ویتامینD از ویتامین های محلول در چربی است که برای جذب کلسیم از روده و استحکام استخوان ها لازم است.
راه های دریافت ویتامینD :1- از طریق تابیدن اشعه آفتاب( اشعه ماوراء بنفش) به پوست بدن:
در پوست انسان ماده ای به نام دهیدروکلسترول وجود دارد که پیش ساز ویتامینD است و در اثر تابیدن اشعه آفتاب به پوست، مراحلی را در بدن طی کرده و سرانجام در کلیه، به ویتامینD فعال تبدیل می شود.
2- از طریق غذا: مواد غذایی حاوی ویتامینD شامل: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ ، خامه ، جگر، شیرهای غنی شده با ویتامینD، سرلاک و شیرخشک هستند.
3- می توان ویتامینD را به صورت سنتیتک ( یعنی مصنوعی یا ساختگی) نیز به بدن رساند.
غذای شیرخواران ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی ویتامینD باشد. شیر گاو حاویIU40(واحد بین المللی) و سبزیجات و میوه جات حاوی مقادیر بسیار ناچیز ویتامینD هستند. زرده تخم مرغ حاوی 400-120 واحد ویتامینD در هر گرم می باشد که منبع بسیار با ارزشی است. به اغلب شیر خشک ها ویتامینDرا در حد معقولی اضافه کرده اند.
عوامل ایجاد کننده کمبود ویتامینD :1- قرار نگرفتن در معرض اشعه آفتاب ؛لازم به تذکر است که آفتاب باید مستقیم به پوست بتابد و اشعه ای که از پشت پنجره بتابد، فاقد اشعه ماورای بنفش است.
2- عدم استفاده از غذاهای حاوی ویتامینD مثل تخم مرغ:
3- رشد بسیار سریع کودک. برای مثال کودکان با وزن کم هنگام تولد ( کمتر از 2500 گرم) که پس از تولد رشد سریعی دارند و همچنین کودکان در دوران بلوغ که رشدشان بسیار سریع می شود، اگر ویتامینD را به مقدار کافی دریافت نکنند، ممکن است دچار کمبود این ویتامین شوند.
4. کودکانی که دارای بیماری های خاصی هستند، ممکن است به علت عدم جذب ویتامینD دچار کمبود این ویتامین شوند. به عنوان مثال در انواع بیماری هایی که با سوء جذب چربی همراه هستند.
همچنین داروهای ضد تشنج که در انواع صرع یا در تشنج های دیگر مصرف می شوند، مثل فنوباربیتال یا فنی توئین نیز به علت مداخله در متابولیسم ویتامینD، بیمار را در معرض کمبود این ویتامین قرار می دهد.
اثرات کمبود ویتامینD در بدن:در اثر کمبود ویتامینD در بدن، بیماری نرمی استخوان( راشیتیسم یاRickets) ایجاد می شود.
وقتی در اثر کمبود ویتامینD، جذب کلسیم از روده ها متوقف شود، برای نگه داری سطح کلسیم خون در حد طبیعی، هرمونی به نام پاراتورمون از غده پاراتیروئید ترشح می شود. این هورمون، کلسیم را از استخوان ها برمی دارد و وارد خون می کند. از این رو سطح کلسیم خون در حد طبیعی باقی می ماند، اما فسفر که از طریق ادرار دفع می شود، در خون پایین می آید.
اثرات کمبود ویتامینD در بدن، چند ماه بعد ظاهر می شود. این علائم در کودکان شیرخواری که مادرانشان کمبود این ویتامین را دارند، در عرض 2 ماه پس از تولد ظاهر می شود؛ اما در بقیه موارد در اواخر سال اول و در حین سال دوم زندگی، علائم مزبور بروز می کنند. در سایر دوران کودکی( به جز سن شروع بلوغ) کمبود این ویتامین نادر است.
- جعبه ای شکل شدن سر
- پیشانی برجسته
- دیربسته شدن ملاج یا فونتانل ها
- دیردندان درآوردن
- پوسیدگی زودرس دندان ها
- ضخامت مچ دست
- بد شکل شدن لگن( این مسئله در دخترها، بعدها سبب تنگی لگن شده و به ناچار باید از طریق سزارین زایمان کنند)
- پرانتزی شدن ساق پاها، تمای له شکستگی در استخوان ها و نافرمی در ستون فقرات، ساق پاها و لگن که سبب کوتاهی قد می شود؛
- دیرنشستن
- دیر به راه افتادن
تشخیص این بیماری بر اساس علائم بالینی، تاریخچه مصرف ویتامینD، انجام رادیوگرافی و آزمایش خون از نظر بررسی سطح کلسیم، فسفر و آنزیم آلکالان فسفاتاز صورت می گیرد.
عوارض این بیماری علاوه بر موارد بالا شامل: ابتلا به عفونت های تنفسی، عفونت های روده ای و سل ریوی می باشد. هم چنین کم خونی ناشی از فقر آهن در این افراد شایع است.
پیشگیری از کمبود ویتامینD :1. تجویز ویتامینD با دوز روزانه 400 واحد از راه خوراکی
2. استفاده از زرده تخم مرغ بعد از سن 7 ماهگی
3. استفاده از آفتاب مستقیم که اگر روزانه به مدت 10-5 دقیقه به مناطق باز بدن مثل سر، صورت و دست ها از آرنج تا انگلشتان دست و زانو تا انگشتان پا بتابد، کافی است.
با خبرهایی که اخیرا درباره اثرات محافظتی ویتامین D در برابر عفونت ها و سرطان شنیده اید، ممکن است فکر کنید که شما هم باید خیلی فوری، مصرف این مکمل را شروع نمایید.
اما در این مطلب، توضیحاتی آمده است که بهتر است قبل از مصرف مکمل ویتامین D به آن ها توجه نمایید.
معمولا بیشتر قرص های کلسیم و مولتی ویتامین ها دارای یک دوز مناسبی از ویتامین D هستند. پس اگر شما مکمل های دیگری را استفاده می کنید، برچسب آن را مرور نمایید تا ببینید چه مقدار ویتامین D دریافت نموده اید. این را در نظر داشته باشید که هم کودکان و هم بزرگسالان نباید بیش از 2000 واحد بین المللی ویتامین D در روز دریافت نمایند.
افراد در معرض خطر کمبود ویتامین D که به مصرف مکمل آن نیازمندند:
* نوزادانی که شیر مادر می خورند.
شیر مادر حاوی ویتامین D کافی برای تامین نیازهای یک نوزاد نمی باشد. از طرفی معمولا نوزادان در معرض نور آفتاب قرار نمی گیرند تا خودشان ویتامین D لازم را در بدنشان بسازند.
آکادمی طب اطفال آمریکا این گونه توصیه می کند: نوزادانی که با شیر مادرشان تغذیه می شوند، باید مکمل ویتامین D که حاوی 400 واحد بین المللی از این ویتامین است را به صورت روزانه دریافت نمایند.
* افرادی که به مقدار کافی در معرض آفتاب قرار نمی گیرند.
افرادی که خانه نشین هستند یا این که معمولا از خانه خارج نمی شوند، احتمالا به کمبود ویتامین D دچار می شوند.
* افرادی که گیاهخوار محض یا Vegan هستند.
افرادی که جزء این دسته از گیاهخواران می باشند، میوه ها ، سبزیجات، حبوبات، دانه ها و آجیل ها را مصرف می نمایند. در این نوع رژیم گیاهخواری، تمام منابع غذایی حیوانی مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم مرغ، شیر، پنیر و دیگر محصولاتلبنی از رژیم حذف می شود. حذف ماهی و تخم مرغ و شیر موجب می شود که این افراد نتوانند به مقدار کافی ویتامین D دریافت کنند.
* افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند و یا نسبت به شیر آلرژی دارند.
شیرهای غنی شده با ویتامین D یک منبع خوب این ویتامین می باشند. اما اگر شما نیاز دارید که به جای شیر یک انتخاب دیگر مثل شیر سویا را جایگزین نمایید، حتما اطمینان حاصل نمایید که آن فراورده نیز با ویتامین D غنی شده باشد.
* افرادی که بیش از50 سال سن دارند.
افراد بالای 50 سال، به دو دلیل به ویتامین D بیشتری نیازمند هستند:
اول این که هر چه ما مسن تر می شویم، توانایی پوست مان برای ساخت ویتامین D کمتر می شود.
دوم این که کلیه ها قسمتی از توانایی خودشان را(برای تبدیل ویتامین D به فرم خاصی که بدن ما می تواند از آن استفاده نماید) از دست می دهند.
* افرادی که پوست تیره دارند.
هر چقدر پوست تیره تر باشد، ملانین(رنگدانه های پوستی) بیشتری در آن وجود دارد. هر چقدر ملانین بیشتر باشد، ویتامین D کمتری در پوست تولید می شود.
* افرادی که چاق هستند.
ویتامین D ، یک ویتامین محلول در چربی است و می تواند در بافت های چربی ذخیره شود. لذا افرادی که چربی بیشتری دارند(یعنی چاق هستند)، ویتامین D بیشتری را در بدنشان ذخیره می کنند. در نتیجه ممکن است دسترسی به ویتامین D آزاد، هنگامی که به آن نیاز است، کاهش یابد.
* کسانی که از کرم های ضد آفتاب استفاده می کنند.
البته نباید به دلیل نگرانی از کمبود ویتامین D، مصرف ضد آفتاب ها را محدود کرد، زیرا معمولا حتی اگر از ضد آفتاب ها هم استفاده شود، مقدار کمی ویتامین D در پوست ساخته می شود، زیرا اغلب افراد:
- همه پوست خود را به طور کامل با ضد آفتاب نمی پوشانند.
- آن مقدار ضدآفتابی را که باید استفاده کنند، مصرف نمی کنند.
- ضد آفتاب خود را در آن فاصله زمانی که باید، تجدید نمی کنند.
* افرادی که به بیماری های کبدی مبتلا هستند و یا این که بدنشان به میزان کافی، چربی جذب نمی کند.
از آن جایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی می باشد، افرادی که بدنشان تحمل چربی را ندارد یا نمی توانند به اندازه کافی چربی دریافت نمایند، ممکن است نتوانند آن مقدار از ویتامین D را که به آن نیاز دارند، جذب نمایند.
کمبود این ویتامین می تواند موجب شکننده شدن استخوان ها و در نتیجه پوکی استخوان شود.
تحقیقات اخیر ارتباط بین کمبود ویتامین D را با پیشروی سرطان سینه نشان داده اند.
از این رو به رژیم غذایی خود توجه نمایید و ببینید در طول روز چقدر در معرض نور مستقیم آفتاب قرار می گیرید؟ سپس با پزشک خود مشورت نمایید تا ببینید آیا به مکمل ویتامین D نیاز دارید یا خیر؟
منبع :تبیان
آیا شما به مقدار کافی ویتامینD دریافت می کنید؟ آیا می دانید کمبود ویتامین D هم می تواند منجر به سرطان شود؟
محققان طی مطالعات مختلف به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از موارد سرطان بر اثر کمبود ویتامین D ایجاد می شود. براساس مطالعه ای که انجام شده است، میزان مرگ و میر بر اثرسرطان کولون در نواحی شمالی آمریکا، سه برابر نواحی جنوبی آمریکاست. کارشناسان علم تغذیه معتقدند تعداد بسیار کمی از افراد ویتامینD خود را از طریق غذا تأمین می کنند، بنابراین به منظور تأمین ویتامین D مورد نیاز، باید در معرض نور آفتاب قرار گیریم. شدت نور خورشید در نواحی شمالی نسبت به نواحی جنوبی کمتر است. افرادی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند در زمستان اغلب بیرون نمی روند، در نتیجه این افراد از کمبود ویتامین D رنج می برند.
کمبود ویتامین D به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند که این امر منجر به ایجاد سرطان، دیابت و عفونت می شود.
کمبود ویتامین D ، توانایی فرد و سیستم ایمنی را جهت از بین بردن میکروب ها و سلول های سرطانی، تحت تأثیر قرار می دهد. بدن انسان روزانه میلیون ها سلول سرطانی تولید می کند. سیستم ایمنی بدن این سلول ها را پالایش می کند و از رشد آنها جلوگیری می کند. زمانی که سیستم ایمنی بدن دچار نقصان می شود، سلول های سرطانی می تـواننـد رشد کنند و سرطان هایی مانند سرطان سینه، پروستات یا کولون را ایجاد کنند.
افراد سیاه پوست نسبت به افرادی که دارای پوست روشن تری هستند نیاز به اشعه فرابنفش بیشتری جهت ساختن ویتامین D دارند. کمبود ویتامین D به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند که این امر منجر به ایجاد سرطان ، دیابت و عفونت می شود. توصیه ای که در اینجا مطرح می شود این است که در مورد وضعیت ویتامین D خود بیاندیشیم.
فردی که دارای پوست روشن است، می تواند روزانه فقط با چند دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ویتامین D مورد نیاز خود را تأمین کند، ولی شخصی که پوست تیره تری دارد باید بیشتر در معرض نور خورشید قرار گیرد تا نیاز ویتامین D خود را تأمین کند. شما می توانید ویتامین D را از طریق مکمل های ویتامینی، روغن ماهی، ماهی ، غلات صبحانه غنی شده و مقدار کمی نیز از طریق شیر غنی شده به دست آورید. اگر شما مطمئن نیستید که از طریق غذا یا نور خورشید، ویتامین D به مقدار کافی دریافت می کنید یا خیر، می توانید با مراجعه به پزشک و درخواست آزمایش خون، از سطح ویتامین D خون خود مطلع شوید. اگر سطح ویتامین D خون شما از 15MC/LI پایین تر بود، شما باید روزانه 5 میکروگرم ویتامین D دریافت نمایید. محققان معتقدند که شما با این عمل، خود را در برابر عفونت ها و سرطان محافظت خواهید کرد. زنانی که سطح ویتامین D خون آنها طبیعی است، نوزادان خود را از عفونت و نقایص احتمالی تولد، محافظت خواهند کرد.
منبع: تبیان
مطمئنا با نام ویتامین D آشنایی دارید و از بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان نیز مطالبی شنیده اید و یا شاید تاکنون کودکان یا افراد بزرگسالی را دیده اید که پاهای هلالی شکل دارند ، دلیل آن چیست؟ آیا هلالی شدن پای افراد به سمت خارج یا داخل یک مسئله ژنتیکی است یا یک کمبود تغذیه ای ؟ با توضیحاتی که در مورد ویتامینD داده خواهد شد این مساله روشن می شود.
ویتامینD را کالسفیرول گویند که از ویتامینهای محلول در چربی است و از راههای مختلفی به بدن می رسد. اصلی ترین راه تأمین ویتامینD برخورد نور ماوراء بنفش آفتاب و تغییرات پیش سازهای زیر پوستی است. این ویتامین از راه مواد غذایی حیوانی نیز تامین می شود ، در گیاهان نیز پیش سازهای تولید کننده ویتامینD موجود است .
پس می بینیم که این ویتامین مهم از راههای زیادی تامین می شود، قرار گرفتن در آفتاب مستقیم حتی به مدت 10 دقیقه در روز، نیاز بدن ما را تامین می کند . این مساله برای کودکان و سالمندان که در منزل نگهداری می شوند و افراد شب کار بسیار اهمیت دارد .
جذب این ویتامین بوسیله چربی ها صورت می گیرد و در خون توسط عامل حمل کننده ویتامینD منتقل می شود ، از اینرو کسانیکه مبتلا به بیماریهای هضمی و جذبی چربی هستند باید به میزان دریافت ویتامین D و عوارض کمبود آن توجه بیشتری بنمایند.
عملکرد ویتامینD چیست؟
* نقش اصلی ویتامینD ، حفظ تعادل کلسیم و فسفر است .
* این ویتامین در تمایز سلولی تاثیر دارد.
رشد استخوانی ، استحکام استخوانها و دندانها ، سلامت استخوان در دوران کهنسالی و عدم ابتلا به استئوپروز یا پوکی استخوان همه به دلیل تاثیر ویتامینD در حفظ تعادل کلسیم و فسفر است. ویتامینD ازیک سو موجب افزایش جذب کلسیم و فسفر از روده ها ، کاهش دفع از کلیه ها و کنترل متابولیسم در استخوان می شود و از سوی دیگراین ویتامین در رشد سلولهای استخوانی نیز مؤثر است . تاثیرآن در رشد سلولها ، به دلیل عمل آن در ترجمه ژنهای هسته سلول می باشد .
مطالبی که بیان شد میزان اهمیت و نحوه عملکرد ویتامینD را بیان می دارد. در مورد عوارض کمبود و میزان مورد نیاز بدن ، صحبت خواهیم کرد.
عوارض کمبود ویتامینD چیست؟ بیماری اصلی حاصل ویتامینD، راشیتیسم یا نرمی استخواناست . این بیماری در اثر کمبود کلسیم و فسفر در زمان رشد استخوانها در کودکان است. این عوارض در استخوانهای اصلی و بلند رخ داده و فرد دچار درد و سستی عضلات می شود. به دلیل اینکه استخوانها دارای املاح کمتری هستند ، وزن را تحمل نمی کنند و انحنا می یابند. عوارض دیگر، تشکیل برجستگیهای دکمه مانند برروی ستون فقرات ، جمجمه بزرگ و سینه برجسته می باشد ، مچ دست و پا پهن می شود که از علائم اولیه و قابل تشخیص توسط رادیوگرافی است . این بیماری در کشورهای فقیر ، چین ، نیجریه و بنگلادش شایع است در ایران نیز موارد آن کم نیست ولی در سالهای اخیر به دلیل افزایش آگاهی والدین کمتر دیده می شود . در بزرگسالان کمبود ویتامینD عارضه استئومالاسی را در پی دارد . کاهش تراکم استخوانی موجب بروز دردهای شدید در قسمت کمر و پا می شود که بروز شکستگی سریع در استخوانهای دراز و ضعف عضلانی از عوارض آن است . دریافت ویتامینD به همراه کلسیم و فسفر، راه درمان این عارضه است .
استئوپروزیا پوکی استخوان یکی از بیماریهایی است که بسیاری از سالمندان خصوصا زنان بدان مبتلا می شوند در این بیماری استخوان از داخل تخلیه می شود و املاح استخوانی کاهش می یابد . عامل اصلی تاثیرگذار تغییرات هورمونی بدن است. در این بیماری میزان ویتامینD کاهش می یابد ولی درمان با ویتامینD تاثیر چندانی ندارد. تنها می توان توصیه کرد برای پیشگیری از ابتلا ، از دوران جوانی میزان کافی کلسیم و فسفربه همراه ویتامینD مصرف شود. میزان مورد نیاز ویتامین Dدریک فرد بالغ 10میکروگرم است . میزان نیاز در کودکی خیلی بیشتراست و با افزایش سن در دوران پیری نیز نیاز فرد بالا می رود .
منابع غذایی ویتامینD بیشتر منابع حیوانی است
روغن کبد ماهی غنی ترین منبع آن است .
ویتامینD به میزانهای متفاوت درکره ، زرده تخم مرغ ، خامه و جگرموجود است .
برای تامین ویتامینD توصیه می شود از منابع غذایی دریایی مثل تن ماهی های مختلف حداقل دوباردر هفته مصرف شود .
دریافت ویتامینD و کلسیم موجب افزایش قدرت و هماهنگی عضلات ، در افراد بالای 65 سال می شود .
ضعف عضلات در بسیاری از سالمندان موجب عدم توانایی در راه رفتن می شود آنان گاهی حتی قدرت بلند شدن از صندلی را ندارند . دلیل عمده ناتوانی عضلات سطح پائین ویتامین Dاست . در صورتیکه میزان هیدروکسی ویتامینD در خون کمتر از 50 نانومول در لیتر باشد، عضلات هماهنگ عمل نمی کنند و با میزان کمتر از 30، قدرت عضلات کاهش می یابد و فرد دچار ناتوانی می گردد.
از آنجا که اغلب افرادبهمیزان ناکافی ویتامینD از غذا دریافت می کنند ، باید در مقابل آفتاب قرار گیرند تا از این طریق ویتامینD در زیر پوست بدن آنها تولید گردد . قرار گرفتن در برابر آفتاببه طور مستقیم ( نه پشت شیشه ) و به مدت20 دقیقه در مناطق صورت و دستها کافی است .
توصیه می شود افرادی که مبتلا به ضعف عضلات هستند،میزان هیدروکسی ویتامینD خون خود را مورد آزمایش قرار دهند و در صورتیکه مبتلا به کمبود شدید شده باشند ، دریافت 400 واحد کوله کاسیفرول ( ویتامینD ) به همراه 1200 میلی گرم کلسیمبرای آنهاضروری است .
منبع : تبیان
بعضی از داروها با عملکرد کلسیم در بدن تداخل دارند که این تداخلات به چند صورت دیده می شود:
* مصرف برخی داروها باعث کمبود کلسیم در بدن می شوند. لذا باید هنگام مصرف این داروها، از کلسیم بیشتری(به صورت مکمل یا از طریق غذاهای غنی از کلسیم) استفاده کرد. این داروها عبارتند از:
ادویر دیسکوز(Advair Diskus): نوعی از اسپری های کورتیکواستروئیدی که برای درمان آسم به کار برده می شوند.آلبوترول(Albuterol)
هیدروکسید آلومینیوم(Aluminum Hydroxide)
آنتی کانوالسانت(Anticonvulsants): دسته ای از داروها که برای ناهنجاری های عصبی به کار می روند، مانند: باربیتورات، کاربامازپین و ...
بایل اسید سکواسترنت ها(Bile Acid Sequestrants): مانند کلستیرامین و دیگر داروهای کاهنده کلسترول
کافئین(Caffeine)
کلسیتونین(Calcitonin)
سیس پلاتین(Cisplatin)
کلستیپول((Colestipol
سیکلوسرین(Cycloserine)
دیکلوفناک(Diclofenac)
استروژن(Estrogens)
فلودیپین(Felodipine)
فلوربیپروفن(Flurbiprofen)
گاباپنتین(Gabapentin)
جنتامایسین(Gentamicin)
هیدروکسی کلوروکوئین(Hydroxychloroquine)
اینداپامید(Indapamide)
ایندومتاسین(Indomethacin)
کورتیکواستروئیدهای تنفسی(Inhaled Corticosteroids)
ایزونیازید(Isoniazid)
متفورمین(Metformin)
مینرال اویل(Mineral Oil): ملین ها
نئومایسین(Neomycin)
امپرازول(Omeprazole)
کورتیکواستروئیدهای خوراکی(Oral Corticosteroids)
فنوباربیتال(Phenobarbital)
سوکرالفیت(Sucralfate)
سولفامتوکسازول(Sulfamethoxazole)
توبرامایسین(Tobramycin)
تریامترن(Triamterene)
تری متوپریم(Trimethoprim)
والپرویک اسید(Valproic Acid)
* برخی دیگر از داروها با مصرف قرص کلسیم تداخل منفی ایجاد می کنند، یعنی یا این داروها موجب کاهش جذب قرص کلسیم می شوند و یا قرص کلسیم در جذب این داروها اختلال ایجاد می کند.
از این رو هنگامی که یکی از داروهای زیر برای شما تجویز شد، قبل از مصرف مکمل کلسیم، با داروساز یا پزشک معالج تان مشورت نمایید، زیرا مصرف مکمل کلسیم با این داروها ممکن است مشکلات ناخواسته ای را ایجاد نماید. این داروها عبارتند از:استات کلسیم(Calcium Acetate)
سیپروفلوکسازین(Ciprofloxacin)
داکسی سایکلین(Doxycycline)
جمی فلوکسازین(Gemifloxacin)
نادولول(Nadolol)
افلوکسازین(Ofloxacin)
کوئینولون ها(Quinolones)
سوتالول(Sotalol)
تتراسایکلین(Tetracycline)
* برخی داروها، هر دو اثر فوق را با هم دارا هستند، مانند:
مینوسایکلین(Minocycline)ریزدرونات(Risedronate)
هورمون های تیروئیدی((Thyroid Hormones
وراپامیل(Verapamil)
* در مورد برخی دیگر از داروها نیاز به توضیحات بیشتری است، مانند:
آلندرونات(Alendronate):مکمل های کلسیم ممکن است با آلندرونات مداخله نمایند. با این حال یک محقق بیان داشته است که ترکیب میزان زیادی از مکمل کلسیم با آلندرونات در بیمارانی که متاستاز استخوانی(همراه با علائم نرمی استخوان) وابسته به سرطان پروستاتداشتند، موجب بهبودی نتایج بالینی شد. علاوه بر این هم کلسیم و هم آلندرونات به طور معمول در بیماران مبتلا به پوکی استخوان با هم تجویز می شوند. پس برای جلوگیری از این تداخلات، باید آلندرونات را 2 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از مکمل کلسیم مصرف کرد.
اریترومایسین(Erythromycin):
تداخل این دارو با کلسیم وقتی بیشتر احساس می شود که اریترومایسین بیش از دو هفته مصرف شود.
لاکتاز(Lactase):
بعضی مقالات ذکر کرده اند افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند(به دلیل کمبود آنزیم لاکتاز) کلسیم کمتری نسبت به بقیه جذب می نمایند.
داروهای ضد بارداری خوراکی(Oral Contraceptives):
برخی مطالعات نشان داده است که مصرف این قرص ها موجب افزایش جذب کلسیم و مس در بدن شده است.
فلوراید سدیم(Sodium Fluoride):
تحقیقات نشان می دهد که اگر سدیم فلوراید به تنهایی خورده شود، کلسیم از استخوان ساق پا به استخوان های ستون فقرات منتقل شود و باعث شکستگی استخوان پا می شود. اما مصرف این دارو به همراه 1500 میلی گرم مکمل کلسیم در روز به دلیل آزادسازی تدریجی فلوراید، موجب افزایش تراکم استخوان ستون فقرات می شود، بدون آن که موجب شکستگی گردد.
دیوروتیک های تیازیدی(Thiazide Diuretics):
ممکن است دیوروتیک های تیازیدی اتلاف کلسیم ادراری را(در نتیجه عملکرد کلیه ها) کاهش دهند. در نتیجه افرادی که از این داروهای مدر استفاده می کنند کمتر از افراد دیگر به مکمل کلسیم نیاز دارند.
منبع : http://www.prevention.com