وبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی
دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنیوبلاگ شخصی دکتر امیرهوشنگ واحدی
دکتر امیر هوشنگ واحدی متخصص طب فیزیکی و توابخشی، درمان بیماریهای ستون فقرات، عصبی، عضلانی و مفصلی و ... مطب کرج، جهانشهر-روبروی بیمارستان مدنیبیماری آلزایمر
دمانس( زوال عقل ) وجود یک اختلال کلی در سطح توانائی ذهنی افراد است که شامل : اختلال در حافظه ، صحبت کردن و فکر کردن است و این خود باعث اختلال در فعالیت های روزانه و اجتماعی افراد می شود .شایعترین فرم زوال عقل آلزایمر است . معمولاً سن شروع بیماری بالای 65 سال است هر چند که در 40 یا 50 سالگی نیز دیده می شود .علت دقیق بیماری روشن نیست . این بیماری را یک دکتر آلمانی بنام آلزایمر که در سال 1906 به رشته ها و فیبرهای عصبی غیرطبیعی در مغز یک انسان مرده پی برد نام گذاری کرد . تشخیص قطعی این اختلال بابیوپی مغزی است و در حال حاضر اسکن توموگرافی پوزیترون می تواند فعالیت سلولهای مغزی را در هر قسمت از مغز نشان دهد در بیماری آلزایمز فعالیت مغز در ناحیه خلفی کاهش می یابد ناحیه ای که برای صحبت کردن و حافظه بسیار مهم است .
*علامت های بیماری :شروع فراموشی علامت اصلی بیماری آلزایمر نیست . هرشخصی ممکن است در زمانهای مختلف دچار اختلال حافظه و فراموشی شود . علامتهای بیماری از شخصی به شخص دیگر فرق می کند اما بتدریج شخص بدتر می شود .
* علائم خفیف :
گیجی و از دست دادن حافظه
از داست دادن آگاهی نسبت به زمان و مکان و محیط خانواده
تغییرات شخصیتی و تغییر در قوه قضاوت
* علائم متوسط :
اختلال در فعالیتهای روزانه مثل شستشو و استحمام و غذا خوردن
اضطراب ، آژیتاسیون ( تشویق )، افسردگی و یا پارانوئید ( سوء ظن داشتن و بدگمانی )
اشکال درخواب
سرگردانی
اشکال در شناختن افراد خانواده یا دوستان نزدیک
* علائم شدید :
عدم صحبت کردن
از دست دادن اشتها و کاهش وزن
از دست دادن کنترل دفع ادرار و مدفوع
وابسته بودن و متکی بودن به دیگران برای گذراندن زندگی روزانه
* تشخیص :
پزشک با گرفتن شرح حال ودانستن گذشته بیمار و فعالیتهای وی می تواند به مشکلات وی پی ببرد .
آزمایشات خونی و ادراری که ممکن است دیگر علتهای زوال عقل را تشخیص دهد و حتی گاهی نمونه گرفتن از مایع نخاع ممکن است مفید باشد .
آزمایشات نوروسایکولوژیک ( عصبی - روانی ) : این آزمایشات شامل ؛ آزمایش حافظه ،چگونگی حل مشکلات ، توجه ، محاسبه کردن و صحبت کردن می باشد که از این طریق توانائی های ذهنی شخص سنجیده می شود .
اسکن از مغز که نواحی غیرطبیعی در مغز مشخص می شود .
* درمان :
هیچ درمانی ندارد . بعضی از داروها میتواند پیشرفت بیماری را به تأخیر بیاندازد و یا بعضی از علائم را کاهش دهد مثلاً برطرف کردن افسردگی ، مشکلات خواب و یا تشویش بعضی ازگروههای حمایت کننده از بیماران آلزایمری نیز می توانند کمک کنند . پزشک معالج مربوطه می تواند بهترین روش درمانی را توصیه کند .
منبع: http://www2.irib.ir
پلی آرتریت گرهی
علایم شایع
- علایم این بیماری بسته به عضوی که تحت تأثیر کاهش جریان خون قرار می‌گیرد، متغییر است ولی شایعترین علایم عبارتند از:
- درد سینه (درگیری قلبی)
- کوتاهی نفس (در درگیری ریوی)
- وجود خون در ادرار (در درگیری کلیوی)
- کرختی و گزگز کردن دستها و پاها (در درگیری اعصاب).
علل
- اگرچه علت واقعی این اختلال مشخص نشده است، یک اختلال خودایمنی یا بیش حساسیتی محسوب می‌گردد. در بسیاری بیماران هیچ عامل زمینه‌سازی یافت نمی‌شود.
- عفونت‌های باکتریایی
- عفونت‌های ویروسی، به ویژه هپاتیت ب
- مصرف برخی داروها، از قبیل داروهای گروه سولفا، پنی سیلین، ترکیبات طلا، داروهای ضد تیرویید و داروهای ادرارآور تیازیدی
- واکسن‌ها
- ایدز
عوامل افزایش دهنده خطر
- سابقه خانوادگی بیماریهای کلاژن یا بیش حساسیتی
- استعمال دخانیات
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
این اختلال در حال حاضر غیر قابل علاج محسوب می‌گردد، ولی علایم آن با درمان قابل تسکین یا کنترل است. با درمان، بیش از 50% بیماران تا 5 سال یا بیشتر زنده می‌مانند. بدون درمان تعداد اندکی از بیماران بیش از 5 سال زنده می‌مانند.
تحقیقات علمی درباره علل و درمان این اختلال ادامه داشته و این امید وجود دارد که درمان‌هایی مؤثر و نهایتاً علاج‌بخش عرضه شوند.
عوارض احتمالی
نارسایی کلیه، حمله قلبی و مرگ، علی‌رغم درمان
درمان
اصول کلی
- بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون و کلیه‌ها، از جمله سرعت رسوب گلبول‌های قرمز، نمونه‌برداری قسمت‌هایی از شریان مبتلا به آنژیوگرافی (بررسی شریان‌ها و وریدها با تزریق ماده‌ای درون آنها که با اشغه ایکس قابل مشاهده است) باشد.
- درمان با داروهای استروییدی، انجام می‌گیرد.
- بستری در بیمارستان برای درمان وسیع ممکن است ضرورت یابد (در موارد شدید).
- جراحی برای برداشت قسمت درگیر روده‌ها ممکن است انجام گیرد.
داروها
- داروهای کورتونی تا فروکش علایم حاد با مقادیر بالا تجویز میشود. پس از این دوره درمانی، علایم ممکن است با یک برنامه درمانی به صورت تجویز یک روز در میان کورتون کنترل گردد.
- همچنین داروهایی برای درمان اختلالات اعضای درگیر شده در جریان این بیماری تجویز میشود، مثلاً داروهای قلبی برای درگیری قلبی یا داروهای ضد فشار خون برای فشار خون بالا.
- داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی به تنهایی یا به همراه استروییدها در صورت ناموفق بودن درمان‌های دیگر تجویز می‌شوند. این داروها خطرهای اضافه‌ای را نیز به همراه دارند نظیر خطر عفونت‌های باکتریایی منتشر شدید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
پس از بهبود علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را به تدریج از سر بگیرید.
رژیم غذایی
در صورت وجود فشار خون بالا رژیم کم نمک توصیه میشود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پلی‌آرتریت باشید.
- اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
نقرس
نقرس یکی از دردناکترین بیماریهای رماتیسمی می باشد . نقرس در نتیجه رسوب کریستالهای سوزنی شکل اسید اوریک در بافت همبند ، یا در فضای مفصلی بین استخوانها و یا هر دو ایجاد می شود . این رسوبها منجر به التهاب مفصلی ( آرتریت ) می شود که باعث تورم ، قرمزی ، گرمی ، درد و سفتی در مفاصل می شود . واژه آرتریت به حدود بیش از ۱۰۰ بیماری رماتیسمی اطلاق می شود که مفاصل ، عضلات و استخوانها و همچنین سایر بافتهای بدن را درگیر می کنند . نقرس تقریباً ۵ درصد از کل بیماران آرتریتی را دربرمی گیرد .
نقرس کاذب گاهی اوقات با نقرس اشتباه گرفته می شود چرا که علائم مشابهی ایجاد می نماید . البته در نقرس کاذب ، رسوبهای مذکور در اثر کریستالهای فسفات کلسیم و نه اسیداوریک ایجاد می شوند . لذا ، نقرس کاذب بشکل متفاوت دیگری درمان می شود و در این مقوله کمتر به آن می پردازیم .
اسیداوریک ماده ایست که از تجزیه مواد غذائی پروتئینی ( مثل گوشت قرمز ) بوجود می آید . بطور معمول ، اسید اوریک در خون حل شده و از طریق کلیه ها و ادرار دفع می شود . اگر به هر طریقی میزان اسید اوریک تولیدی بدن افزایش یابد و یا دفع آن مختل شود میزان اسیداوریک خون افزایش می یابد . اسید اوریک بالا در خون زمانیکه شخص از مواد خوراکی پروتئینی به مقدار زیاد مصرف نماید ، ( ترکیباتی مانند جگر ، حبوبات ، گوشت ، بعضی از ماهی ها و ... ) ایجاد می شود .
البته بالا بودن اسید اوریک خون یا همان هیپراوریسمی در واقع یک بیماری بحساب نمی آید و خطرناک نیز نیست . بهرحال اسیداوریک زیاد خون می تواند باعث رسوب در مفاصل و در نتیجه نقرس گردد . رسوبات اسید اوریک که معمولاً Tophi نامیده می شوند ممکن است بصورت یک توده در پوست اطراف مفاصل و در گوش ایجاد شوند .
ضمناً کریستال های اسیداوریک ممکن است در کلیه نیز رسوب کرده و باعث ایجاد سنگ کلیه گردد .
در اکثریت افراد ، نقرس بطور ابتدایی مفاصل شست پاها را درگیر میکند ، گاهی در حین بیماری ، ۷۵ درصد از بیماران دچار التهاب مفصل شست پا می شوند . ضمناً نقرس می تواند قوزک ها ، پاشنه ها ، زانوها ، مچ دستها ، انگشتان ، آرنجها و ... را درگیر نماید .
بیماری در چهار مرحله گسترش می یابد :
مرحله بدون علامت : در این مرحله شخص دچار اسیداوریک بالاست ، لیکن علائمی دیده نمی شود . در این مرحله معمولاً درمانی لازم نیست .
مرحله نقرس حاد یا آرتریت حاد نقرسی : در این مرحله ، هیپراوریسمی باعث رسوب کریستالهای اسیداوریک در مفاصل می شود که باعث درد شدید و تورم در مفاصل می شود که گرمی و حرکات دردناک را نیز در بر دارد .
حملات حاد معمولاً در هنگام شب ایجاد می شود و در اثر وقایع ساگوار استرس زا ، مصرف الکل و داروها و یا بیماریهای دیگر تشدید می شود . حملات اولیه در طی سه تا ۱۰ روز اولیه معمولاً برطرف می شوند و حمله بعدی ممکن است ماه ها حتی سالهای بعد عارض نشود .
نقرس : در واقع دورهای بین حملات حاد می باشد . در این مرحله فرد بیمار علائمی ندارد و حرکات مفاصل نیز طبیعی است .
نقرس مزمن : در واقع ناتوان کننده ترین مرحله بیماریست و در طی یک مدت زمان طولانی گاهی ۱۰ سال ایجاد می شود . در این مرحله ، آسیب دائمی در مفاصل درگیر ایجاد می کند و حتی گاهی کلیه ها را نیز درگیر می کند . با درمان مناسب ،اکثریت بیماران به این مرحله پیشرفته وارد نمی شوند .
علل ایجاد نقرس
* عوامل خطر ایجاد نقرس عبارتند از :
ژنتیک که می تواند نقش مهمی در ایجاد بیماری داشته باشد چرا که بیش از ۱۸ درصد از بیماران دارای سابقه خانوادگی هستند .
جنس و سن نیز از عوامل خطر برای ایجاد نقرس هستند . نقرس در مردان و در سنین بالا شایعتر است .
بالا بودن وزن احتمال ابتلا به هیپراوریسمی و نقرس را افزایش میدهد .
مصرف بی رویه الکل
مصرف بیش از حد مواد غذائی پروتئینی
اختلالات آنزیمی که منجر به اختلال در تجزیه مواد پروتئینی می شود .
تماس بیش از حد با سرب
بعضی از بیماریها و استفاده از بعضی از داروها ممکن است احتمال ابتلا به نقرس را افزایش دهد .
نقرس تقریباً در ۸۴۰ نفر در ۱۰۰۰۰۰ نفر ممکن است عارض شود . در کودکان و جوانان ناشایع است . مردان بزرگسال بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی احتمال ابتلای به نقرس را بیشتر از زنان قبل از یائسگی نشان می دهند . افرادی که عضو اهدایی دریافت نموده اند احتمال ابتلای به نقرس را بیشتر دارند .
* تشخیص :
تشخیص نقرس براحتی صورت نمی گیرد چرا که علائم کاملاً مبهم و گاهی بین چند بیماری مشترک هستند . اگر چه افراد مبتلا به نقرس ، هیپراوریسمی را نیز در طی بیماری خود نشان می دهند ، گاهی در طی حملات حاد بیماری افزایش اسید اوریک ( هیپراوریسمی )نداریم . هیپراوریسمی به تنهایی نمایانگر وجود نقرس نیست و در واقع اکثریت افراد با هیپراوریسمی دچار بیماری نقرس نمی شوند .
گاهی برای تشخیص نقرس ،لازمست پزشک از مایع بین مفصلی نمونه مایعی تهیه نموده و مورد آزمایش قرار دهد .
* علائم بیماری نقرس :
هیپراوریسمی
وجود کریستالهای اسید اوریک در مایع مفصلی
بیش از یکبار حمله حاد آرتریت
آرتریتی که بسرعت و در طی یک روز ایجاد می شود و باعث قرمزی ،گرما و تورم مفصل میشود .
آرتریت در یک مفصل مانند انگشتان پا ،قوزک یا زانو .
* درمان :
با درمان مناسب و صحیح اکثریت بیماران قادر به کنترل علائم خود هستند و براحتی به زندگی خود ادامه می دهند . نقرس معمولاً با یک یا ترکیبی از چند درمان قابل کنترل است . هدف از درمان ، کاهش درد درحین حملات حاد ، جلوگیری از حملات آینده و پیشگیری از تشکیل رسوبات مفصلی ( tophi ) و سنگ های کلیوی می باشد . درمان معمولاً باعث جلوگیری از ناتوانیهای جسمی می شود .
* برای موفقیت در درمان نقرس :
داروها را به موقع و منظم استفاده نمائید .
سایر داروهایی را که مصرف می کنید به اطلاع پزشک برسانید .
رژیم غذایی مناسبی اتخاذ نمائید و کمتر از رژیمهای غذایی پرپروتئین حیوانی استفاده نمائید .
مایعات زیاد بخصوص آب استفاده نمائید .
تحرک کافی و ورزش مناسب داشته باشید .
وزن خود را کنترل کنید . البته رژیمهای بسیار سخت باعث افزایش اسیداوریک خون می شوند .
اسپوندیلیت آنکیلوزانAS) spondylitis ankylosing
در دوره‌های راجعه کمردرد، درد میتواند در طول عصب سیاتیک نیز ایجاد گردد.
سفتی که در صبح‌ها بدتر است.مراحل بعدی:
بدتر شدن پیشرونده علایم. درد غالباً از قسمت تحتانی پشت به قسمت میانی پشت یا بالاتر از آن در گردن گسترش می‌یابد. مفاصل اندام‌های فوقانی و تحتانی پاها و دستها ممکن است درگیر شوند.
کم‌خونی
سفتی عضلات
خستگی؛ کاهش وزن
التهاب عنبیه (در تقریباً 25% از بیماران).
علل ناشناخته ولی ممکن است ناشی از تغییرات ژنتیک یا اختلالات خودایمنی باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری سابقه خانوادگی اسپوندیلیت آنکیلوزان. پیشگیری پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار در حال حاضر این بیماری غیرقابل علاج تلقی می‌گردد. علایم به طور پیش‌بینی نشده‌ای پیشرفت می‌کنند و حملات خفیف تا متوسط و دوره‌هایی از فروکش کردن کامل بیماری وجود دارد. با درمان میتوان علایم را تسکین و کاهش داد و بیشتر بیماران می‌توانند زندگی طبیعی را پیش بگیرند. گاهی بیماری شدید است و به خاطر بدشکلی‌های ایجاد شده، ناتوان کننده می‌گردد.
عوارض احتمالی نارسایی احتقانی قلب
التهاب چشم که به ندرت منجر به کوری می‌گردد.
آمیلوئیدوز
بیماری دریچه قلب
بیماری گوارشی
بیماری ریوی
تحت فشار قرار گرفتن عصب که باعث کرختی اندام‌ها می‌گردد.
ناتوانی و بی‌حرکتی دایمی درمان
اصول کلی آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون و رادیوگرافی ستون فقرات باشند.اهداف درمان
عبارتند از کاهش بدشکلی بیشتر، آسوده‌سازی بیمار و تسکین سایر علایم
درمان شامل فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های ورزشی برای روش‌های تنفس، حفظ وضعیت مناسب و به کار گرفتن گروه‌های عضلانی (در خلاف جهت بدشکلی احتمالی) است. رعایت درمان توسط بیمار، مهم است.
ممکن است مشاوره فیزیولوژیک توصیه گردد.
روی پشت خود بر روی یک تشک محکم بخوابید. سعی کنید از بالش استفاده نکنید یا اینکه از یک بالش کوچک استفاده کنید.
قبل از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بدنی برای تسکین درد، از دوش آب داغ یا کمپرس‌های گرم استفاده کنید.
جراحی برای جایگزینی لگن آسیب دیده یا قرار دادن پیوندهای استخوانی در ستون فقرات (تنها در مراحل پیشرفته).
پرتودرمانی به ستون فقرات (تنها در صورت شکست سایر روش‌های درمانی).
سیگار نکشید. داروها داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی به کاهش ناراحتی کمک می‌کنند.
سولفاسالازین، ویتامین D و داروهای سرکوبگر ایمنی، گزینه‌های بالقوه هستند.
مسکن‌های قوی‌تر و شل‌کننده‌های عضلانی ممکن است برای دوره‌های زمانی کوتاه تجویز گردند. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا حد توان خود، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری کنید.
برای حفظ وضعیت قرارگیری مناسب و برای این که تا حد امکان راست بایستید، ورزش کنید.
در صورت امکان به طور منظم شنا کنید، شناور شدن در آب به شما اجازه خواهد داد که راست راه بروید و نواحی دردناک راحت‌تر خواهند بود.
از فعالیتی که بر پشت شما فشار وارد کند و از ورزش‌های تماسی که احتمال خطر بالای آسیب به ستون فقرات دارند) اجتناب کنید.
رژیم غذایی رژیم غذایی خاصی ندارد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ اگر شما یا فرزندتان علایم اسپوندیلیت آنکیلوزان را داشته باشید.
اگر در طول درمان موارد زیر پیش بیایند: ـ تب، ممکن است نشانگر عود یک مرحله حاد باشد. ـ افزایش درد و ناتوانی علی‌رغم اقدامات مذکور
نرمش های مچ دست را چگونه انجام دهیم - نرمش های تقویتی
تمرینات و حرکات کششی و تقویتی جزء مهمی از درمان بیماری ها و مشکلات مچ دست است. در بسیاری از ضایعات اندام فوقانی، مچ دست دچار محدودیت حرکتی شده و نیاز به بازپروری دارد. مهمترین نرمش های تقویتی مچ دست عبارتند ار
یک وزنه را با دست گرفته و سپس در حالیکه کف دست ما به سمت سقف
است مچ دست را به بالا خم میکنیم بطوریکه وزنه به سقف نزدیک‌تر شود و سپس به آرامی
مچ را به حالت اول بر می‌گردانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. به
تدریج مقدار وزنه را افزایش می‌دهیم. یک وزنه را با دست گرفته و سپس در حالیکه کف دست ما به سمت کف زمین
است مچ دست را به بالا خم میکنیم بطوریکه وزنه به سقف نزدیک‌تر شود و سپس به آرامی
مچ را به حالت اول بر می‌گردانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم. به
تدریج مقدار وزنه را افزایش می‌دهیم.
روش دیگر انجام دادن همین نرمش اینست که سر پا می ایستیم و یک میله
سنگین، مثل لوله آب را با هر دو دست میگیریم و سپس مچ هر دو دست را به تناوب و به آرامی
تا جاییکه میتوانیم به سمت بالا و پایین خم و راست میکنیم. میتوان یک بار طوری میله
را گرفت که کف دست ها به سمت سقف باشد و بار دیگر طوری میله را در دست ها گرفت که کف
دست ها به سمت زمین قرار گیرد.
یک حوله نمناک را تا می‌زنیم و دو سر آن‌را با دو دست میگیریم
سپس تا جایی که میتوانیم آن‌را در یک جهت می‌چرخانیم تا آب آن‌را بگیریم و به اصطلاح
بچلانیم. حداکثر فشار چلاندن را به مدت 10-5 ثانیه حفظ کرده و سپس در جهت عکس حوله
را می‌چلانیم. این حرکت را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.
ابتدا آرنج را 90 درجه خم میکنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار
می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس یک وزنه را با دست گرفته و ساعد
را در حدی می‌چرخانیم که شست دست ما به طرف سقف باشد. سپس مچ دست را تا آنجا که میتوانیم
به طرف بالا یعنی به طرف سقف انحراف می‌دهیم. به آرامی مچ دست را به پایین آورده بطوریکه
تا جایی که امکان دارد مچ دست ما به سمت انگشت کوچک دستمان خم شود.این حرکات را در
سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.
ابتدا آرنج را 90 درجه خم میکنیم و آن‌را در کنار تنه خود قرار
می‌دهیم و تا آخر نرمش در همین حالت نگه می‌داریم. سپس یک وزنه را با دست گرفته و ساعد
را تا آنجا که میتوانیم به سمت خارج می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف سقف باشد
و سپس ساعد را تا آنجا که میتوانیم به طرف داخل می‌چرخانیم بطوریکه کف دست ما به طرف
کف اطاق باشد. این حرکات را در سه ست ده تایی انجام می‌دهیم.
نرمش های مچ دست دو دسته اند. دسته اول نرمش های کششی و دسته دوم نرمش های
تقویتی است. معمولا ابتدا نرمش های کششی را انجام داده و وقتی دامنه حرکتی مچ دست بهتر شد نرمش های تقویتی را هم به آنها اضافه میکنیم.خم کردن مچ دست
باز کردن مچ دست
خم و باز کردن مچ دست
خم و باز کردن مچ
انحراف مچ دست
چرخش ساعد
منبع :ایران ارتوپد