آرتروز زانو و درمان آن

شایع ترین بیماری  مفاصل ، مشکلات مربوط به مفصل زانو می باشد .زانو در زمره مفاصل بزرگ بدن و تحمل کننده وزن می باشد و به همین علت است که بیشتر از مفاصل دیگر دچار آسیب ، ساییدگی و آرتروز می شود . این مشکلات به خصوص در سالمندان ، ورزشکاران و افرادای که به مدت طولانی روی پا می ایستند بیشتر نمود دارد .

زانو درد

آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که پیشرونده و مزمن می باشد.از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز نام برده می شود .

۱- ضربه و تصادفات
۲- پارگی تاندون های (لیگامان های) اطراف مفصل زانو مثلا پارگی رباط های صلیبی یا منیسک ها
۳- شکستگی های کشکک و شکستگی های درون مفصل زانو
۴- بیماری کندرومالاسی پاتلا (نرم شدن غضروف مفصل کشککـ)
۵- پای پرانتزی یا ضربدری
۶- استفاده بیش از حد از زانو در شغل هایی که با ایستادن زیاد همراه است
۷- آسیب های ورزشی
۸- چاقی
۹- ژنتیک

علائم آرتروز زانو

۱- درد

۲- تورم

۳- خشکی صبحگاهی

۴- کاهش دامنه حرکتی

۵- ضعف عضلانی

۶- تغییر شکل مفصل

برای درمان آرتروز ورزش‌های خاصی برای بیمار تجویز می‌گردد زیرا حفظ تحرک مفصل و تقویت عضلات، از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کند.

اکثرا افرادی که به آرتروز مبتلا می‌شوند چاق هستند و برای درمان ابتدا باید یک برنامه کاهش وزن را داشته باشند. همچنین این افراد باید از ایستادن طولانی و نشستن با زانوهای خم و بالا و پایین رفتن از پله‌کان پرهیز کنند.

آرتروز زانو

درمان آرتروز زانو :

در مورد درمان روشهای مختلفی وجود دارد که اکثرا در ترکیب بایکدیگر موثر می باشند :

۱-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

۲- تزریق داخل مفصلی داروهای غضروف ساز ، پلاکت غنی شده (PRP) ، کورتیکواسترویید(کورتون)

۳-فیزیوتراپی جهت افزایش دامنه حرکتی زانو ،‌ بهبود درد و کاهش التهاب مفصل

۴-طب سوزنی جهت کاهش درد و التهاب زانو

۵-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو ه با تقویت آنها میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد . نوع تمرین های ورزشی تقویتی و شدت  و مدت آن زیر نظر متخصص طب فیزیکی و توانبخشی تعیین می شود .

ورزش های زانو

۶- استفاده از لیزر جهت کاهش درد و التهاب مفصل زانو

۷-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی جهت راه رفتن

۸-آب درمانی(هیدروتراپی)

۹-عمل جراحی : زمانیکه درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است و بیمار به اقدامات درمانی قبلی پاسخ نمی دهد  عمل جراحی ارتوپدی ضرورت می‌یابد.

منبع:دکتر بیژن فروغ

بروکلی وپیشگیری از آرتروز

مصرف بروکلی وپیشگیری از ارتروز وکمک به درمان ان

 نتایج اولیه مطالعات در انگلستان نشان داده ،ترکیبی در بروکلی به نام  "سولفو رافان"از تاثیر انزیم های تخریب کننده مفاصل  و ایجاد ارتروز پیشگیری می کند. پیش از این  بروکلی بعنوان پیشگیری کننده از سرطان شناخته می شد. اکنون دانشمندان می خواهند بدانند سولفورافان چگونه از ارتروز جلوگیری می کند. خوردن بروکلی باعث ورود مقدار زیادی ترکیب سولفورافان  بدرون خون می شود اما هنوز معلوم نیست  که ایا مقدار کافی ان به مفاصل می رسد  یا نه؟

 ترکیب دیگری به نام " دیالیل  دی سولفید "که در مقادیر بالا در" سیر" وجود دارد و  این ترکیب در  نمونه های ازمایشگاهی تخریب غضروف راکند ساخته ، واز ارتروز جلوگیری می کند. اهمیت این مطالعات در این نکته است که درمان دارویی موثری برای ارتروز وجود ندارد.  ارتروز نوعی بیماری تخریب تدریجی  غضروف مفاصل است  وبسیاری از مفاصل  دست ،پا،  زانو ،ستون فقرات ولگن را گرفتار می کند .

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

درمان استئوآرتریت

دارویی: علارغم پیشرفت دانش ما در مورد پاتوفیزیولوژی استئوآرتریت ، کنترل درد ناشی از استئوآرتریت  همچنان چالشی برای پزشکان می‌باشد. خط اول استامینوفن یا داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  است. اثرات توکسیک این داروها در مصرف طولانی مدت دیده می‌شود. عوارض گوارشی و کلیوی استفاده از این داروها را محدود ساخته است. همچنین عوارض کاردیوواسکولار در مورد cox2- 

inh وجود دارد. در بیمارانی که استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  در آنها ممنوع می باشد یا زمانیکه استفاده همزمان در استامینوفن و داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  بی اثر بود می‌توان از ترامادول یا اپیوئید با دوز کم استفاده کرد. شواهدی مبنی بر کنترل درد توسط اپیادها در استئوآرتریت  زمانیکه مداخلات اولیه بی نتیجه بوده است، وجود دارد.  داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی و اپیادها dose-sparing  به صورت دو جانبه بوده و می توان از ترکیب دوز کم از هر دو  گروه دارویی با هم برای ایجاد اثر سینرژیستی در آنالژزی و در نتیجه کاهش اثرات توکسیک آنها استفاده نمود.

    درمانهای اضاافی شامل کاربرد اکسترنال در قالب چسب یاژل روی موضع درد می‌باشد. استفاده از کندرویتین،     S-adenosyl-methionine یا دی متیل سولفوکسیدتأثیر چندانی ندارد.

تزریقات داخل مفصل

    تزریقات کوتیکواستروئیدها به داخل مفصل زانو می تواند منجر به کاهش التهاب و درد و ناتوانی شود. در مقایسه انواع کورتیکواستروئیدها تریامسینولون هگزااستنوئید بهتر از بتامتازون با توجه به درد کمتر بیماران تا 4 هفته پس از ترزیق می‌باشد.

شواهد مبنی بر اثرات مفید ویسکوسوپلمنتها یا اسید هیالورونیک، هیالورونان و مشتقات هیالان  در کاهش درد استئوآرتریت  زانو وجود دارد. اثرات کوتاه مدت کورتیکواستروئیدها در درمان آرتروز زانو کاملاً ثابت شده است ولی اثرات طولانی مدت آن مورد تأئید نمی باشد. در سایر کارآزمایی های بالینی ویسکوسوپلمنتها اثرات درازمدت بیشتری نسبت به کورتیکواستروئیدها داشته‌اند و پاسخ های درمانی به ترکیبات هیالورنیک اسید پایدارتر می‌باشد.

درمانهای طب فیزیکی

    درمانهای غیردارویی پیشنهاد شده شامل مدالیته‌های دمایی، طب سوزنی وتحریک الکتریکی Tens می باشد. Tens  و طب سوزنی با تحریک الکتریکی و لیزر با قدرت کم در دوره درمانی دو  تا 4 هفته باعث کاهش درد استئوآرتریت  زانو در کوتاه مدت شده اند.

 جراحی

     بیماران با استئوآرتریت  زانو در یک کمپارتمان را می توان با استئوتومی به طور کامل و مؤثر درمان کرد. هدف جراحی انتقال فشار وارده از ناحیه پاتولوژیک به کمپارتمان نرمال زانو می‌باشد. برای نتایج بهتر، انتخاب مناسب بیمار، مرحله استئوآرتریت  و همچنین اصلاح با جراحی مناسب باید صورت گیرد. شواهدی مبنی بر نتایج بهتر استئوتومی در برابر درمان کنسراتیو وجود ندارد.

برچسب‌ها: درمان بیماری‌های روماتیسمی, آرتروزدرمان, اوستئوآرتریت درمان, طب فیزیکی و آرتروز, دلایل جراحی زانو در آرتروز

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

تفاوت آرتریت با آرتروز چیست؟

متخصصان روماتولوژی با تاکید بر اینکه دو عارضه آرتریت و آرتروز با هم فرق دارند، خاطرنشان کردند که ممکن است در برخی موارد این دو بیماری با هم اشتباه گرفته شوند در حالی که نحوه درمان هر کدام متفاوت است و ...

شخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد.
به گزارش ایسنا، در این مقاله که در سایت تخصصی «ای هاو» منتشر شده، توضیحاتی مطرح شده است تا شما بتوانید فرق بین این دو بیماری را از هم تشخیص دهید تا در امر درمان دچار مشکل نشوید.
آرتریت التهاب مفاصل است. این عارضه اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. آرتریت ممکن است با تعدادی از ناراحتی‌ها و بیماریهایی مثل آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فوق العاده فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.به گفته متخصصان؛ در حال حاضر بیش از 100 نوع آرتریت شناخته شده است که شایعترین انواع آنها اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب می‌شود.

بر اساس این گزارش، آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب می‌شود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز می‌کند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می‌شود.

هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهره‌ها و لگن شایع است. اگر احساس درد مفصلی داشتید برای تشخیص صحیح حتما باید به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی کامل وضعیت مفاصل شما توسط پزشک ضروری است. درمان آرتریت ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک می‌توانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگی‌تان را داشته باشید. بنابراین ارتریت نتیجه یک التهاب است اما آرتروز در واقع یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.

آرتریت در واقع به بیش از 100 نوع مشکل روماتیکی اطلاق می‌شود که مفاصل، ماهیچه‌ها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تشخیص آرتریت بر اساس تست‌های خون و رادیولوژی صورت می‌گیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف‌ها را دچار می‌سازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچه‌ای می‌شود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم می‌تواند غضروف‌ها را تغذیه کند.

غضروف در واقع برای جذب مواد غذایی به حرکت نیاز دارد بنابراین تحرک داشتن به حفظ سلامت غضروف مفاصل کمک می‌کند. اما در مجموع توصیه می‌شود که پیش از هر خود درمانی با پزشک متخصص مشورت کنید.

منبع : isna.ir