درمان پوکی استخوان (2)

چه بیمارانی علی رغم اینکه پوکی استخوان قابل توجه در تست دانسیتومتری ندارند باید درمان شوند؟

سن بالا

سابقه شکستگی

سابقه فامیلی شکستگی لگن

وزن پایین

کشیدن سیگار

مصرف بالای الکل

مصرف کورتون

روماتیسم مفصلی

در صورت مصرف کلسیم، در هر وعده مقدار آن باید کمتر از 600 میلی گرم باشد زیرا مقادیر بیشتر در هر وعده جذب نمی شود.

مقدار کلسیم در هر قرص بر اساس مقدار عنصر کلسیم باید تعیین شود. قرص کلسیم کربنات  500 میلی گرمی حدود 500 میلی گرم کلسیم دارد اما کلسیم سیترات در هر 900 میلی گرم حدود 180 میلیگرم کلسیم دارد.

اگر کلسیم کربنات مصرف می شود بهتر است قرص کلسیم کربنات با غذا خورده شود زبرا جذب آن نیازمند وجود اسید است. کلسیم سیترات را می توان هر موقع خورد. برای ارزیابی کیفیت قرص اگر قرص را داخل سرکه خالص قرار دهیم باید در عرض 30 دقیقه حل شود.

عوارض کلسیم کم بوده وشامل  یبوست بخصوص با فرم کلسیم کربنات است. در افرادی که سابقه سنگ ادراری دارند اندازه گیری کلسیم ادرار 24 ساعته قبل از شروع درمان انجام می شود.

ویتامین د

در حال حاضر برای افراد بالغ زیر 50 سال 200 میلی گرم ویتامین د روزانه و برای افراد50-70 سال 400 میلی گرم و برای افراد بیش از 70 سال 600 میلی گرم ویتامین د توصیه می شود.

در مواردی که کمبود طولانی مدت ویتامین ک وجود دارد مثل افرادی که وارفارین مصرف می کنند کاهش تراکم استخوانی دیده می شود. مصرف نوشابه کوکا کولا همراه با کاهش تراکم استخوانی است.

آلندرونیت باعث افزایش میزان استخوان تا 8 درصد در ستون فقرات و تا 6 درصد در لگن می شود. در یک مطالعه مصرف 5 میلی گرم آلندرونیت برای 2 سال به میزان 5 میلی گرم و سپس 10 میلی گرم برای 9 ماه باعث کاهش 50 درصدی احتمال شکستگی استخوان ستون فقرات و لگن و 90 درصدی احتمال شکستگی چند نقطه شد. مصرف هفتگی قرصهای 70 میلیگرمی (فوزاماکس) همین اثر را داشته است. عوارض گوارشی در مصرف هفتگی کمتر است و برای بیمار استفاده از آن راحت تر می باشد.

دارو باید با یک لیوان پر آب قبل از صبحانه مصرف شود زیراجذب این دارو کم است. در افرادی که تنگی مری دارند یا تخلیه مری ناقص دارند مصرف این  دارو ممنوع است. بیمار تا یک ساعت پس از خوردن قرص نباید بخوابد یا دراز بکشد.

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

درمان پوکی استخوان (1)

پوکی استخوان بیماری خاموش نام دارد زیرا اولین علامت آن می تواند شکستگی استخوانی باشد.

برای درمان ابتدا باید این بیماران را تشخیص دارد سپس بیماریهایی که ممکن است باعث پوکی استخوان می شود  را مشخص کرد. در صورت وجود چنین بیماریهایی که بیماری زمینه ای نامیده می شوند، این بیماریها باید درمان شوند.

درمان پوکی استخوان تا 50 درصد خطر شکستگی  استخوانی را کم می کند اما آنرا کاملا برطرف نمی کند. باید مشخص کنیم که چه بیمارانی علی رغم درمان هنوز در معرض خطر شکستگی استخوانی می باشند. باید توجه کرد که درمان پوکی استخوان درمانی برای تمام عمر است و تحقیقات نشان می دهد که حتی با درمانهای هفتگی 40 درصد بیماران از ادامه درمان پس از یک سال خود داری می کنند.

از طرف دیگر تمام بیمارانی که دچار شکستگی می شوند مبتلا به پوکی استخوان نیستند و کاهش دانسیته استخوانی آنها در این حد نباشد.

پوکی استخوان یا تحت درمان یا پیشگیری برای افراد در معرض خطر قرار می گیرد. درمان برای افرادی انجام می شود که دچار پوکی استخوان ثابت شده اند یا دچار شکستگی شده اند و برای پیشگیری از شکستگی مجدد تحت درمان قرار می گیرند.

 کلسیم:

اکثر تحقیقات پیشنهاد می کنند که کلسیم همراه ویتامین د از ایجاد شکستگی ستون فقرات و لگن پیشگیری می کند. برای افراد بالای 70 سال روزانه 1200 میلی گرم کلسیم با 800 میلی گرم ویتامین د توصیه می شود. مقادیر بالای 2000 میلی گرم همراه با افزایش سنگ کلیه می باشند.

ویتامین د

دو سوم بیمارانی که دچار شکستگی لگن بوده اند کمبود کلسیم داشته اند. در یک مطالعه استفاده از کلسیم و ویتامین د باعث کاهش 33 درصدی احتمال شکستگی لگن بوده است. استفاده روزانه 800 میلیگرم ویتامین د در سالمندان توصیه می شود. بعلاوه ویتامین د باعث افزایش قدرت عضلانی سالمندان و پیشگیری از زمین خوردن می شود. در بیمارانی که کمبود ویتامین د دارند(سطح زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر) استفاده از کپسول ویتامین د توصیه می شود.

فعالیت فیزیکی:

یکی از مهمترین محققین و دانشمندان در این زمینه خانم دکتر مهرشید سینکی می باشند که در کلینیک مایو آمریکا فعالیت می کنند و باعث افتخار ایرانیان می باشند. بی حرکتی به سرعت باعث پوکی استخوان می شود.

 نشان داده شده که تمرینان قدرت عضلانی، تعادلی، ارزیابی خطرات موجود در منزل، و استفاده نکردن از داروهای خواب آور باعث کاهش خطر زمین خوردن می شوند. روش دیگر استفاده از بریس است این بریس باعث کاهش فشار به لگن در هنگام زمین خوردن می شود. این بریس در بخش طب فیزیکی و توانبخشی فیروزگر در قسمت ارتوپدی فنی ساخته و به بیمارانی که لازم داشته باشند داده می شود.

قطع سیگار و مصرف نکردن الکل نیز در کاهش خطر پوکی استخوان موثر می باشند

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

مانیپولاسیون (جا اندازی مهره ها Manipulation)

یکی از روشهائی که در برخی از بیماران به درمان درد ستون فقرات کمک می کند، روشهای جا اندازی یا مانیپولاسیون است. این کار توسط متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی انجام می شود. البته افرادی که دوره استئوپاتی یا کایروپراتیک را گذرانده باشند نیز این کار را انجام می دهند اما سبک کاری هر کدام با یکدیگر متفاوت است. متخصصین طب فیزیکی دوره پس از گزراندن دوره پزشکی دوره مانیپولاسیون را می بینند بنابراین در این زمینه آگاهی کاملی به موارد کاربرد و بخصوص موارد ممنوع مانیپولاسیون و تنطیم ستون فقرات دارند.

گاهی در اثر جابجائی مختصر مهره ها که بیشتر در مفاصل فاست دیده می شود درد کمر ایجاد می شود با جااندازی این دررفتگی مشکل بیمار بر طرف می گردد.

باید توجه داشت که این روش بخصوص در مشکلات گردن اگر توسط افراد آموزش ندیده انجام شود می تواند خطرناک باشد و حتی باعث ضایعه در نخاع شود. از طرف دیگر همه بیماران کمر درد یا درد گردن برای مانیپولاسیون مناسب نیستند و پزشک بر اساس نوع بیماری درمان را انتخاب می نمایند.

کایروپراکتیک ها نیز جا اندازی مهره را انجام می دهند. دوره دکتری کایروپراکتیک دوره کوتاه ۵ ساله است علی رغم مفید بودن مانیپولاسیون در برخی از بیماران با توجه به خطرات کایروپراکتیک بخصوص در مهره های گردن، این روش بتدریج با روشهای کم خطر تر در حال جایگزینی است.

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

بروکلی وپیشگیری از آرتروز

مصرف بروکلی وپیشگیری از ارتروز وکمک به درمان ان

 نتایج اولیه مطالعات در انگلستان نشان داده ،ترکیبی در بروکلی به نام  "سولفو رافان"از تاثیر انزیم های تخریب کننده مفاصل  و ایجاد ارتروز پیشگیری می کند. پیش از این  بروکلی بعنوان پیشگیری کننده از سرطان شناخته می شد. اکنون دانشمندان می خواهند بدانند سولفورافان چگونه از ارتروز جلوگیری می کند. خوردن بروکلی باعث ورود مقدار زیادی ترکیب سولفورافان  بدرون خون می شود اما هنوز معلوم نیست  که ایا مقدار کافی ان به مفاصل می رسد  یا نه؟

 ترکیب دیگری به نام " دیالیل  دی سولفید "که در مقادیر بالا در" سیر" وجود دارد و  این ترکیب در  نمونه های ازمایشگاهی تخریب غضروف راکند ساخته ، واز ارتروز جلوگیری می کند. اهمیت این مطالعات در این نکته است که درمان دارویی موثری برای ارتروز وجود ندارد.  ارتروز نوعی بیماری تخریب تدریجی  غضروف مفاصل است  وبسیاری از مفاصل  دست ،پا،  زانو ،ستون فقرات ولگن را گرفتار می کند .

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

درمان استئوآرتریت

دارویی: علارغم پیشرفت دانش ما در مورد پاتوفیزیولوژی استئوآرتریت ، کنترل درد ناشی از استئوآرتریت  همچنان چالشی برای پزشکان می‌باشد. خط اول استامینوفن یا داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  است. اثرات توکسیک این داروها در مصرف طولانی مدت دیده می‌شود. عوارض گوارشی و کلیوی استفاده از این داروها را محدود ساخته است. همچنین عوارض کاردیوواسکولار در مورد cox2- 

inh وجود دارد. در بیمارانی که استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  در آنها ممنوع می باشد یا زمانیکه استفاده همزمان در استامینوفن و داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی  بی اثر بود می‌توان از ترامادول یا اپیوئید با دوز کم استفاده کرد. شواهدی مبنی بر کنترل درد توسط اپیادها در استئوآرتریت  زمانیکه مداخلات اولیه بی نتیجه بوده است، وجود دارد.  داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی و اپیادها dose-sparing  به صورت دو جانبه بوده و می توان از ترکیب دوز کم از هر دو  گروه دارویی با هم برای ایجاد اثر سینرژیستی در آنالژزی و در نتیجه کاهش اثرات توکسیک آنها استفاده نمود.

    درمانهای اضاافی شامل کاربرد اکسترنال در قالب چسب یاژل روی موضع درد می‌باشد. استفاده از کندرویتین،     S-adenosyl-methionine یا دی متیل سولفوکسیدتأثیر چندانی ندارد.

تزریقات داخل مفصل

    تزریقات کوتیکواستروئیدها به داخل مفصل زانو می تواند منجر به کاهش التهاب و درد و ناتوانی شود. در مقایسه انواع کورتیکواستروئیدها تریامسینولون هگزااستنوئید بهتر از بتامتازون با توجه به درد کمتر بیماران تا 4 هفته پس از ترزیق می‌باشد.

شواهد مبنی بر اثرات مفید ویسکوسوپلمنتها یا اسید هیالورونیک، هیالورونان و مشتقات هیالان  در کاهش درد استئوآرتریت  زانو وجود دارد. اثرات کوتاه مدت کورتیکواستروئیدها در درمان آرتروز زانو کاملاً ثابت شده است ولی اثرات طولانی مدت آن مورد تأئید نمی باشد. در سایر کارآزمایی های بالینی ویسکوسوپلمنتها اثرات درازمدت بیشتری نسبت به کورتیکواستروئیدها داشته‌اند و پاسخ های درمانی به ترکیبات هیالورنیک اسید پایدارتر می‌باشد.

درمانهای طب فیزیکی

    درمانهای غیردارویی پیشنهاد شده شامل مدالیته‌های دمایی، طب سوزنی وتحریک الکتریکی Tens می باشد. Tens  و طب سوزنی با تحریک الکتریکی و لیزر با قدرت کم در دوره درمانی دو  تا 4 هفته باعث کاهش درد استئوآرتریت  زانو در کوتاه مدت شده اند.

 جراحی

     بیماران با استئوآرتریت  زانو در یک کمپارتمان را می توان با استئوتومی به طور کامل و مؤثر درمان کرد. هدف جراحی انتقال فشار وارده از ناحیه پاتولوژیک به کمپارتمان نرمال زانو می‌باشد. برای نتایج بهتر، انتخاب مناسب بیمار، مرحله استئوآرتریت  و همچنین اصلاح با جراحی مناسب باید صورت گیرد. شواهدی مبنی بر نتایج بهتر استئوتومی در برابر درمان کنسراتیو وجود ندارد.

برچسب‌ها: درمان بیماری‌های روماتیسمی, آرتروزدرمان, اوستئوآرتریت درمان, طب فیزیکی و آرتروز, دلایل جراحی زانو در آرتروز

منبع : وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی