دید کلی
بیماری آلزایمر ۲ تا ۵ درصد اشخاص مسن را دربر میگیرد و گاهی هم بر اشخاص جوانتر حمله میکند. به نظر میرسد که بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپو کامپ که معمولا مقدار زیادی استیل کولین تولید میکنند بوجود میآید. سلولهای مغزی یا نرونهایی که آسیب دیدهاند پلاکهایی جمع میکنند و به تعداد زیادی میمیرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل میشوند به همین دلیل یکی از نشانههای اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهتیابی است. اما خاطرات رویدادهای دور معمولا کمتر آسیب میبینند.
علت بیماری
آلزایمر
نوعی بیماری ناهمگن از نظر ژنتیکی است که در تمام نژادها دیده میشود. ۵
درصد بیماران دچار بیماری خانوادگی با تظاهر زود هنگام ، ۱۵ – ۲۵ درصد دچار
بیماری خانوادگی با تظاهر دیررس ، ۷۵ درصد مبتلا به بیماری تک گیر
میباشند. ۱۰ درصد موارد آلزایمر خانوادگی ، توارث اتوزومی غالب و بقیه چند
عاملی را نشان میدهند.
مهمترین یافتههای شناختی بیماری آلزایمر ، رسوب دو پروتئین رشتهای پپتید بتاآمیلویید تاو در مغز میباشند. پپتید بتاآمیلویید که از پروتئین رمز گردانی شده توسط یکی از ژنهای مستعد کننده به بیماری آلزایمر خانوادگی بوجود میآید، در پلاکهای آمیلویید یا پیری در فضای
خارج سلولی مخ مبتلایان به آلزایمر یافت میشود. پلاکهای آمیلویید ، حاوی
پروتئینهای دیگر علاوه بر بتاآمیلویید میباشند. از جمله آپولیپو پروتئین E
که این هم توسط نوعی ژن مستعد کننده به آلزایمر (APOE) رمز گردانی میشود.
اشکال هیپر فسفریله پروتئین تاو (Tau) ، کلافهای نورو فیبریلاری را تشکیل
میدهند که برخلاف پلاکهای آمیلویید در داخل نورونهای آلزایمر یافت
میشوند. تاو یک پروتئین مرتبط با میکرو توبولهاست که بطور وافری در
نورونهای مغز بروز مییابد. این پروتئین ، تجمع و پایداری را که بر اثر
فسفوریلاسیون کاهش مییابد، تقویت میکند. تشکیل کلافههای و نورو
فیبریلازی تاو ظاهرا یکی از علل استحاله نورونی در بیماری آلزایمر است.
علائم بیماری
در اکثر موارد ، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی ۸ تا ۲۰ سال به تدریج رشد میکند. قربانی این بیماری ، ابتدا افت حافظه پیدا میکند و اغلب گم شدن حتی در خانه خود بیمار نیز پیش میآید. به مرور زمان ، بیمار جهتیابی خود را به شدت از دست میدهد، اشخاص و حتی اعضای خانواده خود را نمیشناسد، هیجانهای کودکانه نشان میدهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشیدن بر نمیآید.
پیشگیری مقدم بر درمان
سالمندانی که از بیماری آلزایمر یا از اختلالهای حافظهای سبک رنج
میبرند، میتوانند عادات خود را انطباق دهند. همه ما ، پیر و جوان
میتوانیم یک دفترچه یادداشت و یک مداد در جیب خود یا در کنار تلفن داشته
باشیم و پیامهای خود را خیلی راحت در آن بنویسیم. ما حتی میتوانیم یک
تقویم به همراه داشته باشیم و رویدادهای پیشبینی شده ، حتی کارهای روزمره
را در آن بنویسیم.
اشخاصی که از افت حافظه رنج میبرند، میتوانند روی روزهایی که سپری میشود
خط بکشند. میتوانند از داروهایی استفاده کنند که مقدار آنها برای هر روز
از هفته و ماه مشخص شده است. برقراری نظم روزانه و کمک گرفتن از وسایل کمک
حافظه بسیاری از سالمندانی را که توانایی تشکیل خاطرات تازه را ندارند از
دشواریهای حاد نجات دهد.
درمان
داروها
خیلی از داروهایی که برای مشکلات دیگر مورد استفاده قرار میگیرند میتوانند باعث گیجی یا خوابآلودگی شوند. این داروها را باید حتیالامکان قطع کرد. هماکنون داروهای زیاد دیگری تحت بررسی هستند. بعضی از آنها برای کنترل علایم آشفتگی مفید هستند. داروهای جدیدی که با نسخه پزشک تجویز میشوند ممکن است پیشرفت بیماری را در بعضی از بیماران به تأخیر اندازد.
فعالیت و رژیم غذایی
تا حدی که امکان دارد بیمار آلزایمری باید فعالیت خود را حفظ کند. با پیشرفت بیماری، نهایتا تمامی فعالیتها نیاز به نظارت خواهند داشت. رژیم غذایی عادی. نهایتاً بیمار برای غذا خوردن به کمک نیاز خواهد داشت.
آیا این بیماری حالت ارثی هم دارد؟
سن بالا ، سابقه خانوادگی ، جنس مونث بودن و سندرم داون ، مهمترین عوامل خطر ساز برای آلزایمر هستند. در جمعیتهای غربی ، خطر تجربی آلزایمر در سرتاسر عمر ، ۵ درصد است. اگر بیماران ، خویشاوند درجه اولی داشته باشند که آلزایمر در او پس از ۶۵ سالگی بروز کرده باشد، خطر نسبی ابتلای آنها ۳ – ۶ برابر ، افزایش مییابد. اگر بیماران خواهر یا برادری مبتلا به آلزایمر پیش از ۶۰ سالگی و نیز یک والد مبتلا باشند، خطر نسبی آنها ۷ – ۹ برابر میشود. آزمایش آپولیپوپروتئین A نوعی آزمایش تشخیصی کمکی است و نباید برای پیش بینی آلزایمر در بیماران بیعلامت استفاده شود. مبتلایان به سندرم داون ، افزایش خطر ابتلا به آلزایمر را نشان میدهند. پس از ۴۰ سالگی ، مبتلایان به سندرم داون ، همواره یافتههای آسیب شناختی عصبی آلزایمر را دارند و تقریبا ۵۰ درصد آنها ، دچار افت شناختی میشوند.
منبع:آلزایمر
4 اشتباه رایج در ورزش کردن
کلید رسیدن به تناسب اندام واقعی، تمرین منظم و مرتب است... درباره اینکه هدفتان از ورزش، لاغر شدن باشد یا به طور ایدهآل تناسب اندام پیدا کنید و سلامت خود را بهبود ببخشید، عقاید درست و غلطی هم وجود دارد. بر اساس توصیه کارشناسان، اشتباهات و واقعیات مرتبط با ورزش را گرد آوردهایم که اطلاع از آنها برای شما که ورزش میکنید مفید است. اشتباه اول: ورزش، مرا از شکم بزرگم خلاص میکند. واقعیت: هر کسی به گونهای اضافه وزن پیدا میکند، اما چاقی شکمی مشکل رایج آقایان است. حتی اگر ورزش کنید و دراز و نشست انجام دهید، شما برای از دست دادن چربی اطراف شکمتان به اندازه ی کافی کالری نمیسوزانید و نمیتوانید ماهیچههایی را که رشد کردهاند، ببینید. برای قامت صافتر و عضلات شکمیخوشایندتر، نیاز دارید که کالری کمتری مصرف کنید و بیشتر ورزش کنید. در حالی که ترکیبی از ورزشهای قلبی و استقامتی انجام میدهید، باید رژیم کمچربی و کم کربوهیدرات هم داشته باشید، اما به خاطر داشته باشید که هنوز به برخی ورزشهای شکمی نیاز دارید. اشتباه دوم: سریعترین راه برای ساخت ماهیچهها، تمرین بیشتر با وزنههای سبکتر است. واقعیت: اگر دنبال این هستید که سریعا عضلانی شوید، از قوانین زیر تبعیت کنید: وزنههای سنگینتر با تکرار کمتر، ماهیچههای شما را سریعتر عضلانی میکند. اگر فقط دنبال خوشهیکلی هستید، تکرار بیشتر با وزنه سبکتر نیز همان اثر را دارد که باعث بهبود قدرت ماهیچههایتان میشود. (وزنه سنگین وزنهای است که تنها برای هشت تکرار یا کمتر میتوانید استفاده کنید. وزنه سبک را میتوانید برای 12 تا 20 تکرار استفاده کنید). بهترین برنامه ی بدنسازی شامل ترکیبی از بالا بردن قدرت و استقامت بدن است. دلیل دیگر انجام هر دو تمرین این است که اگر همیشه از یک وزنه (سنگین یا سبک) با یک تکرار ثابت استفاده کنید، بدن شما عادت میکند و در نتیجه پیشرفت، کم یا حتی متوقف میشود. اشتباه سوم: مردم عادی به کلاس یوگا نمیروند. واقعیت: کسالت یکی از اصلیترین دلایل ترک ورزش است و هنوز اغلب مردم در مقابل رفتن به کلاس ورزشی مقاومت میکنند. علیرغم این واقعیت که کلاس های ورزشی بهترین روشهای فعال بودن هستند و امتیازات آنها تنها روانی نیست. وقتی یک ورزش را همیشه انجام دهید، ماهیچههایتان تناسب مییابند و شما به اوج میرسید. تغییر وزنههایی که بلند میکنید، ماهیچههایتان را تغییر میدهد و آنها را قویتر میسازد. روابط اجتماعی نیز بسیاری از مردم را از ترک ورزش باز میدارد. کسانی که فکر میکنند یوگا تنها برای خانمهای لاغر و کشیده است، دوباره فکر کنند. حتی یک جلسه در هفته، یوگا، کمک میکند تا بدنی انعطافپذیر داشته باشید، استرس را کاهش دهید و از صدمات و آسیبها پیشگیری کنید. (آیا نیاز به دلیل دارید؟ بسیاری از ورزشکاران آن را انجام دادهاند). اشتباه چهارم: سخت فعالیت کردن در پایان هفته، تناسب اندام را حفظ خواهد کرد. واقعیت: فعال بودن در آخر هفته برای کسانی که در طول هفته مشغول کار هستند، شاید برنامه خوبی به نظر برسد، اما این فکر که بدنتان را فقط برای چند ساعت وادار به تحرک و ورزش کنید تا یک هفته کم فعالیتی را جبران نماید، اشتباه است. این کار باعث آسیب رساندن به بدن نیز خواهد شد. اینکه آخر هفته بسکتبال بازی کنید، یا مسافتی طولانی را بدوید و یا بیش از حد ورزش کنید تا جبران استراحت در طول هفته را کرده باشید، هم غیرموثر و هم خطرناک است. شما نمیتوانید ماهیچهها، قلب یا ششهایتان را به طور موثر تمرین دهید و درد حاصل ممکن است باعث شود نتوانید روزها از رختخواب برخیزید. کلید رسیدن به تناسب اندام واقعی، تمرین منظم و مرتب است، حتی اگر این تمرین به اندازه ۳۰ دقیقه فعالیت در بیشتر روزهای هفته باشد. منبع : سایت سیمرغ |
برخی افراد تصور می کنند که یوگا شبیه ژیمناستیک است و
چون آنها مسن و دارای اندام نامتناسب و یا عضلات خشک هستند، نمی توانند
تمرینات یوگا را انجام دهند. اما حقیقت این است که شما هرگز برای بهبود
انعطاف پذیری بدن پیر نیستید.
برخی تمرینات یوگا با کشش مناسب عضله همراه هستند.
این تمرینات موجب آزاد شدن اسید لاکتیک تولید شده در عضلات می شوند و سبب
خشکی، فشار، درد و خستگی می گردند. همچنین یوگا حرکات مفاصل را افزایش داده
و موجب افزایش لغزندگی مفاصل و بهبود حرکات بدن می شود.
یوگا تنها
عضلات را تقویت نمی کند بلکه موجب قوی شدن همه بافت های نرم بدن از جمله
رباط ها، تاندون ها و بافت های اطراف ماهیچه می شود. صرف نظر از سطح
تمرینات، فواید این ورزش در مدت کوتاهی پدیدار می شود. در یک مطالعه مشخص
شد که بعد از 8 هفته از شروع تمرینات 35 درصد بهبودی در انعطاف پذیری تنه و
شانه ها مشاهده می شود.
یوگا و قدرت
برخی تمرینات
یوگا قدرتی بوده و به بهبود توانایی عضلات کمک می کنند. حرکات ایستاده موجب
افزایش قدرت عضله پشت ران و عضلات شکم می شوند.
یوگا به بهبود حالت بدن کمک می کند
با
افزایش انعطاف پذیری و قدرت، حالت بدن بهتر می شود. یکی دیگر از مزایای
یوگا افزایش آگاهی بدن است. به این معنی که در صورت خمیده شدن و قوز کردن،
شما سریع متوجه حالت بدن شده و آن را اصلاح می کنید.
یوگا تنفس را بهبود می بخشد
به
دلیل تنفس عمیق در حین تمرینات یوگا، ظرفیت ریه و توانایی ورزش افزایش می
یابد، اثرات آدرنالین (هورمون استرس) خنثی می شود و در نتیجه موجب تمدد
اعصاب وریلکسیشن می گردد. اما یوگا شامل تمرینات هوازی مانند دویدن و
دوچرخه سواری نیست.
یوگا یعنی کاهش استرس و افزایش آرامش
حتی
پس از اولین جلسه کلاس یوگا، شما قادرید کم شدن استرس را حس کنید. برخی
تمرینات یوگا شامل تکنیک های مدیتیشن است که موجب تنفس عمیق، تسلط بر ذهن و
توقف صدای ذهن که معمولا به دلیل استرس ایجاد می شود، می گردد.
خصوصیت
ضد استرس یوگا یک پاسخ بیوشیمیایی است. کاهش کاتکول آمین ها (هورمون هایی
که در پاسخ به استرس و توسط غدد آدرنال یا فوق کلیوی تولید می شوند) و کاهش
سطح واسطه های عصبی از جمله دوپامین، نور اپی نفرین و اپی نفرین در نتیجه
تمرینات یوگا ، موجب احساس آرامش می شود.
در برخی تحقیقات به ارتباط
بین یوگا و افزایش هورمون اکسی توسین اشاره شده است. این هورمون به نام
هورمون اعتماد وارتباط مشهور است وموجب افزایش آرامش و بهبود ارتباط با
دیگران می شود.
یوگا، تمرکز و خلق وخو
بهبود توانایی
تمرکز و خلق وخو از مزایای یوگا به شمار می رود. افرادی که یوگا کار می
کنند اغلب خوشحال به نظر می رسند و تمرکز ذهنی خوبی دارند. در تحقیقات
اخیر، اثرات یوگا بر افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته اند. این اثرات مثبت
به دلیل افزایش سطح اکسیژن مغز در نتیجه تمرینات یوگا است.
فواید یوگا برای قلب
یوگا
موجب کاهش فشار خون و آرام شدن ضربان قلب می شود که برای بیماران مبتلا به
پرفشاری خون، بیماری های قلبی- عروقی و سکته یک اثر درمانی به شمار می
رود. در مطالعات بیوشیمیایی، از یوگا به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان یاد
شده است که موجب کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون و همچنین تقویت سیستم
ایمنی می شود.
اثرات یوگا بر بیماری ها
اثرات درمانی
یوگا به خوبی مشخص شده اند. این ورزش موجب بهبود بیماری های مزمن از جمله
آسم، کمر درد، التهاب مفاصل، بی خوابی و MS می شود.
سایر مزایای یوگا
برخی
مطالعات نشان می دهند که یوگا اثرات مثبتی بر یادگیری و حافظه، کند شدن
روند پیری، افزایش اعتماد به نفس، بهبود روابط و ارتقای سطح انرژی دارد.
سردردهای گاهگاهی در اغلب مردم وجود داشته و اهمیتی ندارد ، ولی در صورتیکه روزهایی که سردرد دارید بیشتر از روزهایی باشد که سردرد ندارید ، ممکن است به نوعی از سردرد بنام سر درد روزانه مزمن دچار باشید .
درمان اولیه و قاطع همراه با پیگیری طولانی مدت بیمار می تواند موجب کاهش مدت ، شدت و دفعات حملات سردرد گردد .
بنابراین
در صورتیکه سردردها بیشتر از 15 روز در ماه وجود داشته و بیشتر از 3 ماه
سابقه چنین سردردهایی داشته باشید بایستی پیگیری پزشکی انجام گردد . در
صورتیکه نتیجه پیگیریها ، علت خاصی را نشان ندهد ، به این نوع سردرد ،
سردرد روزانه مزمن گویند . این سردردها با توجه به مدت حملات طبقه بندی می
گردند . سردردهایی که بیشتر از 4 ساعت طول بکشد به چهار نوع تقسیم می شوند :
1- میگرن مزمن
2- سردرد فشارنده مزمن ( Tensionیا عصبی )
3- سردرد روزانه مداوم
4- سردرد نیمه سرمداوم
1- سردرد میگرن مزمن :
این
نوع سردردها همان میگرنهای بدون علائم هشداردهنده aura) می باشند . این
سردردها اغلب یکطرفه و ضربان دار بوده و شدت متوسط تا شدید دارند و با
فعالیت فیزیکی بدتر می شود . تهوع ، استفراغ یا حساسیت به نور یا سر و
صدا نیز وجود دارد .این سردردها اغلب به داروهای تریپتان یا مشتقات ارگو
پاسخ می دهند .
2- سردردهای فشارنده مزمن (سردرد عصبی یا Tension):
این
سردردها ممکن است بصورت مداوم وجود داشته و یا حملات آن ساعتها بطول
انجامد .معمولا بدلیل مزمن شدن و پیشرفت سردردهای حمله ای Tension ایجاد می
شوند .این سردردها اغلب دوطرفه بوده و موجب درد خفیف تا متوسط گردیده و
اغلب غیر ضرباندار می باشد . معمولا بصورت فشارنده یا انقباض احساس می گردد
و توسط فعالیتهای فیزیکی بدتر نمی شود . گاها" حساسیت به نور و صدا و یا
تهوع خفیف هم وجود دارد .
3- سردرد روزانه جدید مداوم :
در این نوع
سردردها ، سردرد ظرف چند روز پیشرفت کرده و مستقر می گردد . در این حالت
سردرد همیشگی و مداوم می گردد . این سردردها اغلب دوطرفه و غیر ضرباندار
بوده و بصورت فشارنده یا انقباض احساس می گردد . اغلب موجب درد خفیف تا
متوسط گردیده و معمولا توسط فعالیتهای فیزیکی بدتر نمی شود ، معمولا حساسیت
به نور یا صدا و یا تهوع خفیف هم وجود دارد .
4- سردرد نیمه سر مداوم :
این سردردها یکطرفه بوده و همیشه در
همان طرف بروز می نماید . سردردها روزانه و مداوم بوده و زمان بدون سردرد
وجود ندارد . سردرد شدت متوسط داشته و ممکن است حملات شدید گاهگاهی هم وجود
داشته باشد . گاهی بقدری شدیدمی گردد که شبیه میگرن می گردد . این سردردها
به ایندومتاسین پاسخ می دهد .
ضمنا این سردرد حداقل موجب یک از موارد زیر می گردد :
- اشک ریزش یا قرمزی چشم در طرف مبتلا
- افتادگی پلک یا انقباض مردمک چشم
- احتقان بینی یا آبریزش بینی
چه موقعی بایستی به پزشک مراجعه نمود :
سردردهای
گاهگاهی شایع بوده و احتاج به ویزیت پزشک ندارند . ولی در صورتیکه موارد
زیر دیده شود بایستی این نوع سردرد ها را جدی گرفته و به پزشک مراجعه نمود :
- سردردها دو بار در هفته یا بیشتر اتفاق بیافتد
- مصرف تقریبا روزانه قرص مسکن جهت کنترل سردرد
- مصرف بیش از حد توصیه شده داروهای مسکن جهت رفع سردرد
- تغییر نمودن کیفیت سردردها
- بدتر شدن سردردها در طی یک دوره زمانی
ضمنا در صورتیکه موارد زیر دیده شود بایستی سریعا به پزشک مراجعه نمود :
- سردرد شدید ناگهانی
- همراه بودن با علایمی مثل تب ، سفت بودن گردن ، اختلال درک زمان و مکان ، تشنج ، دو بینی ، ضعف ، بیحسی یا اختلال تکلم
- متعاقب ضربه مغزی
- بدتر شدن سردرد با وجود استراحت و مصرف مسکن
علل سردرد روزانه مزمن :
علت
بسیاری از انواع آن هنوز کاملا شناخته شده نمی باشد ، ولی کاهش آستانه
پاسخ به درد یکی از علل محتمل می باشد . با این حال بایستی موراد زیر را
بعنوان علت ثانوی این نوع سردردها ، در نظر داشت .
- التهاب یا اختلال عروق خونی اطراف یا داخل مغز مثل سکته مغزی
- عفونتها مثل مننژیت
- کاهش یا افزایش بیش از اندازه فشار داخل جمجمه
- تومور مغزی
- ضربه مغزی
-
سردرد برگشتی : بسیاری از افراد بدلیل استفاده بیش از حد از مسکنها ، دچار
سردرد برگشتی ( rebound) می گردند و این به معنی ان است که در مواقع عدم
مصرف مسکن ، دچار سردرد می گردند و در حقیقت نوعی عادت به قرص مسکن ایجاد
شده است . لذا در صورتیکه بیشتر از 3 بار در هفته یا 9 بار در ماه از مسکن
استفاده می شود بابستی مواظب ایجاد سردرد برگشتی بود .
- عوامل خطرزا :
عواملی که موجب تشدید یا شروع سردرد های روزانه می گردند شامل :
- اضطراب
- افسردگی
- اختلال خواب
- چاقی
- خرخر
- مصرف بیش از حد کافئین
- مصرف بیش از حد مسکن
- وضعیت بد سر و گردن که موجب کشش مداوم عضلات و مفاصل آن نواحی می گردد
عوارض :
احتمال افسردگی ، اضطراب ، اختلالات خواب ، و دیگر اختلالات روانی وجود دارد .
آزمایشات :
در
صورتیکه پزشک با تاریخچه و معاینه بیمار به تشخیص نرسد و یا احتیاج به
اثبات تشخیص داشته باشد از آزمایشات خون یا ادرار و تصویر برداری شامل CT و
MRI کمک می گیرد .
درمان:
ابتدائا" بایستی علل ثانویه بررسی و در
صورت لزوم رفع شود که درمان علت موجب رفع سردردها نیز می شود . در مواردیکه
علت خاصی وجود ندارد ، تمرکز درمان بر روی پیشگیری از شروع سردرد می باشد .
درمان دارویی شامل :
ضد افسردگیها ، پروپرانولول ، داروهای ضد تشنج مثل ( گاباپنتین و والپروات) و تزریق بوتوکس می باشد .