درمانهای موضعی برای اختلال نعوظ

اختلال نعوظ یک نوع اختلال جنسی در مردان است که علاوه از ایجاد استرس در مرد مبتلا گاها دارای تبعات ناگوار مثل طلاق نیز می باشد. خوانندگان محترم باید بدانند که برای اختلال نعوظ درمانهای مختلفی وجود دارد. متاسفانه در کشور ما اکثر مردم درمان را فقط دارو درمانی خوراکی و تزریقی تلقی می کنند، در صورتیکه درمان بیماریهای مختلف شامل انواع و اقسام بسیاری است. کلا درمان اختلال نعوظ به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: •    درمانهای غیر جراحی •    درمانهای جراحی درمانهای غیر جراحی اختلال نعوظ عبارتند از: •    درمانهای اختصاصی o    تغییر در سبک زندگی o    روان درمانی o    هورمون درمانی •    درمانهای غیر اختصاصی o    داروهای خوراکی o    داروهای موضعی o    دستگاه واکیوم معمولا برای درمان اختلال نعوظ به شکل زیر عمل می شود، یعنی به ترتیب برای بیمار تجویز می شوند: داروهای خوراکی، داروهای موضعی، دستگاه واکیوم و جراحی. موضوع این مبحث داروهای موضعی است. در موارد زیر برای درمان اختلال نعوظ از داروهای موضعی استفاده می شود: •    داروهای خوراکی مؤثر نباشند •    داروهای خوراکی موارد منع مصرف داشته باشند •    شکل خوراکی دارو وجود نداشته باشد. داروهای موضعی برای درمان اختلال نعوظ 1. کرمها: این نوع داروها به شکل کرم تهیه شده و بصورت موضعی استفاده می شوند. این داروها چون بصورت موضعی اثر می کنند، بنابراین اثرات عمومی آنها مثل اثر بر روی فشارخون و قلب اندک است. •    مهمترین آنها آلپروستادیل است که به شکل کرم ساخته شده است و انقلابی در درمان اختلال نعوظ ایجاد کرده است. این دارو در دنیا فقط توسط یک کارخانه ساخته می شود و داروی بسیار مؤثر و کم عارضه است. این دارو نیم ساعت قبل از نزدیکی به پوست آلت تناسلی مالیده شده و سبب ایجاد نعوظ می گردد. •    کرم نیتروگلیسرین که 20 دقیقه قبل از نزدیکی به پوست آلت تناسلی مالیده می شود. 2. محلولها: مهمترین آنها محلول ماینوکسیدیل می باشد که 20 دقیقه قبل از نزدیکی استفاده می شود. 3. شیاف: داروی آلپروستادیل به شکل شیاف داخل مجرا نیز ساخته شده است (شکل 1). این دارو دارای وسیله ای است که با آن شیاف وارد مجرای ادرار شده و دارو از طریق مخاط مجرا جذب می شود. این دارو فوق العاده مؤثر و کم عارضه است. 4. داروهای تزریقی: برای استفاده از این نوع داروها به بیمار یاد داده می شود که مثل انسولین دارو را در آلت تناسلی خودش تزریق کند. انواع مهم داروهای تزریقی برای درمان اختلال نعوظ عبارتند از: •    پاپاورین: قدیمی ترین و ارزانترین بوده ولی پر عارضه است. در دراز مدت سبب فیبروز اجسام غاری می گردد. •    پروستاگلاندین: موثرترین و کم عارضه ترین داروی تزریقی است. این دارو فوق العاده مؤثر است و عیب آن گران بودن آن است. این دارو به شکل خودکار تهیه شده است و دارای سوزن سرخود است و بیمار به راحتی می تواند آنرا تزریق کند (شکل 2). •    موکسی سیلات: داروی دیگر تزریقی است و در 60 درصد بیمارانیکه داروهای خوراکی موثر نبوده اند سبب ایجاد نعوظ می شود. یک عارضه مهم داروهای تزریقی ایجاد نعوظ طولانی مدت است. اگر نعوظ تا چهار ساعت از بین نرفت حتما بیمار باید به بیمارستان جهت درمان لازم مراجعه نماید.

منبع :سلامت نیوز

آیا رابطه جنسی در سالمندی در بروز سکته قلبی نقش دارد؟

آیا رابطه جنسی در سالمندی در بروز سکته قلبی نقش دارد؟


رابطه جنسی یکی از مهمترین عوامل در سلامت روانی افراد به شمار می رود.

همچنین مطالعات نشان می دهند این رابطه در تامین سلامت جسمی نیز نقش دارد و بسیاری از ارگان های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

مطالعات انجام شده در انگلیس نشان می دهند رابطه جنسی نه تنها فشاری را به قلب تحمیل نمی کند بلکه به حفظ سلامت سیستم قلبی – عروقی نیز کمک می نماید.

این تحقیقات که بر روی 914 مرد میانسال به مدت چند سال انجام شد، نشان داد بر خلاف باور عموم، رابطه جنسی هیچ نقشی در بروز سکته در افراد میانسال و سالمند ندارد، بعلاوه رابطه جنسی مناسب به میزان 2 بار در هفته احتمال بروز سکته قلبی در مردان را تا 50 درصد کاهش می دهد.

نتایج این مطالعه در نشریه اپیدمیولوژی و سلامت جامعه به چاپ رسیده است.
منبع: سیمرغ

توصیه‌هایی برای دادن دارو به بچه‌ها

دارو خوردن معمولا برای همه  افراد مشکل است و کمتر کسی از خوردن دارو لذت می‌‌برد. در این میان بچه‌ها بیشتر از سایر افراد هنگام خوردن دارو اذیت می‌‌شوند. البته پدر و مادرها هم اگر نگوییم بیشتر از بچه‌ها، کمتر از آنها اذیت نخواهند شد، برای همین گاهی کارهایی مانند له کردن قرص و مخلوط کردن دارو با آب و مایعات دیگر را انجام می‌‌دهند به این امید که فرزند آنها دارو را راحت‌تر مصرف کند. گروهی دیگر از والدین هم گمان می‌‌کنند کودکان بزرگسالانی کوچک هستند که می‌‌توان داروهای بزرگسالان را در اندازه و مقادیر کمتر برای آنان استفاده نمود. در متن زیر نکاتی را که به هنگام دادن دارو به بچه‌ها لازم است بیشتر توجه کنیم با هم مرور می‌‌نماییم.   از پزشک در مورد دارو سوال کنید در مورد دارویی که به کودک‌تان می‌‌دهید از پزشک و یا داروساز سوال کنید که اثر دارو و حساسیت احتمالی آن چگونه است؟ مصرف دارو تا چه زمانی باید ادامه پیدا کند، چنانچه دارو را در یک نوبت فراموش کردید چه باید بکنید؟ آیا باید دارو را در یخچال نگهداری کرد؟ آیا دارو نسبت به نور و گرما حساس است؟ آیا می‌‌توان دارو را با غذا مخلوط کرد یا هم زمان با مصرف دارو از خوردن خیلی چیزها باید اجتناب نمود؟ به عنوان مثال هنگام مصرف آهن باید از خوردن شیر اجتناب نمود چون کلسیم موجود در شیر جذب آهن را کم می‌‌کند، در مورد شیرخواران این نکته حائز اهمیت است که آهن در فواصل بین دو شیردهی به بچه داده شود. برخی داروها اگر با مواد غذایی خاصی مصرف شوند جذب‌شان بهتر صورت می‌‌گیرد مانند آهن که اگر با مرکبات یا سبزیجات مصرف شود جذب آن بهتر صورت می‌‌گیرد. می‌‌توانیم بعد از خوردن آهن به کودک‌مان آبمیوه بدهیم. برخی داروها با معده خالی مصرف می‌‌شوند و برخی بعد از غذا، آیا می‌‌توان دارو را با آب یا شیر یا نوشیدنی‌های دیگر مخلوط کرد یا در صورت مخلوط کردن دارو با نوشیدنی‌ها اثر دارو از بین می‌‌رود یا کاهش می‌‌یابد.   میزان مصرف دارو مهم است در مورد میزان مصرف دارو دقت کنید. اگر مثلا میزان توصیه شده دارو یک قاشق چایخوری است و دارو دارای قطره‌چکان می‌باشد و اگر با قطره‌چکان دارو را به بچه بدهید، دارو را راحت‌تر مصرف می‌‌کند، یک قاشق چایخوری را به دقت روی قطره‌چکان مشخص کنید. هیچگاه با حدس و گمان دارو را به بچه ندهید، زیرا کودکان بسیار حساس‌تر از افراد بزرگسال هستند و پزشک میزان دارو را بر حسب وزن و سن کودک تعیین می‌‌کند. این توازن را به هم نزنید.   نکات مهم در مورد دادن دارو به کودکان  اگر به مدت طولانی به کودک‌تان دارو داده‌اید، ولی اثری از بهبودی مشاهده نمی‌کنید، خودسرانه مصرف دارو را قطع نکنید و حتما با پزشک مشورت کنید.  دارو را در بسته‌بندی خودش نگهداری کنید. اگر برچسب دارو را بکنید و دارو را اشتباهی به کودک بدهید و یا در میزان مصرف دارو خطا کنید ممکن است برای فرزندتان مشکل جدی ایجاد شود.  همه‌‌ قرص‌ها را نمی‌توان خرد کرد و برخی در صورت خرد شدن مزه بدی پیدا می‌‌کنند و یا حتی ممکن است خراب شوند.  اگر دارو طعم ناخوشایندی دارد حتما با پزشک مشورت کنید و سپس دارو را با آب، شیر یا آبمیوه مخلوط کنید.  زمانی که لازم است فرزند شما دارو را به شکل کپسول مصرف کند، قبل از خوردن کپسول به او مقداری آب بدهید تا بنوشد و با خیس شدن گلو خوردن کپسول راحت‌تر شود.  خستگی بچه‌ها در شب بیشتر می‌‌شود و خوردن دارو مشکل‌تر. در مورد ساعت مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.  در مورد نوزادان دارو را در سرنگ یا قطره‌چکان بریزید و در حالی که او را بغل کرده‌اید و یا روی یک سطح مطمئن قرار داده‌اید آرام دهان او را باز کرده و دارو را در قسمت عقب دهان خالی کنید.  سعی کنید روند دادن دارو را به شیر‌خواران سریع انجام دهید تا شیرخوار اذیت نشود و خوردن دارو به تجربه‌ا‌ی آزاردهنده برای او تبدیل نشود.  هنگام خوردن دارو با کودک حرف بزنید و فضای شادی برایش فراهم کنید و موزون صحبت کنید.  قبل از اینکه کودکتان بیمار شود با خرید اسباب‌بازی‌هایی به شکل و شمایل پزشکی و درمانی همچون سرنگ پلاستیکی و... به بازی دکتر و بیمار روی بیاورید تا ذهن کودک آماده شود.  هنگام دادن دارو به بچه‌ها از قدرت تخیل خود استفاده کنید و داستان‌های ساختگی و یا داستان‌های دوران کودکی خود را تعریف کنید، البته اگر هنگام صحبت کردن موزون یکی دو حرف را اشتباه تلفظ کنید، حواس کودک کاملا از دارو منحرف و به اشتباه شما جلب می‌‌شود.  به هیچ‌وجه کودک را گول نزنید و دارو را شکلات ننامید و مناسب با سن کودک برای او توضیح دهید.  خیلی وقت‌ها علت مقاومت کودکان برای خوردن دارو به علت عدم آگاهی آنان از فواید دارو است. متناسب با سن کودک برایش توضیح دهید، چرا دارو را بهتر است مصرف کند.  هیچ‌گاه دهان کودک را به زور باز نکنید تا به او دارو بدهید.  هرگز دارو را در یک لیوان بزرگ شیر یا آبمیوه حل نکنید، چون اگر کودک شما کل محتوای لیوان را ننوشد داروی کافی به بدنش نمی‌رسد.  به هیچ‌وجه کودک را فریب ندهید و بدون اطلاعش به او دارو ندهید، چون ممکن است موجب مقاومت بعدی او در خوردن غذاهای عادی هم بشود.  اگر کودک شما نتوانست دارو را در معده نگه دارد و آن را استفراغ کرد با پزشک تماس بگیرید. شاید راهکار مناسب دیگری مانند تزریق سرم، آمپول یا شیاف و... را تجویز کند.  برای اینکه کودک راحت‌تر دارو را بخورد، می‌‌توان با یک نمایش ساختگی مقداری از دارو را به عروسک محبوب داد تا کودک بفهمد خوردن دارو کار عجیبی نیست.  در صورتی که کودک شما به اندازه‌ای بزرگ است که می‌تواند خودش دارو را بخورد اجازه دهید با نظارت شما این کار را انجام دهد.  اگر کودک برای خوردن دارو مقاومت کرد، برای مدت کوتاهی به او استراحت بدهید و او را در آغوش بگیرید و به او محبت کنید و از او بخواهید در خوردن دارو به شما کمک کند.  بلافاصله بعد از خوردن دارو سراغ جمع کردن دارو نروید و پس از خوردن دارو از کودک تشکر کنید و ابراز خوشحالی نمایید. منبع:‌کودک سالم

راهکارهای مقابله با سرطان 2

ویتامینC
مطالعات نشان داده است کسانی که مصرف بالای ویتامین C دارند کم تر دچار سرطان های دستگاه گوارش می شوند.بهترین منابع این ویتامین،میوه های تازه به ویژه انواع مرکبات و سبزیجات می باشد.مصرف روزانه ی2000-1000میلی گرم ویتامین Cممکن است اثرات ضد سرطانی داشته باشد.

ویتامین E
خواص ضد سرطانی ویتامین E مشابه ویتامین C است. مقدار توصیه شده برای مصرف این ویتامین 400-200واحد بین المللی در روز است. بهترین منابع غذایی برای تأمین این ویتامین،روغن جوانه ی گندم،روغن سویا،روغن زیتون،لوبیای سبز،نخود تازه،برنج کامل،آرد گندم کامل، کره طبیعی و جگراست.

سلنیوم
سلنیوم یک ماده ی مغذی معدنی مهم است. این ماده با خواص آنتی اکسیدانی می تواند مانع فعالیت رادیکال های آزاد سرطان زا شود. مطالعات نشان داده است شیوع سرطان روده ی بزرگ در مردمی که در غذای روزانه ی آن ها حدود 200-100میکروگرم سلنیوم وجود دارد،کم تر است. سلنیوم وقتی به تنهایی یا با ویتامینE مصرف شود،تأثیر بیش تری دارد. و مصرف 100میکروگرم سلنیوم در روز توصیه شده است.بهترین منابع سلنیوم در غذا عبارت اند از: انواع ماهی،خرچنگ،میگو،حبوبات و سبزیجاتی که در خاک های غنی از سلنیوم رشدکرده اند. از منابع دیگر می توان برنج قهوه ای،پنیر کاتیج(cottage cheese)،کله پاچه ی گوسفند،گوشت جوجه (گوشت های سفید)،تخم آفتابگردان و سیر اشاره کرد.

مصرف غذاهای سرشار از کلسیم
امروزه مطالعات نشان داده است در جمعیت های که غذایشان دارای مقدار زیادی کلسیم است شیوع سرطان روده ی بزرگ کم تر است. یک بررسی نشان داده است که مصرف روزانه-ی1200میلی گرم کلسیم،می تواند احتمال بروز سرطان روده را تا 75 درصد کاهش دهد. بهترین منابع تأمین کلسیم،انواع فراورده های شیری،به ویژه ماست،و ماهی های استخوان دادر هستند.

ویتامین D
معمولاً ویتامین D را می توان از طریق «در معرض نور افتاب قراردادن پوست بدن» به دست آورد. مدت زمان لازم برای تولید این ویتامین به وسیله ی نور آفتاب ،حمام آفتاب15-10 دقیقه ای است . مصرف شیرهای غنی شده با این ویتامین ،می تواند منبع خوبی برای دسترسی آسان به آن باشد. زنانی که غذایشان دارای مقدار زیادی ویتامین D است،کم تر در معرض بروز سرطان سینه قرار داند.

سیر
هنوز بحث های زیادی در خصوص ویژگی های سیر در محافل علمی برقرار است. سیر مانع رشد باکتری های نامناسب در روده ی بزرگ می شود،که خود می تواند بر خواص ضد سرطانی این گیاه تأکید داشته باشد. عده ای فواید سیر را در تازه مصرف کردن آن می دانند و خصوصیات مفید را برای حالت پودر شده ی سیر ترشی و یا ترشی آن قائل نیستند

چای سبز
مصرف چای سبز که در هندوستان و برخی کشورهای آسیایی و سیلان رایج است،به علت داشتن ماده ی (CATECHINS)از ترکیبات فیتوکمیکال می باشد که دارای خواص ضد سرطانی است.

ادویه ها

تعداد زیادی از ادویه ها دارای ترکیبات آنتی اکسیدان هستند،این مواد علاوه بر اثر مهار کنندگی اکسیدانی،مانع رشد باکتری های مضر در دستگاه گوارش می شوند. بررسی ها نشان داده است، در برخی از کشورها مانند هندوستان که سطح بهداشت عمومی چندان بالا نیست،مصرف بالای ادویه ها در سلامت غذا نقش بسیار مهمی دارد. به علت خواص تحریک گنندگی و اشتهاآور بودن این ترکیبات مصرف متعادل آن ها در غذاها توصیه شده است.
منبع: کتاب تغذیه وسرطان

راهکارهای مقابله با سرطان 1

شاید بی اغراق نباشد که تغذیه غلط را یکی از  عواملی است که راه را برای ابتلا به سرطان باز می کند. مصرف چربی های نامناسب قبل از آن که منجر به بروز بیماری های ناشی از خود شوند ممکن است باعث بروز یا تسریع سرطان شوند.

با وجود دسترسی بیشتر شهری ها به مراکز درمانی و بهداشتی چرا سرطان در شهرها گسترده تر ظاهر شده و سالانه انواع و اقسام سرطانها جان بسیاری از شهروندان را میگیرد؟ به گزارش سلامت نیوز، شاید بی اغراق نباشد که تغذیه غلط را یکی از دلایلی است که راه را برای ابتلا به سرطان باز میکند.
زندگی در جوامع شهری در اغلب نقاط جهان با تغیر عادات غذاهای سنتی همراه بوده است. بررسی های نشان می دهد، اغلب غذاهای سنتی دارای تعادلی خاص در ترکیبات خود هستند که آن ها را برای تأمین مواد مورد نیاز بدن مناسب می سازد. اما با توسعه زندگی شهری و جای گزینی غذای خانگی با غذاهای آماده و یا مصرف غذاهای خیابانی ( مانند انواع ساندویچ هاو غذاهایی با شعار آماده به مصرف)، شرایط دشواری برای تغذیه ی مناسب ایجاد شده است. در اغلب نیازهای واقعی تغذیه ای انسان درنظر گرفته نشده است.
بررسی های دانشمندان نشان دهنده نقش مهم مواد غذایی بر بروز یا تسریع و یا برعکس، ممانعت یا کاهش انواع تومورهای سرطانی به ویژه سرطان های مرتبط با دستگاه گوارش، سرطان پستان و پروستات است. همچنین غذاها نقش عمده ای را در ممانعت از بیماری های قلبی – عروقی دارند، هر چند در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد بروز سرطان هستند، به کارگیری این موارد به تنهایی کافی نیست و باید از توصیه های پزشکی مناسب نیز استفاده کنند، اما این توصیه ها می تواند یک راه احتیاط-آمیز برای کاهش خطر بروز انواع سرطان ها باشد.

سرطان چیست؟
اصطلاح سرطان را به طور کلی برای بیش از 100 بیماری مختلف شامل تومورهای بدخیم نقاط مختلف بدن مثل پستان، دهانه ی رحم، پروستات، معده،روده بزرگ، ریه، دهان و خون به کار می برند. سرطان به طور اساسی در نتیجه قرار گرفتن فرد در معرض عوامل سرطان زا ایجاد می شود این عوامل می توانند در محیط های شخصی یا شغلی، از راه های تنفسی،آشامیدنی و یا خوراکی به فرد آسیب برسانند.
برخلاف باور معمولی مبنی بر تأثیرعوامل ژنتیکی در بروز سرطان، عادات فردی نظیر استعمال دخانیات،الگوی رژیم غذایی و فعالیتهای بدنی(هم چنین شرایط شغلی و محیطی)نقش اصلی را در ایجاد سرطان بر عهده دارند و در این میان عوامل ژنتیکی نقش چندانی ندارند.
آن دسته از عوامل غذایی ای که خطر ابتلا به سرطان را به طور قطع افزایش می دهند عبارت اند از:
• اضافه وزن و چاقی
• مصرف الکل
• مصرف برخی از انواع گوشت ها و ماهی های نمک سود شده یا تخمیر شده
• مصرف غذاها ونوشیدنی های شور یا خیلی داغ
• مصرف مواد غذایی حاوی آفلاتوکسین( نوعی کپک که گاهی اوقات در برخی مواد غذایی مثل حبوبات،بادام زمینی،خشکباردرختی و غذاهای تهیه شده از پنبه دانه یافت می شود.)

نقش چربی ها در سرطان
مصرف چربی های نامناسب قبل از آن که منجر به بروز بیماری های ناشی از خود شوند ممکن است باعث بروز یا تسریع سرطان شوند. محققان نشان داده اند، در جوامعی که مصرف چربی بالا اما از نوع خوب دارند،بروز نقش چربی ها در سرطان دستگاه گوارش کم تر است.
چربی ها به دو طریق در رشد یا بروزسلول های سرطانی دخالت دارند: اول این که سلول های سرطانی نیازمند حضور چربی های LDL (Low Density Lipoprotein)برای رشد خود هستند. بنابراین غذاهایی که به پایین آوردن سطح چربی های LDLدر بدن کمک می کنند، مانع یا کاهنده ی رشد سلول هایسرطانی خواهند بود. دوم این که مصرف چربی ها باعث تحریک تولید صفرا می شود، زیرا وجود صفرا برای هضم چربی ها ضروری است. در این حالت اگر مقدار زیادی صفرا به داخل روده ها ترشح شود و به مدت طولانی در روده ها باقی بماند، بخشی از آن تبدیل به اسید آپلولیک(Apcholic Acid)می شود. این اسید،محرک رشد سلول های سرطانی است و به همین دلیل ادعا می شود مصرف زیاد چربی ها ممکن است در ایجاد بروز سرطان روده ی بزرگ نقش زیادی داشته باشد. در استفاده از چربی ها فقط کاهش یا محدودیت مصرف، هدف نیست،بلکه نوع چربی نیز اهمیت بسزاییدارد،یعنی باید چربی های مناسبی برای مصرف انتخاب شوند که به طور معمول از نوع چربی های اشباع نشده یا مایع باشند.

مصرف چربی های مناسب
براین اساس گفته شده است که بعضی چربی ها نمی توانند در ایجاد سرطان مؤثر باشند و حتی ممکن است تأثیرات ضد سرطانی نیز دارا باشند که از جمله می توان به این موارد اشاره کرد:
• چربی های غیراشباع موجود در غذاهای گیاهی مانند حبوبات.
• روغن هایی گیاهی که سرشار از چربی های غیر اشباع مونو هستند مانند روغن زیتون و روغن کانولا(canola)
• غذاهای دریایی مانند ماهی سالمون و تون که دارای مقادیر زیادی اسیدهای چری امگا3 هستند.
• روغن هایی که دارای مقداری اسیدهای چرب امگا3 در ان ها در مقایسه با اسیدهای چرب امگا6 بیشتر است ، مانند روغن بزرگ (بذرک)،روغن کانولا،روغن لوبیای سویا(هیدروژنه نشده)،گردو،روغن آفتاب گردان روغن کافیشه،روغن کنجد و روغن زیتون.

کاهش مصرف چربی
متخصصان علم تغذیه معتقدند که مصرف روزانه ی چربی باید تأمین کننده ی 20 درصد کالری مورد نیاز بدن باشد.یعنی اگر کالری مورد نیاز روزانه ی بدن را 2500کالری (kcal)در نظر بگیریم ،چربیباید 500 کالری را تأمین کند. از سوختن هر گرم چربی حدود 9کالری انرژی تولید می شود(500تقسیم بر 9،حدود55 گرم می شود) پس چربی مجاز برای مصرف 45 گرم خواهد بود.

برای پیشگیری از سرطان چه بخوریم؟
مصرف غذاهای حاوی آنتی اکسیدان
اغلب محققان بر تأثیر و نقش تعیین کننده بتاکاروتن،ویتامین c،ویتامین E و سلنیوم به عنوان بهترین آنتی اکسیدان ها در کاهش خطر بروز سرطان روده اتفاق نظر دارند. میوه و سبزی ها منابع اصلی و طبیعی آنتی اکسیدان ها در طبیعت هستند.
بتاکاروتن
بتاکاروتن با تقویت سیستم ایمنی بدن و آزاد کردن مواد شیمیایی خاص که عامل نابود کننده ی تومور(Tumor necrosis factor)نامیده می شود، به جنگ سرطان می رود و مانع رشد سلول هایی می شود که مستعد سرطانی شدن هستند.مقدار توصیه شده برای مصرف بتاکاروتن به عنوان ترکیبات ممانعت کننده از بروز سرطان،25-15 میلی گرم روزانه (حدود 30000 واحد)است.در یک رژیم غذایی متعادل ،همراه با سالاد و سبزیجات ،معمولاً این مقدار بتاکاروتن وارد بدن می شود.بهترین منابع بتاکاروتن عبارت اند از:سیب زمینی شیرین ،هویج،طالبی،گرمک،کدوتنبل،انواع کدوی خورشتی،اسفناج،کلم،انبه،فندوق و گریپ فروت قرمزکه برعکس گریپ فروت معمولی دارای مقدار قابل توجهی بتاکاروتن است. برای دست یابی به مقدار مناسب بتاکاروتن در غذای روزانه مصرف هریک از غذاهای زیرمی تواند برآورده کننده این نیاز باشد:
نصف سیب زمینی شیرین،یک قاچ کدوتنبل،دو عدد هویج،100گرم اسفناج پخته و دو عدد انبه.
بهترین منابع بتاکاروتن عبارت اند از:
1- هویج: یک هویج حاوی 4/4 میلی گرم بتاکاروتن است.
2- سیب زمینی شیرین : هر سیب زمینی شیرین با اندازه متوسط،حاوی 12میلی گرم بتاکاروتن است.
3- کدو: یک قاچ متوسط حاوی 4/2 میلی گرم بتاکاروتن است
لیکوپن،ماده ی مهم موجود در گوجه فرنگی نقش مهمی در جذب و استفاده ی بدن از بتاکاروتن دارد؛لذا مصرف گوجه فرنگی همراه با غذاهای حاوی بتاکاروتن باعث تقویت اثرات آن می شود. بر این اساس مصرف هویج و گوجه فرنگی با هم ،انتخابی عالی است.

منبع :سلامت نیوز