• کمر خود را گرم نگهداری کنید. یک شال دور کمر خود بپیچید
• 2-1 روز در منزل استراحت کرده و 2-1 هفته چیز سنگینی بلند نکنید.
• صاف و کشیده بایستید. سر خود را به بالا و به آسمان بچسبانید.
• شانه های خود را شل نگه دارید.
• عضلات شکم خود را منقبض کنید تا شکم شما کمی به داخل برود.
• کمر خود را مستقیم نگه دارید. زانوانتان را خم کنید و چمباتمه بزنید. جسم را گرفته و به تنه خود نزدیک کنید. سرپا بایستید.
به
پشت بخوابید و دست هایتان را روی شکم خود قرار دهید. زانو ها را خم کرده و
کف پا ها را روی زمین قرار دهید. عضلات شکم خود را منقبض کنید بطوریکه کمر
شما به کف زمین فشرده شود. این وضعیت را پنج ثانیه حفظ کرده و سپس عضلات
را شل کنید.
به
پشت بخوابید. زانو ها را خم کرده و کف پا ها را روی زمین قرار دهید. چانه
خود را به سینه بچسبانید و بالا تنه خود را به جلو خم کنید بطوریکه شانه
های شما از زمین بلند شوند. این وضعیت را پنج ثانیه حفظ کرده و سپس به
آرامی به وضعیت اول برگردید.
به پشت بخوابید. زانو ها را خم کرده و کف پا ها را روی زمین قرار دهید. با هر دو دست یک ران خود را در کمی بالاتر از زانو بگیرید و زانوی خود را به سمت سینه خود بکشید. این وضعیت را پنج ثانیه حفظ کرده و سپس به آرامی به وضعیت اول برگردید. این کار را برای پای مقابل هم تکرار کنید.
به
پشت بخوابید. زانو ها را خم کرده و کف پا ها را روی زمین قرار دهید. با هر
دو دست دو ران خود را در کمی بالاتر از زانو ها بگیرید و زانو های خود را
به سمت سینه خود بکشید. این وضعیت را پنج ثانیه حفظ کرده و سپس به آرامی به
وضعیت اول برگردید.
به پشت بخوابید. زانو ها را خم کرده و کف پا ها را روی زمین قرار دهید. در حالیکه شانه های خود را بطور ثابت و بدون حرکت روی زمین نگه داشته اید به آرامی زانو های خود را تا آنجا که میتوانید به سمت چپ خم کنید. سپس به آرامی زانو های خود را تا آنجا که میتوانید به راست خم کنید.
کمردرد
حاد به کمردردی میگویند که از شروع آن کمتر از سه ماه گذشته است. علت عمده
این کمردرد ها وارد آمدن فشار زیاد به قسمت های پایینی ستون فقرات
است. کارهایی مانند بلند کردن یا هل دادن اجسام سنگین، حرکات نا متعادل و
چرخشی ستون مهره یا انجام ورزش های جدید بدون داشتن آمادگی میتوانند موجب
کمردرد حاد شود.
البته علل دیگری مانند شکستگی های مهره، عفونت یا تومور های مهره هم میتوانند موجب کمردرد حاد شوند ولی شیوع آنها کمتر بوده و درمان آنها در قسمت های دیگر بررسی شده است.
اکثر کمردردهای حاد در عرض چند هفته خوب میشوند.
اگر درد شما تازه شروع شده است بهترین راه درمان مصرف دارو است. استفاده از استامینوفن، بروفن یا ناپروکسن یا دیگر داروهای ضد التهابی
مفیدند. از داروهای شل کننده عضلانی هم در درمان کمردرد های حاد استفاده
میشود. این داروها را روزانه در وعده های منظم مصرف کنید. به کار روزانه
خود ادامه بدهید.
اگر
درد زیاد است 2-1 روز استراحت کنید ولی نه بیشتر. استراحت بیش از دو روز
ممکن است به علت ایجاد مشکلات روحی و به علت کاهش قدرت انقباضی عضلات کمر،
درد را بیشتر کند. همچنین با استراحت طولانی مدت خطر لخته شدن خون در ساق پا
افزایش میابد پس فرد دچار کمردرد باید هرچه زودتر فعالیت معمول روزانه را
شروع کند. برای 2-1 روز در وضعیتی که راحت هستید استراحت کنید. به پشت
بخوابید و یک بالشت زیر زانو های خود بگذارید تا کمی خم شوند یا به پهلو
بخوابید و یک بالشت بین پاهایتان بگذارید. برای مدت طولانی در یک وضعیت
نخوابید. هر 3-2 ساعت حدود 20-10 دقیقه قدم بزنید و دوباره دراز بکشید.
هر
3-2 ساعت یکبار کمر خود را به مدت 20-15 دقیقه گرم کنید. با کیسه آب گرم
یا حوله برقی. دوش آب گرم هم مفید است. برای بعضی افراد سرد کردن بهتر از
گرم کردن موجب کاهش درد میشود. میتوانید به همین تعداد و مقدار ذکر شده محل
درد را سرد کنید و امتحان کنید که آیا سرد کردن موضع برای شما مفید است یا
خیر. معمولا وقتی بعد از یک فعالیت بدنی شدید کمردرد ایجاد میشود در چند
روز اول سرد کردن محل درد مفید است و بعد از گذشت چند روز ممکن است گرما
مفیدتر باشد.
بستن کمر با هر چیزی که بتواند کمر را گرم نگه دارد مفید است. میتوانید برای چند روز از یک کمربند طبی استفاده کنید و یا حتی یک شال به دور کمر خود ببندید.
اگر کمردرد بیش از 3 روز طول بکشد یا درد کمر یا ساق شما بدتر شود یا بعد از خوب شدن دوباره شدید شود باید به پزشک مراجعه کنید.
کمر درد مزمن به کمردردی میگویند که از شروع آن بیش از سه ماه گذشته است.
مهمترین روش درمان کمردرد های مزمن عبارتست از
ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود. عدم تعادل این عضلات، موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در ستون فقرات می شود .
ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود. عدم تعادل این عضلات، موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در ستون فقرات می شود. در این میان، نقش عضلات شکمی، بازکننده های مفصل پا به لگن و عضله بزرگ پشت باسن در ایجاد گودی بیش از حد کمر، پر رنگ تر از سایر عضلات است.
افرادی که دارای شکم های افتاده و برآمده می باشند، دارای عارضه گودی کمر هستند.
حرکات ورزشی
1- اگر علت گودی کمر ، ضعف عضلات شکم باشد:
- شخص به پشت خوابیده و سر و گردن و سینه خود را بالا بیاورد و به کمک عضلات شکم نفس عمیق بکشد و نفس را حبس کند.
- در همان وضعیت بالا، دست های خود را روی سینه گذاشته و بالا بیاید. 4 تا 6 ثانیه در این حالت بماند. 6 تا 10 بار این کار را تکرار کنید.
- در همان وضعیت، دست های خود را پشت گردن گذاشته و بالا بیاید.
- شخص به پشت خوابیده یک پای خود را خم کرده روی زمین می گذارد. با این کار پشت وی صاف می شود. پای دیگر را در این حالت بالا می آورد.
- عمل فوق را با پای دیگر انجام می دهد.
- روی زمین به پشت دراز بکشید. زانوها خمیده و کف پاها روی زمین باشد. ابتدا عضلات شکم و باسن را سفت کنید و کمر را به زمین فشار دهید و بین 6 تا 10 ثانیه نگه دارید. بعد از چند ثانیه استراحت کنید. این حرکت را 7 بار تکرار کنید.
2 - اگر علت گودی کمر، ضعف عضلات بازکننده ران باشد:
- شخص به شکم خوابیده و یک پای خود را به صورت مستقیم بالا می آورد و عمل باز کردن ران را انجام می دهد.
- عمل فوق را با پای دیگر انجام می دهد.
- می تواند هر دو پا را با هم به وضعیت قبل ببرد.
- زانوی خود را خم کرده و به بالا بیاورد (یعنی دروضعیت دمر و چهاردست و پا، مورد قبل را انجام دهد)
3 - اگر علت گودی کمر ، کوتاهی عضله سوئز خاصرهای باشد:
- شخص به پشت خوابیده و یک پای خود را در شکم جمع کرده و کف پای دیگر را روی زمین قرار دهد و زانویش را خم کند.
4 - اگر علت گودی کمر، کوتاهی عضله راست ران باشد:
- شخص دمر خوابیده، پایی که دارای کوتاهی است را از زانو خم می کند. دراین حالت درمانگر با دست خود مانع از بالا آمدن باسن وی میشود.
- شخص به پشت خوابیده، زانوهای وی از تخت آویزان است. در این حالت یک پای او را در شکم جمع می کنیم و با دست دیگر مانع از صاف شدن زانوی وی می شویم.
5 - اگر علت گودی کمر، کوتاهی عضلات بازکننده کمر باشد:
- شخص به پشت دراز کشیده و سعی می کند به کمک تراپیست، پاهای خود را از بالای سر به زمین بزند.
6 - تقویت عضلات باسن و کاهش گودی کمر
فرد در حالی که به حالت راحت دراز کشیده و زانوهایش خم است، سعی می کند ضمن منقبض کردن عضلات شکم، لگن خود را کمی بلند نماید.
7 - کاهش انحنا یا قوس کمر
فرد در حالی که در حالت شروع دو میدانی قرار گرفته است، سعی می کند با متمایل شدن به سمت جلو بر روی پای عقب خود فشار وارد کند. در مرحله بعد ضمن عوض کردن پاها، همین حرکت را برای پای دیگر انجام می دهد.
8 - تقویت عضله چهارسر ران و تقویت عضلات سرینی
فرد در حالی که کنار دیوار ایستاده است، سعی می کند بنشیند.
این تمرین را با استفاده از یک صندلی می توانید انجام دهید. فرد در کنار صندلی قرار می گیرد و به جای اینکه بر روی زمین بنشیند، بر روی صندلی می نشیند.
پوشیدن کفش های پاشنه بلند، موجب افزایش گودی کمر خواهد شد
9 - کشش و انعطاف پذیری در عضلات اطراف ستون فقرات
بخوابید و زانوها را تک تک و یکی در میان به داخل سینه بکشید و 6 تا 10 ثانیه نگه دارید.
این کار را 6 تا 10 بار تکرار کنید.
- این حالت را میتوانید با هر دو زانو در حالی که دستها زیر زانو است، تکرار کنید.
10 - کشش و انعطاف پذیری در عضلات پشت ران
اگر کمردرد حاد ندارید، بنشینید و پایتان را دراز کنید.
سعی کنید نوک انگشتان دست را به مچ پا برسانید و 60 ثانیه در این حالت نگه دارید.
این حرکت را 10 بار تکرار کنید.
منبع:بیتوته
بیماری دیسک کمر شاید شما هم تا به حال دچار احساس دردهای شدید یا خفیفی از ناحیه کمر شده باشید وبسیار نگران باشید که مبتلا به دیسک کمر شده باشید . دردهای موقتی کمر با دیسک کمر تفاوت دارد هر درد کمری را نمیتوان دیسک کمر نامید پس بهتر است که با دیسک کمر بهتر آشنا بشویم:
دیسک کمر چیست؟
- هر انسان معمولاً 26 مهره در ستون فقرات
خود دارد. مهره ها بوسیله صفحات انعطاف پذیری به نام دیسک بین مهره ای از
یکدیگر جدا می شوند. در واقع هر فرد در حالت طبیعی دارای چهار دیسک کمر می
باشد و لذا وجود دیسک کمر بیماری محسوب نمی شود.
اگر بنا به دلایلی دیسک از قسمت عقبی خود دچار بیرون زدگی دیسک یا فتق شود، این قسمت بیرون زده روی نخاع یا رشته های نخاع فشار وارد می کند و سبب بروز درد در ناحیه کمر با انتشار به پاها می شود.
مردم به اصطلاح به این بیماری دیسک کمر می گویند که البته اصطلاح درست آن فتق دیسک کمری می باشد. این بیماری، بیماری سیاتیک نیز خوانده می شود.
ورزش درمانی برای کاهش دیسک کمر :
یکی از راههای بهبود دیسک کمر و پیشگیری از عود مجدد آن، انجام بازتوانی و حرکات ورزشی صحیح است. برنامه تمرینی شامل ترکیبی از حرکات کششی، تقویتی و هوازی است.
برای درک بهتر باید بدانیم که 3 دسته عضلات از ستون مهره ها حمایت می کنند که عبارتند از :
بسته به نوع آسیب، تشخیص و مقدار درد شما، نسخه ورزشی شما متفاوت خواهد بود؛ پس قبل از انجام هر نوع ورزشی با افراد متخصص در این زمینه مشورت کنید.
تمریناتی که برای دیسک کمر توصیه می شوند، در سه گروه کلی تقسیم می شوند :
منبع:بیتوته
کمردردهای مکانیکی
شامل آن دسته از بیماری هایی هستند که در اثر و با بواسطه یک عامل مکانیکی مانند ضربه, حرکات فیزیکی نامناسب, کم بودن قوام عضلات و یا فشار بیش از حد به ناحیه ستون فقرات کمری و در اثر بد قرار گرفتن وضع بدن در حالت نشسته و ایستاده ایجاد می گردند.
این دسته از بیماری ها ۹۰% از علل کمردرد را تشکیل می دهند و نکته جالب اینکه به راحتی قابل پیشگیری هستند که عوامل بروز آن ها در زیر آمده است.
۱ ) قرار گرفتن در وضعیت های نامناسب:
ـ وضعیت نامناسب ایستادن:
قرارگرفتن در وضعیت نامناسب هنگام ایستادن, سبب افزایش یا کاهش قوس های ستون فقرات و یا انحراف جانبی آنها می شودکه در هر صورت باعث بروز کمردردهای شدید می گردد.
ـ وضعیت ایستا:
وضعیت ایستا و بدون تحرک بخصوص وقتی که نامتقارن و کج باشد, برای ستون فقرات بسیار مضر است. این حالت در کار با ماشین آلات, که نیاز به قرار گرفتن در یک وضعیت ثابت و نامتقارن به مدت طولانی دارد بسیار اتفاق می افتد و اگر اصلاح نگردد می تواند باعث درد قابل توجهی در ناحیه کمر شود.
افرادی
که با کامپیوتر کار می کنند به طور مداوم در یک وضعیت ایستا قرار دارند
به طوری که سر خم شده, دست ها بر روی صفحه کلید قرار گرفته و تنها انگشتان
حرکت می کنند. این حالت با فشار بر نواحی شانه ای و انقباض ممتد عضلات
گرد و کتف همراه است و اغلب این افراد از درد در ناحیه شانههای خود شکایت دارند.
در صورتی که صفحه کلید در سمت چپ و صفحه کامپیوتر در سمت راست کاربر قرار
گیرد به طوری که وی مجبور باشد در طی روز مدام سرش را حرکت دهد و یا
اینکه صفحه کلید بالاتر و یا پایین تر از ارتفاع استاندارد خود قرار گیرد,
فشار مکانیکی وارد بر ستون فقرات بیشتر شده و سبب آسیب بیشتری می گردد.
وضعیت نامناسب نشستن, خم شدن های طولانی از ناحیه کمر, چمباتمه زدن به مدت طولانی, خم و راست شدن مکرر نیز از دلایل دیگر است.
۲ ) کاهش تحرک
کاهش دامنه طبیعی حرکات ستون فقرات و عدم استفاده فعالانه از این عضو منجر به سفتی و کاهش خاصیت ارتجاعی آن شده و از طرفی باعث آتروفی (لاغر شدن) عضلات نگهدارنده ستون فقرات می گردد. عضلات ضعیف و لاغر, قدرت حمایت از ستون فقرات کمری در شرایط مورد نیاز مثل بلند کردن جسم سنگین از روی زمین را ندارند در نتیجه سبب بروز کمردرد می شوند.
۳ ) بهبود ناکافی
به طور مثال عدم بهبود کامل بعد از یک حمله کمردرد ناشی از اسپاسم عضلانی که منجر به کاهش گودی کمر شده است, می تواند باعث کاهش تحرک ستون فقرات شود. در این مورد با بهترین درمان انجام تمرینات ورزشی به طور فعالانه و تحت نظر یک فیزیوتراپیست جهت اصلاح گودی کمر و بازگشت به وضعیت طبیعی است.
۴ ) استرس ناشی از کار
ـ نیرو و ارتعاش:
نیرو و ارتعاش تولید شده توسط ابزار مختلف, از طریق دست ها و یا اندام دیگر به بدن منتقل می شود و باعث فشارهای غیر معمول به خصوص در اطراف گردن شانه ها می گردد. برای مثال کار با دریل های بادی, چکش زدن مداوم, پوشیدن دستکش های سنگین و یا رانندگی طولانی مخصوصا با وسایل نقلیه سنگین از قبیل تراکتورها, یک نیروی ارتعاشی قوی را به بدن منتقل می کند که با افزایش فشار عمودی به دیسک های بین مهره ایی سبب آسیب به آنها و بروز کمردرد می گردد.
ـ توالی و تداوم کار:
کار سنگین و مداوم در یک وضعیت ثابت برای ستون فقرات بسیار مضر است. به خصوص در مشاغل صنعتی که نیروی زیادی برای انجام کار صرف می گردد, بهتر است زمانی هر چند کوتاه به استراحت جهت تجدید قوا اختصاص داده شود, تا از آسیب های ناشی از کار سنگین بر ستون فقرات کاسته شود.
۵ ) چاقی
وزن زیاد مشکل شایعی است که گریبان گیر برخی افراد جامعه می باشد. صرف نظر از شکل ظاهری که یک مقوله شخصی است, عوارض ناشی از چاقی مانند: فشار حاصله بر روی قلب, تمایل به افزایش فشار خون, آسیب به ستون فقرات (بخصوص ناحیه کمر) و ... قابل توجه است. مهم است بدانید آسیب حاصل از چاقی بر ستون فقرات کمری بلافاصله قابل تشخیص نیست بخصوص اینکه درد ناشی از آن بیشتر در ناحیه لگن و زانوها احساس می شود.
شایع ترین شکل آسیب به صورت افزایش گودی کمر در اثر حجم زیاد شکم و آویزان بودن آن است. این حالت به مرور سبب پیدایش کمردردهای شدید و مزمن می گردد, که البته در حاملگی نیز شایع است ولی باید توجه داشت که مدتی پس از ختم حاملگی, ستون فقرات به شکل طبیعی خود بازمی گردد ولی در مورد چاقی مزمن این طور نیست.
تمامی مفاصل بخصوص مفاصل ران و زانوها درگیر شده و توانایی تحرک در کل دامنه حرکتیشان را از دست می دهند. افراد چاق بیشتر از بقیه به آرتروز مهره های کمری مبتلا می شوند در نتیجه در افراد چاق, کاهش وزن, اولین و مهم ترین اقدام در درمان کمردرد می باشد.
منبع:دکتر پیریایی