آسیب رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL injuries )

پیش زمینهدرد زانو و آسیبهای ورزشی زانو در ورزشکاران شایع است . آسیب زانو بعد از آسیب مچ پا ( پیچ خوردگی مچ پا ) شایع ترین محلی است که دچار  صدمات ورزشی می شود .صدمات رباط صلیبی قدامی زانو یکی ازعلل شایع زانودرد حاد و مزمن است.جراحات این رباط زانو که به آن رباط ضربدری قدامی یا رباط متقاطع قدامی هم می گویند عمدتاً ناشی از کاهش ناگهانی سرعت در هنگام دویدن و صدمات ورزشی تماسی که جزء چرخشی روی زانو دارند می باشد. همچنین ورزشهای تماسی می توانند ثانویه به کشیده شدن زانو , اعمال نیروهایی از سمت خارج به داخل زانو و یا باز شدن بیش از اندازه زانو (Hyper extension ) سبب صدمه دیدگی رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) شوند.
صدمه دیدگی رباط ضربدری جلویی  در سطح یکسانی از فعالیت در زنان بیشتر رخ می دهد و درصد قابل ملاحظه ای از صدمات زانو را تشکیل میدهد. حداقل 50% از افراد با آسیب ACL دچار آسیب منیسک های زانو می شوند که منیسک خارجی مستعدتر به آسیب دیدگی است ( البته در آسیب دیدگی حاد زانو ). در آسیب های مزمن رباط ACL معمولاً منیسک داخلی است که دچار آسیب دیدگی ورزشی همراه می شود. سالانه در آمریکا 95000 پارگی رباط صلیبی قدامی زانو گزارش می شود. رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) برای پایداری مفصل زانو در هنگام دویدن , پرتاب پا و ... بسیار حیاتی است. زانویی با آسیب دیدگی رباط ACL بسیار برای صدمه دیدگی های بعدی در منیسک و تغییرات تخریبی ( آرتروز ) به مراتب مستعدتر است. آسیب یدگی وتر صلیبی قدامی زانو می تواند در قالب یک سه گانه آسیب دیدگی به همراه آسیب منیسک و رباط جانبی داخلی ( طرفی داخلی زانو ) رخ دهد که سه گانه آسیب های ورزشی در زنان شایعتر است. 

فرکانس 
در آمریکا سالیانه 200000 آسیب ورزشی مرتبط با لیگامان صلیبی یا متقاطع زانو  ایجاد می گردد که فقط 95000  مورد آن پارگی رباط صلیبی قدامی زانو  است. همچنین سالیانه حدود 100000 بازسازی و جراحی ارتوپدی رباط صلیبی جلویی زانو  توسط جراح اورتوپد یا متخصص پزشکی ورزشی انجام می شود.
آسیب دیدگی ورزشی در این رباط در ورزش های فوتبال , کشتی , تکواندو و بسکتبال و اسکی و بیسبال بیشتر است.
همچنین احتمال  آسیب دیدگی ورزشی رباط صلیبی قدامی در بانوان ورزشکار 7/9- 5/2 برابر مردان است ( در سطح یکسانی از فعالیت ) و آسیب این رباط از علل شایع آسیب های ورزشی زنان می باشد.

آناتومی کاربردی زانو رباط صلیبی قدامی از رباط های مهم زانوست . این رباط در عقب به لبه خلفی داخلی کوندیل خارجی ران اتصال دارد سپس در داخل کپسول مفصل ران به سمت پائین, جلو و داخل رفته کمی پهن تر شده و به حفره ای در جلو و خارج  استخوان درشت نی یا تیبیا  اتصال می یابد. این رباط دو باند دارد. باند جلویی داخلی که در هنگام خم شدن زانو کشیده و در هنگام باز شدن زانو شل است و باند خلفی خارجی که در هنگام باز شدن زانو کشیده و در هنگام خم شدگی زانو شل است. رباط ACL از شاخه خلفی عصب مربوط به درشت نی عصب می گیرد و سبب ایجاد حس عمقی در زانو می شود.

بیومکانیک ورزشی  85% از مقاومت  در مقابل حرکت به جلوی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران را در محل مفصل زانو را ACL تامین می کند و سبب پایداری زانو در هنگام ایست ناگهانی می شود. حداکثر مقاومت ACL زمانی است که زانو در حالت کاملاً باز قرار دارد.
همچنین رباط صلیبی قدامی در محدود کردن میزان چرخش درشت نی هم نقش دارد و هنگامی که زانو کاملاً باز است در مقابل نیروهای وارد به زانو از داخل و خارج زانو را محافظت می کند و پایداری آنرا به کمک رباطهای جانبی زانو حفظ می کند.
هنگامی که ACL صدمه ببیند ترکیبی از حالت حرکت به جلوی درشت نی نسبت به ران و چرخش به خارج و داخل بیش از حد استخوان درشت نی رخ می دهد.
متوسط قدرت رباط صلیبی قدامی در برابر کشش حدود 2160 نیوتن می باشد که این مقدار بطور قابل ملاحظه ای کمتر از متوسط توان رباط صلیبی ( متقاطع ) خلفی و تقریباً نصف رباط جانبی ( طرفی ) داخلی زانو است.

شرح حالعلایم پارگی رباط صلیبی قدامی زانو را با شرح حال مناسب که تاکید آن بر مکانیسم آسیب دیدگی ورزشی و شناسایی آسیب های احتمالی قبلی است و معاینه مناسب در اغلب موارد می توان تشخیص داد.
• در ورزشهای غیر تماسی:
  - یک صدای تق ( pop ) همراه با آسیب ACL شنیده شده یا خیر . معمولاً این صدا هنگامی که فرد ناگهان تغییر مسیر داده یا ناگهان در هنگام دویدن ایستاده است و یا در هنگام افتادن روی پا بعد از پرش شنیده شده و بدنبال آن التهاب و تورم زانو ایجاد شده است.
  - در خلال چند ساعت خون در مفصل تجمع پیدا کرده است ( همارتروز ).
  - فرد معمولاً نتوانسته است بخاطر درد و تورم یا ناپایداری زانو به فعالیت ادامه دهد.• در ورزشهای تماسی و ضربات با انرژی بالا: 
 - صدمات ورزشی رباط ACL معمولاً با آسیب دیدگی سایر رباطهای زانو (  رباط جانبی داخلی یا جانبی خارجی زانو ) یا مینیسک های زانو همراهی دارد
 - اعمال یک نیروی شدید از سمت خارج به داخل به زانو می تواند منجر به یک سه گانه آسیب دیدگی شامل آسیب ACL, آسیب رباط جانبی داخلی زانو و آسیب تاخیری منیسک داخلی شود.

معاینه بالینی• مشاهده دقیق زانو برای بررسی تجمع مایع در مفصل زانو یا تغییر شکل استخوانی ( شکستگی احتمالی ) طبق تحقیقات انجام شده  در آسیب استخوانی تجمع سریع مایع در مفصل 72% ارتباط با آسیب رباط صلیبی قدامی دارد.
• معاینه دامنه حرکات مفصل زانو بخصوص بازشدن کامل زانو که اگر نشود امکان آسیب دیدگی منیسک های زانو  را مطرح می کند.
• لمس ساختارهای استخوانی توسط متخصص طب ورزشی یامتخصص ارتوپد امکان دارد منجر به شناسایی شکستگی استخوان مخفی مثل شکستگی استخوان درشت نی یا آسیب ران و شکستگی استخوان ران  شود.
• لمس خطوط مفصلی زانو برای ارزیابی آسیب احتمالی منیسک ها لازم است. همچنین باید رباطهای جانبی زانو معاینه شوند.
• انجام Lachman test ( تست لاکمن ) بعد از رفع یا کاهش درد بیمار باید برای ارزیابی رباط ACL صورت گیرد به این صورت که فرد روی تخت خوابیده و زانو را در وضعیت خم شدگی 20 تا 30 درجه قرار می دهیم با دست چپ ران را می گیریم و با دست راست پشت قسمت فوقانی ساق را به جلو و طرف خود می کشیم. چنانچه در سمت آسیب دیده مقدار جابجا شده به جلو نسبت به سمت سالم در پای دیگر بیش از 3 میلی متر باشد غیر عادی است و نمایانگر آسیب است.
• انجام تست کشیدگی به جلو یا Ant.drawer test بخاطر اسپاسم عضلات پشت ران ( عضلات همسترینگ ) که تست را متاثر می کند کمتر قابل اعتماد است. برای انجام تست بیمار به پشت خوابیده و زانوها را در وضعیت خم شدگی 90 درجه قرار می دهد. معاینه گر جلوی وی نشسته و با دو دست پشت قسمت زیر زانو را می گیرد و ساق را به سمت خود می کشد و در صدمه دیدن رباط صلیبی قدامی زانو استخوان درشت نی جلو می آید 

علل آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی • ورزشهای پر خطر برای آسیب دیدگی ACL : ورزش فوتبال , اسکی , بسکتبال و بیسبال و کشتی مسئول 78% از جراحات مرتبط با ورزش رباط صلیبی قدامی زانو هستند.
• جنس : صدمه و آسیب ورزشی زنان در محل رباط صلیبی قدامی زانو بیشتر از مردان می باشد.
• کفش ورزشی : کفش های ورزشی که کناره های آنها سفتتر و محکمتر از وسط کف آنها می باشد بیشتر فرد را مستعد صدمه دیدگی ورزشی می کند.

بررسی تصویربرداری

رادیوگرافی:• یافته های رادیوگرافیک اغلب منفی است.
• برای بررسی آسیب های همراه با پارگی ACL می توان از نماهای AP, Lateral و merchant و sunrise و Notch view استفاده نمود.
• نمای مایل برای بررسی صفحه استخوان تیبیا مفید است.
• امکان دارد در نمای AP شکستگی همراه با کندگی قسمت خارج کپسول ( Segond fracture ) دیده شود.
این شکستگی یک شاهد بر آسیب کپسول خارجی و یک مدرک غیر مستقیم بر آسیب رباط صلیبی قدامی است. و در قسمت خارجی صفحه تیبیا اتفاق می افتد درست در مجاورت خط مفصلی و در خلف توبرکل Gerdy 

آرتروگرام: • این روش تقریباً با MRI جایگزین شده است.
• از این روش برای بررسی پارگی ACL استفاده می شود.

ام آر آی:  • برای تشخیص آسیب های ACL حدود 95% حساسیت دارد. همچنین با آن می توان کوفتگی و آسیب  استخوان ران و تیبیا  را که در 90% از موارد آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارند تشخیص داد.از MRI زانو جهت تصمیم گیری برای جراحی زانو استفاده می شود.

درمانفاز حاد:چنانچه جراحی زانو لازم باشد معمولاً جراح زانو آنرا 3 هفته به تاخیر می اندازند تا التهاب کاهش یافته و از عوارضی مثل خشکی مفصل زانو بدنبال جراحی سریع جلوگیری شود. باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی زانو و بدست آوردن سریع توان عضلانی عضلات موثر روی مفصل زانو ( عضله چهار سر ران و عضلات همسترینگ ) بعد از عمل کمک کند. برای تصمیم به جراحی توجه به چند فاکتور مهم است مثل سطح فعالیت ورزشی قبل از صدمه دیدگی زانو , صدمات همراه , تمایل برای ادامه همان رشته ورزشی و میزان شلی و ناپایداری مفصل زانو . جراحی زانو در آسیب رباط صلیبی می تواند بصورت ترمیم داخل یا خارج مفصلی رباط صلیبی قدامی باشد, در روش جراحی داخل مفصلی توسط روش آرتروسکوپی زانو داخل مفصل را مشاهده و به کمک ابزار  آرتروسکوپ  رباط پاره شده را بصورت اولیه یا با استفاده از رباط زیر کشکک یا رباط سمی تندینوس یا گراسیلیس  ترمیم می کنند. در روش جراحی خارج مفصلی زانو هم با استفاده از بخشی از نوار فیبری خارج ران به نام  ایلیو تیبیال تراکت زانو را در سمت خارجی در بیرون سطح مفصلی پایدار می کنند. انتخاب بین این دو روش بسته به نظر جراح دارد و امری تخصصی است. درمان غیر جراحی پارگی aclمعمولا برای افراد مسن و آنهایی که قصد پرداختن به ورزش های شدید و رقابتی را ندارند در نظر گرفته می شود.در شکل روبرو نمایی از ترمیم خارج مفصلی رباط صلیبی زانو را مشاهده می کنید.
فاز بهبودی: سه فاز دارد
• فاز اول : دو هفته اول بعد از جراحی را شامل می شود و هدف در آن رسیدن به بازشدگی کامل زانو  ( Full extension ) و حفظ قدرت عضلانی عضله چهارسر رانی و کاهش تورم و نیز توانایی خم کردن زانو در حد نود درجه است.• فاز دوم : هفته سوم تا پنجم بعد از عمل را شامل می شود و هدف در آن حفظ توانایی باز کردن کامل زانو و افزایش میزان خم شدن زانو به بیش از 90 درجه تا رسیدن به خم شدگی کامل زانو است.• فاز سوم : هفته ششم را شامل می گردد و هدف در آن افزایش قدرت و سفتی عضلانی است و بدنبال این مرحله به آرامی به ورزش باز می گردیم.بدون انجام تمرینات کافی در دوره بعد از جراحی بازگشت به ورزش  به زمانی معادل ۹-۶ ماه زمان نیاز دارد.

عوارض• خشکی مفصلی و آرتروز زانو ( استئو آرتریت زانو )
• ناپایداری مفصل زانو یا افزایش لغزندگی زانو
• درد و محدودیت حرکات مفصل زانو

پیش آگهی• میزان موفقیت جراحی رباط ACL 95-82% است. و در بهترین شرایط شش ماه بعد از آسیب می توان به میادین ورزشی بازگشت.

منبع :www.sportmedicine.ir

بورسیت آرنج ( Elbow bursitis )

تعریفبورس ساختاری کیسه مانند و پر از مایع است که بین تاندون و استخوان و یا بین استخوان و پوست قرار می گیرد و سبب تسهیل حرکات تاندون روی استخوان با کاهش اصطکاک بین آنها می شود . در محل آرنج در زیر پوست ناحیه آرنج یک بورس وجود دارد که به آن بورس اوله کرانون یا بورس آرنج می گوئیم و التهاب آن را بورسیت می نامیم .

علل ایجاد التهاب بورس آرنج اعمال نیروی مکرر روی آرنج مثل آنها که با آرنج روی میز مطالعه تکیه می کنند یا آنها که زیاد می نویسند مثل دانش آموزان و هنگام نوشتن روی آرنج نیروی مکرر مالشی به میز روی می دهد درمعرض التهاب بورس هستند .

علائم و نشانه ها
• تورم و التهاب روی آرنج 
• گاهی تورم بدون وجود درد و التهاب دیده می شود 
• تشدید درد در هنگام بستن آرنج و یا اعمال نیرو روی آرنج 
• گاهی علائم عفونت داخل بورس وجود دارد .

درمان• قرار دادن یخ روی محل بورسیت به مدت 20 دقیقه هر 4 – 3 ساعت یکبار به مدت 3 – 2 روز تا زمان برطرف شدن تورم و درد . 
• بستن آرنج با یک بانداژ فشاری برای جلوگیری از تورم بیشتر 
• گاهی تخلیه مایع درون بورس با سوزن لازم است .
• امکان دارد پزشک داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی تجویز کند . 
• حمایت از آرنج با استفاده یک آرنج بند 
• در موارد مزمن و پایدار که به سایر درمان ها پاسخ نداده است جراحی برای خارج کردن بورس لازم است .

مدت رفع علائم چقدر استزمان رفع علائم به فاکتورهای متعددی مثل سن ، وضعیت سلامتی و اینکه سابقه آسیب قبلی وجود دارد یا خیر بستگی دارد .
زمان رفع علائم همچنین به شدت آسیب بستگی دارد . درد ناشی از بورسیت اوله کرانون ( بورسیت آرنج ) معمولا چند هفته طول می کشد تا رفع شود .

پیشگیریبورسیت و التهاب آرنج معمولا از تماس مکرر آرنج با سطوح دیگر ناشی می شود . بهترین راه برای جلوگیری از این آسیب این است که در هنگام مطالعه یا نوشتن آرنج را روی میز به آرامی قرار دهیم و وزن خود را  روی آن نیندازیم .

منبع :www.sportmedicine.ir

ورزش درمانی در افزایش دامنه حرکات شانه

 فیزیوتراپی و توانبخشی: افزایش دامنه حرکات شانه

مفصل شانه انعطاف پذیر ترین مفصل انسان است. ساختار آناتومیک خاصی که این مفصل دارد به آن آزادی حرکت زیادی می دهد. به طوری که دامنه ی حرکات آن بسیار بالا است.
توانایی حرکت شانه در جهات مختلف یک امر حیاتی در فعالیت های ورزشی است.از سوی دیگر بالا بودن دامنه ی حرکات شانه می تواند هر کسی را  مستعد صدمات شانه کند .

 معمولاً در انسانهای فعال مثل ورزشکاران و کودکان، میزان آسیب های شانه بیشتر است. از لحاظ سنی و دوره های زندگی پس از سن 25 سالگی، در نتیجه فعالیت های روزمره، رفته رفته در مواردی درد شانه دیده می شود.در میانسالانی که از شانه و کتف خود در انجام کارها بیشتر استفاده می کنند نیز استعداد بروز این مشکلات بیشتر است. گروه دیگر افرادی هستند که در زمان های ناپیوسته به انجام کار می پرددازند،به طور مثال ورزشکارانی که به طور روتین ورزش نمی کنند و یا نقاشانی که تفننی کار می کنند.
در صورت وجود مشکلات بررسی های بالینی زودرس امری ضروری در تشخیص است. بنابراین در صورتی که با چنین مشکلاتی روبرو شدید بی درنگ به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است اعصاب و عروق تحت فشار باشند یا مشکل در مفصل و عضلات حمایت کننده وجود داشته باشد، دلیل دیگر برای مراجعه به پزشک این است که عکس العمل طبیعی در مقابل درد شانه، کاهش مضاعف حرکات شانه است که خود دامنه حرکات را بیشتر کاهش می دهد.
در صورت بررسی و معاینه ممکن است پزشک شما را به فیزیوتراپیست ارجاع دهد و فیزیوتراپ نیز با طراحی یک برنامه تمرینی حرکات شانه ی شما را حفظ کند.
یکی از تمرینات مفید و خوبی که تحرک مفصل را بهبود می بخشد و درد را کاهش می دهد تمرینات پاندولی (آونگی) است که تمرینات codman نیز نامیده می شوند.شما این تمرینات را می توانید در دو حالت انجام دهید: روی نیمکت به شکم بخوابید و یا ایستاده و دست مقابل روی یک صندلی باشد.

    

هدف: برای استراحت عضلات کتف و شانه. بهبود درد و افزایش دامنه ی حرکات.حالت:به شکم و روی یک نیمکت و یا لبه ی تخت بخوابید، دست ضعیف و یا آسیب دیده را آویزان کنید. اجازه دهید کتف و کمربند شانه ای شما در وضعیت ریلکس و آزاد  باشد.
انجام تمرین:به آرامی و نرمی دست خود را جلو و عقب ببرید. توجه شود که از عضلات گردن استفاده نکنید و فقط دستانتان را حرکت دهید. اگر می خواهید حرکت را ساده تر انجام دهید می توانید از کسی بخواهید که دستتان را به آرامی حرکت دهد. هرچه میزان درد کاهش یافت، شما می توانید میزان حرکت خود ر ا بیشنر کنید.
در آغاز زاویه ی دست شما باید از  15 درجه شروع شده و تا 45 - 30 درجه حرکت کند، و این مقدار باید در حالی باشد که شما دردی را حس نکنید. 
زمان انجام حرکات از 15 ثانیه آغاز شده و تا 5-3 دقیقه نیز می تواند طول بکشد.
و اما حرکات بعدی:

      

هدف: ریلکس و استراحت دادن به عضلات کتف و شانه، به جهت کاهش درد و افزایش دامنه ی حرکت.
حالت:بیاستید و با دست سالم از یک صندلی محکم بگیرید. از کمر خم شوید و برای حفظ تعادل بهتر و محافظت از کمر زانوها را نیز کمی خم کنید.
دست ضعیف و یا مصدوم را آویزان کنید و همچنین کتف و کمربند شانه تان را نیز در حالت ریلکس و استراحت قرار دهید.
انجام تمرین:در حالی که کتف و شانه ازاد است با حرکت نرم دستتان را بچرخانید. سپس کمرتان را راست کنید و استراحت کنید.
دوباره خم شوید، اما اینبار دست را در جهت مخالف بچرخانید. مدت انجام این حرکات در ابتدا 15 ثانیه است اما شما می توانید به مرور به مدت 3 تا 5 دقیقه نیز ادامه دهید.
برای درک بهتر این تمرین، عکس این حرکت به صورت متحرک است. در صورتی که در صفحه ی شما ثابت بود، یکبار صفحه را refresh کنید. 

منبع :www.sportmedicine.ir

آسیب و در رفتگی شانه

پیش زمینهمنظور از جابه جایی یا همان دررفتگی شانه خارج شدن سر استخوان بازو از حفره، مفصلی شانه می باشد که نسبت به افراد عادی در ورزشکاران بشدت شایع است و از علل شایع درد شانه در ورزشکاران است. مفصل شانه شایعترین مفصل بدن است که دچار در رفتگی و جابجایی میگردد. 96% موارد جابجایی در اثر ضربه ایجاد می شوند.جابجایی شانه می تواند به سمت جلو، بالایا پائین یا عقب باشد که در 85% موارد سر استخوان بازو به سمت جلو جابه جا می گردد.جابه جایی شانه 50-45% از موارد جابه جایی مفاصل بدن را تشکیل می دهد.آناتومی کاربردی

مفصل شانه از قرارگیری سربزرگ استخوان بازو داخل حفره گلنوئید استخوان کتف بوجود می آید این مفصل توسط کپسول مفصلی پوشیده می شود. حفره مفصلی شانه توسط دو لایه عضلات سطحی و عمقی پوشیده می شود لایه عمقی را عضلات گرداننده شانه ( Rotator cuff ) می سازند که 4 عضله کوچک می باشند که سبب چرخش به داخل و خارج مفصل شانه می شوند و مفصل را از اطراف حمایت هم می کنند. تاندونهای این عضلات با کپسول مفصل شانه در هم می آمیزند. لایه سطحی را عضله دلتوئید تشکیل می دهد

بیومکانیک ورزشی

هر نیروی وارده در ورزش به مفصل شانه امکان دارد منجر به  در رفتگی شانه شود.میزان ریسک بروز این مسأله در صورت وجود سابقه قبلی در رفتگی یا شلی مفصلی افزایش می یابد. در بهم خوردن شدید در ورزش ریسک این مسأله زیاد است. بطور کلی هر نوع ورزشی که در آن در سرعت بالا ناگهان سرعت کم شده و نیرو به بازو منتقل شود احتمال دررفتگی زیاد است مثل دوچرخه سواری، شیرجه.

شرح حال

بطور معمول با شرح حال می توان نوع دررفتگی را براحتی مشخص نمود.
تعیین نوع دررفتگی با پرسیدن وضعیت دست هنگام ضربه براحتی شناسایی می گردد. معمولاً دررفتگی به جلو هنگامی رخ میدهد که دست و آرنج باز و بازو به خارج چرخیده و دور از بدن است مثل هنگامی که با دست روی زمین می افتیم. دررفتگی به سمت عقب با اعمال نیرو از روبرو در حالیکه دست در کنار بدن و به سمت داخل چرخیده است رخ می دهد.
چنانچه فرد بعد از تشنج یا شوک الکتریکی آمده است حتماً‌ باید به دررفتگی خلفی مشکوک شد.
دررفتگی به سمت پائین نادر است.سابقه دررفتگی قبلی پرسیده شود که داشته یا خیر.

معاینه

چنانچه دررفتگی وجود داشته باشد فرد درد شدیدی دارد و ممکن است نتوان مفصل را حرکت داد. در دررفتگی قدامی می توان سر بازو را لمس نمود و دامنه حرکات کاهش دارد. بخصوص در حرکت به خارج ( abduction ) و چرخش به داخل ( internal rotation ) . فرد معمولاً بازو را در حالت کمی دور از بدن و چرخش به خارج نگه می دارد. 
دررفتگی به عقب تشخیص مشکلتری از قدامی دارد. بازو معمولاً‌ در وضعیت چرخش به داخل و در کنار بدن می باشد. دامنه حرکات کاهش یافته است بخصوص در حرکت چرخش به خارج و به سمت جلو.معاینه کامل عصبی عضلانی بایدصورت گیرد.

تصویربرداریرادیوگرافی: 
نمای Anteroposterior : به بیمار می گوئیم ْ45-30 خم شود بطوریکه استخوان کتف وی موازی کاست رادیوگرافی قرار گیرد. این سبب می گردد که یک عکس AP در صفحه استخوان کتف گرفته شود در حالت نرمال یک فضای خالی بین سر بازو و حفره گلنوئید قرار دارد که در حالت در رفتگی این فضا وجود ندارد.
چنانچه عکس AP در صفحه بدن گرفته شود امکان دارد دررفتگی های خلفی را نشان ندهد.
نمای طرفی ( lateral )  :نمای AP نشان می دهد دررفتگی داریم یا خیر. اما نمای طرفی جهت آن را که به جلویا عقب می باشد را نشان می دهد.
ام ار آی: در افراد مسن یا میانسال که احتمال پارگی رباطهای عضلات چرخاننده شانه بدنبال جابجایی شانه زیاد است چنانچه دامنه حرکات بهبود نیابد یا درد رفع نگردد MRI برای تشخیص آسیب این رباطها لازم است. چانچه گادولینیوم MRI انجام شود بهتر است.

درمان  فاز حاد:بعد از جا انداختن باید دست به مدت 3-1 هفته توسط بانداژ بی حرکت باشد.
در این مدت فرد باید تمرین های دامنه حرکتی را برای مفاصل آرنج – مچ دست و دست انجام دهد.درمان جراحی معمولاً‌ برای ورزشکارانی که نیاز زیاد به استفاده از اندام فوقانی در ورزش خاص خود دارند توصیه می گردد و در افراد معمولی نیازی نیست.
 فاز بهبودی: 
بعد از دوره بی حرکت سازی حرکات غیر فعال شانه شروع می گردد ( حرکات توسط فرد دیگر )
در افراد پیر بعد از 1 هفته بی حرکتی باید حرکات غیر فعال شروع شوند زیرا افراد مسن مستعد خشکی مفصل هستند. هدف از این حرکات دستیابی به چرخش به خارج 30 درجه و جلو آوردن دست به میزان 90 درجه در سه هفته اول و دستیابی به 40 درجه چرخش به خارج و بالا آوردن دست تا 240 درجه در سه هفتم دوم است.
درمان جراحی در مورد ورزشکارانی که در این فاز ناپایداری علامتدار مفصلی را نشان می دهند انجام می گیرد.
 فاز نگهدارنده: 
در این فاز تقویت عضلات گرداننده شانه با اعمال وزن و حرکات فیزیوتراپیک صورت می گیرد. شنا کردن یک ورزش عالی برای این منظور می باشد.

بازگشت به تمرینات 

• نباید تا زمان رفع کامل علائم و محدودیتهای حرکتی مفصل شانه بعد از در رفتگی به رقابت بازگشت که این امر معمولاً دو الی سه ماه زمان نیاز دارد.
عوارض 
• آسیب عروقی _ عصبی در ناحیه بازو و بدنبال دررفتگی
• آسیب عضلانی همراه عضلات ناحیه بازو 
• عوارض ناشی از شکستگی در همراهی شکستگی و در رفتگی شانه

•استعداد به در رفتگی های مکرر : به خصوص در افراد زیر 18 سال چنانچه یک بار در رفتگی قدامی رخ دهد بسیار مستعد به بروز مجدد آن هستند و چنانچه این امر سه الی چهار بار تکرار گردد نیاز به جراحی برای پایدار کردن مفصل شانه داریم.

پییش آگهی 

سن بروز این آسیب مهمترین فاکتور بیان کننده بروز مجدد است. افراد جوان بیشتر مستعد بروز مجدد می باشند. اگر در دوران نوجوانی رخ دهد احتمال بروز مجدد تا 90% می رسد در افراد بالای 40 سال ریسک بروز مجدد 15-10% می باشد.اغلب بروزهای مجدد در عرض 2 سال اول بعد از آسیب اولیه رخ می دهد.

منبع :www.sportmedicine.ir

آسیب شبکه بازویی (Brachial plexus injury )

تعریفمنظور از شبکه بازویی یک سری اعصاب هستند که از ستون مهره در ناحیه گردن شروع شده و به اندام فوقانی می روند. در ناحیه گردن هفت مهره ستون فقرات داریم  که توسط رباطها بهم اتصال دارند و بین آنها دیسکهاس بین مهره ای را داریم از فاصله بین مهره ها اعصاب شبکه بازویی که از نخاع منشا گرفته اند عبور کرده و به اندام فوقانی می روند و حس و حرکت اندام فوقانی را تامین می کنند. در آسیب هایشبکه بازویی این اعصاب دچار کشیدگی یا پارگی می شوند.

عللاین آسیب ها اغلب هنگامی رخ می دهد که در ورزشهای پر تماس بصورت ناگهانی سر و گردن به یک سمت می رود و این امر سبب کشیده شدن اعصاب در سمت مقابل حرکت سر و گردن می شود. گاهی هم کشیده شدن ناگهانی سر به یک سمت سبب فشرده شدن اعصاب در همان سمت و التهاب آنها می شود

علائم
• درد شدید و تیر کشنده از گردن به اندام فوقانی.
• درد می تواند به صورت احساس گرمای شدید دردست باشد.
• درد می تواند به صورت سوزن سوزن شدن در اندام فوقانی باشد.
• احتمال دارد عضلا بازو و دست ضعیف شوند.
• در صورت آسیب اعصاب فوقانی شبکه بازویی درد در سمت خارج بازو و ساعد دست ایجاد می گردد.
• در صورت آسیب اعصاب تحتانی شبکه بازوئی درد در سمت داخل بازو و ساعد و دست ایجاد می گردد.

تشخیص پزشک با توجه به علائم و معاینه سر و گردن و شانه و بازو می تواند تشخیص را مطرح کند. درد تیر کشنده در دست بدنبال خم کردن سر و گردن به جلو یا طرفین به نفع این تشخیص است. پزشک می تواند برای رد آسیب احتمالی به مهره ها در خواست عکس ساده گردن کند یا بنا به ضرورت درخواست سی تی اسکن یا ام آر آی کند. گاهی موارد برای تایئد تشخیص نیاز به انجام تستهای تحریکی عضله و تست مربوط به هدایت عصبی است.

درمان• استراحت به گردن، بازو و شانه تا زمان بهبود درد
• استفاده از یخ درمانی روی شانه و گردن به مدت 20 دقیقه هر 3 تا 4 ساعت به مدت3-2 روز تا رفع درد
• استفاده از داروهای ضد التهابی
• انجام ورزشهای خاص برای تقویت عضلات گردن و کاهش درد یا رفع آن

زمان بازگشت به فعالیت ورزشیزمان بازگشت برای هر فرد متفاوت است. این زمان بستگی به سرعت بهبود اعصاب آسیب دیده بستگی دارد. به طور معمول هر چه درمان از لحظه ایجاد آسیب دیر تر شروع شود زمان بهبودی نیز بهتر خواهد بود. هدف از درمان و توانبخشب بازگشت هر چه سریعتر به وضعیت قبل از صدمه دیدگی است

پیشگیری از آسیب دیدگی
با تقویت  عضلات گردن به بهترین نحو می توان از ایجاد این نوع از صدمه گردن پیشگیری نمود
این تقویت باید هو شامل تقویت قدرت و هم شامل تقویت انعطاف عضلات گردن باشد

منبع :www.sportmedicine.ir