ورزشی موثر برای مبتلایان به ام اس

 ورزشی موثر برای مبتلایان به ام اس
در این مطلب به ورزش هایی اشاره می شود که برای مبتلایان به ام اس بسیار مفید بوده و قابلیت مغز را بر می گرداند.
انجام ورزش‌هایی همچون بدنسازی و ایروبیک سبب حفظ بهتر قابلیت‌های مغز و اعصاب در بیماران مبتلا به ام‌اس می‌شود.
قسمت‌های آسیب‌دیده مغز بیماران مبتلا به ام اس در افرادی که ورزش می‌کنند کندتر تخریب می‌شود.
به نظر می‌رسد که ورزش‌هایی همچون بدن‌سازی و ایروبیک روی بخش‌هایی از مغز که در برابر ام‌اس آسیب‌پذیرترند نقش محافظتی داشته و سبب می‌شود قشر خاکستری مغز در حجم گسترده‌تری حفظ شود.
*چند نکته مهم ورزش می‌تواند به تخفیف علائم msکمک کند.اما بسیار مهم است که برای موفق شدن، احتیاط‌های لازم را در یک برنامه ی ورزشی در نظر بگیرید.
نکته‌ی مهم دیگر این است که بیش از حد به ورزش نپردازید. انجام فعالیتهای ورزشی در بیماران مبتلا به MS باید با احتیاط انجام گیرد و حرکات کششی موجب آسیب نشود. اگر در ورزش افراط کنید ممکن است موجب کشیدگی عضلات و آسیب به سیستم عضلانی شوید. افزایش درد در عضلات منجر به خستگی بیش از حد و وارد شدن استرس به بدن و ذهن می‌شود. قبل از آغاز برنامه‌ی ورزشی با پزشک خود مشورت کنید.
 پزشک شما ممکن است چه توصیه‌هایی برای شما داشته ‌باشد؟
* در باره‌ی نوع ورزشی که مناسب شماست و انواعی از ورزش که باید از آن اجتناب کنید.
* درمورد شدت فعالیتی که باید داشته باشید.
* درباره‌ی دوره و مدت زمانی که باید ورزش کنید و در مورد محدودیتهای فیزیکی شما.
مراجعه به سایر متخصصان مانند فیزیوتراپیست می‌تواند به شما کمک کند. فیزیوتراپیست می‌تواند با توجه به نیاز شما نوع ورزشی که مناسب شما باشد را طراحی کند. در این صورت ورزشی که متناسب با علائم بالینی، شکل بدن، نیروی بدنی و سلامت کلی شماست انجام می‌شود.
 چگونه می‌توانید با ایمنی ورزش کنید؟
* همیشه قبل از شروع ورزش با نرمش مناسب بدن را گرم کنید و پس از ورزش نیز با نرمش آرام بدن را سرد کنید.
* به آرامی‌پیش بروید. مثلا اگر قرار است که 30 دقیقه ورزش کنید، با جلسات 10 دقیقه‌ای شروع کنید و به تدریج آن را افزایش دهید.
* در یک محیط امن ورزش کنید. از ورزش در سطوح لغزنده اجتناب کنید، در نور کم ورزش نکنید، قالیچه‌ها را کنار بگذارید و هر چیزی که ممکن است خطری در حین ورزش برای شما ایجاد کند را دور کنید.
* اگر در تعادل مشکل دارید، هنگام ورزش به یک نرده یا تکیه‌گاه تکیه کنید.
* هر زمانی که احساس کردید حالتان خوب نیست و یا ممکن است آسیب بببینید ورزش را متوقف کنید.
* فعالیتی را انتخاب کنید که برای شما جالب باشد و از انجام آن لذت ببرید. ورزشهای ایروبیک آبی، شنا، تای چی و یوگا ورزشهایی هستند که برای بیماران مبتلا به MS مناسب هستند.
اگر دمای بدن شما بیش از حد افزایش یابد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
برخی از افراد مبتلا به MS به گرما حساس هستند. به این معنا که در مواقعی که بدن گرم می‌شود و دمای آن افزایش می‌یابد علائم بیماری دوباره پدیدار شده و یا بدتر می‌شوند. در هنگام ورزش دمای بدن افزایش می‌یابد.
  چگونه می‌توان از افزایش بیش از حد دمای بدن جلوگیری کرد؟
* در ساعات گرم روز ، ورزش نکنید و از ورزش در ساعات 10 صبح تا 3 بعد از ظهر خودداری کنید. اگر بیرون از منزل ورزش می‌کنید، سعی کنید صبحها و یا عصرها ورزش کنید.
* مقدار زیادی مایعات خنک بنوشید.
* مراقب حالتهای بدن خود باشید. اگر دچار علائمی‌شدید که قبل از ورزش آنها را نداشتید، آرامتر ورزش کنید و یا ورزش را متوقف کنید تا بدنتان خنک شود.
* شنا، ورزشهای آبی و نرمشهای آبی ایروبیک بدن شما را حین ورزش خنک نگه می‌دارند. قبل از ایکه وارد آب شوید در باره‌ی دمای آب استخر از مسئول استخر سؤال کنید. همچنین مطمئن شوید که سطوح لغزنده در اتاق کمدها و در اطراف استخر وجود نداشته باشد.
منبع: salamat.ir

یوگا برای سالمندان

 سالمندی دوره ایی از زندگی است که فرد زمان بیشتری را برای پرداختن به خود، خانواده و اوقات فراغت خود دارد.

 مقدمه

 سالمندی دوره ایی از زندگی است که فرد زمان بیشتری را برای پرداختن به خود، خانواده و اوقات فراغت خود دارد. با این وجود فرد در این سن به بیماریهایی چون آرتریت (تورم مفصل)، بی اختیاری ادرار و فشار خون بالا، بیشتر مبتلا می شود. افزایش شیوع این بیماریها در افراد مسن سبب می شود هنرجویان یوگا خصوصاً افراد مبتدی به علت تحلیل بافت ها و فرسودگی بدن در انجام حرکات یوگا، محدودیت بیشتری داشته باشند و حرکات محدودتری از قبیل خم شدن آهسته به جلو یا راه رفتن آرام یوگا را در حد محدودتری انجام دهند.

 یوگا ورزشی است که با تواناییها و نیازهای بدنی فرد منطبق می گردد و افراد مبتدی ، حتی خانم های باردار با در نظر گرفتن شرایط بدنی خود قادر به انجام آن هستند.

 یوگا بدن را متناسب ، ذهن را آرام و فرد را وانهاده می سازد. یوگا هم چنین برای جلوگیری و کنترل بیماریهای خاص که در سالمندان شیوع بیشتری دارد مفید است و فرد را قادر می سازد با درون خود ارتباط برقرار کند و این زمانی است که فرد خود را همان گونه که هست می پذیرد و این خود سبب ایجاد یک نگرش مثبت به زندگی در فرد می گردد.

 برخی آساناهای یوگا به گونه ای طراحی شده اند که سبب طبیعی شدن فشار خون، ایجاد تعادل در سیستم اعصاب می گردند و از مبتلا شدن به بیماری های قلبی و عروقی و عصبی جلو گیری می کنند .

 تکنیک های تنفسی یوگا با ایجاد نشاط و طراوت جسمی و پاک کردن کانال های تنفسی از مبتلا شدن فرد به بیماریهای تنفسی نیز جلوگیری بعمل می آورند .

 به هنگام انجام حرکات یوگا فرد باید بدن خود را بشناسد و به محدودیت های بدنی خود در انجام حرکات واقف می باشد ، همچنین در هنگام انجام حرکات به بدن خود فشار نیاورد زیرا انجام حرکات یوگا با سختی و فشار احتمال ایجاد آسیب بدنی را در فرد افزایش می دهد . به خاطر داشته باشید که یوگا ضمن انجام حرکات بدنی، سبب آرامش ذهن می گردد به همین خاطر اگر به هنگام انجام یک آسانا احساس درد می کنید انجام آن را متوقف کنید.

 تکمیکهایی هایی که در زیر آورده می شود برای افراد مسن مناسب است:

 نیاز نیست که فرد همه آسانا ها را انجام دهد زمانی که احساس خستگی کرد بهتر است انجام آنها را متوقف کند.

 ۱) کاپالابهاتی

 تکنیک تنفسی است که برای پاک کردن کانال های تنفسی به کار می رود. اگر فرد به سختی نفس می کشد یا احساس گرفتگی درقفسه سینه دارد، تنفس سریع کاپالابهاتی به او کمک می کند تنفس آرامی تری داشته باشد .

 ۲) نشستن ساده (سوخاسانا)

 یک آسانای نشسته یوگا است و اکثراً بعد از شاواسانا ( جسد) توصیه می شود. این آسانای ساده ستون فقرات را صاف کرده، متابولیسم بدن را کاهش می دهد، سبب ارتقا آسودگی درون می شود و ذهن را آرام نگه می دارد.

 ۳) حرکت گربه

 این آسانا کمک می کند تا حرکت را از بخش میانی بدن آغاز کنید . حرکت را باید با تنفس هماهنگ کرد . اگر هر گونه کمر درد مزمن یا حاد یا هر گونه آسیب ستون فقرات وجود دارد باید از انجام آن خودداری شود.

 ۴) حرکت سگ

 به انعطاف پذیری ستون فقرات کمک می کند، سبب کشیدگی لگن و بخش میانی انتهای ستون فقرات می شود و به بهبود بیماریهای ستون فقرات کمک می کند و در صورت کمر درد حاد یا آسیب دیدگی در ستون فقرات از انجام آن خودداری شود.

 ۵) بالا بردن هر دو پا از لگن

 به هنگام انجام این حرکت ، اطمینان حاصل شود که تمام پشت بدن روی زمین قرار گرفته و گردن و شانه نیز وانهاده است.

 ۶) چرخش نیمی از ستون مهره ها (آرد اما ستی اندر آسانا)

 اگر به درستی انجام شود سبب کشش تمام ستون فقرات می گردد، هم چنین برای کبد، کلیه و غدد آدرنال مفید است. این حرکت حتماً باید زیر نظر مربی انجام شود.

 ۷) ملخ (سالاباسانا)

 همان گونه که در انجام حرکت مار کبری قسمت فوقانی ستون فقرات استفاده می شود در انجام ملخ از بخش تحتانی ستون فقرات استفاده می گردد و سبب کشش عضلات شکمی، بازوها و پاها می گردد.

 ۸) حرکت تخلیه باد (پاوان موکت آسانا)

 پاوان موکت آسانا از دو لغت سانسکریت پاوانا به معنی "هوا" و موکتا به معنای "رهایی" تشکیل شده است. این حرکت عمدتاً بر دستگاه گوارش کار می کند و خصوصاً سبب رهایی گاز معده می گردد.

 ۹) حرکت جسد (شاواسانا)

 یک نوع حرکت برای وانهادگی است که معمولأ در انتهای آساناها انجام می شود.

 یوگا برای سالمندان

 انجام برخی از آساناهای یوگا به شرط اینکه فرد حرکات یوگا را به طریق درست و تحت نظر مربی انجام داده و به محدودیت های بدنی خود احترام بگذارد به نحو شگفت آوری سبب کاهش بسیاری از بیماریها می گردد . اما همانند هموپاتی (همانند درمانی) زمان لازم است تا فواید انجام حرکات یوگا در بدن فرد آشکار شود.

 افراد مسن همچنین مربیان محترم در طی انجام حرکات یوگا باید موارد زیر را در نظر داشته باشند. ممکن است فرد بیماری خاصی داشته باشد اما سالمندان اغلب تمایل ندارند که بیماری خود را برای دیگران بیان کنند، بنابراین برای کاهش ریسک خطرات به هنگام انجام حرکات یوگا در افراد سالمند موارد زیر باید حتماً مد نظر قرار گرفته شود:

 هرگز چرخش کامل سر انجام نشود: فقط حرکت آرام سر به جلو و عقب، به چپ و راست و بازگشت که همراه تنفس متناسب با آنها باشد (۱ و ۲ greevasancha stage و پاوان موکت آسانا مرحله اول)

 ▪ به هیچ وجه حبس نفس انجام نشود: نه حبس دم (آنتارکومباکا) نه حبس بازدم (باهیرکومباکا)

 ▪ به هیچ عنوان سر را در حرکات خم به جلو پایین تر از سطح قلب نیاورید.

 تمرینات تنفسی (پرانایاما) محدودی در سالمندان توصیه می شود از جمله:

 ۱) تنفس زنبوری: دم به آرامی با ۴ شماره، بازدم به آرامی با ۸ شماره

 ۲) تنفس معمولی عمیق

 ۳) تنفس شکمی که این دو نهایتاً به یک آسانا ختم می شوند.

 ۴) تنفس یوگایی (که ممکن است برای آنها مشکل باشد)

 ۵) نادی شودان (تنفس متناوب)

 ۶) تنفس اوجایی

 ▪ هیچ یک از قفل ها (بانداها) انجام نشود نه جالاندراراباندا (قفل گلو) و نه اودیاناباندا

 ▪ حرکاتی که سبب تقویت حفره لگنی می شود در سالمندان بسیار با ارزش است:

 ۱) بالا بردن پایین تنه از زمین (مولاباندا)

 ۲) کنترل اسفنکنر مثانه (واجرولی مودرا)

 ۳) کنترل اسفنکنر مقعدی (آشوینی مودرا)

 ▪ چرخاندن زبان به سمت عقب (کچاری مودرا) مناسب است اما باید نرم و آرام انجام شود.

 اینک به متنی که در مجله یوگا به بیان یک مربی درج شده است نظری می افکنیم.

 دو چیز سبب شد که من یوگا را برای سالمندان شروع کنم. در سیستم ساتیاناندا حرکات زیادی برای سالمندان وجود دارد و ثانیاً من معتقدم که یوگا می تواند در تمام رده های سنی مفید واقع شود و یک مربی خوب همیشه می تواند متناسب با تواناییهای شاگردانش حرکات مناسب آنها را ارائه دهد. من به دلیل این که پدر و مادرم مسن بودند علاقه داشتم که به سالمندان آموزش دهم. دلایل متعددی وجود دارد تا آموزش یوگا به افراد مسن را آغاز کنیم، اغلب آنها دوست دارند مفید باشند و اوقاتی برای کار مفید قرار دهند. در این سن باید اهداف جدیدی برای زندگی پیدا کنند. یوگا به آنها کمک می کند که در جامعه مدرن امروزی جایگاه جدیدی برای خود بیابند و دلیلی برای زندگی به همراه آگاهی از وضعیت بدنی، وضعیت تنفسی، رهایی از استرس و جلوگیری از سفتی مفاصل پیدا کنند ؛ در ضمن این که هوشیاری و درک ذهنی خود را نیز افزایش دهند.

 یوگا می تواند پدیده aging یا روند پیری را در بافت های بدن به تأخیر انداخته یا حتی مسیر آن را معکوس کند.

 سالمندان با افراد جوان تر چه تفاوت هایی در فراگیری یوگا دارند؟

 در افراد مسن اغلب بین دوره های فراگیری فاصله می افتد و هنرجو مدتی از مربی دور می شود.

 سالمندان اغلب آگاهی کمی نسبت به مراحل تنفسی خود دارند.

 سالمندان اغلب دلواپسند که مبادا از یک وضعیت بدنی مطلوب متناسب با سن خود برخوردار نباشند. اغلب فکر می کنند که سفر زندگی آنها به پایان رسیده است و از آینده در هراسند.

 اغلب در خاطرات گذشته خود زندگی می کنند. اغلب سعی می کنند خود را با وضعیت فعلی و تواناییهای محدود شده فیزیکی و ذهنی خود وفق دهند.

 ساختمان بدن با افزایش سن تغییر می کند. انعطاف پذیری کاهش می یابد، بهبود از بیماریها به کندی صورت می گیرد و بیماریهایی مانند، دیابت، نارسایی قلبی، سطح بالای کلسترول و مشکلات تنفسی دارند.

 یک فرد سالمند ممکن است حتماً نیاز به استفاده از عینک یا دندان مصنوعی داشته باشد.

 تکنیک های مناسب برای سالمندان

 ۱) یکی از مفیدترین آساناهای یوگا برای سالمندان حرکات ضد روماتیسمی پاوان موکت آسانا (قسمت اول) است که فرد می تواند آن را در حالت نشسته روی زمین یا روی صندلی هم انجام دهد. برای انجام این حرکات در حالت ایستاده می توان از پشت صندلی استفاده کرد.

 ۲) حرکات شکمی موثر بر دستگاه گوارش یا پاوان موکت آسانا (بخش دوم) و اوتان آسانا که می تواند با یک پا هم انجام شود. در افراد مسن بلند کردن هر دو پا توصیه نمی شود.

 ۳) بسیاری از حرکات انرژی بخش از جمله قسمت سوم پاوان موکت آسانا در اکثر سالمندان قابل اجرا است. آسانای سلام بر آفتاب باید تعدیل شود و به جای خم شدن یا چمباتمه زدن باید در حالت نشسته روی زمین انجام شود.

 این نکته باید در انجام حرکت هیزم شکن (کاشتاتا کشاسانا) ،کشش شکمی (اوداراکارشاسانا) و نشستن یا چمباتمه زدن متناوب در افراد مسن توصیه نمی شود . وایونیشکاسانا yuniskkasana) و آسانای کلاغ (ana kawa) به حالت ایستاده هم توصیه نمی گردد.

 فواید آموزش یوگا سالمند برای یک مربی

 آموزش یوگا به سالمندان سبب می شود که فرد بتواند پدیده های مربوط به سالمندان را بهتر درک کند و خود نیز به هنگام بالا رفتن سن با این مسائل راحت تر مواجه شود. در ضمن ارتباط نزدیک با سالمندان سبب می شود مربی روش های خاص ارتباطی با آنان بیاموزد و بتواند این روش ها را در مورد سایر افراد سالمند خانواده نیز به خوبی به کار برد.

 در طی آموزش یوگا به سالمندان اکثراً نشاط درونی آنها افزایش می یابد و از حالت خاص آسودگی که مخصوص دوران سالمندی است رهایی می یابند و این خود برای مربی نتیجه رضایت بخشی است. نکته دیگر این است که افراد مسن به هنگام یوگانیدرا، بسیار راحت خود را وانهاده می سازند. دو نکته مهمی که یک مربی یوگای سالمندان باید بداند این است که بیماریهایی چون سرطان و مرگ و میر ناشی از آن در این گروه بیشتر است و یک مربی یوگا باید بتواند اطلاعاتی راجع به این موارد به هنرجویان خود بدهد.

منبع: آفتاب



رعایت نکات بهداشتی به هنگام ورزش

رعایت نکات بهداشتی به هنگام ورزش
انسان برای سالم بودن راههایی را انتخاب می نماید که یکی از آنها ورزش کردن است ولی ورزش به تنهایی برای سالم بودن کافی نمی باشد و اصول دیگری نیز باید رعایت شود .
اهم اصول بهداشتی که در فعالیت های ورزشی باید رعایت گردند عبارتند از :
۱ - سعی کنید در هوای آزاد و بدون آلودگی ورزش نمائید . در صورتی که تمرینات ورزشی در مکان های سرپوشیده انجام می گیرد ، تهویه هوای داخلی این گونه اماکن الزامی است .
۲ - هنگام ورزش از لباس های مناسب همان رشته ورزشی استفاده نمائید . هرگز با لباس های معمولی و روزانه خود به ورزش نپردازید .
۳ - در خرید کفش ورزشی توجه بیشتری نشان دهید و سعی کنید اندازه کفش را مناسب انتخاب نمائید تا پا در آن به راحتی قرار گیرد . کفش های بزرگتر یا کوچکتر از اندازه پا به هیچ عنوان توصیه نمی گردد .
۴ - سعی کنید هنگام ورزش از جوراب های نایلونی کمتر استفاده نمائید . استفاده از جوراب های نخی یا الیاف طبیعی مناسب تر است .
۵ - در هنگام ورزش کردن در زمین یا سالن ها دقیقاً به موانع و خطراتی که امکان دارد پیش بیاید توجه کنید و از برجستگی ها و یا فرورفتگی های محیط بازی اطلاع داشته باشید.
۶ - هنگام استفاده از ابزار و وسایل ورزشی هوشیار باشید و چگونگی استفاده آن را بدانید تا از ورزش خود لذت ببرید.
۷ - سعی کنید ورزش و تمرینات را با توجه به فصل انجام دهید . اگر در فصل گرما هستید ، ورزش ها و حرکات را سبک ،‌ ملایم و با فاصله انجام دهید و اگر در فصل سرما هستید ، حرکات و تمرینات را پی در پی و به تندی انجام دهید.
۸ - از نوشیدن آب زیاد یا آشامیدنی های بسیار سرد در خلال ورزش بپرهیزید .
۹ - در فصل تابستان جهت استفاده از استخر و شنا ، حتماً قبل از داخل آب شدن ، دوش بگیرید تا بدن نسبت به آب سرد عادت نماید .
۱۰ - پس از فعالیت های ورزشی در معرض جریان هوای سرد قرار نگیرید زیرا احتمال ابتلا به امراض مختلف منجمله بیماری های کلیوی همواره وجود دارد .
۱۱ - پس از ورزش ، جهت نظافت بدن ، دوش با آب گرم را فراموش ننمایید . ضمناً از حوله مخصوص به خود استفاده کنید .
۱۲- سعی کنید پس از تمرین و بازی ، لباس های ورزشی خود را شسته و در زیر نور آفتاب خشک کنید . زیرا لباس های ورزشی آغشته به عرق بدن ، محیط مناسبی برای رشد قارچ های بیماری زایی است که در صورت استفاده مجدد از آن ها می توانند انسان را مبتلا نمایند .
۱۳ - بهتر است فاصله مصرف غذا تا شروع تمرینات ورزشی ،‌ کمتر از ۳ ساعت نباشد تا هضم و جذب مواد غذایی انجام گرفته و خون به مقدار کافی در دسترس ماهیچه ها باشد . ضمناً از نیمساعت مانده به تمرین تا یک ربع بعد از تمرین ، از صرف نوشیدنی خیلی سرد باید خودداری شود .
۱۴ - احساس خستگی و کوفتگی در پایان تمرین مخصوصاً‌ در مسابقات ورزشی دست می دهد . در این حالت بدن کاملاً به حالت عادی برنگشته و آمادگی هضم معمولی غذا را ندارد و مدتی طول می کشد تا پس از فعالیت شدید ، اشتها به وجود آید . بنابراین بعد از تمرینات و مسابقات ، تنها مواد غذایی مناسب ، نوشیدنی، مخصوصاً آب میوه است.
۱۵ - پیوسته اصول انسانی و احترام به دیگران را مد نظر داشته و همانند یک ورزشکار واقعی رفتار نمایید .
 منبع:.irib.ir/ 

20 ورزش مفید برای درد شانه

20 ورزش مفید برای درد شانه

شانه شامل چهار عضله و تاندون است که اطراف مفاصل شانه را پر کرده اند. آسیب سرشانه یکی از دلیل بروز درد شانه می باشد. ورزش شانه یکی از مهم ترین درمان ها برای دردهای شانه و یکی از درمان های توانبخشی بعد از جراحی می باشد. ورزش به کارآیی بهتر عضلات کمک می کند. توانبخشی شانه بر روی انعطاف پذیری و استحکام شانه اثر می گذارد.

افرادی که دارای درد شانه می باشند، غالبا از سفتی شانه شکایت می کنند، آنها به سختی موهای خود را شانه می کنند و به سختی دستان شان را به پشت خود می رسانند.
اگر ورزش های نامناسبی انجام دهید، ممکن است اعضلات شانه صدمه ببینند و ملتهب گردند. لذا قبل از انجام هر نوع ورزشی، باید از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید ورزش کنید یا نه؟
در برخی از دردهای شانه ای، ورزش کششی مهم ترین بخش درمان را شامل می شود. کشش کمک می کند تا عضلات شل شوند و از خشکی درآیند و به راحتی بتوانند بچرخند.یکی از مهم ترین دلایل سفتی شانه، چسبندگی capsulitis و شانه یخ زده می باشد. این امر موجب بی حرکتی شانه، بعد از صدمه و یا جراحی می گردد.
8 نمونه ورزش کششی برای بهبود درد شانه

1- ورزش ساده شانه
چرخش شانه باعث رفع فشار از عضلات شانه و آرامش آن ها می گردد. به جلو خم شوید و یکی از دست های خود را آویزان کنید. به طور فرضی، یک دایره با دست تان بکشید. با دست دیگر خود، میز یا صندلی را بگیرید.

2- کشش گردن و پشت
بسیاری از دردهای شانه به سبب بد نشستن و فشار بر روی عضلات کمر و گردن به وجود می آید. شانه را به طور دایره وار، به پشت و عقب بچرخانید. ابتدا از یک دایره کوچک شروع کرده تا به دایره بزرگ تر برسید. 10 بار به سمت جلو و 10 بار به سمت عقب، شانه خود را بچرخانید.

3- کشش پشت
روی یک صندلی بنشینید. خود را کاملا به جلو خم کنید. دست ها و سر خود را آویزان کنید. شکم با ران پا باید در تماس باشد. 30 ثانیه در این حالت بمانید.
4- کشش پشت و شانه
مثل حالت قبل بنشینید. پاهای خود را به عرض شانه باز کنید. دست های خود را از پشت ساق پا بگذرانید و قوزک پا را بگیرید. سپس به آرامی، شانه ها و قسمت بالایی کمر را بکشید. خود را در این حالت به مدت 30 ثانیه نگاه دارید.

5- کشش عضله دو سر بازو و بازو
دست راست خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید (کف دست بالا باشد). با دست دیگر انگشتان دست راست خود را بگیرید و انگشتان دست راست را به عقب بکشید. این کار را برای 20 دقیقه انجام دهید و بعد با دست دیگر این کشش را انجام دهید.

6- کشش بازو
دست راست خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید. دست خود را به سمت پایین بیاورید، طوری که انگشتان به سمت کف زمین باشند. با دست چپ، انگشتان را به طرف خود بکشید. این کار را برای 20 دقیقه انجام دهید و بعد با دست دیگر این کشش را انجام دهید.

7- کشش گردن
دست راست خود را پشت تان قرار دهید. دست چپ خود را روی سرتان گذاشته و سر خود را به سمت چپ خم کرده و گردن خود را بکشید. سپس رها کنید . سپس جای دست ها را عوض کنید، یعنی دست راست را روی سر گذاشته و گردن را به راست خم کنید، در حالی که دست چپ تان در پشت بدن قرار دارد. این کشش را 10 بار با هر دو دست انجام دهید.

8- کشش چرخش شانه
روی یک صندلی بنشینید. گردن خود را به سمت پایین خم کنید. دستان خود را مستقیم روبروی خود قرار دهید. سپس آنها را بچرخانید. دست های خود را به شکل ضربدری قرار دهید، طوری که کف دست هایتان روی هم قرار گیرد. این کشش را برای 30 ثانیه انجام دهید.
 
چند نوع ورزش برای تقویت شانه

1- بالا بردن شانه
بایستید. با آرنج صاف، دست خود را روی دیوار قرار داده و انگشتان دست را روی دیوار بالا ببرید. سپس10 ثانیه نگه دارید. این حرکت را سه بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

2- دورشدن شانه
بنشینید. دست تان را از بدن دور کنید. باید آرنج صاف و کف دست به سمت پایین باشد. شانه خود را بالا نبرید. 10 ثانیه شانه خود را در این وضعیت نگه دارید. این ورزش را 3 بار تکرار کنید.
روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

3- ورزش برای انحنای شانه
دستان خود را به هم بچسبانید و دستان خود را بالای سر ببرید. آرنج نباید خم شود. این ورزش را می توان به شکل نشسته، یا به پشت خوابیده انجام داد.10 تا 20 بار این ورزش را تکرار کنید.

در وضعیت ایستاده هم می توانید با هر دست به طور جداگانه، به میزان 3 بار انجام دهید.
روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

4- چرخش سرشانه
آرنج خود را روی میز قرار دهید و آن را حرکت ندهید. ساعد خود را به جلو و عقب ببیرید. 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

5- چرخش شانه (قسمت داخلی)
به پهلوی خود بخوابید. آرنج دستی که در روی زمین قرار دارد، باید زاویه 90 درجه داشته باشد. یک وزنه سبک در این دست تان بگیرید و آن را به طرف سینه ببرید و آرام برگردانید. 10 بار تکر کنید. سپس بر روی پهلوی دیگر خود بخوابید و این ورزش را تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

6- چرخش شانه (قسمت داخلی)
دست خود را پشت تان قرار دهید و بالا و پایین ببرید. 10 بار این ورزش را انجام دهید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

7- چرخش شانه (قسمت خارجی)
به پهلو دراز بکشید. دستی را که روی زمین قرار دارد، زیر سرتان بگذارید. آرنج دستی که در بالا قرار دارد، باید دارای زاویه 90 درجه باشد. یک وزنه سبک در دست بالایی بگیرید و آن را از سینه دور کنید و آرام برگردانید. این ورزش را 10 بار انجام دهید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.
توانبخشی شانه
برای توانبخشی شانه می توانید از حرکت های ساده استفاده کنید. سرشانه دارای عضلاتی است که به راحتی آسیب می بینند. ورزش هایی که دارای حرکت بیش از اندازه سر هستند، باعث پارگی این عضلات می شوند.
این نکته را فراموش نکنید که ورزش هر نوع آسیبی، یک طور خاص است. لذا قبل از انجام هر ورزشی، باید با فیزیوتراپیست مشورت کنید
ورزش های ایزومتریک برای توانبخشی عضلات و تقویت آن ها در پارگی عضلات سرشانه استفاده می شوند. ورزش ایزومتریک ورزشی است که، عضله را حرکت می دهد، بدون آن که مفصل حرکتی کند. در این نوع ورزش ها، طول عضله تغییری نمی کند، ولی بر فیبرهای عضلانی اثر می گذارد؛ مانند فشار وارد کردن به دیوار.
 چند نمونه ورزش ایزومتریک برای توانبخشی شانه

1- چرخش سرشانه (قسمت خارجی)
موازی دیوار بایستید. آرنج دست تان دارای زاویه 90 درجه باشد. قسمت بیرونی ساعد روی دیوار باشد. به مدت 5 ثانیه، به دیوار فشار وارد آورید (بدون آنکه شانه حرکت کند) و سپس رها کنید. 10 بار تکرار کنید.

2- چرخش شانه (قسمت داخلی)
بچرخید. این بار، قسمت داخلی ساعد خود را روی دیوار قرار دهید و حرکت بالا را تکرار کنید.

3- کشش شانه
پشت به دیوار بایستید. دست صاف رو به پایین باشد. آرنج نباید خم شود. بازوی خود را به سمت دیوار فشار بیاورید. 5 ثانیه استراحت کرده و دوباره این حرکت را ادامه دهید. 10 بار تکرار کنید.

4- نزدیکی شانه
مطابق تصویر با آرنج خود به یک بالش کوچک فشار بیاورید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. این کار را 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

5- دوری شانه
مطابق تصویر با آرنج خود به پشت صندلی فشار بیاورید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. 10 بار تکرار کنید. روزی سه جلسه این ورزش را انجام دهید.

منبع:tebyan.net

تغذیه در ورزشکاران استقامتی (1)

تغذیه در ورزشکاران استقامتی (1)
ورزش های استقامتی ، ورزش هایی است که در مدت زمان طولانی نیاز به انرژی یکنواختی دارند تا ورزشکار بتواند به نحو مطلوب به ورزش خود ادامه دهد.
 رژیم غذایی برای دوندگان جهت کارآیی مطلوب
شما اگر یک دونده باشید ، کیلومترها مسافت را بدون خسته شدن می دوید و در طی این فرآیند کالری فراوانی می سوزانید.بدن ما مثل یک اتومبیل است که بدون سوخت کار نمی کند و زمانی که سوخت کاملی به آن برسانید، به بهترین شکل عمل خواهد کرد.
حال باید بدانید چگونه می توانید این سوخت را به بدن خود برسانید که بوسیله آن به خوبی بدوید؟
مواد غذایی از کربوهیدرات ها، پروتئین و چربی تشکیل شده اند. دوندگان ماراتن و سایر ورزشکاران، بایستی برنامه غذایی داشته باشند که دارای کربوهیدرات بالا، پروتئین متوسط و چربی کمی باشد. مهم ترین ماده مغذی دیگر، آب است.
باید بدانید که چرا این مواد مغذی مهم هستند؟ چه مقدار از آنها را باید مصرف کنید؟ و چه مقدار آب، قبل و بعد از ورزش و در طی آن نیاز دارید؟
اگر توصیه های زیر را اجرا کنید، مطمئن باشید بدن شما به مقدار کافی و مناسب تغذیه خواهد شد، آب کافی خواهد داشت و به بهترین نحوخواهید توانست به ورزش خود ادامه دهید.
کربوهیدرات ها و ذخیره گلیکوژن عضلات
چرا مصرف کربوهیدرات ها مهم است؟
بهترین سوخت برای تامین انرژی در حین دویدن یا سایر ورزش های استقامتی، ذخیره گلیکوژن عضلات است. کربوهیدرات ها در بدن به شکل گلیکوژن ذخیره می شوند، در حقیقت منبع اصلی تولید انرژی در بدن در حین انجام ورزش ، ذخیره گلیکوژن است.

اگر مقدار تجزیه گلیکوژن در بدن بیشتر از مقدار جایگزین آن باشد ، ذخایر گلیکوژنی خالی خواهد شد ، یعنی وقتی بدن برای تامین انرژی مورد نیاز خود، گلیکوژن را مصرف کند و مقدار مصرف آن بیشتر از مقدار ذخیره آن باشد، این منابع از بین خواهد رفت، در نتیجه فرد خیلی زود خسته می شود و دیگر نمی تواند با سرعت و قدرت به دویدن خود ادامه دهد.بنابراین برای تامین و حفظ ذخایر گلیکوژنی، بایستی رژیم غذایی یک دونده ماراتن غنی از کربوهیدرات باشد.
چه مقدار کربوهیدرات باید مصرف کرد؟
کربوهیدرات ها باید 70- 60 درصد کل کالری روزانه را تشکیل دهند. برای تعیین مقدار کربوهیدرات مورد نیاز باید مقدار وزن خود را ( به کیلو گرم ) ضربدر عدد 7 کنید، در نتیجه مقدار گرم کربوهیدراتی که باید روزانه مصرف کنید، بدست خواهید آورد.

بهترین منابع غذایی کربوهیدراتی شامل : گروه نان و غلات ( بهتر است سبوس دار باشند) ، انواع میوه ، سبزیجات و لبنیات کم چرب است. گروه نان و غلات مثل برنج ، ماکارونی ، نان و غلات سبوس دار است.
برچسب مواد غذایی مقدار گرم کربوهیدرات موجود در یک واحد از آن ماده غذایی را به شما نشان خواهد داد.
یک ورزشکار استقامتی باید روزانه 15 واحد از گروه، نان و غلات، 6 واحد از گروه میوه ها، 6 واحد از گروه سبزیجات و 5 واحد لبنیات کم چرب مصرف کند.
مقدار یک واحد از این گروه های غذایی مطابق زیر است:
* یک واحد گروه نان و غلات ( 15 گرم کربوهیدرات ) ، برابر است با یک کف دست نان ( لواش 4 کف دست ) یا نصف لیوان برنج یا ماکارونی پخته.
* یک واحد میوه ( 15 گرم کربوهیدرات ) برابر است با یک عدد میوه متوسط مثل سیب و ... یا سه چهارم لیوان آبمیوه .
* یک واحد لبنیات کم چرب ( 12 گرم کربوهیدرات ) برابر است با یک لیوان شیر یا ماست کم چرب یا 45 گرم پنیر .
* یک واحد سبزیجات ( 5 گرم کربوهیدرات ) برابر است با یک لیوان سبزی یا نصف لیوان سبزی ریز شده یا سه چهارم لیوان آب سبزی .
نکته :
سبزیجات نشاسته ای مثل نخود فرنگی و ذرت، همچنین حبوبات مثل عدس و نخود نسبت به سایر سبزیجات، در هر واحد خود مقدار بیشتری کربوهیدرات دارند که حدود 20- 15 گرم در نصف لیوان است.
منبع:tebyan.net