درمان پوکی‌ استخوان‌ با استفاده از مگنت تراپی

پوکی‌ استخوان (Osteoporosis)‌ عبارت است از کاهش‌ تراکم‌ و قدرت‌ طبیعی‌ استخوان‌ که‌ منجر به‌ سستی‌ استخوان‌ و مستعد شدن‌ آن‌ برای‌ شکستگی‌ می‌شود. گاهی اوقات وزن خود شخص می تواند باعث بروز شکستگی گردد. شکستگی ها اغلب در نواحی استخوان سر ران، مهره ها و مچ دست می باشند. این‌ عارضه‌ بیشتر در افراد مسن و خانم‌های‌ یائسه‌ (10 سال اول پس از یائسگی) دیده‌ می‌شود.

علایم‌ شایع‌:
این بیماری اغلب بدون علامت بوده ولی از علائم شایع آن می توان به کمردرد، تغییر شکل‌ ستون‌ فقرات‌ بصورت‌ قوز کردن‌، کاهش‌ قد، بروز شکستگی‌ با ضربه‌ خفیف‌ بویژه‌ در ناحیه‌ استخوان‌ ران‌ و بازو و نیز درد ناگهانی‌ پشت‌ همراه‌ با‌ یک‌ صدای‌ خردشدگی‌ که‌ نشانه‌ بروز شکستگی‌ مهره‌هاست‌ اشاره کرد.

علل‌ بیماری:
پوکی استخوان به علل مختلفی پدیدار می گردد که مهمترین علل آن کمبود طولانی‌ مدت‌ کلسیم‌ و پروتئین‌ در رژیم‌ غذایی‌، سطح‌ پایین‌ استروژن‌ پس‌ از یائسگی‌، کمبود ویتامین‌ها (بویژه‌ ویتامین ث)، مصرف داروهای ضد انعقاد (مانند هپارین)، داروهای ضد تشنج (مانند فنی توئین و باربیتورات ها) و برخی داروهای ادرار آور (مانند فورزماید) و نیز اختلالات هورمونی مانند کم کاری یا پرکاری‌ تیرویید، بیماری کوشینگ و دیابت می باشند.
از دیگر علل پیدایش این بیماری سرطان‌، زمینه‌ ژنتیکی‌ مساعد، کاهش‌ فعالیت‌ با افزایش‌ سن‌، استعمال‌ دخانیات و‌ بیماری‌های‌ مزمن‌ از جمله‌ اعتیاد به‌ الکل‌ می باشند.

تشخیص بیماری:
بهترین روش تشخیص پوکی استخوان (استاندارد طلایی Gold Standard) آزمایش تراکم سنجی استخوان با اشعه ایکس Dual X-Ray Absorptiometry (DxA) می باشد. این آزمایش بر روی مچ دست و یا ستون فقرات انجام می گیرد که ارزش هردو یکسان می باشد.
برای انجام این آزمایش مقدار کمی اشعه از استخوان عبور داده می شود. استخوان متراکم تر، اشعه کمتری را از خود عبور می دهد که با سنجش میزان این پرتو تراکم استخوان مشخص می گردد.

پیشگیری‌:
استفاده از داروهای رسوب دهنده کلسیم روی استخوان (مانند آلندرونات سدیم)
رژیم غذایی سرشار از کلسیم دارای مقادیر کافی‌ کلسیم‌ تا 1500 میلی‌گرم‌ در روز با مصرف‌ شیر و فرآورده‌های‌ لبنی‌ یا مکمل‌های‌ کلسیم‌
پرهیز از نوشیدن قهوه زیاد و مصرف سیگار
شروع‌ درمان‌ جایگزینی‌ هورمونی‌ با بروز یائسگی‌ در خانم‌ها (این درمان امروزه کمتر بکار می رود)
ورزش‌ منظم‌ که به استحکام استخوان کمک می کند، نظیر پیاده‌روی‌ تُند، شنا، دوچرخه سواری و نرمش.
در مورد مصرف‌ استروژن‌، کلسیم‌ و فلورید پس‌ از بروز یائسگی‌ یا برداشت‌ تخمدان‌ها با جراحی‌ با پزشک‌ مشورت‌ شود.

درمان پوکی‌ استخوان‌ با استفاده از مگنت تراپی:
یکی از بهترین روشهای اثبات شده جهت افزایش دانسیته استخوان و یا کمک به جوش خوردن استخوان در شکستگیها، مگنتوتراپی می باشد. امواج با فرکانس پائین الکترومگنتیک باعث القاء جریانهای الکتریکی در استخوان شده و تراکم استخوان را افزایش می دهند. همچنین امواج الکترومگنیک اثرات ثانوی دیگری نیز دارد که در حفظ ساختار استخوان بطور غیر مستقیم نقش عمده ای دارند.

تأثیر مگنت تراپی بر تحریک استخوان سازی و استئوپلاست ها ثابت شده است. میدانهای مغناطیسی پالسی با تغییر پتانسیل غشای سلولی در اوستئوپلاستها باعث تحریک فعالیت آنها می شود. در شکستگی استخوان یکی از عوارض مهم جوش نخوردن یا (Non Union) می باشد که احتمال آن با افزایش سن زیاد می شود.

PMF باعث تسریع پروسۀ جوش خوردن استخوان و افزایش توده استخوانی (Bone Mass) می شود. همچنین مگنت تراپی دارای اثرات ضد التهاب، ضد درد، ضد اِدم و شل کنندگی در گرفتگی عضلات می باشد. مرکز جامع توانبخشی و طب فیزیکی دکتر فرخانی مفتخر است که با استفاده از پیشرفته ترین دستگاههای مگنتوتراپی تاکنون درمانهای موفقی را در اختیار بیماران عزیز قرار داده است.
در کنار این روش درمانی گاهاً مکمل‌های‌ کلسیم‌ و ویتامین‌ D، داروهای جایگزین‌ هورمونی‌ یا فلورید و نیز سایر داروهایی‌ که‌ روند تحلیل‌ رفتن‌ استخوان‌ را کُند کرده‌ یا رشد استخوان‌ را افزایش‌ می‌دهند ممکن‌ است‌ تجویز شود.

عواقب‌ و عوارض مورد انتظار:
افتادن‌ که‌ باعث‌ شکستگی‌، به‌ خصوص‌ شکستگی‌ استخوان‌ ران‌ یا ستون‌ فقرات‌، می‌گردد. گاهی‌ شکستگی‌ به‌ طور خودبه‌خود و بدون‌ ضربه‌ یا افتادن‌ اتفاق‌ می‌افتد. از دیگر عوارض بیماری می توان درد شدید و ناتوان‌کننده را نام برد.
با رژیم‌ غذایی‌ مناسب‌، مکمل‌های‌ کلسیم‌ و فلورید، ویتامین‌ D، ورزش‌ و استروژن‌ می‌توان‌ سیر پوکی‌ استخوان‌ را متوقف‌ کرده‌ و احتمالاً روند آن‌ را در جهت‌ رسیدن‌ به‌ حالت‌ طبیعی‌ معکوس‌ کرد. همچنین شکستگی‌های‌ عارض‌ شده‌، با درمان‌ قابل‌ علاج‌ است‌.

مراقبت ها:
در صورت‌ تجویز استروژن، برای‌ معاینه‌ لگنی‌ و انجام‌ پاپ‌ اسمیر بطور منظم‌ به‌ پزشک‌ مراجعه‌ کنید. ماهی‌ یک‌ بار پستان‌ها را از نظر وجود توده‌ بررسی‌ کنید. هرگونه‌ خونریزی‌ یا ترشح‌ مهبلی‌ را به‌ پزشک‌ گزارش‌ دهید. از مصرف‌ داروهای‌ مؤثر بر هوشیاری‌ نظیر داروهای‌ خواب‌آور و آرامبخش‌ها، که‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ افتادن‌ و بروز شکستگی‌ گردند، خودداری‌ کرده و برای‌ خوابیدن‌ از تشک‌ سفت‌ استفاده‌ کنید.

همچنین لازم است از هر موقعیتی‌ که‌ ممکن‌ است‌ منجر به‌ آسیب‌دیدگی‌ گردد، مانند راه‌ رفتن‌ در خیابان‌های‌ یخ‌زده‌ یا بر روی‌ سطوح‌ خیس‌ یا لغزنده‌ خودداری‌ کنید. هنگام‌ بالا یا پایین‌ رفتن‌ از پلکان‌، نرده‌های‌ پلکان‌ را بگیرید و قبل‌ از آن‌ اطمینان‌ حاصل‌ کنید که‌ نرده‌ها به‌ اندازه‌ کافی‌ محکم‌ باشند. در منزل بخصوص در حمام از پادری های لاستیکی که مانع از لیز خوردن می شوند استفاده کنید. از خم کردن بدن به جلو خودداری کنید چرا که می تواند موجب شکستگی در مهره های کمر گردد.

رژیم‌ غذائی‌:
از یک‌ رژیم‌ عادی‌ متعادل‌ حاوی‌ مقادیر بالای‌ پروتئین‌، کلسیم‌ و ویتامین‌ D استفاده‌ کنید. در صورت‌ داشتن‌ اضافه‌ وزن‌ از یک‌ رژیم‌ لاغری‌ استفاده‌ کنید. همچنین مقدار کلسیم مورد نیاز روزانه در خانمهای بالای 40 سال 1500 میلی گرم در روز و در خانمها و آقایان بالای 60 سال 1200 میلی گرم در روز توصیه شده است.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
بروز درد بویژه‌ پس‌ از ضربه‌
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان دارای‌ علائم‌ پوکی‌ استخوان‌ باشید.
اگر دچار علائم جدید و غیرقابل توجیه نظیر خونریزی‌ مهبلی شده اید. داروهای‌ تجویز ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.
خانمها در سن یائسگی جهت ارزیابی دانسیته استخوان

منبع سایت دکتر فرخانی 

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز(قسمت دوم)

عوامل خطر مرتبط با شکستگی ناشی از پوکی استخوان

* سابقه شخصی شکستگی استخوانی در دوران بعد از بلوغ

* نژاد سفید پوست

* جنس مونث

* کشیدن سیگار

* وزن کم بدن(لاغری)

* کمبود هورمونهای زنانه

- یائسگی زودرس( شروع یائسگی قبل از 45 سالگی)

- برداشته شدن تخمدانها با عمل جراحی قبل از 45 سالگی

- آمنوره ، قطع قاعدگی طولانی قبل از یائسگی (بیش از یک سال )

* مصرف کم کلسیم در رژیم غذایی در طول حیات

* عدم فعالیت فیزیکی( ورزش) کافی

تشخیص

در کلیه خانم های یائسه ای که یک یا چند عامل خطر از عوامل خطر ذکر شده در بالا، وجود داشته باشد، پوکی استخوان و شکستگی ناشی از آن محتمل است.

درخانم یائسه ای که دچارشکستگی استخوانی می شود، پوکی استخوان محتمل ترین علت زمینه ای بوده و تعیین تراکم ماده معدنی استخوان(BMD) مناسب ترین روش برای تایید تشخیص پوکی استخوان و تخمین شدت آن به شمار می رود . اندازه گیری تراکم ماده معدنی استخوان(BMD) در کلیه بیمارانی که با شکستگی مراجعه می نمایند، ضروری بوده و راهنمای مناسبی در تصمیم برای درمان با رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی، و دارو درمانی است. این بیماران درمعرض خطر شکستگی های بعدی قرار دارند، خطری که می توان آن را با روشهای درمانی مناسب، حتی درافراد مسن کاهش داد.

اصول پایه سنجش تراکم ماده معدنی استخوان(BMD)

تعیینBMD در هر قسمتی از سیستم اسکلتی در پیش بینی خطر شکستگی آتی ارزشی ویژه دارد. امروزه از دستگاههای تراکم سنج (Densitometers) مختلفی برای این منظور استفاده می شود و هر کدام از آنها می توانند ارزیابی دقیق و قابل اطمینانی از خطر شکستگی به دست دهند.

تعیینBMD گردن استخوان ران بهترین و مناسب ترین روش برای پیش بینی شکستگی های استخوان ران بوده و خطر شکستگی در دیگر نواحی سیستم اسکلتی را نیز پیش بینی می کند.

تست سنجش تراکم ماده معدنی استخوان (BMD testing) در چه کسانی باید انجام شود؟

تصمیم به انجام تست سنجشBMD باید بر اساس پیشینه عوامل خطر موجود در فرد گرفته شود. در صورتی که نتایج حاصل از تست مذکور نتواند در تصمیم به درمان نقشی ایفا کند، هرگز نباید به انجام آن مبادرت شود.

تست سنجشBMD باید در موارد زیر انجام شود:

1- در کلیه خانم های یائسه زیر 65 سال که علاوه بر یائسگی یک یا چند عامل خطر دیگری برای شکستگی استئوپروتیک داشته باشند.

2- در تمامی خانم های 65 ساله و مسن تر بدون در نظر گرفتن عوامل خطر دیگر.

3- در خانم های یائسه ای که دچار شکستگی استخوانی شده اند( برای تایید تشخیص پوکی استخوان و تعیین شدت بیماری).

4- در خانم هایی که مدتهای مدید تحت درمان جایگزینی با هورمونهای جنسی بوده اند.

5- در خانمهایی که کاندیدای درمان برای پوکی استخوان هستند( درصورتی که انجام تستBMD در تصمیم به درمان نقشی ایفا کند).

توصیه های عمومی برای کلیه بیماران

از آنجا که برخی توصیه ها برای افزایش و حفظ توده استخوانی اثرات مفید متعددی برروی سلامت سیستم اسکلتی داشته و از نظر هزینه های اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشند، می توان آنها را به کل جمعیت جامعه تعمیم داد. این توصیه ها شامل مصرف کافی کلسیم و ویتامینD، فعالیت ورزشی منظم، اجتناب از کشیدن سیگار، عدم مصرف الکل ، اصلاح وحذف برخی ازعوامل خطر شکستگی نظیر اختلالات بینایی است.

مصرف کافی کلسیم و ویتامینD

مصرف کلسیم کافی در رژیم غذایی( حداقل 1200 میلی گرم در روز، درصورت نیاز، تجویز کلسیم خوراکی به صورت دارو) و ویتامینD( 400 تا 800 واحد بین المللی در روز برای افرادی که در معرض کمبود ویتامینD هستند) برای کلیه افراد جامعه اکیدا توصیه می شود.

مصرف کافی کلسیم در طول مدت حیات فرد هم برای کسب حداکثر توده استخوانی و هم برای سلامت استخوانها ضروری است. حدود 99 درصد ذخایر کلسیم بدن در سیستم اسکلتی متمرکز است، عدم مصرف کلسیم کافی ، موجب می شود که کلسیم از استخوانها کنده شده وبه منظور ثابت نگه داشتن غلظت کلسیم سرم به پلاسما سرازیر گردد.

مطالعات کنترل شده بالینی نشان داده اند که تجویز کلسیم و ویتامینD اضافی خطر شکستگی مهره ها ، گردن استخوان ران ( هیپ) و دیگر استخوانها را کاهش می دهد. افزایش مصرف روزانه کلسیم و ویتامینD ، روش باصرفه ای در کمک به کاهش خطر شکستگی محسوب می گردد.

بنیاد ملی پوکی استخوان توصیه می کند که کلیه افراد بالغ بایستی روزانه حداقل 1200 میلی گرم کلسیم المنتال (elemental calcium) دریافت کنند و این در حالی است که رژیم غذایی افراد آمریکایی کمتر از 600 میلی گرم کلسیم در روز تامین می نماید. با استفاده از جدول 2 می توان به سادگی میزان کلسیم مصرفی روزانه هر فرد را در رژیم غذایی وی تخمین زد. اولین قدم در رسیدن به این هدف عبارتست از افزایش کلسیم مصرفی در رژیم غذایی . در صورتی که با این اقدام نتوان کلسیم کافی توصیه شده را تأمین نمود ، قدم بعدی افزودن کلسیم خوراکی به صورت داروست.

ویتامینD نیز نقش عمده ای در جذب کلسیم از دستگاه گوارش و بنابراین در تامین سلامت استخوانها دارد. منابع عمده ویتامینD در رژیم غذایی عبارتند از: حبوبات (50 واحد در هر وعده مصرف) ، زرده تخم مرغ ، ماهیهای آب شور و جگر و شیریا مواد غذایی غنی شده از ویتامینD (400 واحد در هر لیتر) برخی از ترکیبات دارویی کلسیم و بسیاری از قرصهای مولتی ویتامین نیز حاوی مقداری ویتامینD می باشند. مصرف روزانه 400 تا 800 واحد ویتامینD برای کلیه افراد توصیه می شود.

جدول 2- تخمین مقدار کلسیم مصرفی روزانه در رژیم غذایی

مرحله1- تخمین کلسیم وارده به بدن از طریق مصرف مواد لبنی

محصول لبنی مورد مصرف	تعداد دفعات مصرف در روز	مقدار کلسیم وارده به بدن در هر نوبت	مقدار کلسیم مصرفی روزانه(  میلیگرم)
شیر( 250 میلی لیتر)	---	- 300×	---
ماست( 250 میلی لیتر)	---	- 400×	---
پنیر( 30 گرم)	---	- 200×	---

مرحله2- کلسیم مصرفی از طریق محصولات لبنی +250 میلیگرم از منابع غیر لبنی- کل کلسیم مصرفی در رژیم غذایی روزانه

انجام روزمره ورزشهایی که در آنها وزن بدن تحمل می شود(WELGHT – BEARING EXERCISE)

به منظور کاهش خطر سقوط و شکستگی های انجام روزمره ورزشهایی که در آنها عضلات بدن تقویت شده و وزن بدن تحمل می شود ، توصیه می گردد. این نوع ورزشها علاوه بر اثرات مفید متعددی که در حفظ سلامت عمومی بدن دارند ، چالاکی ، قدرت و حفظ تعادل را نیز بهبود می بخشند و لذا خطر سقوط را کاهش می دهند. به علاوه ، ورزش موجب افزایش در تراکم استخوانی نیز می شود. بنیاد ملی پوکی استخوان فعالیت فیزیکی را به منظور جلوگیری از پوکی استخوان و بهبود سلامت کلی بدن برای افراد در هر سنی مورد تاکید قرار می دهد.

ورزشهایی که در جریان آنها وزن بدن توسط اندامهای تحتانی تحمل می شود عبارتند از: قدم زدن ، بالارفتن از پله ها و نیز تنیس. وزنه برداری نیز قدرت و توده عضلانی و استخوانی را افزایش می دهد. قبل از اقدام به فعالیتهای ورزشی سنگین ، مشاوره پزشکی ضروری است.

 منبع: سایت  تبیان

سی نکته برای پیشگیری از زخم دیابتی

سی نکته برای پیشگیری از زخم دیابتی

 ۱ ـ اگر سیگاری هستید ، همین الان آن را کنار بگذارید . ترک سیگار ، یک اصل مهم و از ارکان پیشگیری و درمان عوارض عروقی دیابت می باشد . از دو بیمار دیابتیک که اولی سیگاری است و دومی سیگاری نیست ، احتمال قطع پا در اولی ، چند برابر دومی است . اگر سیگار را ترک نکنید ، پشیمان خواهید شد . 

۲ ـ قند خون را همواره کنترل کنید و در محدوده ی طبیعی و یا نزدیک به طبیعی حفظ کنید . قند خون وقتی زیاد می شود ، عفونت ها شدید و شعله ور می شوند .
۳ ـ ناخن ها را طوری کوتاه کنید که بافت سالم و گوشت نرم ، زخمی شود .
۴ ـ برای معاینه کف پا از یک آینه استفاده کنید .

۵ ـ کفش شما ، نقش مهمی در سلامت پای شما دارد .
۶ ـ کفش باید از جنس مناسب ، اندازه مناسب و رویه نرم ( ترجیحاً چرمی ) باشد .
۷ـ پاشنه کفش باید نه بلند و نه خیلی کوتاه باشد ، به طوری که از ضربه های زمین به پا جلوگیری کند .
۸ ـ کفش باید جادار باشد ، نه گشاد و نه تنگ ، یک کفش تنگ می تواند به سادگی که زخم را کلید بزند .
۹ ـ پنجه کفش باید به اندازه و کمی جادار باشد تا انگشتان را تحت فشار قرار ندهد .
۱۰ ـ استفاده از پوتین ، دمپایی جلوباز ، صندل ، کفش پاشنه بلند یا نوک تیز ممنوع است .
۱۱ ـ هر نوع زخم یا خراش یا پوسته پوسته شدن یا تاول را نباید به کفش زدگی نسبت داد . چه بسا شروع یک گانگرن باشد .
۱۲ ـ پینه و میخچه را باید با احتیاط و با ملایمت برداشت ( توسط پزشک ). بریدن ، ممنوع است .
۱۳ ـ معاینه پا به طور روزانه ، الزامی است .
۱۴ ـ هر بیمار دیابتیک باید عادت کند ، به طور روزانه ، پاهای خود را از نظر وجود زخم ، خراش ، تغییر رنگ ، سردی یا گرمی پوست ، رویش موی روی انگشتان ( به خصوص در مردها ) و تاول یا بریدگی ، معاینه کند . کف پا بهتر است با استفاده از یک آینه دیده شود .
۱۵ ـ پاها باید روزانه تمیز و شستشو شود . بهترین مایع برای شستشو ، آب سالم یا سرم فیزیولوژیک است . خشک کردن باید با یک پارچه نرم ( نه زبر ) انجام شود .
۱۶ ـ برای پوست خشک ، می توانید از کرم های نرم کننده استفاده کنید ولی از استعمال کرم در بین انگشتان خودداری کنید .
۱۷ ـ جوراب شما باید نخی باشد نه از جنس الیاف مصنوعی .
۱۸ ـ پاها را همیشه از قرار گرفتن در معرض سرما یا گرمای مستقیم محفوظ نگه دارید .
۱۹ ـ از بستن بند ، کش یا حلقه های لاستیک که موجب فشار بر عروق و کاهش جریان خون می شود ، خودداری کنید .
۲۰ ـ از انداختن پا روی هم ( زانو به زانو ) احتراز کنید زیرا همین عادت ساده وقتی تکرار می شود ، بر عروق پا فشار آورده و آنها را مسدود می کند و به کم خونی بافت کمک می کند .
۲۱ ـ از گرم کردن پا با کیسه ی آب گرم و از هر طریق دیگر ، بدون دستور پزشک خودداری کنید .
۲۲ ـ هر نوع عفونت پوست ، خارش ، تغییر رنگ ناخن ها و بین انگشتان ( ضایعات قارچی ) را به پرستار مخصوص مراقبت از پای دیابتیک و مشکلات مربوط به کفش را به افزارمند مخصوص کفش دیابتیک ( فیتر ) اطلاع دهید .
۲۳ ـ استفاده از پتوی برقی ، کیف آب گرم و یا تماس پا با رادیاتور شوفاژ ممنوع است .
۲۴ ـ از راه رفتن روی ماسه ساحل یا سنگ فرش داغ مخصوصاً تابتان ها خودداری کنید .
۲۵ ـ هرگز ورزش کردن منظم و روزانه را فراموش نکنید .
۲۶ ـ هرگز با پای برهنه راه نروید ، حتی روی فرش یا موزائیک تمیز .
۲۷ ـ از محلول های ضد عفونی غلیظ برای برطرف کردن پینه یا میخچه استفاده نکنید .
۲۸ ـ هرگز بدون جوراب ، کفش نپوشید.
۲۹ ـ همیشه قبل از پوشیدن کفش ، داخل آن را از نظر اجسام خارجی ( خار و خاشاک ، شیشه ، ریگ و غیره ) با وسواس جستجو کنید .
۳۰ ـ فراموش نکنید که : دیابت ، فقط بالا رفتن قند خون نیست . دیابت مرضی است موذی و صعب العلاج که اگر در مراحل اول از آن جلوگیری شود ، به قطع پا ختم نخواهد شد . از حدود ۲۰۰ میلیون دیابتیک در جهان ، تعداد اندکی زخم پا پیدا می کنند و اکثریت بیماران عمری طبیعی و بدون عارضه دارند . اگر توصیه های فوق الذکر ا رعایت کنید ، شما هم جزو این اکثریت خواهید بود . همین توصیه های ساده را جدی بگیرید .

منبع: روزنامه ی سلامت 

بیست دلیـل درد مـزمــن

بیست دلیـل درد مـزمــن

پیر باشید یا جوان به احتمال زیاد حداقل در یک نقطه از بدن تان دردی دارید که هیچ ‌وقت علتش را کشف نکرده‌ اید.

این روزها هم گرفتاری ‌های زندگی فرصت نمی ‌دهند تا عوامل مختلفی را که همه ‌روزه با آن ها سروکار دارید زیر ذره‌ بین ببرید؛ شاید عامل اصلی دردتان درست جلوی چشم تان باشد! حالا لازم نیست تمام میدان دیدتان را بگردید تنها در همین پاراگراف‌ های زیر سری بچرخانید و چشمی بدوانید بلکه عامل محرک دردهای طاقت‌ فرسای خودتان را پیدا کنید.

1-      صندل ‌های لاانگشتی: این صندل‌ ها برای گردن، ستون مهره‌ ها، زانوها و قوزک پاها تکیه‌ گاه مناسبی محسوب نمی ‌شوند.کفش‌هایی بپوشید که ستون مهره ‌های تان را پشتیبانی کنند به‌ خصوص در روزهایی که می ‌دانید قرار است زیاد راه بروید، حتما یک کفش ورزشی مناسب بپوشید.

2-      گوشی ‌های لمسی: گوشی‌ های پیشرفته‌ ای که تنها با اشاره ی انگشت کار می ‌کنند، باعث می ‌شوند فشار زیادی به بندهای انگشتان وارد شود. اخیرا تعداد بیماران زیر 30 سالی که با شکایت از درد و تورم مفاصل خود به پزشکان مراجعه می‌ کنند، بالا رفته است.اگر انگشتان ‌تان درد گرفته‌ اند، کمی از اس ‌ام ‌اس فرستادن دست بکشید آن ‌وقت اگر درد ساکت نشد، همان لحظه تلفن ‌تان را بردارید و از یک متخصص ارتوپدی وقت بگیرید. درمان‌ های موثری برای ورم مفاصل وجود دارند.

3-      کیف پول: هنگامی که کیف پول تان را در جیب پشتی شلوارتان می‌ گذارید، ممکن است عصب سیاتیک ‌تان را تحریک کند یعنی کیف شما(چه پر پول، چه بی ‌پول)، آن قدر به عصب سیاتیک ‌تان فشار می ‌آورد و تحریک‌ اش می ‌کند که آخر سر، کمردرد می‌ گیرید.قبل از این که روی صندلی(به‌ خصوص صندلی ماشین) یا هر جای دیگری بنشینید، کیف پول را از جیب پشت شلوارتان درآورید.

4-      رانندگی: خیلی ‌ها زاویه ی صندلی ماشین‌ شان را بد تنظیم می ‌کنند. اگر هنگام رانندگی پشتی صندلی را زیاد بخوابانید، تسلط به فرمان برای تان مشکل می‌ شود. آن ‌وقت باید سر و گردن خودتان را با سختی به حالتی ناراحت بالا بگیرید و این ‌طور می ‌شود که به مرور زمان، گردن ‌درد می ‌گیرید.پشتی صندلی را آن قدر بالا بیاورید که گردن تان با قرار گرفتن در وضعیت مناسب، بتواند سرتان را نگه دارد. باید دسترسی به فرمان برای تان راحت باشد؛ یعنی نه به جلو خم شوید، نه بدن تان را به سمت آن بکشید.

5-      بازی‌ های ویدیویی ایستاده: بازی ‌های ویدیویی ایستاده که باید حین آن فعالیت بدنی کرد، درست همان خطرهای بازی ‌های واقعی در زمین ‌های ورزشی را دارند. به علاوه شما باید این حرکات را در فضایی محدود انجام دهید. متخصصان معتقدند با انجام این بازی ‌ها، خطرهایی مانند آسیب مهره ‌ای، پارگی تاندون ‌ها و شکستگی استخوان‌ ها در کمین افراد هستند.قبل از شروع این بازی‌ های ویدیویی، کمی نرمش ‌های کششی انجام بدهید و فضای بازی مناسبی برای خود فراهم کنید. مثلا هرگز در محاصره مبلمان خانه بازی نکنید. مراقب باشید بیشتر از وقت استاندارد بازی ‌های واقعی، به این بازی ‌های ویدیویی نپردازید.

6-      پنیر: انواع مختلف پنیر(چدار، فتا، موزارلا، پارمیسان و...) ماده‌ ای به نام تیرامین دارند که محرک تند و تیزی برای سردرد است. این ماده در برخی فرآورده های گوشتی و نوشیدنی‌ ها هم وجود دارد.بعد از خوردن هر ماده ی لبنی، تاریخ و اسم آن غذا را یادداشت کنید که اگر احیانا سردرد گرفتید، بتوانید عاملش را راحت پیدا کنید.

7-      نشانگان اعتیاد به تلویزیون: اگر عادت دارید روی کاناپه دراز بکشید و تلویزیون تماشا کنید به‌ خصوص اگر در همان حالت خواب تان می ‌برد، منتظر یک گردن ‌درد جدی باشید.حتی در زمان استراحت هم باید بدن تان را در وضعیت صحیحی قرار بدهید. هنگام تماشای تلویزیون روی کاناپه درست بنشینید، کمرتان را صاف کرده و شکم تان را منقبض کنید.

8-      بلند کردن کودک: لازم نیست در تمام طول روز بچه‌ به‌ بغل باشید. تنها بلند کردن او از کالسکه یا زمین، فشار مداومی را به مچ و انگشتان شما وارد می ‌کند.سعی کنید فرزند تان را بدون فشار آوردن به مچ‌ های تان بلند کنید. دست‌ های تان را تا ساعد پشت فرزندتان ببرید و با کمک عضلات بازوی تان بلندش کنید.

9-      کیف لپ ‌تاپ: اگر مجبورید هر روز لپ ‌تاپ ‌تان را با خودتان از این جا به آن جا ببرید، دردهای مختلفی در انتظار شما خواهد بود. کیف‌ های لپ ‌تاپی که باید دسته‌ شان را به دست بگیرید، به جلوی بازوی شما فشار می ‌آورد و کیف ‌های دوشی هم درد شانه و پشت را نصیب تان می ‌کند. کیف‌ های لپ‌ تاپ چرخ‌ دار را امتحان کنید.

10-  مدل مو‌های تان: اگر موهای تان را می‌ کشید و با کش یا کلیپس بالای سرتان محکم می‌ کنید، سردرد خواهید گرفت. اگر سابقه میگرن داشته باشید، بستن محکم موهای تان باعث سردردهای جدی ‌تری می‌ شود. موهای تان را شل ‌تر ببندید یا از تل و هدبند استفاده کنید.

11-  بوهای تند: بوهای تند، چه متعفن و زننده باشند و چه رایحه‌ هایی دلچسب(مثل عطر و گل) می‌ توانند سردرد ایجاد کنند. متخصصان هنوز دلیل این پدیده را نمی ‌دانند. سعی کنید بفهمید کدام بوها باعث تحریک سردردتان می شود تا از آن ها پرهیز کنید.

12-  عادت ‌های خواب: ممکن است عادت داشته باشید روی شکم بخوابید. در این صورت، عضلات داخلی‌ تان در وضعیت بدی قرار می ‌گیرند و صبح روز بعد، گردن ‌درد خواهید گرفت. شاید به پهلو می ‌خوابید و دست تان را روی سرتان می‌ گذارید و.... هر وضعیتی که اعضای بدن را در حالتی ناراحت قرار بدهد، بعد از چند ساعت، سبب درد خواهد شد. بهترین وضعیت خواب، خوابیدن به پشت یا پهلو است؛ در حالی که دست ‌ها پایین ‌تر از تراز شانه قرار بگیرند.

13-  حذف وعده‌ های غذایی: نخوردن وعده‌ های غذایی، باعث افت قند خون و بروز سردرد می ‌شود حتی قبل از این که احساس گرسنگی کنید.با فواصل زمانی معین، غذاهای مقوی و سالم بخورید البته به مقدار معین. غلات کامل و پروتئین، شما را تا مدت‌ ها سیر نگه می‌ دارند.

14-  محل کار: اگر صندلی یا میز کارتان استانداردهای لازم برای سلامت را نداشته باشد، بعد از ساعت کارتان، کمر، دست‌ ها، شانه‌ ها یا مچ‌ های تان درد خواهند گرفت. صندلی سالمی بخرید یا با کوسن و چهارپایه، فاصله‌ های استاندارد خودتان را با میز کارتان تنظیم کنید.

15-  صفحه کلید: اگر در طول روز زیاد با صفحه کلید کار می‌ کنید، احتمال دارد دچار نشانگان تونل کارپال شوید. این بیماری سبب درد، سوزش و کرختی مچ و بندهای انگشتان شما می ‌شود. صفحه کلیدتان را طوری تنظیم کنید که انگشتان، مچ و ساعدتان در یک خط قرار بگیرند.

16-  مشکلات بینایی: اگر سرتان در محل پشت ابروها درد می‌ گیرد، احتمالا ناشی از عیوب انکساری چشم(نزدیک‌ بینی، دوربینی یا استیگماتیسم) است. سری به یک چشم‌ پزشک بزنید. شاید نمره چشم‌ های تان تغییر کرده باشد.

17-  هوای گرم: تغییرات آب و هوایی باعث سردرد می شود؛ به ‌خصوص اگر هوا ناگهان گرم شود. آب و هوا تحت کنترل شما نیست اما می ‌توانید با شناسایی محرک‌ های سردردتان از آن ها پرهیز کنید و جلوی سردردتان را بگیرید.

18-  ورزش آخر هفته: اگر تمام طول هفته را کار کنید و آخر هفته را بگذارید برای ورزش، دچار دردهای عضلانی خواهید شد زیرا ناگهان عضلات ‌تان را مجبور به فعالیت‌ های سنگین کرده‌ اید. حتما قبل از ورزش، بین 5 تا 10 دقیقه راه بروید و نرمش‌ های ساده انجام دهید و در طول هفته با حرکات سبک، عضلات ‌تان را برای تمرین ‌های سنگین پایان هفته حاضر کنید.

19-  خم شدن به زمین: از قدیم عادت کرده ‌اید هنگام برداشتن اشیا از زمین، خم شوید و سپس با کمک عضلات پشت ‌تان بالا بیایید. این عادت عضلات پشت را تحت فشار زیاد قرار می‌ دهد و باعث درد گرفتن آن ها می شود. درست خم شوید. زانوهای تان را نزدیک به 90 درجه خم کنید و کمر، شکم و پشت ‌‌تان را صاف بگیرید آن گاه جسم را بردارید و با فشار به عضلات ران و زانوهای تان بلند شوید.

20-  دندان‌ قروچه: این عادت نه تنها باعث درد فک شما می‌ شود بلکه به دندان‌ ها، فک و شنوایی شما هم آسیب می ‌رساند. به دندان ‌پزشک مراجعه کنید و از او محافظ مخصوص دندان ‌قروچه بگیرید.

منبع: سلامتیران

لیست متخصیصن طب فیزیکی و توانبخشی

برای یافتن آدرس لیست متخصیصن طب فیزیکی و توانبخشی و مراکز توانبخشی در سراسرایران از طریق زیر اقدام نمایید.

http://www.drvahedi.ir/drList.php

دکتر امیر هوشنگ واحدی

 آدرس مطب :تهران- اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی - کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تبسم

تلفن:   [phone]

   وب سایت علمی دکتر امیرهوشنگ واحدی  http://www.drvahedi.ir

نوبت دهی اینترنتی دکتر واحدی در مرکز جامع طب فیزیکی و توانبخشی  تبسم