تمرینات زیر ماهیچه های شکمی، اصلی بدن و ستون فقرات را تقویت کرده و باعث می شود تا شکم صاف و تختی داشته باشید. با درگیر شدن ماهیچه های شکمی و اصلی بدن، وضعیت ایستادن شما بهبود یافته و بسیاری از دردهای شما کاهش می یابد. با یک حرکت شروع کنید و به تدریج حرکات بعدی را به برنامه خود اضافه کنید تا بتوانید تمرینات را بطور کامل انجام دهید. در پایان و هنگامی که تسلط کافی برای انجام این حرکات را بدست آورید هر حرکت را 15 مرتبه تکرار کنید.
*حلقه وارونه
به پشت دراز کشیده، پاها را صاف و برای راحتی بیشتر کمی زانوها را خم کنید و شانه را فشرده نمایید. دست ها را در دو طرف بدن قرار داده (کف دست ها روی زمین قرار گیرد)، به آرامی پاهای خود را به سمت بالا برده بطوریکه باسن و ران با زانو زاویه 90 درجه تشکیل دهد، به آرامی دستها را به زمین فشار داده، عمل دم را انجام داده، سپس بازدم (بطور عمیق) بطوریکه با کمک ماهیچه های شکمی زانوها به سینه نزدیک شوند. یک لحظه در این حالت باقی مانده و بازدم را کامل نمایید، عمل دم را انجام داده و به آرامی به وضعیت اولیه برگشته، بطوریکه زانو و باسن در زاویه 90 درجه قرار گیرند.
*حرکات نشسته با نوار پارچه ای
نوار پارچه ای مناسب حرکات ورزشی را از درازا روی صندلی قرار داده و روی صندلی بنشینید بطوریکه یک سر نوار پارچه ای زیر باسن شما و یک سر دیگر آن روی پشتی صندلی باشد، سپس با دست سر آزاد نوار پارچه ای را بگیرید (از پشت) بطوریکه نوار به موازات ستون فقرات قرار گیرد، کف پاهای خود را بر روی زمین قرار دهید، آرنج ها را به سمت بالا برده بطوریکه نوار پارچه ای کشیده شود و مقاومت احساس کنید و عمل دم را انجام دهید. سپس ستون فقرات را کمی خم نموده و ماهیچه های شکم را منقبض و به سمت داخل جمع کنید، همزمان عمل بازدم را انجام دهید.، به آرامی به وضعیت اولیه باز گردید.
*حرکت پلانک
زانوها و ساعد دو دست را روی زمین قرار دهید، ماهیچه های شکم را منقبض کرده و استخوان انتهای ستون فقرات را جمع کنید بطوریکه در امتداد شانه قرار گیرد. به آرامی زانوها را از زمین بلند کرده (می توانید ابتدا یکی از زانوها را از زمین بلند کنید) بطوریکه بدن شما از سر تا باسن صاف و در یک راستا قرار گیرند. اجازه ندهید تا شکم شما به سمت پایین متمایل شود. باسن خود را منقبض نگهدارید و بطور طبیعی نفس بکشید، به اندازه 2 نفس در این حالت باقی بمانید، سپس زانوها را به سمت پایین نزدیک کرده و به وضعیت اولیه باز گردید.
منبع: نی نی سایت
ورزش های مخصوص برای بهبود کمردرد بارداری
درصد از زنان در طی بارداری خود دچار کمردرد میشوند که شدت آن میتواند کم باشد و فرد تنها بعد از ایستادن به مدت طولانی احساس ناراحتی کند یا اینکه شدید باشد و نتواند کارهای روزانه خود را انجام دهد.
اگر چه کمردرد میتواند علامتی از درد زایمان باشد ، ولی در کل در اثر تغییراتی که در بدن رخ میدهد، بوجود میآید.
عوامل موثر بر ایجاد کمردرد در دوران بارداری :
- هورمون هایی که در طی بارداری در بدن تولید میشوند، باعث عدم استحکام مفاصل میشوند، در نتیجه با رشد جنین لگن خاصره هم بزرگتر میشود.
- افزایش وزن در حدود 11 تا 16 کیلوگرم در طی بارداری باعث وارد آمدن وزن زیادی در اطراف کمر و شکم میشود.
- افزایش کشش وضعی بدن برای جبران تغییراتی که در مرکز ثقل بدن زن باردار رخ میدهد.
خانم باردار با احساس کمردرد تصور میکند فقط باید استراحت کند و هیچگونه حرکت ورزشی را انجام ندهد، در حالیکه حرکات ورزشی آرام و تحرک باعث کاهش اسپاسم عضلات، بهبود عمل ستون فقرات و کاهش درد میشود. همچنین مقدار انرژی بدن را افزایش میدهد و باعث درد کمتر، زایمان بهتر و بهبود سریع تر بعد از زایمان میشود.
اجزاء تشکیل دهنده یک برنامه ورزشی منظم برای بهبود کمردرد در طی بارداری شامل تمرینات قلبی - عروقی ، تمرینات استحکام دهنده و تمرینات کششی است.
تمرینات قلبی - عروقی :
ورزشی که در مدت زمان مشخص باعث افزایش ضربان قلب شود ، بعنوان تمرین قلبی - عروقی محسوب میشود. پیاده روی ، دوچرخه سواری و شنا برای بیشتر خانم های باردار مناسب هستند و باید 3 تا 5 روز در هفته و هر بار به مدت 20 تا 45 دقیقه انجام شوند.
خانم های باردار باید توجه داشته باشند که حتماً با شدت ملایم تا متوسط ورزش کنند و هرگز با ورزش شدید خود را خسته نکنند.
به خاطر داشته باشید که هر نوع ورزشی بهتر از ورزش نکردن است. حتی 10 دقیقه پیاده روی قبل از ناهار مفید است.
تمرینات استحکام دهنده :
تقویت عضلات شکم ، کمر، لگن، باسن و ران باعث پیشگیری و کاهش درد در ناحیه کمر میشود. این حرکات بایستی به آرامی و به طور کنترل شده اجرا شوند. 3 تا 10 دقیقه این حرکت را نگه دارید ( روی این حرکت مکث کنید ) و بعد استراحت کنید و مجدداً آن را تکرار کنید . باید 10 تا 30 بار این حرکت تکرار شود.
در مرحله ای که به عضلات خود فشار میآورد ( در زمان 10-3 دقیقه ) نفس خود را بیرون بدهید و در مرحله استراحت ، هوا را به داخل ریه هایتان بکشید ( نفس خود را داخل بکشید) .
برای عضلات شکمی: به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید و کف پاها را روی زمین بگذارید . دست هایتان را زیر پشتتان قرار دهید به طوریکه بین زمین و پشت شما فاصله باشد. سپس کمر خود را به زمین بچسبانید و مجدداً آن را بلند کنید. باسن شما باید در حالت RELAX باشد. این حرکت ورزشی را هنگام دراز کشیدن، ایستادن یا نشستن میتوانید انجام دهید.
برای عضلات پشت و باسن : کف دست ها و زانوهای خود را روی زمین بگذارید، در حالیکه ستون فقرات شما کاملاً راست باشد. حرکت قبلی ( برای عضلات شکمی) را انجام دهید ، یعنی کمر خود را به آرامیخم و راست کنید . سپس دست راست و پای چپ خود را بلند کنید ، طوریکه در راستای ستون فقرات شما باشند. مدتی در این حالت بمانید.
سپس به آرامی دست و پای خود را پائین بیاورید. این بار دست چپ و پای راست خود را بلند کنید و به آرامی پایین بیاورید و به همین ترتیب ادامه دهید. اگر انجام این حرکت برای شما سخت است، میتوانید دست و پای خود را بطور جداگانه بالا ببرید ، یعنی فقط دست یا پای خود را بلند کنید ، نه هر دو را با هم.
برای عضلات شکم ، باسن و ران : پشت به دیوار بایستید . سپس سر، شانه و کمر خود را به دیوار بچسبانید، در حالیکه پاهای شما 30 تا 60 سانتیمتر با دیوار فاصله داشته باشند.
کمر خود را به سمت دیوار فشار دهید و به حالتی که میخواهید بنشینید، به سمت پایین بیایید، طوریکه زانوهای شما زاویه 90 درجه را تشکیل دهند ( یعنی کاملاً ننشینید). سپس به آرامی به حالت اول خود برگردید، در حالیکه پشت و باسن شما به دیوار چسبیده باشد.
تمرینات کششی :
این گروه از حرکات ورزشی نیز مانند حرکات قبلی در درمان و پیشگیری از کمردرد دوران بارداری مهم هستند. پس هیچ وقت آنها را فراموش نکنید. برای افزایش انعطاف پذیری کمر، این دسته از حرکات را هر روز بعد از انجام یک سری حرکات ورزشی و در مرحله گرم شدن بدن باید انجام دهید. باید 20 تا 30 ثانیه این حرکت را نگه دارید ( نه بیشتر) ، سپس استراحت کنید و مجدداً به همین ترتیب سه بار آن را تکرار کنید.
بیشترین عضلاتی که در ایجاد کمردرد مؤثر هستند، عضلات پشت بدن، سینه ها، پشت ران و گردن است. به همین دلیل ما هم فقط حرکات کششی مخصوص این عضلات را برای شما بیان میکنیم:
کشش پشت بدن : روی دست ها و زانوهای خود بنشینید. دست هایتان را به سمت جلو بکشید. در صورت لزوم بالش کوچکی زیر شکمتان بگذارید تا از آسیب احتمالی محفوظ باشید. سپس روی زانوهایتان بنشینید و دست ها را بلند کرده و به جلو بکشید تا در ستون فقرات خود احساس کشش کنید.
کشش عضلات پشت ران : یک صندلی مقابل خود بگذارید و یکی از پاهایتان را روی آن قرار دهید. در حالیکه پشتتان را صاف نگه داشته اید، به جلو خم شوید تا کشیدگی را در عضلات پشت ران احساس کنید. اگر نمیتوانید راحت بایستید یا زانوهایتان خم میشود، به جای صندلی از یک وسیله کوتاه تر استفاده کنید.
کشش عضلات سینه : کاملاً صاف بایستید، طوریکه سر رو به بالا و کمر صاف باشد. دست هایتان را از پشت به هم قفل کنید و بدون اینکه شانه هایتان به سمت جلو خم شوند، بازوهایتان را به سمت عقب بکشید تا کشیدگی را در قسمت جلوی شانه ها و بازوها احساس کنید.
کشش عضلات گردن : در حالت نشسته یا ایستاده سر را به سمت جلو بیاورید و سپس به یک طرف ( چپ یا راست ) خم کنید. سپس دستی را که سر به آن سمت خم شده است، پشت سرتان ببرید و سرتان را کمی به سمت عقب فشار دهید. سپس به آرامی سرتان را به سمت دیگر برگردانید. این حرکت کمک میکند تا کشش لازم به عضلات گردن وارد شود.
سخن پایانی
با توجه به تغییرات بسیاری که در دوران بارداری در بدن رخ میدهد، کمردرد از مشکلات رایج این دوران است و نرمش بدنی روشی ساده برای بهبود کمردرد است.
به خاطر داشته باشید که همیشه علائم کمردرد خود در دوران بارداری را با پزشک در میان بگذارید تا از بی خطر بودن این حرکات ورزشی اطمینان حاصل کنید و از راهنمایی ها و ممنوعیت های موجود مطلع شوید.
البته بعضی از خانم های باردار ممکن است نیاز به درمان ویژه و جدی تری برای بهبود کمردرد داشته باشند.امیدواریم توانسته باشیم با ارائه این تمرینات ورزشی ، کمک کوچکی برای بهبود کمردرد شما مادران آینده کرده باشیم.
منبع:artakava.com
پوکی استخوان از جمله بیماریهای شایع در جوامع امروز است و به علل گوناگونی مانند تغذیه نامناسب و نداشتن تحرک بدنی به وجود میآید البته این بیماری درمان پذیر یا بهتر بگوییم کنترل شدنی است. میپرسید چگونه؟ با داروهای مناسب و تغذیهای که حاوی مقدار کافی از ویتامین D و کلسیم باشد. این هفته درباره ورزشهای مناسب برای تقویت استخوانها و متراکمتر کردن آنها برایتان نوشتهایم...
متخصصان طب ورزش بر این باورند که از بهترین انواع ورزش برای استحکام استخوانها ورزشهای به اصطلاح تحمل کننده وزن یا بار است اما ورزشهای دیگری هم وجود دارد که به متراکمتر کردن استخوانها کمک میکند. از این ورزشها میتوان به این موارد اشاره کرد: دویدن و پیادهروی تند و دو درجا، ژیمناستیک، انواع ایروبیک مانند استپ، کار با وزنههایی مانند دمبل و دستگاه، ورزشهای گروهی که دویدن و پرتاب توپ جزیی از آنهاست؛ مانند بسکتبال و فوتبال و والیبال و هند بال، ورزشهای راکتی که دویدن درجا هم دارد و پیادهروی که البته از دویدن و جاگینگ اثر کمتری دارد. ورزشهایی که اثر کمتری دارند شامل شنا و ایروبیک در آب، دوچرخهسواری و دیگر ورزشهایی است که وزن، کمتر با محور طولی استخوانها فشار وارد میآورد.
باید به یاد داشته باشید که ورزش را برای اندام تحتانی یعنی پاها و فوقانی یعنی دستها انجام دهید چون بسیاری از افراد تصور میکنند که شکستگی فقط در لگن و ران افراد مبتلا به پوکی استخوان اتفاق میافتد اما شکستگی مچ دست و بازو هم کم نیست. از طرف دیگر خانمها به ویژه به یاد داشته باشند که از ورزشهایی مانند دوی استقامت و ماراتن و ورزشهایی با شدت کم یا متوسط ولی طولانی پرهیز کنند و اصولا شدت و مدت تمریناتشان نباید زیاد باشد چون موجب کاهش هورمون استروژن و در نتیجه افزایش شدت پوکی استخوان میشود. از مزایای ورزش منظم میتوان به پیشگیری از شکستگی و جلوگیری از افتادن اشاره کرد. در حقیقت ورزشهای منظم و مناسب به تعادل در راه رفتن و تراکم استخوان از راههای گوناگون به جلوگیری از شکستگی استخوان کمک میکنند.
انواع تمرین با وزنهانواع زیادی از تمرینات با وزنههای کم وجود دارد که میتوان در منزل یا باشگاه با آنها پرداخت. به یاد داشته باشید که پیش از هر ورزش باید به گرم کردن بدن خود به مدت پنج تا ده دقیقه بپردازید. همچنین اگر بتوانید روزی یک بار هر کدام از این تمرینات را انجام دهید یا هرکدام از آنها را در روزهای متعدد انجام دهید تا خسته و از ورزش زده نشوید.
سعی کنید هر حرکت را 10 بار تکرار کنید که به این 10 بار، یک ست یا نوبت میگویند و بهتر است سه ست یا سه نوبت به هر تمرین یا حرکت بپردازید البته این توصیه خیلی خشک و غیرقابل تغییر نیست بلکه به میزان آمادگی جسمانی هر فرد بستگی دارد. حتما در هنگام هر حرکت ورزشی، نکات ایمنی در محافظت از خود را در نظر داشته باشید. برای مثال به وضعیت تعقر و تحدب ستون مهرهای و باز شدن و خم شدن بیش از حد مفاصلتان توجه و از آسیب به عضلات و استخوانها پیشگیری کنید.
1) پرس سینه با دمبل1
این حرکت برای استحکام عضلات سینه و با فشار بر استخوانهای بازو و ساعد، موجب استحکام این استخوانها میشود و برای پوکیاستخوان بسیار مفید است. دمبلهایی که از نظر وزن، مناسب توانایی و قدرت شماست انتخاب کنید. روی نیمکت مخصوص بدنسازی دراز بکشید. دستها را در حالی که دمبلها را گرفتهاید، بهصورت موازی هم به طرف بالا نگه دارید.
2) پرس سینه با دمبل2
در ادامه حرکت شماره 1، دستها را به صورت موازی پایین آورده بهصورتی که بازو و ساعد شما زاویه قائمه یا 90 درجه تشکیل دهند. این حرکت را با بالا آوردن مجدد دستها، خاتمه دهید. میتوانید سه نوبت و در هر نوبت 10 تکرار از این حرکت را انجام دهید.
3) حرکت سرشانه نشر از جانب
این حرکت برای تقویت عضلات و استخوانهای سرشانه مفید است. دمبلهای مناسب قدرتتان را در دست بگیرید و بهصورت موازی در دو طرف بدنتان آویزان کنید. سپس از دو طرف آنها را به طرف بالا بیاورید بهطوری که دستان شما با تنهتان زاویه 90 درجه تشکیل دهند. این حرکت را میتوانید در سه نوبت و هر نوبت 10 تا 12 تکرار انجام دهید.
4) پرس پا با دستگاه
از مهمترین مناطقی که به پوکی استخوان دچار میشود، اندام تحتانی و استخوانهای پاست. این حرکت ورزش برای متراکم کردن استخوانهای ساق و ران پا و مفصل لگن و به ویژه گردن استخوان ران بسیار مهم است. فقط کافی است با پای خود به آرامی و با شدت فزاینده به صفحه روبهرو فشار دهید. انواع مختلفی از این دستگاه وجود دارد سه بار و هر بار 10 تکرار این حرکت کافی است.
5) پرس سینه با دستگاه
نوع دیگری از حرکت پرس سینه است اما با دستگاه. فرق این حرکت با پرس سینه با دمبل در این فیزیولوژی ورزش عضلات نهفته است. در حرکت شماره 1و 2 در حقیقت عضلات در حالت جمع شدن در مقابل وزنه و نیروی وارد آمده مقاوت میکنند در حالی که در این حرکت، مقاومت، همراه باز شدن عضلات است. برای تقویت جنبههای گوناگون حرکت عضلات و متراکم شدن استخوانها مفید است.
6) پرس بالاسینه با هالتر
هالتر باعث میشود وزن وزنهها بر قسمتهای مختلف بدن تقسیم شود و فشار یکنواختی به عضلات وارد شود و در واقع عضلات سینه کشیدهتر شوند. هنگام انجام دادن این تمرین، حتما باید حریف تمرینی داشته باشید تا حداقل هم توان و هم قدرت شما باشد و در بلند کردن هالتر به شما کمک کند. همیشه به یاد داشته باشید در هنگام انقباض عضلات و وارد آمدن فشار وزنه باید عمل دم و در هنگام شل شدن عضلات، بازدم انجام دهید.
7) حرکت جلو بازو با دمبل
در این حرکت با یک تیر میتوان دو نشان را هدف گرفت چون هم موجب افزایش قدرت عضلات بالا تنه میشود و هم با افزایش نیرو و وزن به اندام تحتانی موجب افزایش تراکم استخوان این نواحی میشود. دمبل را در دو دست خود گرفته و کف دست رو به جلو باشد سپس هر کدام از دستها را به نوبت بالا آورده بهصورتی که ساعد روی بازو خم شود و به آرامی پایین ببرید تا همچنان فشار بر عضله وارد آید. میتوانید سه نوبت و در هر نوبت 12 تا 14 تکرار از این حرکت را انجام دهید.
8) حرکت زیربغل سیمکش
این حرکت ورزشی نیز از جمله تمریناتی است که علاوه بر فشار عضلات موجب فشار بیشتر بر اندام تحتانی میشود و به ویژه برای مبتلایان به پوکی استخوان مفید است چون تراکم استخوانیشان را بیشتر میکند. این دستگاه هم به صورت کششی است و هم مانند دستگاه موجود در حرکت شماره پنج به صورت فشار مستقیم بر وزنهها، دو دستگاه در بازار وجود دارد.
9) پرس سرشانه با دمبل
در حقیقت معادل حرکت سرشانه با دستگاه است و دستانی که با بدن و ساعد با بازو زاویه 90 درجه تشکیل داده وزنههای مناسب با توان هر فرد را بالا برده و دوباره به جای اول باز میگرداند.
10) حرکت چکشی با دمبل
این حرکت برای تقویت عضلات سه سر بازویی و کتف و زیر بغل و سرشانه بسیار مفید است و در عین حال موجب تراکم استخوانهای تنه و ستون مهرهای میشود.
بدن ما بیش از 600 عضله و 200 استخوان دارد و این یعنی 800 دلیل برای پرداختن به تمرینهای قدرتی! عضلات، کالریها را سریعتر از بافت چربی میسوزانند و بنابراین هر چه توده عضلانیتان بیشتر و میزان چربی بدنتان کمتر شود.
سرعت سوختوساز در بدنتان افزایش مییابد و سلولهای عضلانیتان به انسولین واکنش بیشتری نشان میدهند و بنابراین میزان قند و انسولین خونتان کاهش مییابد؛ در نتیجه خطر ابتلا به دیابت کاهش مییابد ورزشهای قدرتی میزان کلسترول خون را به حد مناسب میرساند- و برخلاف عقاید قدیمی- کارکرد قلب و میزان فشارخون شما هم بهبود پیدا میکند. عضلات قدرتمندتر فشار بر مفاصل را کاهش میدهند و در افراد مبتلا به آرتریت، بهخصوص آرتریت زانو (با تقویت عضله چهارسر ران) درد را کاهش میدهند.
بررسیها نشان دادهاند تمرینهای مقاومتی با شدت متوسط به همان اندازه تمرینهای با وزنه با شدت زیاد یا حتی بیشتر از آنها، میتوانند به سلامت شما کمک کنند. اما پیش از آنکه ورزشهای قدرتی را شروع کنید، بهتر است یک چکاپ عمومی انجام دهید. اگر بیماری قلبی یا عوامل خطرساز برای بیماری قلبی یا فشارخون بالا دارید، قبل از شروع تمرینات قدرتی باید از پزشکتان اجازه بگیرید.
برای انجام ورزشهای قدرتی در سطح پایه میتوانید از وزن بدن خودتان استفاده کنید. در مراحل بعدی میتوانید سراغ دمبل وزنههای تغییریابنده و وزنههای قوزک پا بروید. همچنین از ماشینهای ورزش مقاومتی که در باشگاههای ورزشی موجودند، میتوان استفاده کرد. نوارهای کششی هم برای انجام این ورزشها بهکار میروند. تمرینهای قدرتیای را که این مقاله میخوانید، میتوانید با یک وزنه 2 کیلوگرمی شروع کنید و 6 تا 8 بار آنها را انجام دهید و بعد به تدریج وزن وزنه را به 3 و بعد 4 کیلوگرم برسانید.
1.پرس نظامی (برای تقویت بازوها، شانهها و بخش بالایی پشت)
بایستید؛ به طوری که پاها اندکی فاصله داشته باشند. با هر دستتان در ارتفاع شانهتان یک دمبل نگه دارید. در حالی که کف دستهایتان به سمت خارج از بدنتان قرار دارد، به آرامی دمبلها را بالا ببرید تا بازویهایتان کامل باز شود، بعد به آرامی دمبلها را به سطح قفسه سینه بازگردانید. 8 تا 10 بار این حرکت را تکرار کنید.
2.بلندکردن وزنه از پهلو (برای تقویت عضلات بازوها، شانهها و بخش بالایی پشت)
در حالی که ایستادهاید و پاهایتان اندکی از هم فاصله دارد، با هر دستتان که در کنار بدن قرار دارد، یک دمبل را نگه دارید. بازوهایتان را صاف نگه دارید، بعد به آرامی دمبلها را بالا ببرید تا زمانی که اندکی بالاتر از سطح شانههایتان قرار بگیرند. به آرامی دمبلها را پایین بیاورید. این حرکات را 8 تا 10 بار تکرار کنید.
3.پارو زدن به سمت بالا (برای تقویت بازوها،شانهها و بخش بالایی پشت)
بایستید و پاهایتان را به اندازه عرض شانهها از هم دور کنید. با هر دستتان یک دمبل را بگیرید؛ بهطوریکه کف دستهایتان به سمت رانهایتان باشد. به آرامی دمبلها را به سطح شانهها بالا بیاورید؛ بعد با اجازه دادن به آرنجها که به سمت بیرون حرکت کنند، دمبلها را با دستهایتان به هم نزدیک کنید. به آرامی دمبلها را پایین بیاورید و به سطح رانها بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.
4.پیچش (برای تقویت عضلات بازو، شانهها و بخش بالایی پشت)
در حالی که بازوهایتان به راحتی در دو طرف بدنتان قرار گرفتهاند، بایستید یا بنشینید. با هر دستتان یک دمبل را بگیرید و آنها را به سطح بخش بالایی قفسهسینهتان برسانید؛ در حین این حرکت، بازوهایتان را نزدیک به پهلوهایتان نگه دارید، وزنهها را به آهستگی پایین بیاورید و این حرکت را تکرار کنید. در حین انجام این حرکت بهطور متناوب موقعیت دستهایتان را عوض کنید، ابتدا کف دستهایتان رو به جلو باشد و بعد کف دستهایتان رو به عقب (پیچش معکوس).
5.نیمه چمباتمبه ( برای لگن و ساقها)
در حالی که پاهایتان به اندازه عرض شانهها از هم فاصله دارد، بایستید. یک دمبل را در هر دستتان نگه دارید؛ به طوری که بازوهایتان در کنار بدنتان و کف دستهایتان رو به جلو باشد. در حالی که بازوهایتان را بهطور مستقیم رو به پایین نگه میدارید، به آرامی زانوهایتان را خم کنید و باسنتان را 20 سانتیمتر پایین بیاورید. به آرامی به وضعیت ایستاده بازگردید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.
6.بازکردن مفصل لگن (برای لگن و ساق پا)
یک وزنه قوزک پا بپوشید، با فاصله 20 سانتیمتر پشت یک صندلی محکم بایستید. با استفاده از پشتی صندلی برای حفظ تعادل، تنهتان را با زاویه 45 درجه به جلو خم کنید، بعد ساق پای راستتان را به سمت عقب باز کنید. به آرامی کف پایتان را روی زمین پایین بیاورید. این حرکت را برای هر پا 8 تا 10 بار تکرار کنید.
7.بلند کردن جانبی ساق پا (برای لگن و زانوها)
در حالی که وزنه قوزک پا دارید، پشت یک صندلی محکم بایستید و از پشتی آن برای حفظ تعادل استفاده کنید. به آرامی ساق پای راستتان را از پهلو بلند کنید تا زمانی که کف پایتان 20 سانتیمتر از زمین فاصله گیرد. در حین این حرکت، زانویتان را راست نگه دارید و بعد به آرامی کف پایتان را به روی زمین بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار برای هر پا تکرار کنید.
8..باز کردن زانو (برای لگن و ساق پا)
در حالی که وزنه قوزک پا دارید، روی یک صندلی محکم با پشتی عمودی بنشینید؛ بهطوریکه زانوهایتان 20 سانتیمتر از هم فاصله داشته باشند و یک حوله کوچک زیر بخش پایینی رانهایتان بگذارید. به آرامی پای راستتان را از زمین بلند کنید تا زمانی که ساق پایتان به طور مستقیم در جلویتان قرار گیرد. پایتان را به آرامی به روی زمین بازگردانید. این حرکت را برای هر پا 8 تا 10 بار تکرار کنید.
9.بلند کردن پاشنه در پلکان (برای لگن و ساق پا)
روی پله پایینی یک پلکان بایستید، دستگیره پلکان را برای حفظ تعادل نگه دارید. پنجههای پاهایتان را روی پله قرار دهید به طوری که پاشنههای پاهایتان از پله بیرون بزند. به آرامی پاشنههای پاهایتان را بلند کنید و وزنتان را روی پنجههای پاهایتان بیندازید. به وضعیت اول بازگردید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.
10.دراز و نشست با زانوی خمیده (برای شکم و تنه)
در حالی که زانوهایتان خم شده است، روی پشتتان دراز بکشید. کف پاهایتان را به صورت صاف روی زمین بگذارید و در حالی که دستهایتان را پشت سرتان قلاب کردهاید، بازوهایتان را در روی قفسهسینهتان خم کنید. پشتتان را بلند کنید تا زمانی که آرنجهایتان به زانوهایتان برسد. به آرامی خودتان را به روی زمین بازگردانید. این حرکت را 8 تا 10 بار تکرار کنید.
منبع:salamat
زنان در دوره ی باروری خود که حدود 35 سال طول می کشد حدود 400 سیکل ماهیانه را تجربه می کنند. در این مدت حدود 80 درصد از خانم ها حداقل برای مدتی دچار علائم سندروم پیش از قاعدگی می شوند که در 5 درصد از آنها علائم به قدری شدید خواهد بود که سبب تداخل با زندگی روزمره و روابط اجتماعی و شغلی خواهد شد. شروع این علائم می تواند در هز زمانی باشد ولی دهه ی 3-2 شیوع بیشتری دارد و در دوران حوالی بلوغ یا نزدیک یائسگی یا پس از زایمان شدت علائم بیشتر است. به طور معمول علائم 2-1 هفته قبل از شروع هر عادت ماهیانه شروع می گردد و به تدریج شدید می شود، علائم با شروع قاعدگی رفع می گردد و پس از تخمک گذاری در میانه ی سیکل دوباره علائم شروع می گردد. در موارد شدید فرد تنها در زمان قاعدگی بدون علامت است و با پایان خونریزی ماهیانه علائم شروع می شوند.
علائم و نشانه ها
٭ تغییرات خلقی:
افسردگی
تحریک پذیری
اضطراب
احساس ترس و نگرانی
تغییر در تمایل جنسی
٭ تغییرات تمرکز و توجه:
اختلال در تمرکز
فراموشی
احساس گیجی
مستعد شدن به حوادث شغلی و اجتماعی
٭ تغییرات فیزیکی:
آکنه
افزایش اشتها
افزایش وزن
یبوست
تهوع
تورم و ادم در دست و پا
اختلال سیکل خواب
احساس کاهش انرژی و خستگی مداوم
سردرد
درد مفاصل و کمر درد و شکم درد
حساس شدن و درد سینه ها
احساس نفخ شکم
آسیب شناسی و مکانیسم
علل این مجموعه علائم به طور قطعی مشخص نیست. اغلب مولفین معتقد به تغییرات هورمونی در خلال سیکل ماهیانه به عنوان علت این سندروم هستند. برخی کاهش ناگهانی پروژسترون در اواخر سیکل ماهیانه و به هم خوردن نسبت پروژسترون به استروژن را عامل اینامر می دانند و برخی دیگر معتقد به نقش سروتونین ( از هورمون های مغزی ) دراین سندروم هستند. سروتونین هورمونی است که در تنظیم متابولیسم قندها و تنظیم ترشح استروژون و پروژسترون و سیکل خواب نقش دارد و کاهش سطوح آن در بافت مغزی در برخی مطالعات با شروع علائم بیماری پیش از قاعدگی مرتبط بوده است.
تشخیص
پزشک متخصص غدد یا زنان و زایمان با سوال از ما دربازه ی نوع علائم، شدت آنها و ارتباط آنها با دوره های ماهیانه و اینکه آیا علائم در یک زمان خاص از سیکل رخ می دهد یا خیر به این بیماری مشکوک می شود و با پیگیری شما و درخواست آزمایشات لازم به رد سایر عللی که می تواند این بیماری را تقلید کنند می پردازد. با تشخیص دقیق وی ابتدا به شما توصیه های لازم در زمینه ی تغذیه، ورزش و حمایت خانواده را خواهد نمود و در صورت عدم پاسخ شما به این درمان به شما داروی مناسب را تجویز می کند.
درمان غیر دارویی
٭ ورزش:
ورزش با آزاد سازی اندورفین ها( از هورمون های مغزی )سبب تقویت تولید سروتونین در مغز می شود و این امر سبب افزایش احساس شادی و خوب بودن و کاهش استرس و اضطراب و بهبود سیکل خواب می گردد.
ورزش های هوازی مثل شنا، پیاده روی، دویدن و دوچرخه سواری چنانچه به صورت منظم انجام شوند و در هفته حداقل 5-3 مرتبه و هر دفعه حداقل 30 دقیقه با شدت متوسط صورت گیرند، در کاهش یا رفع علائم به خصوص کاهش حساسیت سینه ها، کاهش نفخ شکمی، افسردگی و اضطراب بسیار مفیدند. همچنین ورزش هایی مثل یوگا، تکنیک های تنفسی عمیق، ورزش های کششی ملایم و مدیتیشن نیز در این زمینه مفید بوده اند.
٭ تغذیه:
سعی کنید به جای 3 بار وعده ی غذایی حجیم روزانه آنرا به 6 مرتبه وعده ی غذایی سبک تغییر دهید.
استفاده از مواد نوشیدنی و خوراکی حاوی کافئین( چای، قهوه و نوشابه ) را کاهش دهید. این امر به کاهش حساسیت سینه ها کمک می کند.
میزان مصرف روزانه ی نمک را کاهش دهید. این امر به کاهش نفخ شکم و کاهش تورم دست و پا می انجامد.
استفاده از ویتامین های B6 و E و منیزیوم در رژیم غذایی به کاهش حساسیت سینه و نفخ شکم می انجامد.
رژیم های غذای حاوی کلسیم زیاد مثل لبنیات سبب کاهش کمر درد و درد شکم و کاهش نفخ و حساسیت سینه ها می شود.
استفاده از قند های ساده مثل شکر و قندهای خانگی را کاهش دهید و استفاده از قندهای مرکب مثل حبوبات و غلات کامل، سبزیجات و فیبرها را افزایش دهید. می وه های موز، پرتقال، گریپ فوروت هم مفیدند.
درمان طبی دارویی
٭ درمان روانپزشکی:
در صورت عدم پاسخ به درمان غیر طبی و برجسته بودن علائم روانی و خلقی گاهی استفاده از داروهای روانپزشکی با صلاحدید پزشک لازم است. اصولا" داروهای ضد افسردگی در این امر اولین انتخاب هستند که دسته ای از آنها با افزایش سروتونین مغزی سبب کاهش یا رفع علائم این سندروم می شوند.
٭ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:
این داروها مثل ایبو بروفن وناپروکسن به خصوص هنگامی که علامت آزار دهنده درد کمر یا درد شکم باشد مفید هستند.
٭ داروهای مدر ( دیورتیک ها ):
داروهای ادرار آور مثل اسپرینولاکتون سبب کاهش تورم دست و پا و کاهش نفخ شکم و کاهش میزان نمک بدن می شوند.
٭ قرص های ضد بارداری:
قرص های ضد بارداری به خصوص نوع پروژسترون دار آنها در بسیاری از خانم ها سبب کاهش علائم جسمانی و کاهش تحریک پذیری می شوند و بنا به صلاحدید پزشک مصرف می شوند.
در برخی موارد استفاده از این قرص ها سبب تشدید علائم می گردد که درمان با آنها لازم است قطع گردد.
منبع: پورتال پزشکی ورزشی ایران