کاهش وزن نه تنها میتواند مانع از بروز ساییدگی مفصل و آرتروز شود بلکه تا حد زیادی مستواند علائم ناشی از آن را از بین ببرد. این نتیجه مطالعه ای است که در مجله انجمن ارتوپدی امریکا به چاپ رسیده است. بر طبق این مقاله چاقی میتواند موجب شروع تغییرات بیوشیمیایی و التهابی شود که در نهایت منجر به ساییدگی مفصل میگردد. نتیجه ساییدگی آن درد و محدودیت حرکتی است که بدنبال آن ایجاد میشود. به جرات میتوان گفت که در صورت حذف چاقی از جامعه نیمی از موارد ساییدگی زانو ایجاد نخواهند شد. در این مقاله همچنین ذکر شده است که
|
||
|
دکتر سید منصور رایگانی درباره «سندروم فیبرومیالژی» توضیح داد: درد عضلانی منتشر یا فیبرومیالژی، دردی است که به صورت عمومی تمام بدن را فرا می گیرد و با اختلال خواب، اختلالات گوارشی و برخی تنش های عصبی از قبیل اضطراب و افسردگی همراه است و حداقل به مدت چهار ماه ادامه پیدا می کند.
وی تاکید کرد: فیبرومیالژی بایستی توسط پزشک متخصص و پس از انجام معاینات دقیق و کامل صورت پذیرد. خود فرد نمی تواند به این نتیجه برسد که مبتلا به فیبرومیالژی شده است، زیرا بیماری های مختلفی وجود دارند که علائم مشخصه آنها شبیه به این عارضه است. معاینات بالینی پزشکی به منظور تشخیص دقیق در همین جا اهمیت پیدا می کند.
مدیر گروه طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه تغذیه مناسب که بایستی برای هر فرد به صورت اختصاصی تعریف شود، ورزش پیوسته هوازی و نبود استرس از جمله عوامل مهمی هستند که می توانند از ابتلای به فیبرومیالژی جلوگیری کنند، عنوان کرد: برای درمان این سندروم، روش های متنوعی وجود دارد که بایستی به صورت توامان برای بیمار به کار گرفته شوند تا فرد درمان شود.
وی اضافه کرد: بیمار باید آگاه باشد که دوره درمان این بیماری طولانی است و موثرترین اقدام در راستای درمان، انجام ورزش های هوازی و کششی است که به صورت تدریجی صورت می گیرد.
رییس انجمن علمی طب فیزیکی و توانبخشی با تاکید بر اینکه انجام ورزش های هوازی نباید از روزی دو دقیقه تجاوز کند، عنوان کرد: ورزش سنگین فیبرومیالژی را تشدید می کند. این بیماران باید از انجام ورزش شدید در ابتدای ابتلا جدا خوداری کنند.
رایگانی افزود: علاوه بر این، پزشک متخصص داروهای مخصوص از قبیل ضد افسردگی ها، ویتامین ها و برخی داروهای جدید نظیر “پری گابالین” را همراه با ورزش برای بیمار تجویز می کند.
وی با بیان اینکه عدم درمان بموقع این سندروم می تواند در موارد شدید باعث از پا افتادگی فرد شود، گفت: فیبرومیالژی عارضه شایع و در بسیاری از موارد هم تشخیص داده نمی شود.
منبع : سایت پزشکان ایران
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج بررسی ورزش در تعداد زیادی از بیماران ثابت کرده است که ورزش دردهای ناشی از التهاب مفصلی ( آرتریت ) را کاهش میدهد . آنان عنوان می کنند که با فعالیت ورزشی ، شما می توانید قدرت عضلانی را افزایش دهید ، سفتی مفاصل را کاهش دهید ، انعطاف پذیری را بهبود ببخشید و وضعیت خلقی و اعتمادبه نفس را افزایش دهید . در صورتیکه دچار درد مفاصل و احیاناً التهاب آنها هستید ،ورزش می تواند به شما کمک کند .
کارشناسان معتقدند حرکات مفاصل می توانند درد آنها را تخفیف دهند . پزشکان معتقدند که ورزش کردن باعث تقویت عضلات اطراف مفاصل می شوند و در نتیجه تنش مفاصل را کاهش می دهد .
همچنین ورزش سفتی مفاصل را کاهش می دهد و باعث تحکیم مفاصل و خاصیت انعطاف پذیری آنها می شود .ورزش می تواند سطح خلقی و اعتمادبه نفس شخص را نیز ارتقا دهد . ورزش باعث خواب بهتر نیز می شود و در عین حال وزن را نیز تحت کنترل درمی آورد و انرژی بیشتری به شما می دهد . علاوه بر تخفیف دردهای ناشی از آرتریت ، ورزش می تواند سایر مشکلات سلامتی مانند دیابت ، استئوپروز و ناراحتیهای قلبی را کاهش دهد . ولی بخاطر داشته باشید که اگر به تازگی تصمیم به ورزش کردن گرفته اید ، به آرامی شروع کنید و هرگز عجله نکنید .
* قبل از شروع حرکات ورزشی حتماً بدن خود را گرم کنید :
تفاوتی نمی کند که شما از آرتریت رنج می برید یا نه ، حتماً قبل از شروع بدن خود را گرم کنید . پرداختن به یک فعالیت ورزشی بدون گرم کردن عضلات فقط باعث درد و آسیب می شود . با وجود آرتریت شاید بهتر باشد فعالیتهای فوق العاده تری انجام داد تا مفاصل به اندازه کافی گرم شوند . خیلی از مردم تلاش می کنند قبل از شروع فعالیت ورزشی با دوش گرم گرفتن و یا استفاده از کیسه های آب گرم مفاصل خود را گرم کنند و به این ترتیب مفاصل خودر ا به اندازه کافی نرم نمایند . حرکات ورزشی نیز خود ، عضلات را گرم می کنند . مثلاً شما می توانید برای آماده شدن برای یک فعالیت ورزشی نظیر شناکردن یا پیاده روی به مدت کوتاهی پیاده روی یا شنا کنید . فقط خیلی آهسته اینکار را بکنید . حرکات کششی نیز قبل از هر ورزشی می توانند مفید واقع شوند : چند حرکت کششی در بالاتنه انجام دهید و چندبار خم و راست شوید بطوریکه زانوهایتان صاف باشد سعی نکنید که انگشتان پای خود را لمس کنید .
* فعالیتهای ورزشی برای آرتریت :
گروهی از کارشناسان فعالیتهای زیر را برای گرم کردن در آرتریت توصیه می کنند . از هر کدام می توانید ۳ تا ۵ بار تکرار نمائید : به پهلوها خم شوید : دستها را بر روی کمر بگذارید : از کمر در هر کدام از طرفین خم شوید و سپس به بالا برگردید . در طرف مقابل هم تکرار کنید . شانه را بالا بیندازید : هر دو شانه یا یکی از آنها را به سمت گوشهایتان بالا و پایین بیاورید و تکرار کنید . حرکات دورانی در بازوهایتان انجام دهید : دستهایتان را به طرفین باز کنید . سپس بازوهایتان را به سمت جلو بیاورید و بعد به سمت عقب ببرید . پاهایتان را به اندازه عرض شانه ها بازکنید و انگشتان پاها را تا حدودی به بیرون متمایل کنید . به سمت چپ بدنتان بچرخید سپس به سمت راست بچرخید.
* فعالیتهای تقویت کننده برای مبتلایان به آرتریت :
کارشناسان معتقدند تقویت عضلات حتی با جابجایی وزنه های کوچک ، استفاده از میله های فنری و حتی بلند کردن ظرفهای یک لیتری آب حاصل می شود . تقویت عضلات حتی زمانیکه روی صندلی نشسته اید و به تماشای فیلم می پردازید قابل دستیابی می باشد . در صورتیکه می خواهید یک برنامه تقویت عضلات دست را انجام دهید ، از وزنه هایی استفاده کنید که بتوانید ۱۲ تا ۱۵ بار آنها را جابجا کنید . مطمئن باشید که این وزنه ها به شما آسیبی نمی رسانند .
* حرکات چرخشی در عضلات تاکننده :
آرنجهایتان را در طرفین خود بصورت خم نگهدارید . در حالیکه بازوهایتان را در طرفین بدنتان نگهداشته اید ، سمت شانه بالا بیاورید ، سپس به حالت اولیه برگردانید و با دست مقابل تکرار کنید . حرکات بازوها در طرفین : در حالیکه دستهایتان در طرفین شما هستند به آرامی بازوهایتان را تا حد شانه ها بالا بیاورید سپس پایین برده و تکرار کنید . فشار بر دیوار : این حرکت بخصوص برای افرادی که قدرت فشاردادن کمی دارند بسیار مؤثر می باشد . در حالیکه حدود ۳۰ سانتی متر از دیوار فاصله دارید بایستید . دو دست خود را در حالیکه کمی بیشتر از عرض شانه بازکرده اید بر روی دیوار بگذارید . سینه خود را به دیوار نزدیک کنید و سپس به عقب برگردید .
* حرکات ایروبیک برای آرتریت :
برای هر فرد بزرگسالی چه مبتلا به آرتریت باشد یا نه ، سی دقیقه برنامه ورزشی در روز حداقل سه بار در هفته توصیه می شود . البته شما می توانید آنرا به زمانهای کوچکتر تقسیم کنید و حاصل جمع را به مقدار کل برسانید . ابتدا به ۵ تا ۱۰ دقیقه شروع کنید و سپس بتدریج افزایش دهید . پیاده روی ، دوچرخه سواری ، شنا ، یوگا و ورزشهای ایروبیک آبی برای مبتلایان به آرتریت توصیه می شود .
ورزشهای آبی بخصوص بخاطر لطافت آب و حالت شادابی و شناوری آنها ایده آل هستند . در واقع این یک روش مناسب برای گرم کردن و تقویت عضلات و مفاصل می باشد .
علاوه بر اینکه می توانند باعث افزایش قدرت عضلانی شوند . چشمه های معدنی و استفاده از وانهای آب گرم کاملاً آرامش بخش هستند و اجازه فعالیتهای ورزشی سبک را می دهند . اما باید توجه داشت که افراد سالمند مستعد افزایش دمای بدن و حالت گرمازدگی هستند لذا استفاده از وانهای آب گرم باید کوتاهتر باشد . فعالیتهای ایروبیک آبی بخصوص در افراد مبتلا به آرتریت در استخرهای سرپوشیده بیشتر رایج هستند .
در طی فعالیتهای روزمره البته می توانید در بعضی فرایندهای کاهش دهنده درد شرکت نمائید مانند : شستن ماشین ، چمن زنی ، کشیدن جاروبرقی و گشت و گذار در بازارها . در حالیکه به تلویزیون نگاه می کنید ، در اطاقتان قدم بزنید .
شاید زیاد بنظر نرسد لیکن فعالیتهای جزئی می توانند کمک کنند تا حرکات مفاصل شما حفظ شوند ، مضافاً اینکه به این ترتیب شما انرژی مصرف می کنید . اگر هر کدام از فعالیتها منجر به درد شد برای کاستن درد بر روی مفاصل یخ بگذارید . یک کیسه از سبزیجات یخ زده بر روی حوله بسیار مؤثر می باشد .
اگر درد بیش از یکساعت طول کشید شرایط جدی می باشد و باید فعالیت ورزشی خود را قطع کنید و یا با پزشکتان مشورت کنید .
منبع : پزشکان بدون مرز
و اگر شما چند بار در هفته "تایی چی" انجام دهید، آیا تأثیری در بهبودی آرتروز زانو دارد؟ تایی چی به داد زانوی شما گوش می هد .
آرتروز زانو یا گنارتروز
آرتروز زانو بیماری رایجی است که نزدیک 40% افراد بالای 65 سال به آن دچار می شوند. گنارتروز درد و ناراحتی های بسیار شدیدی ایجاد می کند. و ممکن است باعث شود که فرد مبتلا در انجام کارهای روزمره اش نیز ناتوان شود.
عموماً مصرف داروهای ضد التهابی برای بهبود شرایط زندگی به مبتلایان به آرتروز توصیه می شود:
اگر کاهش وزن هم لازم باشد، به مبتلایان توصیه می شود که فعالیت های فیزیکی منظم، در حد توانشان و متناسب با زندگی روزمره شان انجام دهند.جلسات فیزیوتراپی هم می توانند در مقابل آرتروز زانو مؤثر باشند.
از سوی دیگر، اخیراً اثرات عضله سازی بر روی این عارضه تأیید شده است. تمرینات عضله سازی، چه با دستگاه و چه بدون دستگاه، خصوصاً تمرینات انقباضی باعث تقویت عضلات چهار سر ران می شود. این تمرین ها تحرک، تعادل و عملکرد جسمی را بهبود می بخشد.
"تایی چی" نیز یکی از روش های است که به اندازۀ روش های عضله سازی سابق مؤثر و مفید است؛ برای اثر بخشی این روش شواهدی نیز وجود دارد.
"تایی چی" در برابر آرتروز زانو
نزدیک به چهل نفر از افرادی که حدود 10 سال یا کمتر، از آرتروز زانو رنج می برده اند، پذیرفتند که در یک دوره یک ماهه، دو بار در هفته و هر بار به مدت یک ساعت، "تایی چی" انجام دهند.
این تمرین 75% کاهش درد و چهار برابر افزایش توانایی در انجام کارهای روزمره را برای این افراد به ارمغان آورد. توانایی جسمانی، مستقل بودن در کارهای شخصی و سلامتی شان به میزان قابل توجهی بهتر شد به حدی که نشانه های افسردگی نیز در آنها کاهش یافت.
چگونه می توان تأثیر "تایی چی" بر آرتروز زانو را توضیح داد؟
این فن رزمی به بدنی آرام نیاز دارد. باعث حرکت ماهیچه ها، انعطاف و استقامت شان می شود. "تایی چی" کمک می کند تا فرد شناخت بهتری از بدنش و محدودیت هایش به دست آورد.
این فعالیت آرام ذهن را نیز به کار می اندازد. به لطف عمل تنفس و استراحت، وضعیت عمومی بدن بهبود می یابد؛ این بهبودی برای دردهای زانو بسیار مفید و ارزشمند است. به همۀ این موارد باید مهارت در کنترل بر درد را نیز اضافه کرد.
شما هم امتحان کنید، شاید به موازات این تمرین ها بتوانید مقدار داروهای ضد التهاب تان را هم کم کنید.
منبع:seemorgh.com
شخیص آرتریت بر اساس تستهای خون و رادیولوژی صورت میگیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروفها را دچار میسازد.
به گزارش ایسنا، در این مقاله که در سایت تخصصی «ای هاو» منتشر شده، توضیحاتی مطرح شده است تا شما بتوانید فرق بین این دو بیماری را از هم تشخیص دهید تا در امر درمان دچار مشکل نشوید.
آرتریت التهاب مفاصل است. این عارضه اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. آرتریت ممکن است با تعدادی از ناراحتیها و بیماریهایی مثل آسیب دیدگی، عفونت، اختلالات متابولیکی، یک سیستم ایمنی فوق العاده فعال و حتی مشکلات ناشی از وزن اشتباه گرفته شود.به گفته متخصصان؛ در حال حاضر بیش از 100 نوع آرتریت شناخته شده است که شایعترین انواع آنها اوستئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس هستند. در واقع هر نوع التهاب مفصلی شکلی از آرتریت محسوب میشود.
بر اساس این گزارش، آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه اوستئوآرتریت است که یک بیماری غیرالتهابی در مفاصل است و طی آن غضروف مفاصل تخریب میشود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و کشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز میکند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل میشود.
هر مفصلی ممکن است دچار آرتروز شود اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهرهها و لگن شایع است. اگر احساس درد مفصلی داشتید برای تشخیص صحیح حتما باید به پزشک مراجعه کنید. ارزیابی کامل وضعیت مفاصل شما توسط پزشک ضروری است. درمان آرتریت ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد التهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشک میتوانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگیتان را داشته باشید. بنابراین ارتریت نتیجه یک التهاب است اما آرتروز در واقع یک مشکل فیزیکی و حاصل آسیب دیدگی عضوی است.
آرتریت در واقع به بیش از 100 نوع مشکل روماتیکی اطلاق میشود که مفاصل، ماهیچهها، تاندونها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار میدهد. تشخیص آرتریت بر اساس تستهای خون و رادیولوژی صورت میگیرد. این در حالی است که آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروفها را دچار میسازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، کاهش توان حرکت و کاهش توان ماهیچهای میشود. اما باید بدانید که فعالیت و ورزش منظم میتواند غضروفها را تغذیه کند.