افراد با مشکلات شنوایی

شنوایی شاید مهم ترین سیستم حسی انسان باشد به نحوی که بدون بهره مندی از آن توانایی انسان در ایجاد برقراری ارتباط با محیط اطراف خود به طور محسوسی کاهش می یابد. اختلال شنوایی یک واژه عام و نشانگر یک ناتوانی در شنیدن است که می تواند از لحاظ شدت از درجه خفیف تا عمیق طبقه بندی گردد این اختلال که دارای تنوع و گستردگی می باشد، احتمال دارد در هر زمان و برای هر فردی رخ بدهد. برخی افراد از زمان تولد، شنوایی خود را از دست می دهند و بعضی دیگر به صورت تدریجی دچار افت شنوایی می شوند.

افراد با ناتوانی شنوایی در برقراری ارتباط با دیگران از روش های مختلف استفاده می کنند که بستگی به فاکتورهایی مانند سن شروع اختلال شنوایی، نوع اختلال، میزان ضریب هوشی، محیط خانوادگی، سطح تحصیلی و … دارد. در کسانی که ناشنوا هستند، مهارت بینایی برای برقراری ارتباط ها حائز اهمیت ویژه ای است. در رابطه با افراد با ناتوانی شنوایی به توصیه های ذیل توجه داشته باشید: 
بر خلاف توصیه های ارائه شده مبنی بر این که در هنگام برخورد با افراد ناتوان سعی شود از کلمه معلولیت استفاده نگردد، در مورد افراد با اختلالات شنوایی می توان از واژه ناشنوا استفاده نمود. 
اختلال شنوایی دامنه وسیعی دارد و شیوه های مختلفی در نحوه چگونگی ارتباط با آنان وجود دارد. بهتر است با مخاطب خود در رابطه با روش صحیح برقراری ارتباط مشورت کنید. در برقراری ارتباط با افراد با ناتوانی شنوایی از روش لب خوانی، زبان اشاره، نگارش، ابزارهای کمک شنوایی و … استفاده می گردد. 
برای جلب کردن توجه مخاطب اسم او را صدا بز نید اگر واکنشی نشان نداد شما می توانید با رعایت احترام و شأن او بازو و یا شانه ه ایش را لمس کنید و یا دست خود را تکان بدهید. 
در حضور رابط ناشنوا، برای رعایت احترام و شأن مخاطب همیشه سعی کنید سؤال و یا درخواست خود را مستقیمأ با او در میان بگذارید و سعی کنید حتی الامکان از طریق رابط اقدام ننمایید. 
در هنگام گفتگو همیشه چهره خود را به طرف شخص مخاطب قرار دهید. 
در هنگام نگاه کردن چهره به چهره با فرد دچار اختلال شنوایی سعی کنید از تغییرات چهره و حرکات بدن احساسات و هیجان مربوطه را در پیامتان ابراز کنید مانند خشنودی، ناخشنودی و … 
به چهره مخاطب نگاه کنید تا مطمئن شود که شما مطلب او را درک کرده اید. (تکان دادن سر دلیل تأیید کردن نمی باشد) 
جهت تماس با مخاطب می توانید از طریق ایمیل و یا سایر وسایل ارتباطی مربوطه اقدام کنید. 
تمام افراد کم شنوا مهارت کافی در لب خوانی ندارند، پس بهتر است با آنها واضح، موزون و آهسته صحبت کنید تا مطالب را درک کنند. اگر شخص می تواند لب خوانی کند، لب های خود را بیشتر از حد معمول و مبالغه آمیز حرکت ندهید. 
توجه کنید: افراد با اختلال شنوایی به طور تقریبی قادر به درک 20 تا 25 درصد مطالب از طریق لب خوانی هستند لذا سعی کنید هنگام صحبت کردن در محلی مناسب و روشن قرار گیرید و در هنگام حرف زدن از خوردن غذا، کشیدن سیگار و یا قرار دادن دست ها روی دهان خود جداً خودداری نمایید.
در صورت نیاز جملات خود را برای چند بار تکرار کنید و کوشش کنید جمله ه ا را به صورت واژه به واژه بگویید. 
در صورت نیاز ارقام یا آدرس را برای او بیان نمایید، بهتر است این کار از طریق نوشتاری، ایمیل زدن و یا دورنویس انجام گردد. 
همیشه کاغذ و قلم را در دسترس خود داشته باشید تا در صورت نیاز از آن استفاده کنید. 
اگر توضیح دادن مطالب به صورت گفتاری برای او بسیار مشکل است از او بخواهید در صورت تمایل مطالب خود را بنویسد.هرگز به او نگویید فراموش کن مهم نیست. 
در هنگام صحبت کردن، محیط اطراف را زیر نظر داشته باشید از قرار گرفتن در اماکن خیلی بزرگ، شلوغ، کریدورها و یا درهای ورودی تالارها خودداری کنید زیرا ممکن است موجب اختلال در شنوایی شخص کم شنوا شود. نور شدید خورشید و سایه هم می تواند از دیگر موانع گفتگوی دو جانبه باشد. 
در یک نشست گروهی و یا شرکت در جلسه رعایت نکات زیر الزامی است: 
اجازه بدهید که فرد ناشنوا بهترین موقعیت و محل نشستن را برای خود انتخاب کند که بتواند بهتر گوینده و رابط را ببیند. 
در صورتی که فرد ناشنوا مایل به شرکت در بحث جلسه باشد مراقب علامت دادن او باشید. 
زمانی که شما مطالب را بیان می کنید راه نروید. 
هرگز زمانی که روی تخت سیاه یا وایت برد مطالبی را می نویسید صحبت نکنید چون برای فرد ناشنوا قابل درک نیست. 
هیچ زمانی موضوع گفتگو را بدون اطلاع تغییر ندهید برای این کار، می توانید کمی مکث کرده و به او بگویید که مجبور هستید مطالب دیگری را شروع کنید. 
زمانی که که صحبت می کنید صدای خود را از حد مجاز بلندتر نکنید .این کار نه تنها کمک کننده نمی باشد بلکه می تواند زیان بار باشد. زمانی صدای خود را بلند کنید که مورد در خواست مخاطب باشد آن هم به صورت کوتاه و مختصر. 
اگر شما به شخص ناشنوا یا کم شنوا تلفن می زنید اجازه بدهید قدری بیشتر از حد معمول تلفن زنگ بخورد، ابتدا به صورت شمرده و خیلی واضح خود را معرفی کنید و علت تلفن زدن خود را بیان نمایید. 
اگر مخاطب شما مشکلات عمیق شنوایی و یا اختلال گفتاری دارد می توانید از وسیله کمک شنوایی ارتباطی TTY/TDD استفاده کنید. (پیام های تایپ شده از طریق تلفن به شخص مخاطب در صورت داشتن دستگاه فوق انتقال می شود.) 

منبع: "پیک توانا"

7 روش برای کمک به کودکی که لکنت دارد

7 روش برای کمک کردن به کودکی که لکنت می کند از قرار زیر است.

1. با کودک آرام و با مکث و بدون عجله صحبت کنید. وقتی که صحبت کودک تمام می شود چند ثانیه صبر کنید بعد شروع به صحبت کنید. از کلماتی مانند "آرام باش" و "سعی کن به آرامی صحبت کنی" پرهیز کنید وبدانید که صحبت های آرام و راحت شما تاثیر بیشتری بر او خواهد داشت. 

2. تعداد سوالاتی را که از کودک می پرسید کاهش دهید. وقتی که کودکان عقیده هایشان را بیان می کنند خیلی راحت تر و آزاد تر نسبت به زمانی که به سوال بزرگتر ها پاسخ می دهند، صحبت می کنند. هنگامی که کودک راجع به موضوعی صحبت می کند به جای سوال پرسیدن نسبت به آن نظر دهید و به او نشان دهید که به صحبت هایش گوش می دهید. 

3. با حالات چهره و حرکات بدن به کودک نشان دهید که به محتوای صحبت او گوش می دهید نه به نحوه صحبت کردنش. 

4. هر روز زمانی مشخص برای توجه به فرزندتان اختصاص دهید و در طول این زمان به او اجازه دهید تا کارهایی را که دوست دارد انجام دهد. او را در انجام فعالیت ها آزاد بگذارید تا درمورد صحبت کردن و نکردن خودش تصمیم بگیرد. شما هم راحت و آسوده باشید و آرام و با مکث صحبت کنید. این سکوت و آرامش در کودکان اعتمادی سازنده ایجاد می کند. 

کودکان باید بفهمند که والدین از حضور آنها لذت می برند. هرچه کودک بزرگتر می شود می تواند در درباره احساسات و تجربیاتش با والدینش صحبت کند. 

5. کمک کنید تا همه اعضای خانواده یاد بگیرند برای صحبت کردن نوبت بگیرند. کودکان لکنتی می دانند که صحبت کردن هنگامی که وقفه ها کمتر می شود، راحت تر است. 

6. راه هایی را که بتوانید اثر متقابل بر کودک بگذارید را بیابید. سعی کنید تا انتقادها، تکرار الگوهای گفتاری، وقفه ها و سوالات را کاهش دهید. مداوم این پیام را به او القا کنید که به صحبت هایش گوش می دهید. 

7. از این موارد که بگذریم مهمترین نکته این است که به کودکتان بفهمانید ، او را همان گونه که هست پذیرفته اید و حمایتش می کنید.

منبع: "پیک توانا"

چرا به اسید فولیک نیاز دارم؟

مصرف فولیک اسید که به آن فولات یا ویتامین B9 نیز گفته می شود، یکی از موادی است که سبب پیشگیری از بروز اختلالات در تکامل لوله عصبی در جنین می شود؛ اتفاقی که سالانه از هر 1000 بارداری ممکن است یکی را درگیر کند. مطالعات نشان می دهند که مصرف فولیک اسید طی بارداری موجب کاهش یا پیشگیری از بروز اختلالات عصبی در جنین می شود که ناشی از بسته شدن نامناسب لوله عصبی در اوایل بارداری است. برخی از این اختلالات عبارتند از: اسپینا بیفیدا (باز باقی ماندن قاعده مهره ها که سبب نمایان شدن نخاع و اعصاب می شود)؛ انانسفالی (عدم وجود مغز و نخاع به صورت مادرزادی) و انسفالوسل (بیرون زدگی مغز داخل حفره ای در جدار جمجمه).

در مادرانی که یک ماه پیش از باردار شدن مقدار دوز پیشنهاد شده (400 میکروگرم روزانه) اسید فولیک را مصرف کرده و آنرا تا پایان سه ماهه اول ادامه داده اند وقوع این بیماری ها در جنین کمتر گزارش شده است. همین یک دلیل کافی است تا هر خانم باردار حتی پیش از بارداری مصرف این ماده را آغاز کند. به علاوه برخی از مطالعات نیز افزایش احتمال وقوع سقط، شکاف لب یا کام، اختلالات اندام ها و انواع خاصی از اختلالات قلبی را در نوزادان مادرانی که به نظر می رسیده در طول بارداری به اندازه کافی فولیک اسید مصرف نکرده اند؛ نشان داده است. 
بدن شما برای ساختن، ترمیم و عملکرد مناسب DNA به این ماده غذایی نیاز داردDNA . نقشه ژنتیک ما را تشکیل می دهد و سنگ بنای اولیه سلولهاست، بنابراین در وضعیت بارداری که سلولها به شدت در حال تکثیر و رشد هستند به مقدار زیادی اسید فولیک نیاز خواهد بود. از سوی دیگر اسید فولیک در یک روند متابولیک پیچیده دیگر نیز نقش دارد که در آن یک اسید آمینه به نوع دیگری تبدیل می شود و در صورت کمبود فولات در بدن ممکن است ازدیاد آن منجر به اختلالاتی در لخته شدن خون، جدا شدن جفت، سقط های مکرر و مرده زایی شود. 
در آخر اینکه فولیک اسید در ساخته شدن گلبول های قرمز خون هم نقش دارد و کمبود فولیک اسید موجب بروز کم خونی در مادر نیز می شود. ممکن است در چند قلویی ها و یا هنگامی که مادر نیاز بیشتری به این ماده دارد (مانند بیماری کرون یا اعتیاد به الکل)، مصرف فولیک اسید اضافی ضرورت پیدا کند. 
علائم کمبود این ماده چیست؟ علائم ناشی از کمبود اسید فولیک ممکن است به صورت مخفی باشد و علائم اختصاصی برای تشخیص آن وجود نداشته باشد. ممکن است فرد دچار اسهال، کاهش اشتها، از دست دادن وزن، ضعف، زخم در دهان و زبان، سردرد، تپش قلب و تحریک پذیری شود. اگر مقدار کمبود اسید فولیک در بدن شما در حد خفیف باشد حتی ممکن است هیچ علامت بارزی نداشته باشید، در حالی که تاثیر نامناسب بر جنین در حال رشد و تکامل، بسیار قابل توجه و وخیم خواهد بود. به همین دلیل است که همه زنان در سنین باروری باید اسید فولیک مصرف کنند حتی اگر به نظر می رسد از نظر سلامتی مشکلی ندارند. 
به چه مقدار اسید فولیک نیاز دارم؟ یک ماه قبل از اینکه اقدام به شروع بارداری کنید، باید روزانه 400 میکروگرم اسید فولیک را برای کاهش خطر اختلالات لوله عصبی در جنین مصرف کنید. تکامل لوله عصبی از حدود هفته سوم پس از لقاح آغاز می شود و این ممکن است همزمان با وقتی باشد که شما تازه از بارداری خود با خبر شده اید. از آنجا که نسبت زیادی از بارداری ها ممکن است بدون برنامه ریزی قبلی اتفاق افتد صاحب نظران بهداشت عمومی معتقدند که کلیه زنان در سنین باروری بهتر است بطور روزانه اسید فولیک مصرف کنند. 
از زمانی که شما باردار می شوید این مقدار حتی افزایش می یابد و شما باید روزانه 600 میکروگرم تا یک میلی گرم اسید فولیک مصرف کنید. از آنجا که اسید فولیک یک ویتامین محلول در آب است، بدن مقادیر بیشتر از نیاز را دفع می کند و به همین دلیل نیز برای مدت زیادی در بدن ذخیره نمی شود و باید هر روز آن را جایگزین کرد. 
یک مطالعه نشان داده است که میزان فولات در خون زنان باردار چاق کمتر از زنان لاغر و کوچک جثه است و همچنین احتمال بروز اختلالات لوله عصبی در نوزادان مادران چاق بیشتر است. اما هنوز رابطه قطعی میان این دو موضوع کاملا مشخص نشده است. 
خانم هایی که دارای فرزندی با اختلال لوله عصبی هستند ریسک بالاتری دارند تا در بارداری بعدی نیز این مساله برای جنین بوجود آید. بنابراین به این گروه از زنان باردار توصیه می شود که حدود ده برابر افراد عادی یعنی روزانه 4 میلی گرم اسید فولیک مصرف کنند و مانند سایرین مصرف آنرا از یک ماه قبل از بارداری شروع کرده و حداقل تا پایان سه ماهه اول بارداری ادامه دهند. 
آیا لازم است که قرص های مکمل ویتامینی مصرف کنم؟ قطعا شما به مصرف روزانه اسید فولیک به صورت قرص مکمل نیاز دارید. حتی اگر فردی باشید که از میوه ها و سبزیجات تازه به اندازه کافی مصرف می کنید بهتر است این ماده را به صورت قرص نیز به تغذیه روزانه خود اضافه کنید. اگر تهوع اوایل بارداری مانع از مصرف مرتب ویتامین های مخصوص این دوره می شود حداقل می توانید قرص اسید فولیک را به طور جداگانه تهیه کرده و با توجه به کوچک بودن آن به سادگی میل نمائید.. 
بهترین منابع غذایی آن کدامند؟ برخی فرآورده های غلات مانند برخی انواع آرد، غلات مورد مصرف در صبحانه و پاستاها با فولیک اسید غنی می شوند. اتخاذ یک رژیم غذایی متعادل می تواند به شما در رفع نیاز به اسید فولیک کمک کند. مصرف روزانه یک فنجان غلات غنی شده با صبحانه همراه شیر و نوشیدن یک لیوان آب پرتقال می تواند نیمی از نیاز روزانه شما به فولیک اسید را برآورده کند. برخی مواد دیگر که به صورت طبیعی حاوی اسید فولیک هستند عبارتند از: میوه ها مانند پرتقال و توت فرنگی، بنشن مانند عدس، مخمر آبجو، سویا، فرآورده های غلات و سبزیجات با برگ های سبز تیره مانند کلم بروکلی، نخود فرنگی و مارچوبه. 

منبع: "پیک توانا"

رشد مجدد اندام های قطع شده انسان امکانپذیر می شود

کشف ژنی جدید که توانایی رشد مجدد اندام های آسیب دیده بدن را در خود پنهان کرده است می تواند در آینده ای نه چندان دور امکان رشد مجدد اندام های قطع شده، ترمیم استخوان های آسیب دیده و حتی ترمیم جراحت های مغزی را به وجود آورد.

محققان دریافته اند برخی از جانداران از جمله دوزیستان از ژن p21 که می تواند فرایند ترمیم را در بدن متوقف سازد، بهره می برند اما این ژن طی تکامل در اکثر جانداران از بین رفته است با خاموش کردن فعالیت این ژن فرایند ترمیم به شکلی معجزه آسا از سر گرفته می شود. 
محققان موسسه ویستار در فیلادلفیا دریافتند موش هایی که از این ژن در بدن خود بهره ای نبرده اند قادرند اندام های از دست داده خود را دوباره بسازند و یا عضوهای آسیب دیده را ترمیم کنند متفاوت از دیگر جانداران این موش ها ترمیم جراحت های خود را با شکل دادن به بلاستما، ساختاری که با رشد سریع سلولها در ارتباط است آغاز می کنند. 
به گفته محققان ویستار نبود ژن p21 باعث می شود سلولهای بدن این موش ها به جای داشتن عملکردی مانند سلولهای پستانداران بالغ، عملکردی مشابه سلول های بنیادین بازتولید کننده داشته باشند؛ این به آن معنی است که آنها قادر خواهند بود بخش های مورد نیاز بدن خود را بسازند. 
طی آزمایش ها، دانشمندان این ژن را در بدن موش هایی که گوش آنها آسیب دیده بود، خاموش کرده و شاهد رشد مجدد گوش در این جانداران بودند با وجود اینکه این مطالعات روزهای اولین خود را سپری می کند، اما دانشمندان معتقدند از نظر تئوری تفاوتی در به کار گرفتن این شیوه میان موشها و انسانها وجود ندارد. 
بر اساس گزارش رویترز، "الن هبر کتز" که هدایت این پروژه را به عهده دارد می گوید این موشها درست مانند مارمولکی که بخشی از بدنش را از دست داده است، قادرند بخش از دست داده را دوباره بسازند و اندامی سالم و جدید را جایگزین آن سازند دانشمندان امیدوارند با کمک این کشف در ساخت داروهایی که بتواند به صورت موضعی به ترمیم بخش های آسیب دیده بدن بپردازد، موفق شوند. 

 منبع: "پیک توانا"

هشت توصیه عملی برای افزایش میزان منیزیم

منیزیم یکی از عناصری معدنی ضروری، برای عملکرد مناسب بدن ماست. زمانی که بدن دچار کمبود منیزیم شود، ممکن است مشکلات متعددی به وجود آید از جمله؛ خستگی، گرفتگی عضلات، نگرانی و... . با توجه به این توضیحات، چه کار کنیم که دچار کمبود منیزیم نشویم؟

یک یادآوری کوچک دربارۀ منیزیم منیزیم در بیش از 300 فعالیت متابولیک بدن ما نقش دارد. این عنصر هم در استخوان‌ها، دندان‌ها و هم در ماهیچه‌ها، کبد و... یافت می‌شود. منیزیم در انتقال عصبی، استراحت ماهیچه‌ای، تنظیم ریتم قلب، سوخت و ساز چربی‌ها، تنظیم میزان قند خون، فشار خون و... دخالت دارد. 
اگر بدن دچار کمبود منیزیم شود، ممکن است مشکلات متعددی به وجود آید؛ از جمله خستگی، اسپاسم گوارش و معده‌ای، گرفتگی عضلات، احساس تپش قلب، حساسیت فزاینده نسبت به سروصدا، واکنش نامناسب در مقابل استرس... . 
من رژیم غذایی سرشار از منیزیم را انتخاب می کنم - من حداقل یک بار در هفته، سبزیجاتی با برگ سبز تیره می‌خورم: کلم بروکلی، اسفناج، کلم چینی، کاهوی سبز... توصیۀ عملی: هر روز به طور مرتب با استفاده از کاهو و بقیۀ سبزیجات یک سالاد سالم برای خودتان تهیه کنید. 
- من سه بار در هفته، از حبوبات استفاده می‌کنم: عدس، نخود، لپه، لوبیا، سویا... . توصیۀ عملی: برای ایجاد تنوع، می‌توانید با حبوبات خوراک تهیه کنید. در ابتدا یک پیاز را خوب تفت دهید، بعد از پیاز نوبت عدس است که حداقل دو دقیقه تفت داده شود. در مرحله بعد آب اضافه کنید، به ازای هر لیوان عدس، دو لیوان آب. بگذارید غذا جوش بیاید، سپس شعله را کم کرده و بیست دقیقه زمان بدهید تا با جوش‌های ریز، آب کاملاً جذب شود. 
- هنگام تهیۀ غذاها، یکی دو قاشق جوانۀ گندم رویش می‌پاشم، در غذاهایی مثل: سوپ، سالاد، خوارکی‌های خام، غذای اصلی... توصیۀ عملی: می‌توانید جوانه را خودتان در تنگ یا بطری برویانید. 
- من از غلات کامل یا نیمه کامل و نان حاوی خمیر مایه استفاده می‌کنم. توصیۀ عملی: چند قرص نان از نانوایی یا فروشگاه بخرید، با توجه به میزان مصرف تان آنها را برش بزنید سپس بگذارید منجمد شوند و در زمان نیاز استفاده کنید. 
- من هر روز یک تکه شکلات سیاه می‌خورم. توصیۀ عملی: بهتر است از شکلات با 70% کاکائو استفاده کنید. 
- هر روز 6-5 دانه آجیل می‌خورم، از جمله: گردو، بادام، فندق... توصیۀ عملی: هر روز صبح میزان آجیلی که برای خوردن در نظر گرفته اید، در جیبتان بگذارید، هر وقت گرسنه شدید چند تایش را نوش جان کنید، می‌توانید این آجیل‌ها را جایگزین کره و مربای صبح کرده یا به شکل پورۀ بادام، گردو و ... مصرف‌کنید. 
- من ترجیح می‌دهم که از بخار پز کردن یا دم کردن برای طبخ غذا استفاده کنم. توصیۀ عملی: از آشپزی با آب خوداری کنید، مگر اینکه بخواهید خوراک خاصی بپزید. 
- علاوه بر نوشیدنی‌‌های معمول، روزی نیم لیتر آب معدنی غیر اسیدی می‌نوشم. توصیۀ عملی: آب‌های معدنی استاندارد و معتبر خریداری کنید. منبع: سایت سیمرغ