دوز مصرف دارو در بیماران مختلف متفاوت است. بنابراین حتما به توصیه های پزشک خود عمل کنید.
مقدار دارویی که
هر بیمار مصرف می کند به قدرت دارو، و تعداد قرصی که هر روز میل می کند،
فاصله زمانی بین دو دوز و طول دوره درمان به مشکل درمانی که بیمار به خاطر
آن این دارو را دریافت می کند بستگی دارد.
-برای شکل خوراکی دارو (قرص)
*برای جلوگیری از از دست رفتن استخوان بزرگسالان 60 میلی گرم روزی یکبار، همراه یا بدون غذا
*برای درمان از دست رفتن استخوان بزرگسالان 60 میلی گرم روزی یکبار، همراه یا بدون غذا
*برای جلوگیری از سرطان سینه مهاجم invasive بزرگسالان 60 میلی گرم روزی یکبار، همراه یا بدون غذا
چنانچه دوزی از دارو را فراموش کردید آن را کنار گذاشته و طبق برنامه قبلی، دارو را ادامه دهید. مقدار دوز مصرفی را دو برابر نکنید.
برافروختگی، گر گرفتگی پاها، تعریق، اختلال در خواب، ورم دست و پا، خونریزی واژن، علائم شبیه سرماخوردگی، ضایعات پوستی، اختلالات گوارشی، افزایش فشار خون، سر درد، سینوزیت، درد عضلات و ترومبوآمبولی های خطرناک و بطور نادر آندومتر (زخم های رحم) از عوارض جانبی دارو هستند.
منبع :rheumoc.com
دیکلوفناک Diclofenac یا دیکلوفناک سدیم یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی NSAID است. ولتارن Voltaren رایج ترین برند تجاری دیکلوفناک است. این دارو تولید موادی که در بدن موجب التهاب میشوند را مهار میکند. از دیکلوفناک در کنترل علائم آرتریت یا التهاب مفصلی ( مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز، اسپوندیلیت انکیلوزان)، کشیدگی های رباط، کوبیدگی های عضلانی، نقرس، میگرن، درد دندان، دردهای قاعدگی، کمردرد و دردهای بعد از جراحی استفاده میشود. دیکلوفناک درد را از بین برده و التهاب را کاهش میدهد.
مکانیسم اثر دیکلوفناک مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclo-oxygenase است. این آنزیم مسئول تولید موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandin است. پروستاگلاندین ها موجب بروز التهاب و درد میشوند. با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین کم شده و در نتیجه درد و تورم کاهش میابد.
در مصرف دیکلوفناک به موارد زیر توجه کنیم
مصرف داروها در کنار آثار مفید خود ممکن است عوارضی را هم بدنبال داشته باشد. این عوارض در همه افراد ایجاد نمیشود و در صورتی هم که ایجاد شود در بسیاری از موارد بعد از چند روز کم شده یا خوب میشوند. در صورت ادامه آنها به پزشک معالج خود اطلاع دهید. این مشکلات احتمالی عبارتند از
همچنین ممکن است مصرف دیکلوفناک عوارض شدیدتری نیز بوجود بیاورد مانند:
عضی افراد با بعضی بیماری ها نمیتوانند داروهای خاصی را مصرف کنند و یا در صورت نیاز به مصرف آن داروها باید نکات خاصی را رعایت کنند. به همین خاطر قبل از مصرف دیکلوفناک اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید
منبع :rheumoc.com
منبع:کتاب حرکات اصلاحی دکتر دانشمندی دکتر علیزاده و دکتر قرخانلو
1- قرار گیری سر جنین در رحم مادر در وضعیت نامناسب
2- ضربه های درون زهدان که باعث خونریزی درون عضله شده و بافت زخم تشکیل می شود در نتیجه سبب کوتاهی عضلات گردنی می شود
3- فلج یا کوتاهی عضله جناغی چنبری پستانی در یک طرف
4- سوختگی پوست و پارگی دیسک بین مهره ای
5-نگهداری سر در وضعیت بد یا نا مناسب به مدت طولانی
6-ضعف شنوایی و بینایی به گونه ای که دانش آموز برای بهتر شنیدن یا بهتر دیدن به طور نا خود آگاه گردن خود را کج مر کندتا گوش ضعیف او به منبع صوتی نزدیکتر شود یا اینکه دید او واضحتر شود
نشانه ها
1-عدم تقارن فاصله گوش ها از سطح شانه ها
2-قرار گیری سر در یک طرف و چرخش صورت
3-نا مساوی بودن دامنه حرکتی در خمش جانبی سر
نمونه تمرینات کششی
1-در وضعیت ایستاده یا نشسته سر را به سمت محور بدن و در راستای ستون بدن نگه دارید و بکوشید تا عضله سمت کوتاه شده ،کشش یابد
2-کف دست را به کنار سر در طرفی که که عضله کوتاه شده ،گذاشته و بکوشید تا سر را به طرف مخالف فشار دهید.تنها مقاومت موجود مقاومت عضله کوتاه شده است
3-در وضعیت خوابیده به پهلو قرار بگیرید به گونه ای که سر از لبه تخت بیرون بیاید(بدون تماس با لبه تخت)حالا سر را رها کنید تا با استفاده از نیروی جاذبه زمین عضله کوتاه شده کشش یابد.
نمونه تمرینات تقویتی
1-کف دست خود را در پهلوی سر در طرفی که عضله کش آمده قرار دهید تا از این مقاومتی ایجاد کنید.اکنون با فشار سر به دست بکوشید تا سر را به شانه نزدیک کنید
2- در وضعیت خوابیده به پهلو قرار بگیرید (موافق سمتی که عضله کوتاه شده است )در حالی که سر هیچ گونه اتکایی ندارد بکوشید بر خلاف جاذبه زمین سر را از پهلو بالا آورده و به شانه نزدیک کنید(استفاده از نیروی جاذبه)
3-با پهلوی سر توپ معلق در فضا را هل دهید .این حرکت در سمت عضله کش آمده باید تکرار شود و حرکت از ناحیه گردن باشد نه تنه
منبع:کتاب حرکات اصلاحی دکتر دانشمندی دکتر علیزاده و دکتر قرخانلو
علل:
1-وراثت
2-راه افتادن زود رس کودک و استفاده مداوم از پوشک های حجیم در دوران نوزادی
3-بیماری هایی که بر روی استخوان یا ساختار مفصل زانو اثر می گذارند،مانندبیماری نرمی استخوان
4-آسیب های صفحات رشد زانو بر اثر ضربات حاد یا ناشی از پر کاری که به رشد نابرابر استخوان های اطراف زانو منجر می شود.
5-بد جوش خوردن شکستگی استخوان های اطراف زانو
6-فلج عضلانی مانند فلج اطفال
7-پارگی کپسول و رباط خارجی زانو
8-ضعف عضلانی مانند ضعف عضله دو سر رانی
9-کوتاهی عضلات مانند نیم غشایی و نیم وتری
نشانه ها:
1- راه رفتن اردک وار
2-چرخش ساق
3-ضعف عضلات ناحیه خارجی،مانندکشنده پهن نیام،دو سر رانی و نازک نئی
4-کوتاهی عضلات ناحیه داخلی،مانند نیم غشایی و نیم وتری،راست داخلی و درشت نئی قدامی
5- کشیدگی رباطها و کپسول خارجی زانو(نازک نئی-رانی) و مچ پا (نازک نئی- قاپی)و کوتاهی رباط ها و کپسول جانب داخل زانو (درشت نئی -رانی)و مچ پا (دلتوئید)
6- کاهش ارتفاع پایین تنه
7-تغییر زاویه کشگک ها و تمایل انها به داخل
8-آرتروز زود رس
9-درد و احساس خستگی زود رس
10-سائیدگی بیش از حد کناره خارجی کفش
نمونه تمرینات کششی:
1-در حالی که رو به شکم خوابیده اید،مچ پا را به خارج چرخانده و زانو را راست کنید تا عضلات نیمه غشایی و نیمه وتری تحت کشش قرار گیرند.
2-حرکت فوق را در وضعیت خوابیده به پشت انجام دهید.
3-در ووضعیت ایستاده در کنار چوب موازنه یا میز از پهلو قرار گیرید وبه ترتیب یک پا را به طور مستقیم بالای ان بگذارید.سپس پای اتکا را دورتر نگه دارید و با تنه به طرف پایی که روی میز قرار دارد،خم شوید.
4-در وضعیت ایستاده قرار گیرید در حال که پاها از یکدیگر فاصله گرفته و از ناحیه جانب داخلی مچ به زمین فشار آورد.می توان برای کمک به کشش ناحیه کشاله و داخلی ساق،دست موافق پای تحت کشش را بر روی ناحیه خارجی ران در بالای مفصل زانو قرار داده و ران را به طرف داخل و پایین فشار داد.
5-در وضعیت نشسته با گرفتن مچ پا گرفتن مچ پا آن را به حالت چرخش به خارج ببرید.
6-در وضعیت نشسته به حالت قورباغه با کمک دست ها ،تنه را از زمین جدا کرده و با فشار کنترل شده جانب داخلی ساق بر روی زمین به کشش عناصر استاتیک جانب داخل زانو بپردازید.
نمونه تمرینات تقویتی:
1-در وضعیت ایستاده پا ها را به ترتیب از همدیگر دور کنید.دست موافق پای دور شونده را با جلو گیری از دور شدن پا می تواند اعمال مقاومت کند.
2-در وضعیت ایستاده کنار دیوار با جانب خارجی ساق به دیوار فشار آورده و در دور کردن پا از یکدیگر بکوشید.
3-در وضعیت ایستاده دو به دو ،پهلو به پهلوی یکدیگر ران ها را از ناحیه جانب خارجی به هم چسبانده و آنها را از یکدیگر دور کنید.
4-در وضعیت ایستاده ،یک توپ طبی یا وزنه متناسب را با کنار خارجی پا پرتاب کنید.