طب چینی :: سوزن درمانی

سوزن درمانى متکى به این اصل است که نوعى ارتباط عصبى بین اندام‏هاى بدن و سطح خارجى بدن هست. آن گاه که اندامى بیمار یا عضوى دردناک مى‏شود مکان‏هایى خاص روى سطح خارجى بدن یا به واقع زیر پوست بدن که آن‏ها را نقاط سوزنى مى‏نامند حساس‏تر مىشوند‏. سوزن درمانى آن نقاط سوزنى را با سوزن‏هایى خاص تحریک مى‏کند و این تحریک به شکلى صورت مى‏گیرد که فعالیت آن نقاط را تعدیل کند و از این طریق اندام بیمار شده را شفا دهد، یا درد بیمار را تسکین دهد، یا او را بیهوش کند، یا آثار مطلوب دیگر تولید کند.

تاریخچه شکل گیری این روش چیست؟

سوزن درمانى بر این اصل کار مى‏کند که در همه بیمارى‏ها، خواه جسمى یا ذهنى - روانى، نقاطى حساس شده روى سطح بدن جلوه مى‏کنند و با بهبود یا درمان بیمارى ناپدید مى‏شوند. این نقاط حساس شده در بیمارى را نقاط سوزنى مى‏نامند.

این روش چگونه عمل می کند؟

... فشار بر نقاطى خاص از بدن با الگوهاى خاص درد پیوند دارد، و تحریک کوتاه و شدید آن نقاط با سوزن‏ها رهایى طویل مدت از درد تولید مى‏کند«.

مغز انسان در واکنش به سوزن درمانى گروهى مواد طبیعى تسکین دهنده درد که به آن‏ها اندورفین مى‏گویند تولید مى‏کند

یک بخش دیگر از طب سنتى چین که جزیى از سوزن درمانى است تشخیص نبض است. حس کردن نبض بیمار به واقع اساس تشخیص در همه رشته‏هاى طب سنتى چین است. عمل تشخیص نبض یا نبض‏گیرى در طب سنتى چین چنان گسترده و حساس و دقیق است که مى‏تواند حتى بیمارى‏هاى پیشین شخص بیمار را صحیح بگوید

در نبض مچ دست یا رگ گردن شخص بیمار ممکن است تا چهارده نوع حالات متفاوت قابل حس کردن وجود داشته باشند، ولى بسیارى از درمانگران سوزن درمانى فکر مى‏کنند که پنج یا شش نوع نبض متفاوت کل رقمى است که در یک جلسه کوتاه معاینه مى‏توان یافت.

روش اجرا چگونه است؟

نقاط سوزنى را معمولاً با سوزن‏هاى خاص تحریک مى‏کنند بیشتر درمانگران با تجربه چینى مى‏گویند که بهترین نتایج درمانى را تحریک سوزنى تولید مى‏کند. متون کهن چینى حدود پنجاه راه گوناگون فرو کردن سوزن را شرح مى‏دهند، ولى آن گاه که سوزن در نقطه صحیح فرو شده تنها شش اصل هستند که در مؤثر بودن تحریک سوزنى نقش دارند:

1- تیزى نوک سوزن

2- زاویه نفوذ سوزن

3- عمقى که سوزن فرومى‏رود

4- مقدار حرکت (لرزش) سوزن در نقطه

5- طول زمانى که سوزن در نقطه مى‏ماند

6- تعداد جلسات درمان

آن گاه که درمانگر مکان نقطه را دقیقاً مشخص کرده است، او سوزن را در آن فرو مى‏کند و از چند ثانیه تا چند دقیقه در آن باقى مى‏گذارد

بیمارى‏هاى شفاگیر از سوزن درمانى

این روش براى رفع سنگ کلیه یا آرتروز پیشرفته ،سردرد، بیمارى‏هاى حاد دستگاه تنفس، روماتیسم حاد، مشکلات قاعدگى زنانه، مشکلات اندام‏هاى هضم غذا، اختلال‏هاى گوناگون دستگاه عصبى، و دردهاى گوناگون کاربرد دارد.اگر شرایط زیربنایى مولد علایم یک بیمارى غیرقابل علاج باشند درمان سوزنى او بى‏فایده خواهد بود.

کلمات کلیدی مطلب : طب چینی - سوزن درمانی - طب سوزنی - سوزنی -

علل و درمان زانو درد هنگام شب

 بسیاری از افراد ممکن است در طول شب به زانودرد مبتلا شوند و این درد آن قدر غیر قابل تحمل باشد که مانع از آرامش و خواب شبانه این گروه از افراد گردد. این افراد، در طی روز این درد را کمتر احساس می کنند و یا شاید اصلا هیچ گونه احساس درد و ناراحتی در طول  روز نداشته باشند. اگر شما یکی از این افراد هستید، ادامه مطلب را حتما دنبال کنید.

1- استئونکروز: یکی از شایع ترین عللی که سبب بروز درد زانو هنگام شب می شود، استئونکروز است. استئونکروز به معنای مرگ استخوان می باشد.

احتمال این که زنان به این بیماری مبتلا شوند، بسیار بیشتر از مردان است.

در طی این بیماری، استخوان ها جریان خون خود را از دست می دهند و شروع به مردن و از بین رفتن می کنند.

یکی از مهم ترین قسمت های استخوانی بدن که مورد حمله استئونکروز قرار می گیرد، بخش برجسته استخوان ران در قسمت داخلی استخوان زانو می باشد. اما ممکن است این از بین رفتن در قسمت خارجی زانو هم اتفاق بیفتد.

در این هنگام فرد مبتلا  در طول شب احساس افزایش درد می کند و باید با ناراحتی و درد ناشی از آن در طول شب دست و پنجه نرم کند.

2- آرتریت روماتوئید: این بیماری هم نسبتا شایع  می باشد و جاهایی از بدن مانند مفاصل، پاها، زانوها و لگن را تحت تاثیر قرار می دهد و سبب ورم و درد این نواحی می شود. این بیماری ممکن است به هنگام استراحت شبانه شدت یابد و مانع از خواب راحت فرد شود. هنگامی هم که فرد مبتلا  در اثر  شدت درد بیدار می شود، با سفتی عضلات روبرو خواهد شد.

3- آرتروز: فردی که به آرتروز مبتلا می شود (مخصوصا آرتروز تخریب کننده) که معمولا افراد مسن و سالمند هستند، ممکن است طی خواب شبانه به علت درد از خواب بیدار شود و احساس ناراحتی کند. مخصوصا اگر فرد مبتلا در طول روز و یا روز قبل از آن، از مفاصل خود بیش از حد استفاده کرده باشد. مواردی مانند تغییر آب و هوا و تغییرات فشار جوی می تواند سبب بدتر شدن این بیماری شود. بنابراین اگر در طول شب شرایط آب و هوایی تغییر کند، می تواند اثر بدی روی این بیماری بگذارد.

4- آسیب رباط ها: این آسیب ممکن است در همه محدوده سنی از جمله کودکی و جوانی هم رخ دهد و تنها مختص افراد مسن و سالمند نمی باشد. اگر فردی دچار جراحت در ناحیه رباط ها و تاندون ها و کیسه پر مایعی که مفاصل زانو را احاطه کرده شود سبب درد می گردد. این درد در روز هم وجود دارد و شب موقع خواب، آرامش فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

5- نقرس: بیماری نقرس نوعی از آرتریت است که ممکن است درد ناشی از آن، شب هنگام و به شکل ناگهانی ایجاد شود. در این بیماری قرمزی و ورم در ناحیه مفاصل رخ می دهد.

نقرس بیماری است که در اثر تجمع زیاد ماده ای در بدن به نام اسید اوریک ایجاد شده و می تواند موجب بروز علائمی مثل درد و ورم مفاصل شود.

بروز نقرس می تواند ارتباط نزدیکی با مصرف زیاد غذاهای پر پروتئین به خصوص گوشت داشته باشد.

 راه های کاهش درد مفاصل و زانوها

اگر چه راه های زیر جنبه درمانی ندارد، اما می توان با رعایت آنها از درد ناشی از مفاصل و زانوها در طول شبانه روز تا حدی کاست، اما باید در نظر داشت که برای درمان قطعی آن حتما باید به به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کرد.

1- اگر درد ناشی از استخوان ها و مفاصل شما آنچنان زیاد است که بی‌تاب شده اید، می توانید با صلاحدید پزشک از مسکن هایی مانند بروفن و یا ناپروکسن استفاده کنید.

2- هنگام ورود به رختخواب، حتما توجه داشته باشید که منطقه دردناک زیر پتو قرار گرفته باشد. در صورت لزوم پتوی اضافی برای آن قسمت مهیا کنید. گرم نگه داشتن آن در طول شب به کاهش درد آن کمک می کند.

3- برای بیشتر گرم کردن منطقه ای که دردناک شده است از پد حرارتی استفاده کنید. همچنین می توان از کیسه آب جوش هم بدین منظور استفاده کرد.

4- برای روزهایی از سال که هوا بسیار گرم و طاقت فرساست، می توانید به جای استفاده از پد حرارتی و یا کیسه آب جوش، از ماساژور موضعی استفاده کنید.

5- اگر زانودرد دارید، هنگام استراحت و یا خواب، بالشی زیر زانوی خود قرار دهید تا زانوهایتان بالا بیاید. در این حالت گردش خون راحت تر انجام گرفته و منطقه ای که دردناک است را از هر گونه ورم و درد تا حدی پاک سازی می کند.

6- آن دسته از بیماران که این درد، خواب راحت را از آنها سلب کرده است می توانند قبل از رفتن به رختخواب، دوش آب گرم بگیرند. آب گرم مفاصل را نرم و گردش خون را تسریع می کند و خواب را برای فرد راحت تر می کند. ماساژ دادن مفاصل توسط لیف را در حمام فراموش نکنید.

7- در موقع استفاده از پله بسیار احتیاط کنید و در هنگام عبور از موانع و مکان های غیرهموار، مراقبت های لازم را انجام دهید.

8- خود را با کار بیش از حد خسته نکنید و سعی کنید فعالیت های خود را کمتر کنید.

به نقل از تبیان 

پاچنبری یا کلاب فوت

 پاچنبری یک تغییر شکل مادرزادی است که از بدو تولد وجود دارد .  در این بد شکلی پا ، قسمت جلو پا به سمت داخل و پایین چرخیده و در عقب ، پاشنه هم به سمت داخل چرخیده است .

میزان شیوع :

• در هر هزار تولد زنده ، یک مورد پاچنبری وجود دارد .

• در پسرها دو برابر دخترها رخ می دهد .

• می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد .

• در بیشتر موارد سابقه فامیلی این عارضه وجود دارد .

• احتمال رخداد این عارضه در کودکان دیگر خانواده ای که یک کودک مبتلا دارند ، پایین و در حدود سه  درصد است .

درمان :

بیشتر پاچنبری ها در دوران شیرخوارگی با گچ گیری در عرض 6 تا 8 هفته اصلاح می شوند . کمتر از 5  درصد پاچنبری ها از نوع بسیار شدید و غیرقابل انعطاف هستند که ممکن است به این درمان گچ گیری پاسخ ندهند و نیاز به عمل جراحی پیدا کنند . اما آنچه مسلم است این است که در صورتی که بتوان از عمل جراحی در بیماران پاچنبری خودداری کرد ، نتایج بهتر است . جراحی با جوشگاه ،‌سفتی و ضعف عضلات همراه است که در دوران نوجوانی بیمار را رنج می دهد .

درمان پاچنبری باید در هفته اول یا دوم زندگی شورع شود ، زیرا در این دوران بافتهای تشکیل دهنده رباطها و کپسول مفصلی و تاندونها ، انعطاف پذیری قابل ملاحظه ای دارند .

دستکاری و کشش ایجاد شده توسط پزشک بر روی این عناصر به طور هفتگی سبب افزایش طول و کشیدگی این عناصر می شود و گچ گرفته شده بعد از این دستکاری سبب می شود که اصلاح به دست آمده برای یک هفته آینده حفظ شود . بنابراین ، به تدریج استخوانها جابه جا می شوند و به محل اولیه خود برمی گردند .

به طور معمول 5 تا 7 گچ بلند که ازنوک انگشتان تا قسمت بالای ران ادامه می یابد ،‌به طور هفتگی گرفته می شود تا بد شکلی اصلاح شود .

حتی در موراد بسیار شدید ، حداکثر 8 تا 9 بار گچ گیری برای رسیدن به نتیجه مطلوب کافی است . قبل از آخرین گچ گیری که باید سه هفته در پای بیمار باشد ، ممکن است بلند کردن تاندون آشیل به صورت سرپایی در مطب لازم باشد . بعد از دو ماه درمان ، پاظاهر نرمال و اصلاح شده دارد .

عود بیماری

نکته بسیار مهم این است که به دنبال اصلاح پاچنبری ، این عارضه تمایل به عود دارد . برای جلوگیری از عود عارضه ، بعد از اتمام دوره گچ گیری ، برای بیمار یک اسپلینت مخصوص ساخته می شود که به مدت  2 تا 3 ماه باید به طور شبانه روزی از آن استفاده کند و بعد از آن حداقل به مدت  2 تا 3 سال شبها  از آن بهره ببرد . ممکن است کودک ابتدا هنگام استفاده از اسپلینت احساس ناراحتی کند ، ولی به تدریج به آن عادت می کند . در طول روز کودک می تواند از کفشهای معمولی استفاده کند . به طور معمول ، انجام رادیوگرافی در بیماران مبتلا به پاچنبری ضروری نیست وفقط در موارد پیچیده ممکن است نیاز به استفاده باشد .

درمان جراحی :

در مواردی که بیمار به گچ گیری یا آتل گذاری سریال پاسخ نداده و بد شکلی بهبود نمی یابد ، انجام عمل جراحی برای اصلاح بدشکلی اجتناب ناپذیر است . بهترین زمان برای انجام عمل جراحی حدود 6 ماهگی است ، البته در کودکان مختلف و همچنین جراحان مختلف ممکن است سنین دیگری را برای  جراحی ترجیح دهند .

اصول نگهداری پا در گچ :

• گچ معمولاً از ناحیه نوک انگشتان پا تا بالای زانو امتداد دارد .

• مهم ترین نکته در اندام گچ گیری شده این است که در صورت وجود هر گونه نگرانی نسبت به گچ ، بلافاصله باید با پزشک معالج تماس گرفت .

• پزشک برای شما توضیح میدهد که چگونه گچ را صبح روز مراجعه بعدی در حمام باز نمایید . اضافه کردن نصف فنجان سرکه به آب ولرم به حل شدن سریع تر گچ کمک می کند .

• اگر چه گچ گیری برای کودک درد ایجاد نمی کند ، ولی در بعضی مواقع کودک را بی قرار می کند . دادن مقداری شیر قبل از گچ گیری و در آغوش گرفتن بعد از آن به تحمل گچ توسط کودک کمک می کند .

• به هیچ وجه در مواردی که کودک را تعویض می کنید ، اجازه ندهید گچ مرطوب شود .

• حتماً نواحی بالای گچ را کاملاً خشک کنید . در صورت عدم انجام این کار ، زخمهای ناشی از گچ  در آن مناطق رخ خواهد داد .

• مواظب باشید قسمتهای بالای گچ به مدفوع یا ادرار آلوده نشود ،‌ زیرا می تواند سبب زخم شدن پوست ناحیه و عفونت شود .

 استحمام کودکی که پای او در گچ  است :

مهم ترین کار این است که از استحمام کودک خودداری کرد . بهترین زمان برای استحمام صبح روزی است که قرار است گچ تعویض شود . در این زمان کودک را می توان استحمام نمود ، گچ را باز کرده و سپس به پزشک برای گچ گیری به پزشک مراجعه کرد . در صورتی که بخواهید در حد فاصل دوگچ گیری کودک را تمیز نمایید ، بهترین راه این است که فقط تنه و دستهای او را با یک اسفنج مرطوب تمیز کرده و سپس با حوله خشک کنید .

مراقبت های بعد از گچ گیری :

همان طور که ذکر شد کودک ممکن است مختصری بی قرار باشد . علت این است که شاید سنگینی گچ خیلی باشد که تا خشک شدن کامل گچ ادامه دارد . بهتر است زیر پای کودک در زیر زانو حوله کوچکی را تا کرده و قرار دهیم تا پاشنه گچ روی زمین قرار نگیرد . حوله شما باید حتماً نخی باشد . از گذاشتن اجسام پلاستیکی زیر گچ خودداری نمائید ، زیرا از تبادل حرارتی جلوگیری کرده می تواند سبب سوختگی شود .

کنترل گردش خون اندام در گچ مهم است . برای این کار نوک انگشتان کودک را فشار می دهیم تا سفید شود و وقتی برمی داریم باید بلافاصله صورتی شود . در صورت هر گونه اختلال در گردش خون امکان سفت بودن گچ مطرح است و باید به پزشک اطلاع داده شود .

                                                                             منبع: http://www2.irib.ir

آبسه مغزی

آبسه‌ مغزی‌ یا اپی‌دورال‌ تجمع‌ چرک‌ ناشی‌ از یک‌ عفونت‌ باکتریال‌ در مغز یا خارجی‌ترین‌ لایه‌ از سه‌ لایه‌ غشایی‌ که‌ مغز و نخاع‌ را می‌پوشانند.

علایم‌ شایع‌
علایم‌ زیر به‌ تدریج‌ در عرض‌ چند ساعت‌ ظاهر می‌شوند. این‌ علایم‌ شبیه‌ علایم‌ تومور یا سکته‌ مغزی‌ هستند:
درد در پشت‌ و کمر، در صورتی‌ که‌ عفونت‌ در غشای‌ پوشاننده‌ نخاع‌ باشد
سردرد
تهوع‌ و استفراغ‌
ضعف‌، بی‌حسی‌ یا فلج‌ در یک‌ طرف‌ بدن‌
راه‌ رفتن‌ نامنظم‌
تشنج‌
تب‌
منگی‌، گیجی‌، یا حالت‌ هذیانی‌
مشکل‌ در صحبت‌ کردن‌

علل‌
منشأ اولیه‌ عفونت‌ باکتریایی‌ که‌ موجب‌ بروز آبسه‌ مغزی‌ یا اپی‌دورال‌ می‌شود را اغلب‌ نمی‌توان‌ پیدا کرد. اما سه‌ منشأ زیر شایع‌ترین‌ هستند:
عفونتی‌ که‌ از جمجمه‌ به‌ درون‌ گسترش‌ می‌یابد، مثلاً استئومیلیت‌ (عفونت‌ استخوان‌ و مغز استخوان‌)، ماستوئیدیت‌ (عفونت‌ زایده‌ ماستوئید در پشت‌ گوش‌)، یا سینوزیت‌ (عفونت‌ سینوس‌ها)
عفونتی‌ که‌ به‌ دنبال‌ شکستگی‌ جمجمه‌ آغاز و گسترش‌ می‌یابد.
عفونتی‌ که‌ از سایر بخش‌های‌ بدن‌ که‌ دچار عفونت‌ شدند، مثلاً ریه‌ها، پوست‌، یا دریچه‌های‌ قلب‌، از راه‌ خون‌ گسترش‌ می‌یابد

عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
صدمه‌ به‌ سر
وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد، به‌ خصوص‌ دیابت‌
بروز اخیر یک‌ عفونت‌، به‌ خصوص‌ در اطراف‌ بینی‌، چشم‌ها و صورت‌
بیماری‌ که‌ دستگاه‌ ایمنی‌اش‌ به‌ علت‌ بیماری‌ (مثلاً ایدز) یا داروها سرکوب‌ شده‌ است‌.
تزریق‌ وریدی‌ مواد مخدر

پیشگیری‌
در صورت‌ بروز هر گونه‌ عفونت‌ در بدن‌ به‌ پزشک‌ مراجعه‌ کنید، به‌ خصوص‌ اگر عفونت‌ در اطراف‌ بینی‌ یا صورت‌ باشد (مثلاً عفونت‌ گوش‌ یا آبسه‌ دندان‌). با مراجعه‌ زود هنگام‌ می‌توان‌ از گسترش‌ عفونت‌ جلوگیری‌ کرد.
در هر گونه‌ فعالیتی‌ که‌ خطر صدمه‌ به‌ سر وجود دارد، از کلاه‌ ایمنی‌ و سایر وسایل‌ حفاظتی‌ استفاده‌ نمایید.

عواقب‌ مورد انتظار
با تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌ معمولاً خوب‌ می‌شود.

عوارض‌ احتمالی‌
بروز حملات‌ تشنج‌، اغماء و مرگ‌، در صورتی‌ که‌ درمان‌ انجام‌ نشود.
آسیب‌ دایمی‌ به‌ مغز

درمان‌
آزمایشات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشند: آزمایش‌ خون‌، آزمایش‌ مایع‌ نخاع‌، نوار مغز، سی‌تی‌اسکن‌، عکس‌برداری‌ از جمجمه‌
نیاز به‌ مراقبت‌ ویژه‌ وجود دارد.
درمان‌ طبی‌ یا جراحی‌ بستگی‌ به‌ محل‌ آبسه‌ دارد. معمولاً احتیاج‌ به‌ دادن‌ آنتی‌بیوتیک‌ و نیز جراحی‌ برای‌ تخلیه‌ آبسه‌ است‌. سایر درمان‌هایی‌ که‌ ممکن‌ است‌ لازم‌ شوند عبارتند از مایعات‌ داخل‌ وریدی‌ و تهویه‌ مکانیکی‌
داروها
آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ 6-4 هفته‌ جهت‌ مبارزه‌ با عفونت‌
داروهای‌ ضد تشنج‌ برای‌ پیشگیری‌ از بروز حملات‌ تشنجی‌
کورتیکواستروییدها برای‌ کاهش‌ تورم‌ مغزی‌ پس‌ از عمل‌ جراحی‌
فعالیت‌
هنگامی‌ که‌ در بیمارستان‌ هستید نیاز به‌ استراحت‌ در تخت‌ دارید. پس‌ از طی‌ دوران‌ نقاهت‌ 3-2 هفته‌ای‌، به‌ هر اندازه‌ که‌ قدرت‌ بدنی‌ و احساس‌ خوب‌ بودن‌ به‌ شما اجازه‌ می‌دهد، فعالیت‌ داشته‌ باشید.
رژیم‌ غذایی‌
به‌ هنگام‌ بستری‌ در بیمارستان‌، امکان‌ دارد تزریق‌ مایعات‌ داخل‌ وریدی‌ ضروری‌ باشد. پس‌ از درمان‌، یک‌ رژیم‌ عادی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشید.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید:اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان یکی‌ از علایم‌ آبسه‌ مغزی‌ یا اپی‌دورال‌ را دارید.
اگر تب‌ به‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد یا بیشتر افزایش‌ یابد.
اگر دچارعلایم‌ جدید و غیرقابل کنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارضی به همراه داشته باشد.

منیع   www.irteb.com ‌

تشنج

تشنج چیست؟

تشنج عبارت است ازاختلال موقتی درمغز،این اختلال دو عملکرد وخصوصیت دارد

 اول اینکه :  به صورت ناگهانی آغازمیشود

دوم اینکه :   غیرارادی وغیر قابل کنترل است

علایم تشنج چیست؟

وقتی کودکی تشنج میکند ممکن است شما هریک ازاین علایم راببینید:

۱-کودک دچار اختلال هوشیاری شودیعنی اطرافیان رانشناسد متوجه زمان ومکان نباشد،به صدازدن شماپاسخ ندهد یا بیهوش روی زمین بیفتد.

۲-حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یاتمام اعضا را درگیرکند.ممکن است کودک به شدت دست وپابزند،روی زمین بیفتد،سروچشمهای کودک به یک طرف بچرخد یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شودواین حالت چند ثانیه تا چنددقیقه طول بکشد معمو لأ این حملات کمتر از ۱۰دقیقه طول میکشد.

۳-ممکن است کودک درزمان حمله کنترل ادرار خود را از دست بدهد.

۴-گاهی کودک به صورت ناگهانی رفتاری غیر عادی نشان میدهد مثلأ بدون آنکه متوجه اطراف باشد،شروع به دویدن میکند.

۵-ممکن است کودک برای چند لحظه به نقطه ای خیره شده ودر این مدت متوجه اطراف نباشد.·

   آیاهر کودکی یک بار تشنج کند،تا اخر عمر دچار حملا ت تشنج خواهد شد ؟ در سنین۶ماه تا۵سالگی مغز کودکان به افزایش درجه حرارت بدن حساس است در نتیجه۳-۴در صد کودکان در این سنین با تب های شدید(بیش از۳۸درجه)دچار تشنج میشوند. اکثریت این کودکان بعد از سن۵سالگی دچار تشنج نمیشوند.شایعترین سن برای تشنج ناشی از تب۱۸-۱۴ماهگی است وزمان آن ازچندثانیه تا۱۰دقیقه طول میکشد وبندرت تشنج ناشی ازتب بیش از یکبار اتفاق میافتد.

· علت تشنج همراه باتب چیست؟

 بیشترمواقع تشنج همراه با تب دراثر عفونتهای ویروسی دستگاه تنفس فوقانی یاعفونت حاد گوش میانی ایجاد میشود.گاهی ممکن است علت تشنج باتب مننژیت باشد. 
آیا تشنج درنوزادان شایع است؟
تشنج در نوزادان چه علایمی دارد؟
علت تشنج در نوزادان چیست ؟

لازم به ذکر است کودکان قبل از سن ۶ ماهگی که شامل نوزادان نیز می شوند به علت تب بالا دچار تشنج نمی شوند

×اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج در زمان تب می شود به این نکات دقت فرمائید :

۱-  هرگاه کودک شما به علت سرماخوردگی یا هر عفونت دیگری دچار تب شدید شد حتما ” با استفاده منظم از داروی ضد تب ( استامینوفن ) و پا شویه با آب ولرم تب کودک را کاهش دهید .

۲-  هیچگاه برای کاهش تب کودک از آسپرین یا آمپول های تب بر استفاده نکنید .

۳- کودک رابرای بررسی علت تب نزد پزشک ببرید .

۴- در صورتی که پزشک احتمال مننژیت را در کودکی بدهد کشیدن مایع نخاع کودک جهت آزمایش و تشخیص بیماری ضروری است . در این زمینه با پزشک همکاری کنید .

۵- اگر کودک شما سابقه تب و تشنج دارد با نظر پزشک در زمان تب شدید علاوه بر استامینوفن و پاشویه کردن کودک از داروی ضد تشنج به مقداری که پزشک دستور داده استفاده کنید تا از تشنج کودک پیشگیری شود .

۶-  اگر بعد از تشنج کودک پزشک دستور داد تا کودک شما به مدت طولانی ( حدود  ۲ سال ) از داروهای ضد تشنج استفاده کند .

حتما ” این داروها را طبق دستور در زمان مناسب مصرف کنید و از کم کردن یا قطع کردن خود سرانه داروها بپرهیزید .

·  اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج بدون تب ( صرع ) است به این نکات دقت فرمائید :

۱-   کودک شما تا زمانی که پزشک دستور دهد باید داروی ضد تشنج مصرف کند .

-  هیچ گاه دارو را خود سرانه قطع نکنید یا مقدار آن را  کاهش ندهید .

۳- کودکان مبتلا به حملات تشنج بدون تب ( صرع ) باید همواره مراقبت شوند بدون انکه فعالیت جسمی ایشان محدود شود . در زمان انجام کارهای حساس مثل شنا یا استحمام حتما” از نزدیک مراقب کودکتان باشید . اگرکودکتان تمایل به بالا رفتن از بلندیها ، درخت یا وسایل بازی دارد نزد کودکتان بمانید .

۴- در صورتی که کودکتان دچار حمله تشنج شد او را به پهلو بخوابانید جسم سفتی ( چوبی یا چرمی یا پارچه ای ) بین دندانهای کودک بگذارید تا زبانش در اثر قفل شدن دندانها آسیب نبیند . اطراف کودک را خلوت کنید و لباسهای تنگ یا زیور آلات را از گردن او باز کنید تا راحتتر نفس بکشد .در زمان تشنج هیچ ماده خوراکی یا آب را وارد دهان کودک نکنید و سریعا” او را به بیمارستان برسانید .

تعریف انواع تشنج:

۱- فوکال یا پارشیال:

جریان تشنج از یک نقطه مغز شروع می شود. این تشنج به سه نوع تقسیم می شود:

الف- simple partial seizure:

 کاهش سطح هوشیاری نداریم. می تواند به صورت موتور(پرش دست)، حسی(پارستزی یا سرگیجه)، اتونومیک(تعریق یا برافروختگی) یا psychic باشد.

ب- copmplex partial seizure:

 کاهش سطح هوشیاری داریم. البته قبل از این کاهش هوشیاری اورا وجود دارد که بیشتر به صورت احساس در اپیگاستر است و پس از کاهش سطح هوشیاری حرکات اوتوماتیسم به صورت جویدن یا بلع داریم. Temporal lobe epilepsy نوعی از آن است.

ج- partial seizure with secondary generalization:

اول تشنج فوکال داریم و بعد ژنرالیزه می شود. جهت تمیز از تشنج ژنرالیزه اولیه باید از EEG استفاده کرد که تشنج فوکال اولیه را نشهن می دهد.

۲- ژنرالیزه: هر دو نیمکره همزمان تخلیه می شوند. این تشنج به پنج نوع تقسیم می شود:

الف- absence یا petit mal:

در بچه ها به صورت از دست رفتن هوشیاری برای ۵ تا ۱۰ ثانیه. تون بدن حفظ می شود. در EEG امواج ۳ هرتز spike & wave داریم.

ب- atypical absence:

مثل absence با ۴ تفاوت: شروع و ختم تشنج تدریجی تر است، فرکانس امواج ۵/۲ هرتز است، مدت حملات طولانی تر است. علایم نورولوژیک و مشکل مغزی وجود دارد.

ج- tonic-colonic یا grand mal:

بدون اورا با دو فاز تونیک به صورت انقباض کل بدن و سیانوز و گاز گرفتن زبان و میدریاز و تاکی کاردی و بالا رفتن فشار خون و سپس فاز کلونیک به صورت پرش. کل تشنج یک دقیقه طول می کشد. پس از آن فاز post-ictal داریم.

د- atonic:

یک دفعه بیمار روی زمین می افتد.

ه- tonic

۳- تشنج میوکلونیک نوجوانان:

پرشهای میوکلونیک دو طرفه در صبح قبل از بیدار شدن. به هنگام کم خوابی دیده می شود. هوشیاری حفظ می شود. بسیاری از آنها نهایتا تشنج ژنرالیزه ای بروز خواهند داد. شرح حال فامیلی اغلب مثبت است.

۴- سندرم لنوکس:

انواع مختلف تشنج را داریم که مقاوم به درمان است. اختلال CNS و MR هم داریم.

۵- febrile convulsion:

 به صورت ژنرالیزه از ۳ ماهگی تا ۵ سالگی بدون عفونت CNS. اگر یکی از سه ویژگی زیر باشد complex febrile seizure گویند: تکرار شونده، بیش از ۱۵ دقیقه یا وجود علایم فوکال. نوع simple خطر صرع را در آینده بالا نمی برد ولی نوع   complex می برد.

منبع :  سایت پزشکان فارسی زبان