1) تا زمانی که آب سرد مورد مصرف قرار می گیرد، فعالیت عضو کاهش می یابد و پس از قطع مصرف آب، قسمت هایی از بدن به حالت طبیعی برمی گردند و برای مدتی درجه حرارت از حد فعالیت بالاتر قرار می گیرد. پس از این مصارف باید قسمت هایی از بدن را ماساژ داد تا گردش خون تسریع شود.
کمپرس کیسه یخ یا آب سرد در سر از احتقان و هجوم خون در سر جلوگیری می کند که در برطرف ساختن سردرد و دردهای عصبی موثر است. استفاده از این کمپرس در قسمت های مختلف بدن اثرات زیر را به دنبال دارد:
اگر زیر بغل گذاشته شود، به منزله ی ضد احتقان برای تمام بازو خواهد بود.
اگر در خم آرنج قرار داده شود، درجه حرارت دست را پایین می آورد.
اگر در قسمت بالای پا گذاشته شود، ساق را در زیر زانو نیرو می دهد .
اگر روی زانو و پاشنه پا نهاده شود، اثر ضد احتقان پا خواهد داشت.
2) نوشیدن آب سرد و تنقیه با آب سرد، درجه حرارت را دربیماری های تب زا فرو می اندازد. آب سرد اگر برای سر و کف پا به کار رود، درجه حرارت عمومی را درتب ها پایین می آورد. گذاشتن پارچه ی آغشته به آب سرد و مرطوب روی شکم سبب فرو افتادن درجه حرارت به هنگام تب می گردد.
3) کاربرد آب داغ فعالیت حیاتی را تحریک می کند، ولی موجب رخوت و واکنش های بعدی می شود. پس از کاربرد آب داغ، قسمت هایی از بدن را باید با آب سرد مواجه کرد و با مالش ایجاد گرما کرد. استفاده از آب داغ، التهاب چشم ها را برطرف می سازد و سبب می شود که دردهای قولنج شکم، اسپاسم، کرامپ، درد و غیره در هر بخش از بدن ساکت شود. تنقیه با آب گرم به روده ها قوام می بخشد و یبوست را برطرف می کند، ولی خستگی مفرط را سبب می شود. استعمال آب داغ در پوست باعث اتساع سرخرگ ها و سیاهرگ ها و مجاری لنفاوی می شود.
حمام کامل با آب داغ حملات آسم را بهبود می بخشد. ابتدا دستگاه مرکزی را تحریک می کند و سپس به رخوت می اندازد، لذا بیمار ابتدا احساس برانگیختگی خواهد کرد، سپس کوفتگی.
گذاشتن موقت بطری آب داغ روی پوست موجب بالا رفتن گرمای بافت می شود. بطری آب داغ کاربردهای موثری دارد، از جمله زمانی که اعضای انتهایی بدن سرد شده باشند.
4) کاربرد متناوب آب داغ و سرد در پوست بسیار سودمند است. در این برنامه، مصرف آب سرد همواره آخر کار انجام می شود. دمای پوست ابتدا به طور قابل ملاحظه ای نسبت به درجه حرارت طبیعی افزایش پیدا می کند و پس از آن از طریق آب سرد پایین می آید.
این برنامه ی آب درمانی به دفعات با آب گرم شروع می شود و با آب سرد تمام می شود که با انواع ورزش ها مثل دمبل زدن، قدم زدن سریع و یا درافراد ناتوان با ماساژ بدن دنبال می شود. این شیوه ها همواره قدرت تغذیه را بدون بروز هر نوع اختلال بهبود می بخشد.
5) کاربرد آب ولرم ، همواره آثار نیکوبخشی دارد و برای کودکان، مردان جوان، زنان ظریف و افراد حساس مناسب است.
* مزایای آب درمانی نسبت به سایر روش های درمانی
1) درمان بیماری های انسان با آب، بسیار ساده و طبیعی است.
2) روش درمان زیاد دشوار نیست.
3) کاملا بی ضرر است و آثار بدی بر جا نمی گذارد.
4) آثار مسمومیت به همراه ندارد و نیازی به داروهای سمی نیست.
5) ارزان ترین وسیله است و درهمه جا به راحتی به دست می آید.
6) هضم را بهبود می بخشد و یبوست را که منشاء بروز اغلب بیماری هاست برطرف می کند.
7) خواب طبیعی را برقرار می سازد و مغز و بدن را تقویت می بخشد.
8) بی درد است و درد را به سهولت تسکین می دهد.
9) درمان آن اساسی و ریشه ای است.
منبع : آکاایران
|
4 اشتباه رایج در ورزش کردن
کلید رسیدن به تناسب اندام واقعی، تمرین منظم و مرتب است... درباره اینکه هدفتان از ورزش، لاغر شدن باشد یا به طور ایده‌آل تناسب اندام پیدا کنید و سلامت خود را بهبود ببخشید، عقاید درست و غلطی هم وجود دارد. بر اساس توصیه کارشناسان، اشتباهات و واقعیات مرتبط با ورزش را گرد آورده‌ایم که اطلاع از آنها برای شما که ورزش می‌کنید مفید است. اشتباه اول: ورزش، مرا از شکم بزرگم خلاص می‌کند. واقعیت: هر کسی به گونه‌ای اضافه وزن پیدا می‌کند، اما چاقی شکمی مشکل رایج آقایان است. حتی اگر ورزش کنید و دراز و نشست انجام دهید، شما برای از دست دادن چربی اطراف شکم‌تان به اندازه ی کافی کالری نمی‌سوزانید و نمی‌توانید ماهیچه‌هایی را که رشد کرده‌اند، ببینید. برای قامت صاف‌تر و عضلات شکمی‌خوشایندتر، نیاز دارید که کالری کمتری مصرف کنید و بیشتر ورزش کنید. در حالی که ترکیبی از ورزش‌های قلبی و استقامتی انجام می‌دهید، باید رژیم کم‌چربی و کم کربوهیدرات هم داشته باشید، اما به خاطر داشته باشید که هنوز به برخی ورزش‌های شکمی نیاز دارید. اشتباه دوم: سریع‌ترین راه برای ساخت ماهیچه‌ها، تمرین بیشتر با وزنه‌های سبک‌تر است. واقعیت: اگر دنبال این هستید که سریعا عضلانی شوید، از قوانین زیر تبعیت کنید: وزنه‌های سنگین‌تر با تکرار کمتر، ماهیچه‌های شما را سریعتر عضلانی می‌کند. اگر فقط دنبال خوش‌هیکلی هستید، تکرار بیشتر با وزنه سبک‌تر نیز همان اثر را دارد که باعث بهبود قدرت ماهیچه‌هایتان می‌شود. (وزنه سنگین وزنه‌ای است که تنها برای هشت تکرار یا کمتر می‌توانید استفاده کنید. وزنه سبک را می‌توانید برای 12 تا 20 تکرار استفاده کنید). بهترین برنامه ی بدن‌سازی شامل ترکیبی از بالا بردن قدرت و استقامت بدن است. دلیل دیگر انجام هر دو تمرین این است که اگر همیشه از یک وزنه (سنگین یا سبک) با یک تکرار ثابت استفاده کنید، بدن شما عادت می‌کند و در نتیجه پیشرفت، کم یا حتی متوقف می‌شود. اشتباه سوم: مردم عادی به کلاس یوگا نمی‌روند. واقعیت: کسالت یکی از اصلی‌ترین دلایل ترک ورزش است و هنوز اغلب مردم در مقابل رفتن به کلاس ورزشی مقاومت می‌کنند. علی‌رغم این واقعیت که کلاس های ورزشی بهترین روش‌های فعال بودن هستند و امتیازات آنها تنها روانی نیست. وقتی یک ورزش را همیشه انجام دهید، ماهیچه‌هایتان تناسب می‌یابند و شما به اوج می‌رسید. تغییر وزنه‌هایی که بلند می‌کنید، ماهیچه‌هایتان را تغییر می‌دهد و آنها را قوی‌تر می‌سازد. روابط اجتماعی نیز بسیاری از مردم را از ترک ورزش باز می‌دارد. کسانی که فکر می‌کنند یوگا تنها برای خانم‌های لاغر و کشیده است، دوباره فکر کنند. حتی یک جلسه در هفته، یوگا، کمک می‌کند تا بدنی انعطاف‌پذیر داشته باشید، استرس را کاهش دهید و از صدمات و آسیب‌ها پیشگیری کنید. (آیا نیاز به دلیل دارید؟ بسیاری از ورزشکاران آن را انجام داده‌اند). اشتباه چهارم: سخت فعالیت کردن در پایان هفته، تناسب اندام را حفظ خواهد کرد. واقعیت: فعال بودن در آخر هفته برای کسانی که در طول هفته مشغول کار هستند، شاید برنامه خوبی به نظر برسد، اما این فکر که بدن‌تان را فقط برای چند ساعت وادار به تحرک و ورزش کنید تا یک هفته کم فعالیتی را جبران نماید، اشتباه است. این کار باعث آسیب رساندن به بدن نیز خواهد شد. اینکه آخر هفته بسکتبال بازی کنید، یا مسافتی طولانی را بدوید و یا بیش از حد ورزش کنید تا جبران استراحت در طول هفته را کرده باشید، هم غیرموثر و هم خطرناک است. شما نمی‌توانید ماهیچه‌ها، قلب یا شش‌هایتان را به طور موثر تمرین دهید و درد حاصل ممکن است باعث شود نتوانید روزها از رخت‌خواب برخیزید. کلید رسیدن به تناسب اندام واقعی، تمرین منظم و مرتب است، حتی اگر این تمرین به اندازه ۳۰ دقیقه فعالیت در بیشتر روزهای هفته باشد. منبع : سایت سیمرغ | ||
برخی افراد تصور می کنند که یوگا شبیه ژیمناستیک است و
چون آنها مسن و دارای اندام نامتناسب و یا عضلات خشک هستند، نمی توانند
تمرینات یوگا را انجام دهند. اما حقیقت این است که شما هرگز برای بهبود
انعطاف پذیری بدن پیر نیستید.
برخی تمرینات یوگا با کشش مناسب عضله همراه هستند.
این تمرینات موجب آزاد شدن اسید لاکتیک تولید شده در عضلات می شوند و سبب
خشکی، فشار، درد و خستگی می گردند. همچنین یوگا حرکات مفاصل را افزایش داده
و موجب افزایش لغزندگی مفاصل و بهبود حرکات بدن می شود.
یوگا تنها
عضلات را تقویت نمی کند بلکه موجب قوی شدن همه بافت های نرم بدن از جمله
رباط ها، تاندون ها و بافت های اطراف ماهیچه می شود. صرف نظر از سطح
تمرینات، فواید این ورزش در مدت کوتاهی پدیدار می شود. در یک مطالعه مشخص
شد که بعد از 8 هفته از شروع تمرینات 35 درصد بهبودی در انعطاف پذیری تنه و
شانه ها مشاهده می شود.
یوگا و قدرت
برخی تمرینات
یوگا قدرتی بوده و به بهبود توانایی عضلات کمک می کنند. حرکات ایستاده موجب
افزایش قدرت عضله پشت ران و عضلات شکم می شوند.
یوگا به بهبود حالت بدن کمک می کند
با
افزایش انعطاف پذیری و قدرت، حالت بدن بهتر می شود. یکی دیگر از مزایای
یوگا افزایش آگاهی بدن است. به این معنی که در صورت خمیده شدن و قوز کردن،
شما سریع متوجه حالت بدن شده و آن را اصلاح می کنید.
یوگا تنفس را بهبود می بخشد
به
دلیل تنفس عمیق در حین تمرینات یوگا، ظرفیت ریه و توانایی ورزش افزایش می
یابد، اثرات آدرنالین (هورمون استرس) خنثی می شود و در نتیجه موجب تمدد
اعصاب وریلکسیشن می گردد. اما یوگا شامل تمرینات هوازی مانند دویدن و
دوچرخه سواری نیست.
یوگا یعنی کاهش استرس و افزایش آرامش
حتی
پس از اولین جلسه کلاس یوگا، شما قادرید کم شدن استرس را حس کنید. برخی
تمرینات یوگا شامل تکنیک های مدیتیشن است که موجب تنفس عمیق، تسلط بر ذهن و
توقف صدای ذهن که معمولا به دلیل استرس ایجاد می شود، می گردد.
خصوصیت
ضد استرس یوگا یک پاسخ بیوشیمیایی است. کاهش کاتکول آمین ها (هورمون هایی
که در پاسخ به استرس و توسط غدد آدرنال یا فوق کلیوی تولید می شوند) و کاهش
سطح واسطه های عصبی از جمله دوپامین، نور اپی نفرین و اپی نفرین در نتیجه
تمرینات یوگا ، موجب احساس آرامش می شود.
در برخی تحقیقات به ارتباط
بین یوگا و افزایش هورمون اکسی توسین اشاره شده است. این هورمون به نام
هورمون اعتماد وارتباط مشهور است وموجب افزایش آرامش و بهبود ارتباط با
دیگران می شود.
یوگا، تمرکز و خلق وخو
بهبود توانایی
تمرکز و خلق وخو از مزایای یوگا به شمار می رود. افرادی که یوگا کار می
کنند اغلب خوشحال به نظر می رسند و تمرکز ذهنی خوبی دارند. در تحقیقات
اخیر، اثرات یوگا بر افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته اند. این اثرات مثبت
به دلیل افزایش سطح اکسیژن مغز در نتیجه تمرینات یوگا است.
فواید یوگا برای قلب
یوگا
موجب کاهش فشار خون و آرام شدن ضربان قلب می شود که برای بیماران مبتلا به
پرفشاری خون، بیماری های قلبی- عروقی و سکته یک اثر درمانی به شمار می
رود. در مطالعات بیوشیمیایی، از یوگا به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان یاد
شده است که موجب کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون و همچنین تقویت سیستم
ایمنی می شود.
اثرات یوگا بر بیماری ها
اثرات درمانی
یوگا به خوبی مشخص شده اند. این ورزش موجب بهبود بیماری های مزمن از جمله
آسم، کمر درد، التهاب مفاصل، بی خوابی و MS می شود.
سایر مزایای یوگا
برخی
مطالعات نشان می دهند که یوگا اثرات مثبتی بر یادگیری و حافظه، کند شدن
روند پیری، افزایش اعتماد به نفس، بهبود روابط و ارتقای سطح انرژی دارد.
برای تسکین درد گاهی سرما و گاهی هم گرما موثر است. مثلا وقتی مچ پای‌تان پیچ می‌خورد ممکن است بلافاصله سراغ فریزر بروید و یک قالب یخ یا بسته سبزی یخ‌زده را بردارید و روی مچ پای‌تان بگذارید تا درد کم شود یا به توصیه یک پزشک با گذاشتن یک بالشتک گرم روی شانه اسپاسم کرده و گرفته خود درد آن را کم کنید اما وقتی ساق پای شما بعد از یک پیاده‌روی طولانی درد گرفت چه باید کرد؟ یا وقتی با برداشتن چیزی سنگین از روی زمین عضلات‌تان کش می‌آید و دردناک می‌شود چه روشی بهتر است؟
به شیوه روانشناسی دردتان را کم کنید
به گزارش نیک صالحی به نقل از مجله سیب سبز ؛ با یک بالشتک گرم یا یک کیسه یخ نمی‌توان مچ پای رگ به رگ شده یا تاندون پاره شده را درمان کرد اما گرم‌کردن و سرد‌کردن به موقع باعث می‌شود که این نوع از آسیب‌های جزئی سریعتر بهبود پیدا کرده و درد موضعی شما کمتر شود. بهتر است بدانید به عقیده دکتر سانو آهلووالیا، رئیس بخش جراحی ارتوپدی در مرکز پزشکی سدارنیویورک، این کار بسیار اهمیت دارد چون وقتی درد شما کم شود و حال‌تان بهتر باشد بهبود عضو آسیب‌دیده هم سریعتر اتفاق می‌افتد. این مسئله ممکن است دلیل روانشناسی داشته باشد؛ که البته بدون شک عوامل فیزیولوژیکی هم در آن دخالت دارند چراکه وقتی درد کمتر شود می‌توانید حرکت کنید و خون بیشتری به سمت محل آسیب‌دیده جریان پیدا می‌کند. پس باید بدانید چه موقع کیسه یخ را در محل آسیب بگذارید و کی از بالشتک گرم استفاده کنید.
وقتی باید کیسه‌ای یخ از فریزر بیرون بیاورید
به گفته دکتر میکل چاتنوری، متخصص فیزیوتراپی، یخ به سرعت رگ‌های خونی موجود در پوست و بافت‌های زیرین آن را تنگ کرده و جریان خون را کند می‌کند که باعث کم‌شدن سرعت عکس‌العمل‌های شیمیایی مثل ایجاد ورم و التهاب در آن قسمت می‌شود. برای اینکه سرد‌کردن ضرری نرساند می‌توانید از یک بسته یخ خرد شده یا سبزیجات یخ زده استفاده کنید و آن را هر یک تا 2 ساعت به مدت 20 دقیقه روی قسمت آسیب‌دیده بگذارید. بهتر است برای جلوگیری از سرمازدگی یک حوله نمدار یا یک دستمال آشپزخانه را بین یخ و پوست خود قرار دهید. یادتان باشد اگر از یک بسته سبزیجات یخ‌زده استفاده کردید دیگر برای مصرف خوراکی آن را داخل فریزر نگذارید چراکه وقتی یخ سبزیجات باز می‌شود و دوباره یخ می‌زند ارزش غذایی خود را از دست می‌دهد.
بلافاصله بعد از یک ورزش سنگین ...
یادتان باشد استفاده از کیسه یخ بلافاصله بعد از یک ورزش سنگین که احساس می‌کنید فشار زیادی به عضلات شما آمده، می‌تواند مانع گرفتگی و درد عضلات شود. زمانی که محل آسیب‌دیده بسیار گرم است: گرمای شدید ناحیه آسیب‌دیده به‌دلیل ایجاد عفونت یا التهاب است که با سرد‌کردن آن می‌توانید جلوی گسترش عفونت یا ورم را تا حدود زیادی بگیرید.
گرم‌بودن بیش از حد شکم در زمان حاملگی: بهتر است بدانید که گرمای زیاد ناحیه شکم در دوران حاملگی می‌تواند به جنین آسیب برساند و حتی ممکن است باعث نقص جنین شود؛ پس بهتر است بعد از مشورت با پزشک شکم خود را خنک کنید.
در این شرایط از کیسه یخ استفاده کنید
24 تا 48 ساعت اول بعد از آسیب‌دیدگی: دکتر آهلووالیا معتقد است چه قوزک پای شما رگ به رگ شده باشد و چه عضلات‌تان کش آمده باشد، استفاده از یخ در ساعات اولیه آسیب‌دیدگی از التهاب و ورم موضعی جلوگیری می‌کند یک متخصص فیزیوتراپی به نام دکتر هتلر هم معتقد است اگر در ساعات اولیه توسط کیسه یخ جلوی التهاب را نگیرید، درد و ورم شدید باعث ضعیف‌شدن شما شده و حرکت را برای‌تان مشکل خواهد کرد.
اما چه موقع باید سراغ گرم‌کردن برویم
گرما دقیقا برعکس سرما عمل می‌کند. یعنی با باز‌کردن رگ‌های خونی جریان خون را افزایش داده و باعث انتقال سریعتر مواد ترمیم‌کننده و مغذی به ناحیه آسیب‌دیده می‌شود که می‌توانند یک ماهیچه منقبض و دردناک را به حالت عادی دربیاورند. همچنین به گفته دکتر هتلر گرم‌کردن محل آسیب‌دیده با تغییر پیام‌هایی که گیرنده‌های عصبی به مغز می‌فرستند باعث کاهش درد می‌شود. شما می‌توانید از یک بالشتک گرم نمدار که مدتی در آب گرم قرار داده‌اید یا یک بالشتک برقی یا بسته‌هایی مثل پاپ‌کورن که در مایکروویو گرم و باز می‌شوند استفاده کنید. یادتان باشد که برای جلوگیری از سوختگی در ابتدا پوست خود را با یک حوله یا پارچه بپوشانید. گرم‌کردن موضعی را بیش از 20 دقیقه ادامه ندهید و بگذارید پوست شما بعد از این زمان کاملا خنک شود. طبق توصیه دکتر هتلر هیچ‌وقت زمانی که خواب هستید از بالشتک گرم استفاده نکنید.
در این شرایط از بالشتک گرم استفاده کنید:
یک تا 2 روز بعد از یک ورزش سنگین، البته در این زمان می‌توانید به‌جای گرم‌کردن با یک وسیله به پیاده‌روی بروید تا تمام عضلات شما به‌طور طبیعی گرم شوند.
برای دردهای مزمن مثل کمردرد:
به گفته دکتر آهلووالیا، وان یا دوش آب گرم به‌خصوص برای رفع انقباض عضلاتی که به مدت طولانی منقبض بوده‌اند، بسیار مفید است.
چند روز بعد از آسیب‌دیدگی
بعد از گذشت چند روز ورم موضعی کم می‌شود و گرم‌کردن جریان خون را افزایش داده و باعث رساندن مواد ترمیم‌کننده و مغذی به ناحیه آسیب‌دیده می‌شود که نتیجه آن بهبود سریعتر آسیب‌دیدگی است. البته به گفته دکتر هتلر زمان مشخصی برای شروع گرم‌کردن وجود ندارد. اگر همچنان سرد کردن درد شما را کم می‌کند به این کار ادامه دهید اما اگر سرد‌کردن دیگر اثری روی موضع دردناک ندارد گرم‌کردن را شروع کنید.
منبع : نیک صالحی
با این تعریف از رشد، اکنون به بررسی رشد جسمانی، شناختی، عاطفی واخلاقی کودک از تولد تا اواخر کودکی ۱۲-۱۱ سالگی می پردازیم.
الف) رشد از تولد تا پایان کودکی
دوره ی نوزادی حدود یکی دوهفته اول زندگی است. دراین مدت نوزاد خود را با اوضاع جدید زندگی سازگار می کند وبا وجود آنکه وابستگی مستقیم جسمانی او با مادر قطع می شود، برای رفع بسیاری از نیازهای خود وابسته به او باقی می مانند. نوزاد انسان در ابتدا نمی تواند ازخود مراقبت کند وبرای زنده ماندن و حفظ تعادل محیط داخلی نیازمند به دیگران است.
البته بدیهی است که نوزاد برای سازگارشدن با محیط قابلیت های بسیاری دارد، او می تواند ببیند، بشنود، نسبتا به بو ومزه واکنش نشان می دهد و نسبت به درد، لمس وتغییر جا از خود حساسیت هایی بروز می دهد.
درطی این دوره حرکات نوزاد کاملا ناهماهنگ
است وانرژی بسیاری صرف آن می شود. دربیشتر بازتابهای نوزاد، تمام تنه
وپاها به حرکت در می آید. حرکت سر، در مقایسه با بدن بسیار کم است. حرکات
اختصاصی که به قسمت های محدود مربوط می شود، بیشتر بازتابی است.
در دوره جنینی، بیشتر حرکات بدن جنین، بازتابی وتابع فعالیت نخاع شوکی
وساقه مغز است. اهمیت بازتاب ها در ابتدا بسیار حیاتی است. زیرا زندگی
نوزاد بدان وابسته است. اما با رشد کودک وسیستم عصبی او اهمیت این بازتاب
ها رفته رفته کم می شود.
دستگاه عصبی انسان به اعتقاد عصب شناسان به سه شکل فعالیت می کند:
۱ -فعالیت های ساده بازتابی در سطح نخاع شوکی وساقه ی مغز.
۲- فعالیت های کمی پیچیده تر مانند راه رفتن و ایستادن وغیره که با کمک مخچه وپل مغز صورت می گیرد.
۳- فعالیت های پیچیده مانند ادراک، حافظه و تفکر که با کمک قشر مغز ودستگاه ارتباطی پیچیده ی مغز انجام می شود.
براین اساس، رفتارهای نوزاد در ابتدا با کمک ساقه های مغز کنترل می شود، نه
به وسیله ی کرتکس. ساقه ی مغز درقشر زیرمغز(کرتکس) قرار دارد وشامل قسمت
هایی است که مسئول انجام زیستی اساسی مانند تنفس و بازتاب ها است.
در طی این دوره نوزاد نیازهای اساسی از قبیل اکسیژن، غذا وخواب را دارا است که اطرافیان برای وی تهیه می کنند.
رشد جسمانی
با توجه به دگرگونی بسیار دراندازه های بدنی نوزادان در هنگام تولد و میزان رشد آنها، استفاده از میانگین یا فرم فقط یک تصویر کلی از رشد به دست می دهد. بطور متوسط وزن یک نوزاد طبیعی که پس از دوره ی کامل حاملگی به دنیا آمده است، در لحظه تولد، حدود سه تا سه ونیم کیلوگرم و قد او به طور متوسط بین ۵۰ -۴۸ سانتی متر است.
وزن نوزاد طبیعی برای سازگار شدن با محیط در ده روز اول تا سیصدگرم وزن خود را ازدست می دهد. اگر مقدار انرژی را که نوزاد در رویارویی با محرک های مختلف از دست می دهد، درنظر بگیریم، از دست دادن وزن تعجب آور نخواهد بود. کمبود وزن از هفته دوم جبران می شود واز زمانی که کودک بتواند به خوبی شیر بخورد وآن را هضم کند، بروزنش اضافه می شود تا اینکه در ۶ ماهگی وزنش به دوبرابر وزن هنگام تولد می رسد، تا حدود ۱ سالگی وزن کودک تقریبا به سه برابر وزن وی هنگام تولد می رسد وسرانجام وزن وی در پایان ۲ سالگی به حدود ۱۴ برابر وزن هنگام تولد ۱۲ – کیلوگرم – خواهد رسید. سرعت رشد وزن درهر سال اول زندگی وهمچنین در دوران بلوغ به حداکثر خود می رسد.
قد
تغییرات قد نیز مانند وزن قابل توجه است. رشد سر در دوسال اول زندگی در مقایسه با قد و وزن کودک کندتر است.
اگرچه بین کودکان همسن ازنظر قد تفاوت وجود دارد ولی نمونه ای یافت می شود که تمام کودکان در آن حدود، با یکدیگر مشترک هستند. قد نوزاد هنگام تولد۴۰ تا۴۵ سانتی متر است. پس از چهارماه اول تولد، قد نوزاد به طور متوسط از ۵۷ تا۶۰ سانتی متر، در۸ ماهگی بین ۶۰ تا۶۸ سانتی متر ودر ۱ سالگی ۶۸ تا۷۳ سانتی متر است. در۲ سالگی این میزان به ۷۸ تا۸۳ سانتی متر افزایش می یابد.
مشخصه اولین سال زندگی کودک رشد جسمانی سریع اوست. کودکان سالمی که خوب تغذیه شده اند، از تولد تا ۱سالگی ۵۰درصد به قدشان و ۲۰۰درصد به وزنشان اضافه می شود. میزان رشد در شش ماهه اول زندگی سریعتر از بقیه ی سال های زندگی است ولی همه ی قسمت های بدن به یک میزان رشد نمی کنند ولزوما هیچ رابطه ای بین رشد اندازه ی سر و رشد ماهیچه ها وجود ندارد.
رشد دندان ها
بعداز تولد نوزاد و مدتها قبل ازاینکه دندانها نمایان شود، دندانها در لثه وجود دارد، نخستین دندان کودک حدود ۶ ماهگی تا ۸ ماهگی بیرون می آید. البته دندان پیشین در فک تحتانی و سپس در فک فوقانی چهار دندان پیشین می روید. اولین دندان آسیا بین ۱ تا ۱/۵ سالگی و دندانهای طرفی بین ۱/۵ تا ۲ سالگی می روید بطوریکه کودک درپایان سال دوم جمعا بیست دندان خواهد داشت. زمان رویش دندانها در کودکان باهم فرق می کند ودیریا زود درآمدن دندان ها هیچ ارتباطی با کم هوشی یا با هوشی کودک ندارد.
نشستن
حدود سه ماه طول می کشد تا عضلات گردن قوی شده، کودک بتواند سرخود را راست نگه دارد، همچنین درسه ماه اول زندگی، رشته های عصبی زیادی از میلین پوشیده می شود که قادر به حرکت بهتر تحریکات عصبی هستند. کودک به طور متوسط می تواند در ۵ ماهگی با کمک دیگران به مدت یک دقیقه بنشیند. البته هیچگاه نباید کودک را مجبور به نشستن کرد، مگر وقتی که ستون فقرات او طاقت نگهداری بدن را داشته باشد. کودک در ۷-۸ ماهگی می تواند بدون کمک دیگران یا در ۹ ماهگی به تنهایی در ده دقیقه یا حتی بیشتر بنشیند.
خزیدن
گرچه درمورد سنی که کودکان به مراحل مختلف خزیدن می رسند، تفاوت های فردی بسیاری وجود دارد، اما معمولا کودکان مراتب یکسانی را طی می کنند. کودک دربین ماههای سوم وششم زندگی با حرکات متقاطع سینه خیز می رود. این حرکات برفعالیت پل مغز ومغز میانی متکی است. او دربین ماه های ششم و نهم زندگی سینه را بلند می کند وچهاردست وپا راه می رود. این حرکات برفعالیت مغز میانی ونیمکره مغز ومخچه متکی است. دربین ماه های نهم و پانزدهم کودک بتدریج می ایستد و راه رفتن آغاز می شود.
ایستادن و راه رفتن
راه رفتن آثار بسیار چشمگیری بررشد کودک دارد وتحول عمیقی در زندگی او بوجود می آورد. توانایی راه رفتن به طور مستقل، به تدریج بعداز پیشرفت های مقدماتی خزیدن، ایستادن ومانند اینها شکل می گیرد. کودک اولین بار در ۸ تا ۹ ماهگی می تواند با گرفتن صندلی و… بایستد. دراین مرحله کودک قادر به نشستن از حالت ایستاده نیست ونیازمند کمک است. کودک ۱ساله می تواند تا چند قدم راه برود، ولی برای کسب مهارت در راه رفتن فرصت لازم است. در۱۸ ماهگی، کودک می تواند از پله بالا و پایین برود. پایین آمدن از پله ها دیرتر حاصل می شود. در ۲ سالگی توانایی دویدن حاصل می شود ودر مهارت های حرکتی، پیشرفت های چشمگیری حاصل می شود.
ابتدای تولد: بیشتر اوقات خوابیده است می تواند شیر بخورد با هر چیز ناراحت کننده ای گریه می کند.
۶هفتگی:
اشیا؛ را نگاه می کند. وقتی با او صحبت می کنیم شروع به تبسم می کند. روی شکم می خوابد. وقتی او را از حالت خوابیده می نشانیم، گردن خود را نمی تواند راست بگیرد (گردن نمی گیرد)
۳ماهگی:
خود به خود می خندد. چیز متحرک را با چشم دنبال می کند. گردن می گیرد. وقتی چیزی در دست او می گذارید آنرا می گیرد.
۶ماهگی:
با کمک می نشیند. چیزی را از دست به دست دیگر می دهد.
۹ماهگی:
به خوبی می نشیند. می خزد و تلاش می کند که بایستد و ماما و بابا میگوید. با دست بای بای می کند. بطری شیر خود را می تواند با دست بگیرد و نگه دارد.
یک سالگی:
وقتی دست او را می گیرید راه می رود. چند کلمه می گوید. کمک می کند تا به او لباس بپوشانید.
۱۸ ماهگی:
خوب راه می رود. از پله ها بالا می رود. کتاب را به صورت چند برگی چند برگ ورق می زند (البته پاره هم می کند.) می تواند حدود ۱۰ کلمه را بگوید تا اندازه ای خودش غذا می خورد.
دو سالگی:
خوب می دود به تنهایی از پله ها بالا و پایین می رود. کتاب را یک برگ یک برگ ورق می زند. لباسهای ساده را خودش می پوشد و جملات دو یا سه کلمه ای می سازد. نیاز به دستشوئی را می گوید.
۳ سالگی:
سه چرخه سوار می شود. خودش لباس می پوشد ولی دکمه ها را نمی تواند ببندد. تا ۱۰ شماره می شمارد کلمات جمع را می تواند بکار برد. سئوال می کند. خودش غذا می خورد.
۴سالگی:
با پاهای متناوب از پله ها بالا و پایین می رود (قبلا“ یک پا یک پا این کار را می کرده است.) یک توپ را می تواند بالا بیندازد روی یک پا می ایستد (لی لی می کند.) یک رنگ را حد اقل می شناسد. دست و صورت خود را خودش می شوید. برای شستشو در دستشوئی کمک می گیرد.
۵ سالگی:
از شکل یک مثلث می تواند کپی کند و آنرا رسم کند. توپ را می گیرد و پرت می کند، چهار رنگ را می شناسد. بدون کمک لباسهایش را می پوشد و درمی آورد.
منبع : پزشکان بدون مرز