تحقیقات جدید ، آن تقسیم بندی که سابقاً برای غدد و اعصاب برای تولید هورمون ها و مواد شیمیایی انجام شده بود نمی تواند به شکل مجزا درست باشد زیرا اعضا می توانند مانند مغز تفکر داشته باشند و مغز می تواند مانند لوزالمعده به تولید انسولین بپردازد.

●DNA در زخم ها و کوفتگی ها و در نهایت در کل بدن موجب ترمیم سلول می شود. اطلاعات DNA ارثی و یا بر اثر تفکرات شخص ایجاد می شود. درهنگامی که بدن را در حالت Relax قرار می دهیم با ایجاد یک تعادل در کل بدن در جهت ترمیم و هماهنگی عمل کرده ایم. آرامش مختص مغز نیست بلکه در تمام عضلات و اندام ها می توان ایجاد آرامش نمود و در نتیجه در لحظه ای که در کل بدن ایجاد آرامش نموده ایم، علاوه بر تعادل و هماهنگی در یک عضو خاص ، هماهنگی و تعادلی بین آن عضو با کل بدن و ذهن ایجاد می شود.

● بهترین تولید کننده داروهای آرام بخش، خواب آور، برطرف کننده درد، آنتی بیوتیک ها و ... بدن است. بدن که مواد شیمیایی را به عنوان دارو ارسال می کند از شعور خاصی برخوردار است به طوری که میزان داروی تولید شده با مقدار مصرف هماهنگی دارد.

● بدن مواد مخدری را برای ایجاد آرامش تولید می کند که اعتیادآور نیست ولی اگر با محرک های مکانیکی مانند: طب سوزنی ، تولید مواد مخدر را در بدن زیاد نماییم در شخص ایجاد اعتیاد می کند. پس ساخت این مواد باید تحت نظر شعور درونی باشد ؛ در ضمن اگر در وضعیت آرامش و یا تعادل روانی قرار بگیریم بدن به اندازه لازم مواد مخدر می سازد.

● داروهایی که برای دلخوشی بیمار داده می شود مانند داروهای واقعی برای آرامش اثر می گذارند بخصوص این که داروی دلخوش کنک به عنوان یک داروی قوی در ایجاد آرامش معرفی شود.

فنون ریلاکس تراپی

1- آرامش عضلانی

2- آرامش تنفسی

3- آرامش مغز

4- دفع سموم روانی

5- تخیلات ذهنی آرام بخش

6- بیوفیدبک آرامش

7- آرامش متعالی

8- آرامش کاربردی

منبع : Relax therapy  ( آرامش تن، روان ، ذهن )

ورزش در آب = کشف سرچشمه روانی و تندرستی

هیدروتراپی چیست ؟

هر گونه معالجه و مداوا به کمک آب را می توان هیدروتراپی دانست .
لیکن باید گفت که امروزه هیدروتراپی اغلب به شیوه ای از معالجه گفته می شود که در آن اجرای حرکات و نرمشهای خاص در آب مورد نظر باشد نمونه های بیشمار از افرادی که دستخوش آسیبهای جدی مفصلی ، عضلانی ، استخوانی و... شده و بر اثر اجرای تمرینات خاص در آب توانسته اند بزودی شفا یابند این نکته را نمایان می سازد که آب درمانی شیوه ای نوین در توانبخشی و معالجه نارسائیهای اندامی است که علیرغم گسترش روز افزون آن در سطح جهان متاسفانه به دلیل عدم انتشار منابع و آثار فارسی در این باره در کشور ما چندان شناخته شده نیست و چنانچه شناختی هم باشد، اغلب در حد تعریف سطحی یا اجرای حرکات سلیقه ای است .

آب درمانی و اجرای حرکات خاص در آب گذشته از فواید درمانی قابل ملاحظه آن در ورزش و آسیبهای ورزشی (که خود موجب ارتقاء کارائی این افراد می گردد) و درمان فلجها و به خصوص معلولینی که پس از بهبود می توانند بخشی از نیروی فعال جامعه گردند، یکی از راههای کاهش فشارهای روانی و در نتیجه افزایش کارائی نیروهای سالمی است که فعالیت بیشتر آنان موجب رشد بهره وری می گردد.

**ورزش در آب
* نقش شنا در ارتقاء بهره وری

ورزش هوازی در آب یکی از جدیدترین تمرینات ورزشی در دنیا می باشد که فوائد متعدد و گوناگونی را در بر دارد . از جمله فوائد این ورزش را می توان به موارد زیر اشاره نمود .

1- کسب و حفظ فرم بدنی خوب و همچنین کسب آمادگی قلبی و عروقی و پیشگیری از ابتلاء به امراض عضلانی و استخوانی ناشی از کمبود حرکت و غیره .

2- تقویت عضلات و مفاصل و تسکین دهنده دردهای عضلانی ، استخوانی ، مفصل و بیماریهای روانی (بخصوص افسردگی و پریشانی ، ...) که بیشتر این بیماریها در سنین بالای 30 سال بروز می کند .

 ورزش در آب برای هر انسانی با هر سطح آمادگی جسمانی ، در هر سنی ، و با هر وزنی مناسب و دارای اثرات آرامش دهنده  می باشد . در این ورزش خروج عرق بد بو از بدن احساس نمی شود .
عضلات سفت و دردناک نمی شوند و علت آن وجود آب و خواص فیزیکی بسیار مطلوب آن می باشد، نتایج قطعی و مفید ادامه مرتب و منظم این ورزش مفرح، تقویت عضلات ، سفت و موزون شدن عضلات انعطاف پذیری بیشتر مفاصل و تاندونها می باشد که در نهایت سلامت‌کلی را موجب می گردد.
این ورزش در مورد افراد ناتوان جسمی و معلولین کاربرد بسیار بالاتری از ورزش در خشکی دارد و طبق تحقیقات انجام شده باعث جلوگیری از پیشرفت ضایعه و حتی گاهی بهبودی آن شده است.
علماً به تجربه دریافته اند که بدن سالم دارای عقل و روان سالم است ، و علم به ما می آموزد که چگونه این امر تخقق می یابد در اثر ورزش ، خون با سرعت بیشتری در بدن به جریان می افتد و سموم حاصل از سوخت و ساز از سلولها وارد جریان خون گشته و دفع می شوند و کلیه ها و کبد انسان کارائی بیشتری خواهند داشت .
ورزش حتی به مقدار کم،  اکسیژن بیشتری وارد بدن می کند و مغز نیز از اکسیژن کافی بهره مند می شود به وسیله ورزش تحمل انسان در انجام حرکات بدنی سخت تر بیشتر شده و علائم تنبلی و خستگی و بی حالی از بین رفته و مغز انسان برای انجام کارهای فکری و عملی آمادگی بیشتری پیدا می کند. یکی از مهمترین فوائد ورزش کسب اعتماد به نفس بیشتر است که همواره او را در برخورد با اجتماع استوارتر می کند در بین کلیه ورزشها از شنا به عنوان مفید ترین رشته یاد شده که همه افراد از سنین 4-5 ماهگی با (نظارت مادر یا بزرگتر) تا سن 100 سالگی و بالاتر از آن می توانند لذت برده و از فوائد بیشمار آن بهره مند شوند.

* خواص فیزکی آب

آب که یکی از مهمترین نعمتهای خداوند یکتاست ، دارای خواصی است که بشرح مختصری از آن می پردازیم .

1-  درجه حرارت آب : (خصوصاً استخرهای سرپوشیده) که بین 27 تا 30 سانتیگراد
می تواند ثابت شود و گرمایی بسیار مطلوب و مناسب برای بدن بوجود آورد و گرمای آن باعث انعطاف پذیری بیشترعضلات و مفاصل می شود .

2- فشار آب : غلظت آب نسبت به هوا که حدود 2 برابر غلیظ تر است و بخاطر جرم مخصوص آب می باشد . خود این عامل باعث سریعتر قوی شدن عضلات می گردد چون انسان باید با فشار و قدرت بیشتری در آب پیشروی نماید .

3-  شناوری (نعمت پنهان مانده) که بخاطر وجود قانون ارشمیدس و سبک شدن وزن بدن در آب که حدوداً 9/0 از وزن ما در آب کاسته می شود و بخاطر این قانون  فشار بسیار کمتری نسبت به خشکی روی بدن ما خصوصاً پنج مهره ناحیه کمری وارد می شود ،(مهره پنجم کمرکه بیشتر از سایر مهره ها دچار ضایعه می شود)همانطور که می دانید قانون ارشمیدس می گوید (هر جسمی که وارد آب شود به اندازه وزن مایع هم حجمش از وزنش کاسته می شود) بنابراین برای مثال انسانی که درخشکی  60 کیلو گرم وزن دارد در آب بیشتر از 7 تا 8 کیلوگرم وزن ندارد.

بنابراین فشار نیروی جاذبه زمین نیز بر روی او کم شده و می تواند براحتی در آب حرکت و ورزش کند بدون انکه فشار زیادی روی عضلات و مفاصل و تاندونها و استخوانهای او وارد آید . وقتی که فردی در اثر تصادف یا معلولیت مادرزادی یا غیره ، درخشکی راه رفتن و حرکت کردن برای او سخت و درد آفرین است پزشکان توصیه می کنند این کار را در آب انجام دهد که بسیار راحت تر و کم دردتر انجام می شود .

4- ضد اصطکاک بودن یا ضربه گیر بودن آب : بعلت علظت آب وسیال بودن آب امکان بروز ضربه و تصادف بخودی خود وجود ندارد و مانند برخورد انسان با یک جسم سفت باعث بروز ضربه و شکستگی و پارگی نمی شود.

4-  مقاومت آب : به علت سنگین تر بودن آب از هوا همیشه مقاومتی وجود دارد و این مقاومت همانند وزنه ای برای ما عمل می کند و باعث تقویت سریعتر و بی درد عضلات می گردد.

بطور مثال اگرشما در آب دستتان را با سرعت عقب و جلو ببرید سنگینی حرکت مانند عقب و جلو بردن دست با وزنه 4 کیلوئی در هوا می باشد پس قدرت عضلانی سریعتر از خشکی رشد می یابد.

5- ماساژ : اگر تا حالا کسی شما را ماساژ داده باشد ، احساس راحتی عجیبی که بعد از آن بوجود می آید را چشیده اید ماساژ حاصل از مقاومت و فشار آب روی قسمتهائی از بدن است که در آب حرکت می کند ماساژ علاوه بر تسکین دهنده اش بر روی عضلات باعث افزایش گردش خون سطحی نیز می شود .

همزمان به علت سنگینی آب روی قفسه سینه عضلات تنفسی اطراف ریه ما مجبور به کار بیشتر 
می شوند و با تقویت عضلات  تنفسی ، تنفسهای انسان بسیار عمیق تر و کاملتر انجام می شود و اکسیژن بیشتری به سلولها می رسد و احساس زنده و سرحال بودن به انسان دست می دهد بنابراین ، این خواص معجزه آسای آب باعث تشویق هر شخصی برای انجام حرکت ورزشی در آب می گردد.

* طب پیشگیری :
بدون هیچ تردیدی کلیه اطباء و دانشمندان در دنیای پر هیاهو و پر از استرس و فشار زندگی ماشینی با همه آلودگی های صوتی ،هوا و آب ، ورزش کردن را برای سلامت ماندن توصیه می کنند ، تحقیقات نشان داده است که هر انسانی که ورزش کند، به بهترشدن سیستم هوازی و ظرفیت قلبی و عروقی و انعطاف پذیری ، و قدرت عضلانی خود کمک می کند و افرادی که دارای آمادگی جسمانی بهتری هستند مسلماً دارای خصوصیتهای زیر نیز می باشند.

1-قادر به کنترل وزن خود می باشند

2-کمتر از دیگران مریض می شوند

3-سالمتر هستند

4-کمتر عصبی و افسرده می شوند

5-جوانتر از سن خودشان نشان داده می شوند .

6- با مسائل و فشارهای زندگی بسیار راحت تر برخورد می کنند

پس ورزش وسیله پیشگیری است و بیمه ای مطمئن برای تمام عمر ، خصوصاً ورزش در آب که به فوائد بیشمار آن اشاره شد.

* خاصیتهای درمانی :
در صورتی که به علت بی تحرکی و کم ورزش کردن و بالا رفتن تدریجی سن که معمولاً همراه با بیماریهایی از قبیل ناراحتیهای دیسک (ستون مهره ها)و آرتروز و سیاتیک و پوکی استخوان است و یا بخاطر تصادف یا معلولیتهای مادرزادی یا سایر عوامل، دچاردرد و ضایعه ای شدید ، ورزش در آب می تواند یکی از مفید ترین و کاملترین و بی ضررترین ورزشها باشد .

در اثر تحقیقات بی شمار انجام شده در دنیا افرادی که دارای بیماریهای مفصلی و عضلانی و غیره هستند مانند ضایعات و ناراحتی های ستون مهره ها (مانند فشرده شدن یا جدا شدن غیر طبیعی ستون مهره های بدن) که اصطلاحاً به آن ناراحتی دیسک می گویند و بیماری های آرتروز و ناراحتی های دیگر ستون مهره ها مانند لوردوز – کیفوز ، اسکولیوز و افرادی که دارای فشار خون نا متعادل  ، حتی بیماری های قلبی و تنفسی خفیف و افرادی که دارای چاقی مفرط هستند و حرکت در خشکی برایشان سخت می باشد و افرادی که در اثر تصادف دچار شکستگی یا پارگی استخوان و یا مفاصل وتاندونها عضلات شده اند همگی می توانند تحت نظر یک پزشک متخصص ارتوپد یا فیزیوتراپیست  به انجام حرکات ورزش در آب بپردازند چون بدن در آب سبک شده و فشار بسیار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد می شود و به علت وجود فشار و مقاومت آب نیز عضلات بسیار سریعتر قوی می شوند و بهبودی حاصل می شود . یا حداقل از پیشرفت ضایعه و درد جلوگیری می شود ورزش در آب به خواب راحت تر و عمیق تر کمک می کند و در بعضی از بانوان دردهای دوران قاعدگی و یا یا ئسگی آنها کمتر شده است .

ورزش در آب احتیاج به دانستن فن شنا ندارد و در قسمت کم عمق استخر انجام می شود فقط تا سینه در آب هستید تنها هزینه ای که دارد خرید یک مایو و کلاه شنا است و پیدا کردن استخری تمیز و بهداشتی در نزدیکی خانه .

ورزش در آب برای خانمها باردار که مسئله خاص پزشکی  نداشته باشند بسیار مفید است و فشار نیروی جاذبه زمین را روی کمر در اثر شناوری کمتر می کند و با تقویت عضلات زن باردار را بسیار سالمتر نگاه می دارد در سنین کهنسالی حرکت در خشکی برای سالمندان دردناک و خسته کننده است ولی در آب بسیار راحت تر و امکان پذیرتر است ورزش در آب برای افراد بسیار چاق بسیار راحت و لذا بخش است چون در خشکی نمی توانند شناور شوند و احساس سبکی داشته باشند و بالاخره شادابی و نشاط محیط آب تشویق کننده خوبی برای هر شخص است ، اگر حرکات ورزش در آب را با یک رژیم کم کالری 1500 تا 1200 کالری همراه نمائید وزن شما در هر ماه    4-5 کیلو پائین می آید و به تناسب اندام دست می یابید.

ورزش در آب جز در مواردی که پزشک دستور استراحت مطلق می دهد یا بیمار دارای زخمهای عفونی است در هر موردی مفید و مؤثر می باشد . 
پس از همین امروز شروع کنید .

یکی از بهترین فوائد ورزش در آب تسکین روانی و روحی افراد است که در تحقیقات انجام شده در دنیا این مسئله به اثبات رسیده چون اغلب دردهای انسانها از بیماری روان تنی ناشی می شود با ورزش و ایجاد ارتباط اجتماعی از افسردگی و پریشانی و اضطراب آنها می کاهد و خود به خود افرادی سالمتر می شوند برای اینکه با تسکین روحی مجبور به استفاده از قرص های خطرناک شیمیائی مسکن و خواب آور نمی باشند این قرصها دارای عوارض جانبی بسیار بدی است که حتماً روی جسم و روان اثرات سوئی می گذارد .

* تمرینات ورزش در آب شامل 4 سری تمرین می باشد :

1-حرکات هوازی که برای تقویت قلب و عروق در سیستم تنفسی بسیار مفید است .

2-حرکات بالاتنه مانند حرکات صورت ، شانه ها و گردن است ،

3-حرکات تنه مانند حرکات (شکم ، باسن ، ران ، ستون ، مهره ها ، کمر می باشد)

4- پائین تنه (حرکات پاها و مچ پا می باشد .) البته در مواردی که شخصی برای درمان مراجعه می کند مربی آگاه با مشورت با پزشک و زیر نظر او باید از یک سری حرکات بی ضرر استفاده کند تا بهبودی بیمار سریعتر انجام شود . این ورزش مفرح و جدید بتازگی در استخرهای حجاب و شهید کشودوست (ونک) تهران با کمکهای بی دریغ معاونت ورزش بانوان استان تهران و زیر نظر هیئت همگانی بانوان استان تهران انجام می شود که طبق پرونده های پزشکی و ورقهای ارزشیابی هر یک از خواهران عزیز اثرات روانی و درمانی و ورزش آن کاملاً ثبت شده و به اثبات رسیده که از هر نظر مفید تر از ورزشهای دیگر می باشد.

منبع : انجمن درمانگران ایران

حقایقی درباره داروهای کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئیدها، غالبا به نام استروئید خوانده می شوند. کورتیکواستروئیدها در مقابل عفونت، سیستم ایمنی بدن را حفظ می کنند. باید بدانیم که آنها چگونه کار می کنند و چگونه می توان با خیال راحت از این داروها استفاده کرد.

---

کورتیکواستروئیدها چه هستند؟

کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که رابطه نزدیکی با کورتیزول دارند. کورتیزول، هورمونی است که از آدرنال یا غده فوق کلیوی ترشح می شود.

کورتیکواستروئیدها شامل داروهای زیر هستند:

بتامتازون (Celestone )

بودزونید (Entocort EC)

کورتیزون (کورتون)

دگزامتازون (Decadron)

هیدروکورتیزون (Cortef )

متیل پردنیزولون (Medrol )

پردنیزولون (Prelone )

پردنیزون (Deltasone )

تریامسینولون (Kenacort, Kenalog)

نقش کورتیزول در بدن چیست؟

کوتیزول نقش مهمی را در حفظ تعادل املاح و آب، تنظیم سوخت و ساز کربوهیدرات، چربی و پروتئین در بدن برعهده دارد.

هنگامی که در معرض استرس قرار داریم، غده هیپوفیز در مغز هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک ( ACTH) را آزاد می کند. هورمون ACTH، غده فوق کلیه را برای تولید هورمون کورتیزول تحریک می کند.

وجود کورتیزول، به بدن اجازه مقاومت در برابر استرس هایی همچون: عفونت، آسیب، جراحی و دیگر مشکلات احساسی را می دهد.

هنگامی که استرس از بین رود، تولید هورمون کورتیزول به حد معمولی خود برمی گردد.

چگونه کورتیکواستروئیدها عمل می کنند؟

کورتیکواستروئیدها بر سیستم ایمنی بدن عمل می کنند.

کورتیکواستروئیدها، مانع از تولید موادی می شوند که آلرژی و التهاب را تشدید می کنند.

آنها مانع عملکرد سلول های سفید خون می شوند. سلول های سفید خون، جسم خارجی را نابود می کنند و به عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن کمک می کنند.

تداخل با عملکرد سلول های سفید خون باعث عارضه جانبی افزایش حساسیت به عفونت می شود.

افرادی که این داروها را برای بیشتر از 2 تا 3 ماه مصرف می کنند، باید تحت نظر پزشک مکمل ویتامین D و کلسیم برای جلوگیری از پوکی استخوان دریافت کنند و همچنین باید آزمایش تراکم استخوان را بدهند

کورتیکواستروئیدها چه بیماری هایی را درمان می کنند؟

- کاهش التهاب

- آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل)

- لوپوس

- التهاب مفاصل ستون مهره ها و مفاصل بین لگن و مهره ها.

- آرتریت نوجوانان

- کولیت زخمی

- بیماری کرون

- درماتومیوسیت: بیماری عضلانی و التهاب و خراش پوستی.

- پلی میوسیت: التهاب چندین عضله

- بیماری بافت همبند: بیماری خود ایمنی.

- بیماری بهجت: بیماری تداخل سیستم ایمنی و التهاب رگ های خونی.

- پلی میالژیای روماتیسمی: التهاب و درد و سفتی در شانه و مفصل ران.

- اسکلرودرمی: بیماری خودایمنی و بیماری بافت همبند و تغییراتی در پوست، رگ های خونی، عضلات و اعضای داخلی.

- آرتریت تمپورال: التهاب و تخریب رگ های خونی.

- واسکولیت: التهاب رگ های خونی.

چگونه آنها استفاده می شوند؟

- خوراکی

- تزریق در رگ و یا عضله

- اعمال محلی در پوست

- تزریق به مفاصل ملتهب

تزریق این دارو بهتر از مصرف خوراکی است؟

تزریق کورتیکواستروئید گاهی به نام درمان داخل مفصلی خوانده می شود. در این روش از مقدار زیادی کورتیکواستروئید در محل التهاب استفاده می شود.

در این روش، از آنجا که فقط در محل التهاب کورتیکواستروئید تزریق می شود، بنابراین بقیه بدن از غلظت بالای آن در امان است.

عفونت در محل تزریق، از جمله عوارض جانبی می باشد. تزریق مداوم به یک مفصل ممکن است سبب آسیب رسانی به غضروف شود.

اگر درمان های دیگر اثر نداشت، پزشکان درمان تزریقی را هر چند ماه یک بار انجام می دهند.

انواع داروهای کورتیکواستروئید

داروهای چشمی (برای درمان بیماری های مختلف چشمی)

داروی استنشاقی (برای درمان آسم و یا بیماری برونشیت)

قطره ها و اسپری های بینی ( برای درمان مشکلات مختلف بینی)

کرم ها و پمادهای موضعی (برای درمان مشکلات پوستی مختلف)

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها

عوارض جانبی این داروها، شبیه علائم بیماری کوشینگ است. بیماری کوشینگ، بدکاری غده فوق کلیوی می باشد و در نتیجه مقدار زیادی هورمون کورتیزول تولید می شود.

کورتیکواستروئیدها باید به تدریج کم شوند تا به غده فوق کلیوی اجازه تولید طبیعی هورمون کورتیزول را بدهند

عوارض جانبی این داروها شامل موارد زیر است:

- افزایش اشتها و افزایش وزن

- رسوب چربی در قفسه سینه، صورت، پشت و معده

- احتباس آب و نمک که منجر به ادم و ورم بدن می شود

- فشار خون بالا

- دیابت

- کند شدن روند التیام زخم

- پوکی استخوان

- آب مروارید

- تاری دید و یا درد چشم

- جوش

- کهیر

- نازک شدن پوست

- ضعیف و بیحس شدن و دردناک بودن عضلات

- افزایش حساسیت به عفونت

- زخم معده

- افزایش تعریق

- نوسانات خلق و خوی

- مشکلات روانی همانند افسردگی

- تنگی تنفس

- نشانه های عفونت: تب، گلودرد، آبریزش بینی و یا عطسه

- تهوع و استفراغ

- مدفوع خونی و یا سیاه

درمان کوتاه مدت و بلند مدت

کورتیکواستروئید می تواند با دیگر داروها ترکیب شود و برای درمان بلند مدت و یا کوتاه مدت بیماری ها مورد استفاده قرار گیرد.

برای درمان های کوتاه مدت از پردنیزون استفاده می شود. هدف از درمان با این دارو این است که به طور ناگهانی، بهبودی حاصل شود.

پردنیزون یکی از شایع ترین داروهای کورتیکواستروئید برای ورم مفاصل می باشد. پردنیزون، 4 تا 5 بار قویتر از کورتیزول می باشد.

درمان های طولانی مدت، برای موارد شدید آرتریت روماتوئید یا بیماری های مرتبط به آن می باشد.

دوز زیاد استروئید برای موارد نادر و شدید التهابات تجویز می شود.

دور زیاد پردنیزون عبارت است از: 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم بدن و یا 60 میلی گرم در روز.

برای کاهش عوارض جانبی، مقدار کم کورتیکواستروئیدها تجویز می شود.

چگونه مصرف دارو را قطع کنم؟

کورتیکواستروئیدها باید به تدریج کم شوند تا به غده فوق کلیوی اجازه تولید طبیعی کورتیزول را بدهند.

اگر ناگهان مقدار مصرفی را کم کنیم، باعث بروز بحران در غده فوق کلیه خواهیم شد و مقدار کافی کورتیزول را در بدن نخواهیم داشت.

کورتکواستروئیدها باید در طی ماه ها و یا سال ها کم شوند.

یکی دیگر از عوارض قطع استروئیدها، دوباره برگشتن علائم می باشد.این علائم می تواند شامل: تب، درد عضلانی و درد مفاصل باشد.

برای پزشک، تشخیص فرق بین نشانه های ترک دارو و شعله ور شدن بیماری سخت است.

هشدارها

- هنگامی که شما این دارو را مصرف می کنید، در برابر افراد بیمار قرار نگیرید و اگر واکسنی می خواهید بزنید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

- افرادی که این دارو را برای بیشتر از 2 تا 3 ماه مصرف می کنند، باید تحت نظر پزشک مکمل ویتامین D و کلسیم برای جلوگیری از پوکی استخوان دریافت کنند و همچنین باید آزمایش تراکم استخوان را بدهند.

- زنان باید این دارو را در زمان بارداری مصرف نکنند.

 منبع :تبیان

فتق دیسک کمر

همه ما یک بار در زندگی‌مان درد کمر را تجربه کرده‌ایم. این درد بسیار آزاردهنده است و گاهی مدت‌ها طول می‌کشد. یکی از علل شایع درد کمر، فتق‌ دیسک‌ کمر است.

---

گاهی بیماری فتق دیسک کمر آنقدر شدید و دردناک می‌شود که روند زندگی انسان را مختل و امکان حرکت را از او می گیرد و حتی به جراحی هم نیاز پیدا می‌کند.

دکتر سید مصطفی سادات، جراح ارتوپد، فلوشیپ ستون فقرات و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران در‌این‌باره بیشتر توضیح می‌دهند.

فتق دیسک‌ بین مهره‌ها چه زمانی ایجاد می‌شود؟

دیسک بین‌مهره‌ای یک ماده ژلاتینی نسبتا نرم است که فشارهای وارد شده روی مهره‌های ستون‌فقرات را به طور یکنواخت پخش و حرکت مهره‌ها را روی یکدیگر آسان می‌کند و باعث خم و راست شدن یا چرخش کمر می‌شود.

یک حرکت ناگهانی یا برداشتن اجسام سنگین ممکن است باعث آسیب به این ناحیه و فتق دیسک بین مهره‌ای شود.

فتق اغلب به طرف پشت یا چپ و راست اتفاق می‌افتد و باعث انتشار درد به پای همان طرف یا طرف مقابل می‌شود، ولی معمولا درد در همان طرف که فتق رخ داده است، متمرکز می‌شود.

این عارضه معمولا خود را با چه علایمی نشان می‌دهد؟

علایم به شدت آسیب وارده به مهره و فشار روی عصب مربوطه بستگی دارد، مثلا اگر صدمه بین مهره 4 و 5 کمری باشد، فشار روی ریشه پنجم کمری بیشتر است. فشار در این قسمت باعث می‌شود حرکت شست پا به طرف بالا مختل شود و درد از طرف کمر به طرف ساق پا انتشار پیدا کند.

شایع‌ترین علامت فتق دیسک‌کمر درد پا و ساق است و پزشک با توجه به علایم بیمار و درد متوجه می‌شود که کدام مهره آسیب‌ دیده است

چه عواملی باعث ایجاد فتق بین مهره‌های کمری می‌شود؟

فتق دیسک بین مهره‌ای در جوانان، ورزشکاران یا افرادی که کارهای سنگین انجام می‌دهند بیشتر دیده می‌شود، اما به طور کلی ما در حرکات روزانه‌مان همیشه در حال خم شدن هستیم. بیشتر مشاغل از قبیل دندان‌پزشکان، مکانیک‌ها، کارگران ساختمان و تایپیست‌ها در حالت خمیده کار می‌کنند، پس فشار بین مهره‌ها زیاد است. حرکات ناگهانی هم در ورزش‌هایی مثل کشتی و وزنه‌برداری باعث پارگی دیسک بین‌مهره‌ای می‌شود.

دیسک بین مهره‌ای در حالت عادی هم شاید رخ بدهد، زیرا به مرور زمان ماده ژلاتینی، قوام خود را از دست می‌دهد یا در اثر عوامل مختلف ساییده و فرسوده می‌شود. به‌تدریج با افزایش سن آرتروز نیز اضافه می‌شود. عدم فعالیت بدنی هم عامل دیگری است که می‌تواند روی دیسک و ریشه‌های عصبی فشار وارد کند.

چگونه می‌توان فشار روی دیسک و ریشه‌های عصبی را کم کرد؟

همه دردها به علت دیسک کمر نیست. بسیاری از دردها به علت ضعف عضلات است. از آنجا که بسیاری از افراد جامعه ما دچار اضافه‌وزن هستند، بیشتر دچار مشکلات عضلانی در ناحیه کمر می‌شوند، به‌خصوص در خانم‌ها درد کمر به صورت شایع‌تری دیده می‌شود.

اغلب خانم‌ها بعد از زایمان دچار اضافه‌وزن و بزرگی شکم می‌شوند. همان‌طور که می‌دانیم شکم نقش حمایت‌‌کننده‌ای روی ستون مهره‌ها دارد. وقتی شکم ضعیف است، فشار روی مهره‌ها بیشتر می‌شود.

خیلی مواقع دردهای ناحیه کمر حتی نیاز به یک عکس ساده هم ندارند. اگر چه در کشور ما خدمات پزشکی بسیار سهل‌الوصول است و بیماران هنگام مراجعه به مطب چند عکس و آزمایش با خود همراه دارند، اما واقعا این کارها لازم نیست و فقط با تمرین‌های کششی ساده و نرمش می‌توانند به راحتی درد را برطرف کنند.

تمرین‌های کششی چگونه باید انجام شوند؟

دیسک‌های بین مهره‌ای در طول روز آب از دست می‌دهند و اگر قد انسان‌ها را به صورت میلی‌متری هنگام صبح و عصر اندازه بگیریم، متوجه می‌شویم قد آنها هنگام غروب چند میلی‌متر تا یک سانتی‌متر کاهش پیدا کرده است، پس دیسک بین مهره‌ای تحت فشار قرار می‌گیرد.

هر درد کمری به معنای فتق دیسک کمر نیست و هر فتق دیسک کمری نیاز به عمل جراحی ندارد. عمل جراحی آخرین مرحله درمانی است

برای کاستن فشار می‌توانیم از یک میله بارفیکس ساده استفاده و عادت کنیم روزانه هنگام صبح، ظهر و شب هر بار به تعداد 10 بار بارفیکس برویم و هر بار 5 ثانیه به بدن کشش دهیم.

هنگام بارفیکس لازم نیست فشار زیادی به خودمان وارد کنیم و فقط آویزان شدن کافی است.

سایر ورزش‌ها نیز می‌تواند بسیار مفید باشد، از قبیل پیاده‌روی، نرمش یا هفته‌ای سه بار استخر رفتن و سایر حرکات بدنی که باعث تقویت عضلات و کاهش وزن می‌شود.

و چطور درمان می‌شوند؟

اگر بیمار علایم عصبی واضحی ندارد و اختلال‌های انگشتان حرکتی پا و مشکلات اسفنکتری و ادراری هم ندارد، بیمار اورژانسی نیست و درمان بسیار راحت است و شامل تمرین‌های کششی یا بستن کمربندهای مخصوص است تا بتوان کشش لازم را در ناحیه کمر ایجاد کرد.

داروهای مسکن و کورتونی هم تجویز می‌شود، ولی بیماران باید به طور مرتب کنترل شوند تا مطمئن شویم بیماری پیشرفت نمی‌کند.

گاهی لازم است بیماران استراحت کنند. استراحت بیمار تا زمانی است که التهاب برطرف شود. فشار دیسک به عصب باعث تورم عصب می‌شود و التهاب ایجاد می‌کند. برای کاهش التهاب توصیه می‌شود بیمار به مدت 48 تا 72 ساعت یا حداکثر 7 تا 10 روز همراه با تمرینات کششی استراحت کند، ولی استراحت طولانی‌مدت را به هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنیم، چون باعث ضعف عضلات می‌شود.

در صورت فشار روی ریشه عصب و پیشرفت بیماری، شاید عمل جراحی لازم شود، ولی ما جراحان تا جایی که ممکن است سعی می‌کنیم از عمل جراحی اجتناب کنیم.

اگر بیمار به موقع برای درمان اقدام نکند چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

در صورتی که بیمار به موقع برای درمان اقدام نکند، حتی در صورت عمل جراحی ممکن است نتیجه مطلوبی حاصل نشود و متاسفانه مشکلات ادراری و اسفنکتری برایش به وجود آید.

این مرحله از بیماری معمولا علامت خوبی نیست و به‌تدریج پاها ضعیف می‌شوند و شاید هیچ موقع حالت طبیعی و اولیه خود را پیدا نکنند.

در پایان اگر توصیه‌ای دارید بفرمایید.

هر درد کمری به معنای فتق دیسک کمر نیست و هر فتق دیسک کمری نیاز به عمل جراحی ندارد. عمل جراحی آخرین مرحله درمانی است.

بسیاری از افراد جامعه از درد کمر رنج می‌برند. برای تشخیص دردهای کمر لازم است یک گروه شامل جراحان ارتوپد، مغز و اعصاب، روان‌پزشک و مددکار اجتماعی با هم کار کنند.

خیلی از مواقع مسایل اجتماعی، عصبی و روانی در بروز درد دخیل هستند و همیشه باید این مسایل را مدنظر قرار دهیم.

منبع: هفته نامه سلامت

شیوه صحیح نشستن پشت میز

متخصصان می ‌گویند: بر خلاف تصور ما درست نشستن، مترادف با سیخ نشستن نیست. نشستن با زاویه ی 120 درجه می‌ تواند باعث کاهش کمر درد شود.

یک عمر شنیده بودیم : "بچه راست بشین، صاف بشین، آنقدر قوز نکن!" اما گویا تازه معلوم شده که این توصیه ی مادرانه هم برای کمر و ستون فقرات ما مفید نبوده است.

اگرچه منظور مادر این بوده که قوز نکنیم و روی کتاب ها خم نشویم و هنوز هم پزشکان این توصیه را تایید می‌ کنند، اما به هر حال چیزی که به تازگی محققان اسکاتلندی و کانادایی با استفاده از یک مدل جدید "ام آر آی" نشان داده اند، این است که راست نشستن بیش از حد، فشار غیر ضروری در ناحیه ی کمر ایجاد می کند که خیلی هم به نفع ستون فقرات نیست.

بهترین حالت نشستن پشت میز:

محققان معتقدند: بهترین حالت نشستن پشت میز این است که کمی بدن را به عقب متمایل کنیم، به طوری که زاویه ی بین ران‌ها و تنه حدود 135 درجه شود. البته از آنجایی که این زاویه ممکن است باعث سُرخوردن ما به عقب و حتی افتادن شود(اگر تکیه گاهی نداشته باشیم)، محققان به 120درجه هم رضایت داده اند. آنها می گویند این گونه نشستن می‌ تواند باعث کاهش کمر درد شود.

به گفته ی این محققان 32 درصد مردم بیش از 10 ساعت را در روز، به صورت نشسته سپری می ‌‌کنند و نیمی از آنان حتی برای صرف ناهار نیز،میز خود را ترک نمی‌ کنند و دو سوم مردم زمانی که از کار به منزل باز می ‌گردند، باز هم می ‌نشینند.

علاوه بر این، بررسی‌ها نشان داده است که یک سوم افراد به همین علت، یعنی بد نشستن های طولانی، از کمر درد رنج می برند. پس، از آنجا که بد نشستن می تواند با ایجاد فشار بر ستون فقرات و رباط‌ های مربوطه، انسان را دچار دردمزمن و بد شکلی کند، لازم است اصول درست نشستن را بدانیم تا دچار این مشکلات نشویم.

بیشتر ما در طول ساعات کاری، پشت میز و روی صندلی هایی نشسته ایم که نه به وضعیت قرار گرفتن شان توجه داریم ونه به نحوه ی نشستن خودمان روی آنها. اما وقتی که کارمان تمام می شود، از دردی که در کمر و گردنمان حس می کنیم، می‌فهمیم که باید نشستن خود را اصلاح کنیم.

وقتی که زاویه ی نشستن ما قائمه باشد، انحنای طبیعی ستون فقراتمان کمتر شده و باعث می‌ شود به صفحه های ژله ای بین مهره ها فشار بیشتری وارد شود. در ضمن ثابت نشستن طولانی با فشار پی در پی، باعث خوردگی و ساییدگی مهره ها و نرسیدن خون کافی به دیسک و سخت شدن و کاهش قابلیت انعطاف آن می شود.همه ی این عوامل دست به دست هم داده و ما را دچار کمردرد می کنند.

در نهایت هم این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم آیا می ‌خواهیم درست بنشینیم تا سالم بمانیم، یا اینکه با تنبلی، تسلیم کمردرد می شویم و یک عمر عذاب می کشیم. بد نیست بدانید متخصصان برای اصلاح وضعیت نشستن چهار مرحله را پیشنهاد کرده اند:

گام اول: صندلی

تا جایی که می توانید باسن خود را به تکیه گاه(پشت) صندلی نزدیک کنید. ارتفاع نشیمنگاه صندلی را طوری تنظیم کنید که کف پایتان صاف روی زمین قرار گیرد و زانوهای شما در راستای ران‌هایتان باشند (ران وساق پا زاویه ی 90 درجه داشته باشند).

پشتی صندلی باید با نشیمنگاه زاویه 120 درجه بسازد. در این زاویه کمترین فشار بر ستون مهره ها وارد می شود و انحناهای آن در وضع طبیعی خود قرار می ‌گیرند. اگر لازم است از کوسن های کوچک استفاده کنید تا پایین و بالای کمرتان هم تکیه گاه داشته باشد.

این کار باعث می شود انحنای طبیعی ستون فقرات حفظ شود و فشار کمتری به کمر وارد شود. دسته های صندلی هم باید طوری تنظیم شود که وقتی دست ها را روی آن قرار می دهید، شانه ها یتان شل و آزاد باشند.

گام دوم: میز و صفحه کلید کامپیوتر 

میز خود را طوری قرار دهید که نزدیک ترین فاصله را با شما داشته باشد. اگر با صفحه کلید کامپیوتر کار می کنید، میز کشویی آن یا خود صفحه کلید را تا حد ممکن به سمت خود بکشید. دقت کنید قسمتی که بیشتر از همه استفاده می کنید، مستقیم جلوی شما قرار گیرد که کمرتان مجبور به چرخش نشود.

ارتفاع میز هم باید طوری تنظیم شود که آرنج و شانه های شما بتواند آزاد و شل قرار گیرند و مچ دست های شما خم نشوند (در امتداد ساعد باشد). در این حالت معمولا یک زاویه 110 درجه بین ساعد و بازو ایجاد می شود. برای نوشتن هم نباید روی میز خم شوید، بلکه با نزدیک کردن میز و صندلی، خود را به کار مسلط کنید.

گام سوم: صفحه نمایش کامپیوتر و وسایل روی میز

دقت کنید وسایل مورد استفاده روی میز را طوری قرار دهید که همه چیز در دسترس شما باشد و برای برداشتن یا کار با هر وسیله مجبور به خم شدن روی میز یا دراز کردن بیش از حد دستتان نشوید.

صفحه نمایش کامپیوتر باید بالای صفحه کلید و مستقیم روبروی چشم های شما باشد، طوری که گردن شما به پایین و بالا یا پهلو ها خم نشود. لازم است حداقل به اندازه ی یک بازو از صفحه نمایش فاصله داشته باشید.

یادتان نرود نسبت به پنجره طوری بنشینید که انعکاس نور در صفحه نمایش شما را اذیت نکند. تلفن هم باید در جایی قرار گیرد که به راحتی در دسترس باشد و برای جواب دادن به آن مجبور به خم شدن یا چرخش کمر نشوید. اگر صندلی تان نمی چرخد، بهتر است کل بدن را به سمتی که می خواهید بچرخانید نه کمرتان را.

گام چهارم: توقف کار و استراحت

حتی زمانی که کاملا طبق اصول صحیح نشسته اید، نشستن طولانی در یک جا، با ممانعت از جریان خون می‌ تواند برای بدنتان عوارضی ایجاد کند. بنابراین سعی کنید هر 20 تا 30 دقیقه، یکی دو دقیقه کار خود را متوقف کرده و حرکات کششی انجام دهید و بعد از هر ساعت 5 تا 10 دقیقه استراحت کرده یا کار خود را تغییر دهید.

البته نمی گوییم کار را تعطیل کنید، بلکه منظورمان از استراحت این است که با تغییر وضعیت بدنی خود به عضلات و مفاصل استراحت بدهید. کافی است هر عضله در خلاف جهتی که قرار داشته، قرار گیرد. برای این کار حتی می توانید بلند شوید و در اتاق خود چند قدم راه بروید.

هنگام نهار هم بهتر است از جای خود برخیزید و یک دوری در اطراف بزنید.

یادتان باشد علاوه بر عضلات و مفاصل، چشم های شما نیز نیاز به استراحت دارند. بنابراین گه گاه به جای نگاه کردن به صفحه نمایش به نقطه ای دور دست خیره شوید یا با کف دست تان 10 تا 15 ثانیه چشم هایتان را بپوشانید.

*سه نکته ی طلایی

1- تا می توانید هنگام کار از جایتان بلند شوید و حرکت داشته باشید.

2- تا جایی که ممکن است وسایل روی میز را در دسترس خود قرار دهید تا برای استفاده از آنها لازم نباشد مرتب روی میز خم شوید.

3- هنگام کار عضلات خود را شل و ریلکس(relax) کنید تا متحمل فشار انقباض عضلانی اضافی روی بدن خود نشوید.

منبع: همشهری